ตอนที่แล้วบทที่ 478 ผู้มีบุญคุณจะได้รับการตอบแทน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 480 แสดงความสามารถที่โดดเด่น

บทที่ 479 เติมเต็มความหวัง


บทที่ 479 เติมเต็มความหวัง

สิ่งที่พวกเขาควรทำก็ได้ทำไปแล้ว สิ่งที่พวกเขาทำได้ตอนนี้ก็แค่รอ

ยืนอยู่บนเกาะ โอหยางลู่ซวง ฉื่อหยาน และ ถังหยวนหนานสวมใบหน้าเคร่งขรึม จ้องออกไปอย่างน่สกลัว ในหมู่เมฆด้านหน้า พวกเขารู้ว่าสองราชาอสูรกำลังจะมา

แน่นอน หลังจากนั้นไม่นาน ร่างสองร่างก็ปรากฏในเมฆเหมือนผี

เพียงพริบตา ร่างสองร่างก็ลงมายังเกาะสุริยันยืนอยู่ตรงหน้าฉื่อหยาน และคนอื่น ๆ

ราชาอสูรชิหยานและ โปวชุน เป็นสองนักรบเผ่าอสูรที่แข็งแกร่งที่สุด ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงที่เกาะสุริยัน ชิหยานนั้นมาจากเผ่าเกล็ดดำ ส่วนโปวชุนนั้นมาจากเผ่ามังกรเขาเดียว พวกเขาทั้งสามมีร่างสูงสามเมตรดูแข็งแกร่ง พลังที่น่าหวาดหลัวไหลออกมาจากร่างพวกเขา

ตัวละครหลักได้เดินทางมาถึงแล้ว

หลังจากที่พวกเขามาถึง ชิหยานก็ถลึงตามองและหัวเราะด้วยสีหน้าตกใจ  " ไม่คิดเลยว่าเจ้าเองก็อยู่ที่นี่ด้วย  " .

โปวชุนสับสนสักพัก จากนั้นดวงตาก็กลายเป็นเย็นชา . " เจ้างั้นรึที่ทำร้ายโมจีต้า ? โบซุน

ฉื่อหยานขมวดคิ้วแล้วพยักหน้า " ถูกต้อง "

" ก็ดี " โปวชุน กระแอมออกมา “พรรคสามเทพนั้นได้หลบซ่อนอยู่ใต้ทะเลเป็นเวลานาน เวลานี้พวกเจ้ากลับกล้าออกมา ข้าคิดว่าพวกเจ้าคงจะเบื่อที่มีชีวิตอยู่แล้วสินะ ถ้าพรรคสามเทพยอมแพ้ ข้าจะให้เจ้าปกครองดินแดนของเจ้า แต่ถ้าเจ้าต้องการขัดขวางเรา  วันนี้ ข้าจะลบชื่อของพรรคสามเทพออกจากทะเลไม่มีสิ้นสุด”

" หยุดพล่ามได้แล้ว " โอหยางลู่ซวง กล่าวว่า " ถ้าเจ้าต้องการที่จะกำจัดพรรคสามเทพ ก็ต้องลองดูว่าราชาอสูรทั้งสองนั้นมีปัญญาหรือไม่ "

" กลิ่นอายที่แข็งแกร่งที่ปรากฏขึ้นใต้ทะเลไม่ได้เป็นของพวกเจ้าหนิ " ชิยานก็มองไปรอบๆอย่างระมัดระวัง ; เขาพยายามหาเป้าหมาย แต่เขาก็ไม่เห็นอะไรผิดปกติ เขาจึงรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก " มันเป็นของใคร ? "

ปีศาจสงคราได้ปกปิดกลิ่นอาย และลดทอนพลังอยู่ แม้แต่ราชาอสูรทั้งสองก็ไม่สามารถสัมพัสได้

