บทที่ 13
บทที่ 13 มือใหญ่ผลักประตูเข้าบ้านที่ไม่ได้ล็อกอย่างง่ายดาย คิ้วหนาขมวดยุ่งเมื่อรู้ว่ามันไม่ได้ล็อกอย่างที่เขากำชับไว้เสมอ พิชญะพึมพำในลำคอแล้วถอดหมวกปีกกว้างของตนออกสะบัดฝุ่นออกจากหมวกแล้วแขวนไว้ข้างบานประตู ตามด้วยรองเท้าบู้ตหุ้มข้อที่สภาพเลอะโคลน เขากลับเข้าบ้านก็เหมือนไม่ได้เข้า คือมาแค่ไม่ถึงชั่...
