บทที่ 6
บทที่ 6 เขาประคองร่างบางไว้ได้ทันก่อนจะทรุดไปกองกับพื้น ใบหน้าหวานซีดเซียวจนน่าตกใจ เขาช้อนร่างบางขึ้นแล้วพาเธอไปนอนบนโซฟาตัวยาวใหญ่ สีหน้าที่บ่งบอกความเจ็บปวดอย่างเหลือจะพรรณนาทำให้เขาเจ็บไปด้วย ทั้งที่เขาควรจะดีใจที่เห็นเธอเจ็บปวดแต่เวลากลับปวดร้าวที่ต้องเห็นเธออยู่ในสภาพนี้ ชายหนุ่มหงุดหงิดความรู...