ปีศาจสงครามหุ่นเหล็กสีดำนี้ มันมีบางอย่างที่พิเศษ แม้แต่ราชาอสูรที่อยู่ในนภาที่สามระดับพระเจ้าก็มิอาจสัมพัสได้ นี่ยอมเป็นความสามารถหนึ่งของหุ่น

" ใครอะไรรึ ? " ฉื่อหยานขดริมฝีปากเป็นรอยยิ้ม“พวกเจ้าอ่อนไหวเกินไปรึป่าว มีหลายอย่างในทะเลกว้างใหญ่ ที่เจ้ายังไม่รู้ เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถโอบกอดทุกสิ่ง และรู้ทุกเหตุการณ์ในทะเลไม่มีสิ้นสุดได้งั้นรึ ? ข้าว่าพวกเจ้าตื่นตระหนกไปเองเสียมากกว่า ?”

แม้ว่า นู่หลาง และศพราชันย์ยังไม่มา เขาก็ไม่ได้วิตกใดๆ และพูดดูถูกราชาอสูรทั้งสอง

ยิ่งเขาสามารถยื้อเวลาได้เท่าใด สถานการณ์ของเขาก็จะดียิ่งขึ้น ดังนั้น เขาไม่จำเป็นต้องทำอะไร เพียงแค่พูดพล่ามออกไปเยอะๆก็พอ

ไม่ว่าจะเป็น นู่หลาง หรือศพราชันย์ พวกเขาทั้งหมด ต่างก็มีพลังที่น่าเกรงขาม ถ้าพวกเขาใช้พลังทั้งหมดมุ่งมาที่นี่ พวกเขาจะมาถึงที่เกาะสุริยันอีกไม่นาน  แต่ถ้าเขามีโอกาส บางทีเขาอาจไม่จำเป็นต้องพึ่งพลังของนู๋หลางและศพราชันย์เพื่อจัดการกับราชาอสูรทั้งสองด้วยซ้ำ

" ฉาวเชี่ยวเต้าอยู่ใน ทะเลตูต้า เขาจะต้องสนใจสิ่งที่เกิดขึ้นแน่ ถ้าเขามาที่นี่ มันคงจะยากสำหรับเรา " ชิหยานก็สงบพร้อมกับพูดด้วยคิ้วที่ขมวด " การต่อสู้ครั้งนี้จะยืดเยื้อไม่ได้ "

โปวชุนเองก็เข้าใจเรื่องนี้ดี

หลังจากนั้น กลุ่มเมฆหนาสีดำก็ลอยไปทั่ว ครอบคลุมทั้เกาะสุริยันในพริบตา

แสงยามพลบค่ำมิอาจทะลุผ่านม่านเมฆเหล่านั้นได้

แสงบนเกาะสุริยันก็จางลง แรงกดดันมหาศาลก็ทะลักออกมาจากก้อนเมฆ เหมือนภูเขาใหญ่กดทับลงที่หัวใจของกลุ่มฉื่อหยาน

เมื่อเมฆที่น่ากลัวเหล่านั้นปรากฏ ราชาอสูรโปวชุนก็ลงมือเป็นคนแรก เขาเปิดปากของเขาและพ่นภูผีที่มีรูปร่างทรงกลมออกมา ,พวกมันแต่ละตัวมีสีดำและพลังของมันก็กระเพื่อมออกมาเหมือนคลื่นแม่น้ำ

สิบภูติผีร่างกลมที่น่ากลัวก็ปรากฏเรียงรายขึ้น พวกมันดูแปลกปลระหลาดและมีเสียงกระทบเสียงดังออกมาจากพวกมันตลอดวเวลา

ภายใต้เสียงดังเหล่านั้น ทำให้สิ่งก่อสร้างบนเกาะสุริยันสั่นสะท้าน ราวกับพวกมันไม่สามารถรับแรงกดดันได้ จากนั้นก็ยุบตัวลง

สิบภูติผีร่างกลม ก็ดูดซับพลังที่น่ากลัวจากเมฆสีดำบนท้องฟ้า ขนาดของมันก็ใหญ่ขึ้น หมัดของมันมีขนาดใหญ่เท่ากับหัวของมนุษย์ , พลังที่ไหลอยู่ในภูติผีทั้งสิบสั่นสะท้านอย่างน่าหวาดกลัว พวกมันดูราวกับปีศาจชั่วร้ายที่สามารถฉีกกระชากพื้นที่ทั้งหมดได้

บูม !

