บทที่ 58 : แค่หล่อก็พอแล้ว
ท่ามกลางความมืดมิด...
เหล่ามนุษย์เงือกนับไม่ถ้วนกรีดร้องโหยหวน มุ่งตรงไปรวมกันตรงลางอย่างบ้าคลั่ง
ช่วงที่เกราะพลังงานของวิลเลียมได้แตกออก ตั้งแต่หัวจรดเท้าก็ถูกล้อมรอบไปด้วยเหล่ามนุษย์เงือกตัวน้อย มอนสเตอร์กลุ่มเล็กๆเหล่านี้อยากจะกัดเขา และใช้ตรีศูลเล็กๆนั่นแทงไปยังหน้าอกของเขาอย่างไม่หยุดยั้ง แล้วยังพยายามที่จะหักนิ้วเขาอีกด้วย…
แต่เมื่อพลังของดาบที่รุนแรงดั่งพายุได้ผ่านทะลุผืนดินเสมือนดาวตกที่พุ่งทะยานผ่านกองทัพของเหล่ามนุษย์เงือก เลือดก็สาดกระเซ็นกระจายไปตามอากาศ
พื้นดินเต็มไปด้วยร่องรอยแตกหัก ตามพุ่มไม้เกิดรอยตัดที่เห็นได้อย่างชัดเจน
เหล่ามนุษย์เงือกตัวเล็กตรงหน้าเขาถูกฉีกเป็นชิ้นๆด้วยอานุภาพของดาบเล่มนี้ เลือดและกระดูกของพวกมันกระจายออกไปเป็นหย่อมๆ
มีเพียงมนุษย์เงือกที่รูปร่างสูงตนหนึ่งเท่านั้นที่สามารถต้านทานดาบของวิลเลียมได้ แม้ว่าจะต้องถอยไปหลายก้าวและกระอักเลือดไปอึกใหญ่ๆก็ตาม
แต่ต่อมา ชายหนุ่มหล่อเหลาและแสนเท่ที่ถูกครอบคลุมไปด้วยเกราะพลังเวทย์ก็ปรากฏออกมาตรงหน้า
ก่อนจะโจมตีด้วยวิญญาณศักดิ์สิทธิ์
วิลเลียมแลกเปลี่ยนร่างกายของเขากับจิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ จิตวิญญาณศักด์สิทธิ์ทะลุผ่านห้วงมิติและปล่อยให้ร่างกายของเขาปรากฏขึ้นอีกครั้ง ในวินาทีนั้น มันได้ทำให้ศีรษะของฝ่ายตรงข้ามกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง มนุษย์เงือกตนนั้นวิงเวียนขณะที่ล้มลงไปบนพื้น
ด้วยเหตุนี้ มีดสั้นเป็นประกายเล่มหนึ่งจึงแทงทะลุหน้าอกของมนุษย์เงือกตนนั้น ใบมีดทะลุมายังอีกด้านหนึ่งและลอยอยู่กลางอากาศ
ด้วยดวงตาสีแดงสดทำให้รู้ว่ามันยังไม่ตาย มันกอดวิลเลียมเอาไว้อย่างแน่นหนา ใช้ฟันคมๆกัดเข้าที่คออย่างโหดร้ายทำให้เลือดของเขาไหลโชกออกมา ฟัมแหลมคมของมันฉีกกระชากเนื้อวิลเลียม ตอนนี้นี่เป็นวิธีเดียวเท่านั้นที่จะมอบโอกาสให้กับฝั่งของมนุษย์เงือกตนนี้
วิลเลียมเพิกเฉยต่อความเจ็บปวดอย่างสมบูรณ์ เขาใช้มือคว้าศีรษะมนุษย์เงือกที่กำลังกรีดร้องขณะที่เขากระชากมันออกจากกัน
แควก
ศีรษะและร่างกายถูกกระชากออกจากกัน
เลือดสีเขียวกระเซ็นเต็มใบหน้าของวิลเลียม
มนุษย์เงือกระดับกลางตนที่สองที่มีสายเลือดระดับแกรนด์มาสเตอร์ได้ตายลงแล้ว!
