บทที่ 28. ความจริง
บทที่ 28. ความจริง “ลุงวิชญะมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ” “บิลลี่โทรหาลุงตั้งแต่เมื่อวาน” วิชญะพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้งมีแววอิดโรยอย่างน่าสงสาร หนุ่มใหญ่เดินมาทางหลานสาวที่ไม่ได้พบหน้ากันนานนับเดือน ปกตินานๆ เจอกันที แต่ทว่าครั้งนี้ผิดกันนัก ติชิลาโผเข้ากอดลุงวิชญะด้วยความคิดถึง “หมายความว่าอย่างไร? เจ้ารู้...
