ตอนที่ 26 เขตปกครองสุริยัน
เมื่อผู้ชี้นำหายไป เวลาทุกอย่างที่เคยหยุดนิ่งก็เริ่มกลับมาเคลื่อนไหวเป็นปกติ ความชุลมุนทุกอย่างก็กลับมาอีกครั้ง
ตุ่นตุ๊กแกที่กำลังก้มตัว ยกก้นโด่ง หางยกขึ้นสูง ค้างอยู่ในท่าที่กำลังจะฟาดโจมตีลงมา ก็ทำการฟาดในทันที ในขณะเดียวกัน ฮันเตอร์หนุ่มคนหนึ่งกำลังจับหอกเหล็กสีดำ และเอี้ยวตัวไปข้างหลังพุ่งหอกเข้าใส่ก้นของตุ่นตุ๊กแก
ช่วงเวลาไล่เลี่ยกันพลทะยานตามฮันเตอร์หนุ่มคนหนึ่ง มือขวามีออร่าสีทองปกคลุมกระแทกฝ่ามือไปที่ด้ามหอกเหล็กสีดำช่วยเสริมแรงดันหอกสีดำเล่มนั้น ทำให้การทะลุทะลวงของหอกรุนแรงมากยิ่งขึ้น
ตุ่นตุ๊กแกร้องคำรามอย่างเจ็บปวด น้ำตาเล็ด มันฟาดหางสเปะสปะทำให้ฮันเตอร์ที่อยู่ในรัศมีถูกกระแทกจนกระเด็น ก่อนจะวิ่งหนีก้นโด่งเข้าไปยังเส้นทางเหมืองที่มืดสนิท โดยมีหอกสีดำสนิทติดอยู่ที่ก้น
“หอกของข้า”
ฮันเตอร์หน้าเด็กร้องเสียงหลง เขาจะวิ่งตามไป แต่ถูกพลห้ามโดยจับไหล่เอาไว้
“หากเป็นข้าถึงแย่งกลับมาได้ข้าก็คงไม่ใช้อีก หรือเจ้าจะเอา”
ฮันเตอร์หน้าเด็กพอได้ฟังที่พลพูดก็คิดถึงเหตุการณ์ก่อนหน้า ก่อนจะส่ายหน้ารัวๆ
“ไม่ๆ ข้าไม่เอา”
ฮันเตอร์คนอื่นรวมถึงพล เมื่อเห็นท่าทางฮันเตอร์หน้าเด็ก ก็หัวเราะร่าขำขัน ดูผ่อนคลาย แต่ในความผ่อนคลายก็ยังมีความระมัดระวังตัวอยู่ ตำแหน่งยืนของแต่ละคนล้วนพร้อมต่อการรุกหรือรับหากมีสัตว์อสูรปรากฏขึ้นมา
“มีใครเห็นเหนือภพบ้าง” พลถามขึ้นเมื่อเขาไม่เห็นเหนือภพ
ทุกคนส่ายหน้าปฏิเสธ ยกเว้นแต่ฮันเตอร์หน้าเด็ก เขาบอกพลว่า
“เมื่อกี้ข้าเห็นเขารีบวิ่งออกไปนู่นแล้ว”
เหนือภพนั้นไวต่อสถานการณ์พอสมควร เขาออกตัววิ่งในทันทีที่เริ่มมีการเคลื่อนไหวของวงต่อสู้ เขารู้ตัวดีว่าช่วยอะไรไม่ได้แล้ว ประกอบกับอาการบาดเจ็บที่เขาได้รับนั้นก็เกินกว่าที่จะเผชิญหน้ากับตุ่นตุ๊กแกได้
“น่าตายนัก เจ้าเด็กนี่”
พลเร่งความเร็วอย่างไม่คิดชีวิตหมายจะคว้าตัวเหนือภพเอาไว้ เขาไม่แน่ใจอีกแล้วว่าตอนนี้พวกเขาเหลือเวลาอีกเท่าไหร่ ทว่าชั่วขณะที่เขาขว้าแขนของเหนือภพไว้ได้นั้น เขาก็ได้เห็นบางอย่างบนข้อมือนั้น
“อ๊า ข้าเจ็บ”
“นี่เจ้า! เจ้าได้เป็นฮันเตอร์แล้ว!”
