บทที่ 22
บทที่ 22 หญิงสาวเดินตามกลิ่นของอาหารเช้าเข้ามาในครัว แล้วใบหน้าหวานก็อดยิ้มไม่ได้เมื่อเห็นผู้ชายตัวโตมีผ้ากันเปื้อนสีชมพูหวานกำลังเตรียมอาหารเช้าอยู่ ลักษณ์ณาราเดินไปนั่งที่โต๊ะแล้วทำจมูกฟุดฟิด “หอมจังค่ะ” “รอเดี๋ยวนะ” การ์เร็ตพูดก่อนจะหมุนตัวมาพร้อมกับจานอาหารที่จัดได้น่ามอง “แพนเค้ก เบคอน เห็นทอดก...
