ตอนที่แล้วบทที่ 470 ออกมาแล้ว !
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 472 กลุ่มคนที่แข็งแกร่ง

บทที่ 471 ขาดครึ่ง


บทที่ 471 ขาดครึ่ง

หลังจากร่างดำของหลาวหลัวได้ดูดซึมพลังที่ชั่วร้ายภายในสุสาน  มันก็ปกปิดพลัวที่น่าหวั่นเกรง และมหาศาลของมัน

ดังนั้น แม้กลุ่มของจะเห็นหุ่นเหล็กสีดำด้านหลัง ฉื่อหยาน พวกเขาก็ไม่ได้สนใจมัน เพราะหุ่นไม่ปลดปล่อยกลิ่นอายใดๆออกมา พวกเขาคิดว่าหุ่นสีดำนี้เป็นหุ่นทั่วไป พวกเขาจึงไม่ได้สนใจมัน

มีเพียงหยินหุ้ย ที่อยู่ในนภาที่สองระดับพระเจ้า ที่เห็นฉื่อหยานเข้าไปในสุสานโดยไม่มีหุ่นสีดำแต่แรก  หุ่นนี้ต้องมาจากสุสานมังกรยอดโบราณแน่นอน จากนั้นเขาก็จับตาดูหุ่นรบสงครามตลอดเวลา

จิตสำนึกวิญญานของนักรบนภาที่สองระดับพระเจ้าก็ถูกปล่อยออกไปที่ปีศาตสงครามเพื่อดูว่ามันคือสิ่งมด

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่จิตสำนึกวิญญานของเขาถูกส่งออกไป มันก็เหมือนกับร่วงหล่นลงไปในทะเลกว้างใหญ่ ราวกับถูกดึงดูดเข้าไปในหลุมดำ

การเชื่อมต่อระหว่างเขาและจิตสำนึกวิญญานก็ถูกตัดออกไป และเขาก็ไม่สามารถดึงมันกลับมาได้

สีหน้าของหยินหุ้ยก็เปลี่ยนไปอย่างเงียบๆ ขณะที่วิญญานของเขาได้รับบาดเจ็บและกลายเป็นตรึงเครียด

แม้แต่นู่หลางที่อยู่ในนภาที่สามระดับพระเจ้ายังไม่สามารถทำลายจิตสำนึกวิญญานของเขได้ แต่สิ่งนี้กลับทำลายได้อย่างไม่เหลือร่องรอย

หุ่นเหล็กสีดำนี่คืออะไรกัน มันถึงได้น่ากวาดกลัวเช่นนี้ ?

หยินหุ้ยก็หวาดกลัว เขาไม่ทำอะไรอีกและมองไปยังฉื่อหยาน

ด้วยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสุสานมังกรยอดโบราณลึกลับก็เห็น ชัดว่าเกี่ยวข้องกับหุ่นเหล็กสีดำนี่ บางที หุ่นนี้อาจจะไม่ใช่หุ่นทั่วไป

ยิ่งคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้หยินหุ้ยก็ ยิ่งตกใจ จนเมื่อเขามองฉื่อหยาน และหุ่นเหล็กสีดำ แสงก็ริบหรี่ลงในดวงตาของเขา หัวใจของเขาเต้นอย่างรวดเร็ว

สิ่งหนึ่งที่ควรทำคือ อย่าได้ไปยั่วยุเจ้าเด็กนี่ !

หยินหุ้ยก็ตัดสินใจว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เขาจะไม่ทำอะไรที่ระคายเคืองต่อ ฉื่อหยาน ตอนนี้ เขารู้แล้วว่าสถานการณ์ของทะเลไม่มีที่สิ้นสุดในอนาคตจะเปลี่ยนเป็นเช่นไร

ฉื่อหยานเองก็นับได้ว่าน่ากลัวแล้ส ตอนนี้ จากสุสานมังกรยอดโบราณลึกลับ เขายังได้หุ่นเหล็กสีดำที่ไม่สามารถจินตนาการได้มาอีก ในทะเลไม่มีสิ้นสุดใครกันจะสู้เขาได้