สิ่งนี้เหนือความคาดหมายของพลไปไกลมาก เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเหนือภพจะกลายเป็นฮันเตอร์ไปได้จริงๆ เขาอยากจะไต่ถามเรื่องราวทั้งหมด แต่เมื่อเห็นอาการบาดเจ็บของเหนือภพ พลจึงรีบพาเหนือภพไปโรงหมอแทน
ไม่นานหัวหน้าไท พลและฮันเตอร์คนอื่นๆก็มาดูอาการเหนือภพที่แม้จะมีบาดแผลสภาพยับเยิน มีบาดแผลใหญ่หลายแห่งบนร่างกาย แต่ร่างกายของเหนือภพก็ยังถือว่าแข็งแรงปกติ ลุกนั่ง พูดคุยได้ตามปกติ
นั่นจึงทำให้ทุกคนที่อยู่ที่นี่แปลกใจ โดยเฉพาะหมอแผนที่ได้มีโอกาสรักษาเหนือภพมาสองวันติดกันแล้ว เขาไม่เคยเจอคนเจ็บที่มีร่างกายแบบเหนือภพมาก่อน พลังการฟื้นตัวของเขาไม่ธรรมดาเลยจริงๆ
หัวหน้าไทหงายมือขวาของเหนือภพที่กำลังนอนหลับพักผ่อนขึ้น พลางมองตราสัญลักษณ์ที่อยู่ต่ำกว่าข้อมือ รูปเหรียญที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนและบนเหรียญนั้น มีตัว F ประทับอยู่
นี่คือสัญลักษณ์ของฮันเตอร์
หัวหน้าไททดลองแผ่ปราณอาคมเข้าสู่ร่างกายเหนือภพแต่กลับไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับแม้แต่น้อย นั่นแสดงว่าเหนือภพไม่มีปราณอาคม แล้วตราสัญลักษณ์รูปเหรียญนั้นมันหมายความว่ายังไงกันแน่
พลเองก็เห็นด้วยเช่นกัน พลและหัวหน้าไทต่างมองหน้ากันด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน บอกไม่ได้ว่าพวกเขาดีใจหรือไม่ดีใจกันแน่ ทั้งที่พวกเขาคาดหวังมาตลอดว่าจะให้เหนือภพเป็นฮันเตอร์
ณ ดินแดนผู้ชี้นำ เขตปกครองสุริยัน
“ท่านว่าไงยังไงนะ! เด็กคนนั้นไม่มีพรสวรรค์หรือครับ”
“ก็ใช่นะสิ เจ้าไปทดสอบยังไงกัน ทำไมถึงไม่รู้”
เต็งหนึ่งมีสีหน้าผิดหวัง รู้สึกเหมือนว่าตัวเองลงเงินจำนวนมากไปกับหุ้นติดดอย มันจะไม่ดีขึ้นมากไปกว่านี้อีกแล้ว มันจะค้างเติ่งอยู่อย่างนั้นไม่ต่างไปจากอารมณ์ของเขาในตอนนี้
เขาเพิ่งจะได้มาเป็นผู้ชี้นำฝึกหัดครั้งแรกจึงไม่เคยมีประสบการณ์ ไม่รู้ว่าควรจะชี้นำมนุษย์อย่างไร รุ่นพี่ผู้ชี้นำก็แนะนำเขาเพียงคร่าวๆเท่านั้น และนี่คือโอกาสแรกและโอกาสเดียวของเขาที่ต้องชี้นำมนุษย์ผู้หนึ่ง หากเขาทำไม่สำเร็จ เขาก็จะไม่มีโอกาสครั้งต่อไปอีก
“เต็งหนึ่ง ดูจากท่าทางเจ้า คงโดนฝ่ายจันทราปั่นหัวมาสิท่า ข้าเตือนเจ้าไปแล้วแท้ๆ ห้ามเจ้าเอ่ยปากพูดกับคนของจันทราโดยพละการเด็ดขาด เจ้าพวกนั้นมันชั่วช้า ปลิ้นปล้อน กะล่อน หลอกลวง”
“ผมจะทำยังไงดีละครับ ไม่มีวิธีทำให้เด็กไม่มีพรสวรรค์ใช้ปราณอาคมได้บ้างหรือครับ”
ชายผู้มีตำแหน่งสูงกว่าส่ายหน้า ก่อนชี้ยังไปยังผนังห้องที่มีกฎระเบียบสลักไว้ และกฎข้อห้ามแรกของผู้ชี้นำก็คือ
ห้ามเปลี่ยนแปลงกฎเกณฑ์ธรรมชาติของมนุษย์ คนไม่มีพรสวรรค์จะไม่มีปราณอาคม การมอบพลังปราณอาคมสงวนสิทธิ์เพียงแค่ผู้มีพรสวรรค์เท่านั้น ผู้ชี้นำที่ละเมิดกฎเกณฑ์จะถูกลงโทษ
“แล้วผมจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย โธ่ ชีวิตหนอชีวิต”
เต็งหนึ่งนั่งกุมหัวอยู่อย่างนั้นด้วยท่าทางครุ่นคิด ส่วนชายท่าทางสง่างามที่แต่งกายด้วยชุดโบราณพาดซ้อนทับกัน ชั้นนอกมีผ้าคลุมยาวสีเงินอีกที เขาก็ได้แต่ยืนให้กำลังใจเพียงเท่านั้น เมื่อผู้ชี้นำได้มอบตราสัญลักษณ์ฮันเตอร์ให้แล้วก็จะไม่สามารถเรียกคืนได้