จู่ๆ สิบภูติผีร่างกลมน่ากลัวก็ระเบิดออก

ประกายแสงวิญญานก็ระเบิดออกมาจากภายใน ทักทอกันเป็นก้อนไหมสีดำปกคลุมท้องฟ้าทั่วเกาะสุริยัน

กลิ่นอายธรรมชาติที่หลอมรวมอยู่บนเกาะสุริยันมานานนับหลายปีก็ดูเหมือนจะมีน้อยลงและกลายเป็นบางเบา ภายใต้รังไหมขนาดใหญ่ , กลิ่นอายธรรมชาติก็กระจายออกมา

พุ่งออกไปจากเกาะสุริยัน

เผ่าอสูรนั้นไม่ต้องใช้พลังจากกลิ่นอายธรรมชาติ โปวชุนได้ทำลายกลิ่นอายธรรมชาติเพื่อที่จะได้เปรียบกลุ่มของฉื่อหยานมากขึ้น

อย่างหนาแน่น , ก้อนเมฆที่อยู่บนท้องฟ้าก็ปิดบัง แสงจันทร์ แสงอาทิตย์ และ แสงดวงดาปิดกันจิตวิญญานต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ของพวกเขาทั้งสาม

ต่อไป ชิหยานก็ลงมือ

มือทั้งสองข้างของเขาราวกับกำลังกระฉากบางสิ่งอยู่ที่อากาศที่ว่างเปล่า แล้วอสูรมังกรยักษ์ก็ถูกถูกดึงลงมาจากเมฆเหมือนภูติผี อสูรมังกรนี้ถูกสร้างขึ้นมาจากพลังของเขา มันดูราวกับมีชีวิตจริงๆและพลังในร่างของมันก็น่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก

เขาได้ดึงอสูรมังกรลงมาทั้งหมด สิบสองตัว พวกมันแต่ละตัวก็แยกกันไปโจมตีฉื่อหยานและคนอื่นๆ

" สู้ ! "

ฉื่อหยานตะโกน ดวงตาบนดาบยักษ์ลึกลับในมือของเขาเปิดออก ในเวลาเดียวกัน ,กลิ่นอายทำลายล้างที่แข็งแกร่งก็ทะลักออกมาจากปีศาจสงครามที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาในทันที

กลิ่นอายที่หนาแน่นก็ปกคลุมอยู่บนร่างของหุ่นเหล็กสีดำ  มันสะบัดแขนที่มืดทมิฬของมันออกไปฉีกกระชากอสูรมังกรที่พุ่งเข้ามา , แย่งมังกรปีศาจที่กำลังจะมาถึง

ชิหยานและโปวชุนดวงตาก็ส่องประกายเมื่อมองไปที่ปีศาจสงคราม

ในตอนนี้ ไม่มีใครกล้าประมาท เมื่อเห็นกลิ่นอายของปีศาจสองคราม แม้จะเป็นราชาอสูรทั้งสองก็หวาดกลัว

ปีศาจสงครามเหยียดแขนของมันออกไป . ฝ่ามือใหญ่สีดำทมิฬของมันก็ปรากฏหลุมดำขึ้น  มันดูราวกับสามารถกลืนกินแสงทั้งหมดได้ เช่นเดียวกับหลุมดำที่ลึกลับนอกจักรวสล ที่สามารถกลืนกินดวงดาวทุกดวงได้