หยินหุ้ยก็ตกใจอยู่ข้างใน  สัญชาตญาณเขาก็ถอยไปหลายเก้า ยกมือขึ้นและกล่าวว่า " ไม่ว่าเจ้าต้องการอะไรข้าจะทำให้ และข้าก็จะไม่ยุ่งกับเกี่ยวเรื่องของเจ้า ยังไงก็ตาม ข้าจะบอกให้ชัดเจนว่า ข้าเป็นแค่ผู้สังเกตการณ์ ถ้าเจ้าต่อสู้ อย่าได้นำข้าไปเกี่ยวด้วย .  "

ฉื่อหยานแสยะยิ้มก่อนระเบิดเสียงหัวเราะออกมา เขารู้ว่าตาเฒ่าเจ้าเล่ห์นี้ต้องรู้อะไรบางอย่างแน่นอน

" จะเสียเวลาอีกทำไม ?"  เสินตู่เจีย สีหน้ายังสงบ เค้ามองกู่ฉาว ชิงหมิงและยิ้ม " พวกเจ้ารอเวลานี้มานาน ตอนนี้เขาอยู่ต่อหน้าพวกเจ้า เราจะควรสะสางเรื่องทั้งหมดได้แล้ว ดังนั้นเราจะทนฟังคำพูดของเขาอยู่ทำไม ? "

" เมื่อเจ้าตาย เราก็จะสามารถมุ่งเน้นในเรื่องการจัดการกับเผ่าอสูรและเผ่าทมิฬได้ " จงหลี่ต้วนพูดด้วยรอยยิ้มเย็นชา

" เจ้าจะต้องตายเป็นคนแรก ไม่รู้ว่าทำไมเวลาที่ข้ามองเจ้าถึงได้รู้สึกหงุดหงิดนัก " ฉื่อหยานส่ายหัวและเยาะเย้ยจากภายใน " อย่าได้ชื่นชมตัวเองสูงเกินไป ในทะเลกว้างใหญ่ , เจ้าไม่ได้เป็นผู้ที่โดดเด่นที่สุด ในแผ่นดินรุ่งเรืองเจ้าไม่นับว่าเป็นอะไรได้เลย มีรุ่นเยาว์จากดินแดนสักดิ์สิทธิ์หลายคนที่สามารถบรรลุถึงระดับนภาได้แล้ว มีบางคนแม้กระทั่งอยู่ในจุดสูงสุดของระดับนภา เทียบกับพวกเจ้า หรือเจ้า จงหลี่ต้วน นับไม่ได้แม้แต่ไรฝุ่นด้วยซ้ำ "

คำพูดของเขาทำให้ทุกคนตกตะลึง

"เจ้าเคยไปดินแดนศักดิ์สิทธิ์มาแล้วงั้นรึ ? "พานโจวก็สับสน

สั่นศีรษะ ฉื่อหยานก็อธิบายอย่างอดทน " ยังไม่ได้ไป รอจนกว่าข้าจะสะสางสิ่งต่างๆในทะเลกว้างใหญ่เสร็จเสียก่อน ข้าจะไปที่นั่นเพื่อค้นหาความกลับขั้นสูงสุดของวิชาต่อสู้ ข้าเคยไปที่หมอกแม่เหล็กพิษทมิฬมาแล้ว ข้าได้รู้จักกับรุ่นเยาว์หลาคนแจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ และบางส่วนก็เป็นสหายของข้า พวกเขาแต่ละคนล้วนแต่แข็งแกร่งจงหลี่ต้วนทั้งนั้น และพวกเขาก็ไม่ได้ถูกนับว่าเป็นผู้ที่โดดเด่นในดินแดนศักดิ์สิทธิ์  ข้าจะบอกเจ้าให้นะ อย่าได้เอาแต่เป็นกบใต้กะลามุดหัวอยู่ที่ทะเลไม่มีสิ้นสุดและอย่าคิดว่าทะเลไม่มีสิ้นสุดนั้นเป็นสถานที่ที่ดีที่ยอดเยี่ยม ในสายตาของพวกเขา ทะเลกว้างใหญ่เป็นเพียงสถานที่ของคนป่าเถื่อนเท่านั้น เราไม่แม้แต่จะมีนักรบระดับพระเจ้าแท้จริงสักคน ตลอดเวลาที่พักอยู่ในสถานที่แบบนี้ ข้ายังรู้สึกน่าสมเพชชะตัวเองด้วยซ้ำ ! "