เหล่ามนุษย์เงือกทั้งหลายกลับมาโจมตีอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม เกราะพลังการโจมตีของวิลเลียมก็สามารถกลับมาใช้งานอีกครั้งด้วยเช่นกัน
และในช่วงเวลานี้เอง
มุมปากของวิลเลียมกระตุกขณะที่เดินไปข้างหน้า
ปัง!
ระเบิดพลังอันร้ายกาจพุ่งออกมาจากตัวเขา เขาที่มีความว่องไวและพลังกำลังที่แข็งแกร่งกว่าเหล่ามนุษย์เงือกทั้งหลายได้อาละวาดถล่มไปทั้งกองทัพเหมือนกับวัวตัวผู้
ภายใต้ท้องฟ้าที่มืดมิด…
ไม่ว่าใครก็สามารถเห็นได้ว่ามีร่างสีขาวระยิบระยับกำลังฟาดฟันผ่านกองทัพมนุษย์เงือกน้อยโดยที่ไม่มีใครสามารถหยุดยั้งเขาได้
ไม่มีใครสามารถหยุดยั้งการก้าวเดินไปข้างหน้าเขาได้
ดาบคู่ของเขากวัดแกว่งไปในอากาศ ไม่ว่าเขาจะก้าวไปที่ใด ทุกอย่างล้วนถูกแยกออกเป็นสองส่วน และอากาศโดยรอบก็เต็มไปด้วยเหล่ามนุษย์เงือกที่กระเด็นออกไปทุกหนทุกแห่งราวกับเทพธิดากำลังโปรยกลีบดอกไม้
อย่างไรก็ตาม คู่ต่อสู้ตรงหน้าพวกเขานั้น…
ไม่ว่าพวกเขาจะใช้วิธีการอย่างไร…
วิลเลียมที่เป็นเสมือนหุ่นยนต์เหล็กก็สามารถระเบิดพวกเขาเป็นชิ้นๆได้อย่างง่ายดาย
ปัง ปัง ปัง ปัง…
มีเสียงปึงปังดังติดต่อกันเป็นทอดๆ
เสียงโอดครวญดังระงมไปทั่วพื้นที่
โล่พลังการต่อสู้ก็ได้แตกสลายลงอีกครั้ง
แต่เขาก็ไม่ได้เลือกที่หยุด เขาไม่แม้แต่จะเลือกใช้พลังแบทเทิล คัต
เขายังคงขจัดสิ่งที่ขวางทางตรงหน้าต่อไป
แม้ว่าจะมีกองทัพนับหมื่นนับพัน เขาก็จะจัดการมันให้หมด
นี่คือความคิดของวิลเลียมคนหัวเหล็ก
แต่ความจริงแล้ว…
ตราบใดที่วิลเลียมไม่จำเป็นต้องใช้ศีรษะในการใช้ทักษะที่แข็งแกร่ง ด้วยพละกำลังและความว่องไวของเขา เงือกหน้าไหนก็ไม่อาจหยุดยั้งเขาได้ทั้งนั้น
นี่คือความแข็งแกร่งของ NPC ระดับรีเจนดารีธรรมดาๆตนหนึ่ง
ขนาดวิลเลียมยังไม่ได้สวมใส่อุปกรณ์ที่แข็งแกร่งเท่าใดนัก แต่ด้วยเลเวล 39 ในตอนนี้ของเขา ด้วยการเพิ่มศักยภาพของระดับสายเลือด ด้วยอุปกรณ์ พลังการต่อสู้และเวทมนตร์ ก็ทำให้เขามีพลังชีวิตถึง 6430 หน่วย…
นี่คือความวินาศสันตะโร
นี่คือการนองเลือดชัดๆ
บอสระดับรีเจนดารีที่เกือบจะถึงระดับกลางแล้วกำลังสังหารหมู่ชาวมนุษย์เงือกตัวเล็กๆ เลือดสดๆไหลรินไปตามแม่น้ำ ชิ้นส่วนร่างกายที่ถูกฟาดฟันกระจายไปท้วนทั่วและพุ่มไม้ทั้งสองข้างถูกย้อมไปด้วยเลือด