สี่อสูรมังกรที่พรวดพราดพุ่งไปที่ฉื่อหยานก็แกว่งไปมาอย่างบ้าคลั่งก่อนที่พวกมันจะถึงตัวเขา หลุมดำในมือของปีศาจสงครามก็ขยายออก . ภายในสามวินาที มันก็ขยายจนมีขนาดเท่ากับก้นบึงในนรก ลอยออกไปจากฝ่ามือของปีศาจสงครามกลายเป็นเหมือนกับปากยักษ์ของสัตว์อสูรกลืนกินสี่อสูรมังกร

สี่อสูรมังกดิ้นรนอยู่ในอากาศพยายามที่จะหนีจากหลุ่มดำ แต่ยิ่งขยับตัว มันก็ยิ่งเข้าไปใกล้หลุมยิ่งขึ้น ในที่สุด สี่อสูรมังกรกลายก็ หายไปในหลุมดำของปีศาจสงคราม

" เจ้าตัวประหลาดนี่คืออะไรกัน !"

ชิหยานสีหน้าก็มืดมน มองไปที่ปีศาจสงคราม ใบหน้าของเขาแข็งตึง .

ก่อนที่เขาจะมาที่นี่ เขาไม่คิดว่าจะได้เจอเรื่องประหลาดเช่นนี้ มันสามารถปลดปล่อยกลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่ออกมาได้ และดูเหมือนว่ามันจะมีปัญญา นี้ทำให้เขารู้สึกตรึงเครียดโดยสัญชาตญาน

" ไป ! "

ฉื่อหยานชี้ไปที่ชิหยาน ด้วยใบหน้าที่เย็นชาของเขา" ใช้พลังของเจ้าทั้งหมดเพื่อฆ่ามันซะ !"

เมื่อหนึ่งปีก่อน ชิหยานได้ยึดร่างของเสี่ยวฮานยี่ ผ่านช่องว่างมาปรากฏตัวที่เกาะสุริยัน ในตอนนั้น เขาได้ข่มเหง เซี่ยเชินชวน และฆ่าลินดาด้วยระยะเวลาสั้นๆ

นั่นคือความพ่ายแพ้ที่น่าสมเพช

เขาไม่สามารถลืมตาขึ้นและเห็นเซียเชินชวนกับ ลินดาและถูกฆ่าโดยที่เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย ชิหยานได้สอนให้เขารู้ถึงความสิ้นหวัง

หลังจากการต่อสู้ เขาก็ได้ตัดสินใจเดินบนเส้นทางที่ทำให้ตัวเองแข็งแกร่งที่สุด เขาต้องทำให้ตัวเองแข็งแกร่งไม่ว่าจะต้องพบเจอกับสิ่งใด เขาจะไม่ยอมเสียเวลาในการฝึกบ่มเพาะแม้แต่วินาทีเดียว จนกว่าจะถึงวันที่เขาแก้แค้นได้สำเร็จ

วันนี้ที่เกาะสุริยันแห่งเดิม , และศัตรูเคนเดิม

อย่างไรก็ตาม วันนี้ แตกต่างจากเมื่อหนึ่งปีก่อน วันนี้ระดับการบ่มเพาะของเขาเทียบเท่าได้กับนักรบระดับพระเจ้า เขายังมีดาบยักษ์ลึกลับ ราชาแมลงอสูรกลืนกินและตัวไหมทองคำ

และปีศาจสงคราม

ในการต่อสู้ครั้งนี้ เขาจะต้องทวงคืนความอับอายที่เขาได้รับในวันนั้น จากคนที่ทำกับเขา

ปีศาจสงครามทำตามคำสั่ง

ร่างกายของมันกลายเป็นเหมือนเส้นแสงสีดำ ปรากฏตัวต่อหน้าราชาอสูรชิหยานในพริบตา แสงสีดำทมิฬก็ส่องออกมาจากเกราะเหล็กสีดำ กลิ่นอายทำลายล้างจากหุ่นก็ปกคลุมไปทั่วทะเลเหิงลั่ง

