บทส่งท้าย
บทส่งท้าย ครึ่งปีต่อมา แม้เคยยืนกรานว่าจะไม่มาเมืองหลวง แต่เพราะเป็นห่วงลูกสาวบุญธรรม และคำเชิญของชายที่ชื่อซุนเว่ยหมิน ติงเชาไม่ได้สนใจว่าอีกฝ่ายจะเป็นจวิ้นอ๋อง แม้เมื่อพบหน้าก็ไม่ได้ก้มศีรษะลงต่ำสักเท่าไร ติงเชาโบกมือไล่เด็ก ๆ ไปอยู่ไกล ๆ ไม่ให้เข้ามารบกวน ซุนเว่ยหมินแม้จะเป็นจวิ้นอ๋อง แต่ก่อนเขาอ...