หากผู้เล่นมาเห็นฉากนี้เข้าล่ะก็ พวกเขากรีดร้องอย่างสะเทือนอารมณ์อย่างแน่นอน
“เขาต้องมีความเกลียดชังมากมายถึงขนาดไหนกัน? ในเมื่อเหล่ามนุษย์เงือกไม่ได้ข่มขืนเขาเสียหน่อย เขารังแกกันมากเกินไปแล้ว! นี่มันคือผู้บังคับบัญชาที่กลับมารังแกเด็กอนุบาลในเมืองชัดๆ”
ชั่วโมงต่อมา
วิลเลียมยืนอยู่บนจุดยอดของกองภูเขาซากศพที่ถูกปกคลุมไปด้วยเลือด หากเผ่ามนุษย์เงือกที่เหลืออพยพออกไป หมู่บ้านมนุษย์เงือกเล็กๆแห่งนี้อาจจะหายไปจากทุ่งหญ้าแห่งนี้
ดวงดาวระยิบระยับ แม่น้ำที่ถูกย้อมเป็นสีเลือดจากพุ่มไม้ทั้งสองข้างกลับไม่ได้ดึงดูดอสูรเวทย์หรืออสูรป่าใดๆ
ท้ายที่สุดแล้ว กลิ่นคาวเลือดที่รุนแรงในอาณาเขตของมนุษย์เงือกเช่นนี้ก็เพียงพอแล้วที่ทำให้สิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญาสักเล็กน้อยเผ่นหนีไปไกล
“มีมนุษย์เงือกระดับกลางสามตนที่มีสายเลือดระดับแกรนด์มาสเตอร์ หากไม่มีอะไรผิดพลาด อีกเพียงไม่กี่เดือนต่อมาหมู่บ้านของมนุษย์เงือกก็จะปรากฏขึ้นที่นี่อีกครั้ง” วิลเลียมประทับใจเล็กน้อย มนุษย์เงือกตัวเล็กเหล่านี้ก็เปรียบเหมือนแมลงสาบในโลกจริง ทักษะการผลิตประชากรของพวกเขานั้นแข็งแกร่ง และชื่อเล่นของพวกเขาถูกเรียกว่า พวกฆ่าไม่ตาย
แต่มนุษย์เงือกตัวเล็กเหล่านี้ควบคุมจำนวนประชากรของพวกเขาเองเสียด้วยซ้ำ เพราะเผ่ามนุษย์เงือกมีเพียงสามพันตนเท่านั้น
หากไม่มีการบาดเจ็บล้มตาย พวกเขาก็อาจจะฆ่าตนที่อ่อนแอและป่วยหนัก ก่อนจะกินพวกนั้นซะเอง
ถ้าไม่อย่างนั้น พวกเขาคงเขาเข้าใจว่า หากพวกเขาผลิตประชาการโดยไม่มีการจำกัดจำนวน อาหารทั้งโลกคงไม่เพียงพอให้พวกเขากิน
พวกเขายังเข้าใจด้วยว่าหากพวกเขาผลิตประชากรต่อไปแบบนี้ ก็จะมีสิ่งที่ดำรงอยู่ที่แข็งแกร่งกว่ากำจัดพวกเขาออกไปอยู่ดี
[ภารกิจกวาดล้างหมู่บ้านมนุษย์เงือกขนาดเล็ก]
[รายละเอียดภารกิจ : จัดการเลยสินักฆ่าหน้าใหม่ ฆ่าให้หมด]
[ความยากของภารกิจ : C]
[สำเร็จ]
[รางวัล : ค่าประสบการณ์ 54100 หน่วย]
[รางวัลพิเศษ : คุณสังหารมนุษย์เงือกไปมากกว่า 3,000 ตนโดยตนเองด้วยความโหดเหี้ยม คุณได้รับฉายาใหม่]
“โหดเหี้ยม? พวกมันเป็นฝ่ายเริ่มก่อนไม่ใช่รึไง?” วิลเลียมเบะปาก แต่เขาก็รับรางวัลมากแล้ว
[ศัตรูโดยธรรมชาติของมนุษย์เงือกตัวเล็ก]
[เลเวล : สีน้ำเงิน]