นักรบทั้งหมด รวมทั้งหยินหุ้ยสีหน้าก็กลายเป็นมืดมน

" ช่างเถอะ ข้าจะไม่เสียเวลากับพวกเจ้าแล้ว " เขายิ้ม โบกมือขณะชี้ไปที่จงหลี่ต้วน " . เริ่มจากเจ้านั่น จากนั้นข้าก็จะฆ่าทุกคนให้หมด ไม่เป็นไรถ้าพวกเจ้าจะหนี พวกเจ้าจะตายเร็วหรือช้ายังไงก็ต้องตาย ฆ่าพวกมันให้หมด ! "

จงหลี่ต้วนร่างก็สั่นสะท้าน สีหน้าของเขาก็ตกตะลึง

กลุ่มของเสินตู่เจียก็กลายเป็นสับสนและไม่รู้ว่าฉื่อหยานพูดกับใคร

แต่หลังจากนั้น พวกเขารู้ว่าใครกันที่ฉื่อหยานออกคำสั่ง

หุ่นปีศาจสงคามสูงสามเมตรก็ลอยออกมาจากด้านหลังของเขาลอยไปที่จางหลี่ต้วน ตอนแรกมันลอยออกไปอย่างช้าๆต่อมาก็ค่อยๆเร็วขึ้นที่ละขั้น ในที่สุดปีศาจสงครามก็กลายเป็นสายฟ้าสีดำและพุ่งไปที่ จงหลี่ต้วน

สองดวงตาเหมือนเป็นเหมือนสองเข้มที่จ้องมองจงหลี่ต้วนอย่างชั่วร้าย , พลังชั่วร้ายที่อาจทำให้จิตใจของคนเข้าสู่ความมืดไม่มีที่สิ้นสุดก็ถูกปลดปล่อยออกมา

เมื่อจงหลี่ต้วนอยู่ต่อหน้าปีศาจสงครามดวงตาของเขาก็ตกตะลึงกลายเป็นว่างเปล่า เขายืนแข็งอยู่กับที่

กัํก !

ปีศาจสงครามพุ่งผ่านไปและทุบไปที่หัวของจงหลี่ต้วน จนเกิดเป็นเสียงแตกหักดังออกมา

จงหลี่ต้วนกลายเป็นเยื่อกระดาษบางๆทันทีจากการโจมตีเพียงครั้งเดียว

เสินตู่เจีย มองดูฉากที่จงหลี่ต้วนถูกฆ่าและไม่มีมีเวลาพอที่จะช่วย ในทางตรงกันข้าม เขาได้ใช้จิตสำนึกวิญญานทั้งหมดของตัวเองเพื่อต่อต้านแรงกดดันวิญญานและพลังที่แทรกเข้ามา

และเขาก็พบว่าตัวเองเหมือนกับถูกลากเข้าไปในโลกแห่งความมืดที่ไม่มีที่สิ้นสุด

ไม่มีแสงที่สามารถมองเห็นได้ จิตสำวิญญาณของเขาก็ราวกับว่าพบเจอกับความตายและปกคลุมเขาไปด้วยแก่นแท้เจตจำนงแห่งการทำลายล้าง เขากลายเป็นเหมือนกับคนตาย ลงไปชักดิ้นชักงอบนพื้น

พื้นก็สั่นสะเทือน , กลิ่นอายที่มืดมิดก็ขยายออกมาจากปีศาจสงครามที่เพิ่งฆ่าจงหลี่ต้วน กลิ่นอายที่เป็นอันตรายนี้ดูราวกับต้องการจะทำลายโลกทั้งใบ , มันปกครองทั่วท้องก้นทะเลทั้งหมดของพื้นที่ทะเลสวรรค์

ขณะนี้นักรบระดับพระเจ้ากลายเป็นตกตะลึง ความกลัวปรากฏอยู่เต็มใบหน้าของพวกเขา

แม้แต่สองยอดนักรบของพื้นที่ทะเลสวรรค์ ก็เห็นได้ถึงสถานการณ์ที่เลวร้าย  พวกเขาจึงรีบหนีจากพื้นที่ทะเลสวรรค์ จมดิ่งพุ่งออกไปด้วยความเร็วสูงสุด

ในเวลาเดียวกัน ภายในภูเขาไฟที่มอดแล้ว ประมุขเผ่ามังกรดำนู่หลางที่กำลังพูดกับนักรบระดับพระเจ้าสามคนอยู่  จู่ๆเขาตะโกนขึ้นเบาๆ " แข็งแกร่งมาก พลังชั่วร้ายนี่คืออะไรกัน ? "

