บทที่ 211-212 : ม้าป่าตัวน้อยสุดที่รัก
โอ้ย? หลินว่านว่านสับสน “ลั่ว...” โดยไม่รอให้เธอถามเขาลั่วหานวางสายไปแล้ว ลู่ซานเป่ยมองไปที่เด็กสาวที่กลายเป็นหินอยู่บนเตียง และเขาก็ยิ้มออกมา “หัวใจอันไหนที่มีจังหวะการเต้นเหมือนกันก็จะสื่อถึงกัน?” “แอบปิ๊งคุณเหรอ?” “เหอะ เหอะ “ ในที่สุด เขาก็ได้เย้ยหยันอย่างสง่างามและเยือกเย็น แล้วเดินจากไป ใบหน้...