[คำอธิบายฉายา : หลังจากใช้ฉายานี้ คุณจะดึงดูดความเป็นศัตรูที่แข็งแกร่งของเหล่ามนุษย์เงือกตัวเล็ก และสามารถสร้างความเสียหายเพิ่มขึ้น 10% ต่อมนุษย์เงือกตัวเล็กได้]
“เอาจริงดิ...” วิลเลียมไม่มีอะไรจะพูด การได้รับฉายาใน Gods นั้นยากมาก แม้ว่าคุณจะได้รับมันมาสักหนึ่งชื่อ มันก็อาจจะมีคุณภาพที่อยู่ในระดับขยะเลยก็ว่าได้
“อย่างไรก็ตาม ฉันก็จะทำเพื่อค่าประสบการณ์ 54100 หน่วย!” วิลเลียมนั่งพักอยู่ครู่หนึ่งบนกองศพ “สังหารมนุษย์เงือกมากกว่า 3,000 ตนยังให้ค่าประสบการณ์เกือบ 30000 ทำให้ตอนนี้ฉันได้รับค่าประสบการณ์ 80000 หน่วย และด้วยค่าประการณ์ก่อนหน้าที่ฉันมี ทำให้ตอนนี้ฉันมีค่าประการณ์อยู่แสนแปด”
“สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการทำภารกิจความเชี่ยวชาญของฉันสำเร็จ” ดวงตาของวิลเลียมส่องประกายในความมืดขณะที่เขาค่อยๆจัดสรคุณสมบัติพลังการต่อสู้ทั้ง 5 ที่พึ่งได้รับมา
ภารกิจความเชี่ยวชาญของเขาเสร็จสมบูรณ์แล้ว
สังหารสิ่งมีชีวิตที่มีสายเลือดระดับแกรนด์มาสเตอร์ด้วยตัวตนเดียว 6 ตน
รางวัล : คุณสมบัติพลังการต่อสู้ 6 อย่าง (เลือก 1 อย่างเท่านั้น)
คุณจะเลือกคุณสมบัติพลังการต่อสู้หรือไม่?
“ใช่!”
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด~
คุณสมบัติพลังการต่อสู้ที่คุณสามารถเลือกได้มีดังนี้ :
คุณสมบัติพลังการต่อสู้ธาตุไฟ
คุณสมบัติพลังการต่อสู้ธาตุน้ำ
คุณสมบัติพลังการต่อสู้ธาตุสายฟ้า
คุณสมบัติพลังการต่อสู้ธาตุลม
คุณสมบัติพลังการต่อสู้ธาตุโลหะ
คุณสมบัติพลังการต่อสู้ธาตุแสง
“บ้าชะมัด...มีคุณสมบัติพลังการต่อสู้พิเศษเพียงอย่างเดียวเองหรอ?” มุมปากวิลเลียมกระตุกยิกๆ หากเขารู้อย่างนี้เสียทีแรก เขาจะยังไม่เลือกคุณสมบัติพลังการต่อสู้ตอนนี้หรอก มันคุณสมบัติพลังการต่อสู้หกอย่าง แค่คุณสมบัติธรรมดาก็ปาไปสามอย่างแล้ว อันที่หายากมีเพียงสอง เหลือคุณสมบัติพลังการต่อสู้ธาตุแสงเพียงอย่างเดียวที่เป็นคุณสมบัติพิเศษ
“แม้ว่าคุณสมบัติมิติและห้วงเวลาจะแข็งแกร่งมาก แต่ฉันไม่ได้วางแผนที่เลือก คุณไม่ปล่อยให้ฉันแม้แต่เห็นด้วยซ้ำ โหดร้ายไปรึเปล่า” วิลเลียมเย้ยหยัน
ในอารมณ์ตอนนี้ เขาเลือกธาตุสายฟ้า…
สำหรับธาตุแสงน่ะเหรอ?
แม้มันจะไม่เหมือนใคร แต่มันก็ไม่เหมาะกับเขาอยู่ดี
แล้วทำไมเขาถึงเลือกธาตุสายฟ้า?
หนึ่งในเหตุผลก็คือ…
มันดูหล่อดี แค่หล่อก็เพียงพอแล้ว...