" ท่านประมุข เกิดอะไรขึ้น ? "

" ระดับการบ่มเพาะของพวกเจ้ายังต่ำเกินไปและความรู้เกี่ยวกับวิญญานยังตื่นเขิน ดังนั้นพวกเจ้าจึงไม่อาจสัมพัสมันได้  " นู่หลางทันทีก็พูดขึ้น "พลังที่ชั่วร้ายมาจากเขตแดนของเผ่าฉลามเงิน ดูเหมือนว่ามันมาจากสุสานมังกรยอดโบราณ ข้าต้องไปดู "

แล้ว นู่หลางก็ กลายเป็นกลุ่มแสงยิพุ่งไปยังที่แห่งนั้น

หยินหุ้ยก็ตกตะลึง

ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าปีศาจสงคราม จะไม่ธรรมดา แต่เขาไม่คิดว่ากลิ่นอายของมันจะน่ากลัวและครอบคลุมดินแดนทั้งหมดของเผ่าฉลามเงินได้ แรงกดดันทั้งหมดนี้ทำได้แม้กระทั่งสั่นสะเทือนโลก

" ฆ่ามัน "

ฉื่อหยานชี้ไปที่เสินตู่เจีย

ปีศาจสงครามก็ลงมือ

ดวงจาสองดวงที่เป็นเหมือนกับเข็มสีดำก็จ้องไปที่เสินตู่เจียและ มันก็ทำลายจิตใจของเขา ใบหน้าของเขาก็กลายเป็นว่างเปล่าเหมือนจงหลี่ต้วน

" มันเข้าไปในวิญญานของเสินตู่เจีย ! "

กู่ฉาวตื่นจากความกลัวและทันทีก็ตะโกน "  ร่วมมือกันและจัดการกับเจ้าหุ่นดำนี่ เราไม่สามารถปล่อยมันได้ ไม่งั้นมันฆ่าเราแน่ ! "

คำพูดของเขาก็ทำให้ทุกคนตื่นขึ้น

ราชินีนภา กษัตริย์ปฐพี ชิงหมิงและ จั่งเยว่เฟิงก็ร่วมมือกัน พวกเขาเรียกสมบัติลัยของของพวกเขาและเรียกใช้วิชาต่อสู้ระดับสูงออกมา ดาบศักดิ์สิทธิ์ หม้อขนาดเล็ก , หยก , มีดและส้อม ฯลฯ ทั้งหมดล้วนใช้พลังพิเศาออกมาและรวมกันจนเกิดเป็นแสงหลากสีสัน สวยงาม เปล่งประกาย พุ่งไปที่ปีศาจสงคราม

ตั้ม ตั้ม !

แม้ว่าจะได้รับการโจมตี ต่าง ๆของสมบัติลับ แต่ด้วยพลังของปีศาจสงครามมันกลับยืนนิ่งเหมือนโต๊ะหิน ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วนที่สามารถมองเห็นได้บนร่างกายของ

ชุดเกราะเหล็กสีดำบนร่างกายของมันเป็นเหมือนกำแพงที่แข็งแกร่งที่สุดในกลัว , ไม่หวั่นเกรงต่อพลังใด

ภายใต้การโจมตีจำนวนมากของสมบัติลั ปีศาจสงครามก็ลอยไปที่เสินตู่เจีย แขนที่ใหญ่ยาวของมันก็ยื่นออกไปคว้าร่างของเขา จับแขนและขาของเขาฉีกออกเป็นสองท่อน

ร่างกายนักรบระดับพระเจ้าของเสิ่นตู่เจี่ยกลาย เป็นเหมือนชิ้นส่วนของกระดาษในมือของหุ่นเล็ก เขาถูกฉีกขาด เลือดและไส้ลอยอยู่ในทะเล

แม้แต่วิญญานของเสินตู่เจีย  ซึ่งยังไม่ได้ออกจากร่างกายของเขา ก็ได้ถูกทำลายภายใต้การจ้องมองของหุ่นเหล็กสีดำ

ทั้งเนื้อหนังร่างกายและวิญญาณถูกทำลาย !

