บทที่ 16
บทที่ 16 ลักษณ์ณาราก้าวเท้าเดินมาถึงประตูทางออก ร่างเพรียวยืนนิ่งครุ่นคิดอะไรอยู่แล้วสูดลมหายใจลึกเหมือนกำลังตัดสินใจอะไรบ้างอย่าง รอยเศร้าแทรกผ่านหัวใจจนเจ็บปวดอย่างไร้เหตุผล เพราะยืนเหม่อลอยไม่ทันสังเกตเห็นรถเก๋งคันหรูที่เข้ามาจอด หญิงสาวคิดว่าเป็นรถที่มารับรับผู้ที่กำลังจะกลับเช่นเดียวกับเธอ เพีย...