บทที่ 88 ดีวันดีคืน
บทที่ 88 ดีวันดีคืน ห้าวันต่อมา “ ซู่หยารีบกลับไปได้แล้ว! ป้าไม่เป็นอะไรแล้วละ ป้าต้องขอบคุณหนูจริงๆ” บนเนินเขาด้านหลังสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าของซันไชน์ หญิงในชนบทได้โบกมือให้ซู่หยาและหนิงเถา เธอเป็นคนไข้รายที่สองที่ซู่หยาพามาให้หนิงเถารักษา ผู้หญิงในชนบทคนนี้ได้ช่วยซู่หยาในช่วงเวลาที่ยากลำบากที่สุดของ...