เพียงไม่นานร่างของเสินตู่เจี่ยก็ถูกทำลาย และวิญญาณของเขาก็พังสลาย และถูกขย่ำรวมกับเนื้อของจงหลี่ต้วนจากนั้นมันก็บีบจนสูญสลายหายไปไร้ซึ้งร่อยลอยใดๆ

ฉื่อหยานสีหน้าก็ตกใจเล็กน้อย แต่เขาระเบิดเสียงหัวเราะออกมา " ดีมาก เกิดกว่าที่ข้าคาดหวังไว้เสียอีก " พลังของปีศาจสงครามนั้นเหนือกว่าที่เขาคิดไว้มาก มันสามารถทำลายนักรบเช่นเสินตู่เจียได้ภายในพริบตา หลังจากได้เห็นปีศาจสงครามลงมือ ฉื่อหยานรู้สึกสบายใจ เขารู้ดีว่าเขาจะต้องชนะในครั้งนี้แน่นอน

" อะไรกัน ? "

ราชินีนภา ฟานเซียงยุนก็สั่นสะท้านด้วยความกลัว

ไม่ว่ามันคืออะไร มันก็ต้องมีจุดอ่อน ! จัวเยว่เฟิงก็ตะโกน " ฆ่าฉื่อหยานก่อน ! ถ้าเขาตาย หุ่นนั้นก็จะเสียการควบคุม "

ทุกคนตอบก็ตอบและมองไปที่ฉื่อหยาน

" คนต่อไป " ฉื่อหยานขดริมฝีปากของเขาชี้ไปที่จั่วเยว่เฟิง

แสงสีแดงก็พุ่งออกมารูม่านตาที่มืดมิดของปีศาจสงคราม มันพุ่งไปที่จั่วเยว่เฟิงอย่างกราดเกรี้ยว

แสงสีดำก็พุ่งออกมาจากปากของมันเช่นกัน ราวกับว่าแสงนี้สามารถกลืนกินได้ทุกสรรพสิ่ง  เมื่อมันปรากฏตัวขึ้น แสงทั้งหมดใต้ทะเลที่ถูกดูดกลืน ทั่วท้องทะเลก็กลายเป็นมืดมิดโดยไม่สามารถเห็นได้แม้แต่นิ้วมือตัวเอง

ในความมืดที่สมบูรณ์ นี้,จั่วเยว่เฟิงก็ร้องออกมาอย่างน่าสังเวศ

ทุกคนได้ยินมันอย่างชัดเจน แต่พวกเขาไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้

ในความมืดมิดที่เวิ้งว้าง เสียงที่เศร้าโศกของจั่วเยว่เฟิงก็ร้องออกมา เสียงนั้นราวกับไม่ใช่เสียงของมนุษย์ ราวกับว่าเป็นเสียงของสัตว์ที่ถูกแยกชิ้นส่วนเนื้อหนังและกระดูก มันดังขึ้นอย่างน่าหวาดกลัว

ภายใต้สถานการณ์ที่พวกเขาไม่เห็นอะไร ได้ยินเพียงแต่เสียงกรีดร้องที่น่ากลัว นี่มันแย่กว่าการเห็นคนถูกแยกร่างเสียอีก

แม้ว่าชิงหมิง และราชินีนภาจะมีระดับการบ่มเพาะระดับพระเจ้า พวกเขาก็ไม่อาจทนแรงกดดันนี้ด้วย พวกเขาไม่สามารถช่วยไม่ได้ที่จะตะโกนออกมา แล้วก็พยายามทุกวิถีทางเพื่อขึ้นไปยังพื้นผิวทะเล

อย่างช้าๆ , เสียงโหยหวนของจั่วเยว่เฟิงก็ค่อยหยุดๆ . ความมืดในทะเลก็หายไป

จั่วเยว่เฟิงไม่ได้อยู่ที่นั่นอีกต่อไป และถูกแทนที่ด้วยกองเนื้อที่ถูกทุบ ราวกับมันถูกบดด้วยเครื่องบดเนื้อ ตอนนี้สภาพของมันดูน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก

_______________________________________

ปัจจุบันเรื่องนี้แต่งไปจนถึงตอนที่ 1394 แล้วนะคะ มี 30 กลุ่ม แบ่งเป็นกลุ่มละ 50 ตอน หากสนใจอ่านติดตามได้ที่เพจด้านล่างเลยค่ะ

ติดตามข่าวสารต่าง ๆ ได้ที่เพจของเรา  >>GOS เทพเจ้าล่าสังหาร << ฝากกดไลท์กดแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แปลด้วยครับ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด