บทที่ 21
บทที่ 21 ลักษณ์ณาราหัวเราะเสียงใส เขาจ้องหน้าหญิงสาวที่ตั้งใจฟัง แววตาเป็นประกายของเธอทำให้เขาไม่อาจห้ามใจตัวเองได้อีก มือใหญ่เอื้อมไปรั้งท้ายทอยเธอไว้แล้วโน้นหน้าลงประกบริมฝีปากเธอดูดกลืนชิมความหวานอย่างที่หัวใจเรียกร้อง เขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน ไม่เคยพาใครมาที่บ้านแบบนี้ ตั้งแต่เห็นเธออยู...