บทที่ 17
บทที่ 17 พิชญะเดินลงบันไดจากห้องนอนก็ได้ยินเสียงเอะอะจากในครัวและกลิ่นหอมของอาหาร เขาเริ่มจะชินกับเสียงและกลิ่นที่รับรู้เป็นสิ่งแรกที่ก้าวออกมาจากห้องนอน แน่นอนว่าเขาประกาศกับเธอทุกเช้าว่าไม่ชอบที่เธอทำแบบนี้แต่บางความรู้สึกก็นึกค้านในใจ สิ่งที่เธอทำมันทำให้บ้านหลังนี้อบอุ่นขึ้นอย่างน่าประหลาดใจ “กำ...