ชิหยานสีหน้าก็กลายเป็แข็งตรึง เขาไม่สามารถช่วยได้ที่จะระมัดระวังมากขึ้ และใช้พลังระดับพระเจ้าทั้งหมดของเขารับมือกับปีศาจสงคราม

สองก้อนแสงสีดำเหนือเกาะสุริยัน ไม่ว่าที่ใดที่พวกมันพุ่งผ่านไป แผ่นดินตรงนั้นจะแยกออกจากกัน

แม้ว่าปีศาจสงครามจะมีร่างกายเป็นเหล็ก ,แค่ความเร็วของมันเทียบได้กับสายฟ้าฟาด ด้วยกลื่นอายที่เหมือนสายรุ้ง มันสามารใช้ทุกวิชาลึกลับที่แทบจะไม่สามารถจะคาดการณ์ออกมาได้ ภายใต้การกระตุ้นของหัวใจที่มืดมิด พลังสีดำทมิฬในร่างของมันก็ซัดไปที่ชิหยานโดยไม่ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ

ถือดาบยักษ์ในมือ ฉื่อหยาน ก็จ้องมองอย่างสงบ ดูปีศาจสงครามและชิหยานสู้กัน เขาเผยอยิ้มอย่างเย็นชาเมื่อเห็นก้อนแสงทั้งสองพุ่งผ่านไปมา

ปีศาจสงครามไม่ทำให้เขาผิดหวัง

แม้แต่ราชาอสูรชิหยานก็ไม่สามารถได้รับมือกับปีศาจสงครามได้

ทุกการโจมตีของชิหยานที่สามารถสั่นสะเทือนแผ่นดินได้ถูกป้องกันด้วยเกาะเหล็กสีดำของหุ่น  เกราะไม่มีสัญญาณใด ๆที่แสดงให้เห็นว่าจะถูกทำลายหรือแตกหักเลย ในทางตรงกันข้ามแสงสีดำทมิฬจากร่างของมันกลับส่องสว่างมากขึ้นและกลิ่นอายที่แข็งแกร่งเย็นชาก็แข็งแกร่งขึ้น

" หุ่นนั้นทำตามคำสั่งเจ้างั้นรึ ? " โปวชุน ไม่ได้ลงมือทำอะไร เขาขมวดคิ้วมองปีศาจสงครามและชิหยานต่อสู้กัน ดวงตาทั้งสองข้างของเขาลุกโชนราวกับเป็นโคมไฟที่สามารถดูดวิญญานของคนได้

" ถูกต้อง " ฉื่อหยานพยักหน้า

" เช่นนั้น ข้าจะต้องฆ่าเจ้าก่อน "

เปลวไฟก็ลุกโชนในดวงตาของโปวชุน เขาเหวี่ยงแขนซ้ายของเขา กรงเล็บสีขาวขนาดยักษ์ก็ปรากฏขึ้นในท้องฟ้า มันใสเหมือนหยกสีขาว มีลวดลายที่เหมือนกับเป็นพลังแปลกประหลาดเคลื่อนไหวไปมา กรงเล็บสีขาวถูกเหมือนภูเขา ห้านิ้วที่เหมือนตะกอก็กดทับลงมาที่ฉื่อหยาน

_______________________________________

ปัจจุบันเรื่องนี้แต่งไปจนถึงตอนที่ 1401 แล้วนะคะ มี 30 กลุ่ม แบ่งเป็นกลุ่มละ 50 ตอน หากสนใจอ่านติดตามได้ที่เพจด้านล่างเลยค่ะ

ติดตามข่าวสารต่าง ๆ ได้ที่เพจของเรา  >>GOS เทพเจ้าล่าสังหาร << ฝากกดไลท์กดแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แปลด้วยครับ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด