บทที่ 18
บทที่ 18 “ส่งแค่ตรงนี้ก็พอค่ะ เดี๋ยวรินจะซื้อของขึ้นไปด้วย” กีณรินร้องขอให้สุรัตจอดรถหน้าร้านโชว์ห่วยใกล้อพาทเม้นท์ “หรือคุณสุรัตไม่ไว้ใจจะขึ้นไปที่ห้องด้วยกันก็ได้นะคะ” “ผมไม่ได้คิดแบบนั้นหรอกครับ” สุรัตหัวเราะ “สักสองหรือสามทุ่มผมจะมารับที่นี่นะครับ หรือถ้าอยากให้ไปรับที่อื่นก็โทรบอกผมได้” “ขอบคุณ...
