บทที่ 30.จันทราพร่างพราว
บทที่ 30.จันทราพร่างพราว เด็กหนุ่มรอจนหญิงรับใช้ออกมาแล้วเขาจึงค่อยๆ ผลักบานประตูห้องเข้าไปด้านใน ในมือของเขาประคองหุ่นกระดาษอย่างทะนุถนอม เขาพยายามอย่างยิ่งเดินให้เบาที่สุดแต่ไม่คิดว่าคนที่คาดว่าจะหลับอยู่นั้นกำลังยันกายขึ้นนั่งบนเตียงนอน “พี่...พี่สาว” ด้วยความเป็นห่วง กัวอี้เซียวรีบเข้าไปประคองให...
