บทที่ 28
บทที่ 28 รินรดาอยู่ในสภาวะครึ่งหลับครึ่งตื่นตลอดสองวันที่ผ่านมา ทุกครั้งที่ลืมตาจะเห็นใบหน้าคุ้นเคยอยู่ใกล้ๆ ดูเคร่งเครียดเสียจนเธออยากยื่นมือไปแตะใบหน้าของเขาเพื่อปลอบใจ แต่เธอก็ไม่อาจขยับตัวได้อย่างที่คิดและบางทีก็คิดไปว่าเธออาจจะฝันไปด้วยซ้ำ ผู้ชายอย่างพิชญะ ฉายฉาน นะหรือ?จะมาเฝ้าเธอทั้งวันทั้งคื...
