บทที่ 3
บทที่ 3 หญิงสาวร่างเล็กที่เพิ่งสละโสดไปไม่นานนัก เดินเข้าในร้านพรรณนาด้วยความคุ้นเคยกับเจ้าของร้านที่กำลังนั่งหน้านิ่วอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ “เป็นอะไรไปหนิง ทำหน้าเหมือนคนปวดท้องเลย” ดารัณอดหยอกล้อเพื่อนรักไม่ได้ เธอเดินไปนั่งที่เก้าอี้ว่างใกล้ๆ “ปวดหัวต่างหากไม่ใช่ปวดท้อง” ลักษณ์ณาราตอบทั้งที่ยังจ้องม...