ตอนที่แล้วบทที่ 400 นอกเหนือการควบคุม
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 402 ผิดพลาด

บทที่ 401 บ้าคลั่ง


บทที่ 401 บ้าคลั่ง

"ระวังชายคนนี้ เขากลายเป็นบ้าไปแล้ว อย่าอยู่ใกล้เขามากเกินไป " นักรบวัยกลางคนที่ใบหน้ามีแผลเป็นก็สูดลมหายใจเข้าอย่างเย็นชาและกล่าวอย่างหงุดหงิด " ตอนนี้ ถ้ามันอยากตายนักหละก็ ข้าก็ไม่รังเกียจสนองความปรารถนาให้มัน . "

ในขณะที่เขาพูด ดวงตาของเขาเย็นชาเขาสังเกตุไปที่ฉื่อหยาน เขาดูเหมือนเขาอยากจะฆ่าฉื่อหยานทันทีหลังจากที่เห็น

ไม่อาจรู้ได้ว่าการแสดงออกของนักรบคนนี้ฉื่อหยานจะรับรู้หรือไม่ เขาเอาปล่อยเสียงคำรามออกมาดัง และก็มองไปที่ทุกคน ดวงตาที่บ้าคลั่งกระหายเลือดมองไปที่กลุ่มนักรบ

" มองอะไร ? เจ้าอยากตายงั้นรึ ? " นักรบเปิดเผยรอยยิ้มเย็นชาเหยียดหยัน " เจ้าคิดว่าตกอยู่ในสภาพนั้นแล้วจะทำอะไรได้งั้นรึ , เจ้านั้นอยู่ในระดับรู้แจ้งเท่านั้น ถ้าเจ้าอยากตายนัก ข้าก็จะสนองให้ "

" ถูเค่อ เด็กคนนี้เป็นสาวกของนิกายประกายแสงศักดิ์สิทธิ์เรา ถ้าเจ้าแตะต้องเขา ข้าจะไม่ให้อภัยเจ้า " จ้าวเฟิงตะโกน

" เขาบ้าไปแล้ว เจ้าต้องการที่จะปกป้องคนบ้างั้นรึ ? นักรบที่มีรอยแผลเป็นบนใบหน้าคือ ถูเค่อ เขาเผยสีหน้าเย็นชาเหมือนเขาเหยียดหยันเยาะเย้ย " คนประเภทนี้ไม่ได้นับว่าแข็งแกร่งนัก. ในเวลาแบบนี้ เขากลับปล่อยให้ตัวเองตกอยู่ในสภาวะเช่นนี้ได้t . ข้ากลัวว่าเมื่อเขาฟื้นขึ้นมา เขาคงจะทำอะไรได้ไม่มาก เจ้าไม่ต้องสนใจหรอก"

" โฮีกก "

อย่างไรก็ตาม ตอนนั้นเอง ฉื่อหยานก็คำรามอีกครั้ง ตอนนี้เขาเหมือนสัตว์ป่าบ้าคลั่ง ทั้งร่างกายของเขาปล่อยหมอกสีขาวปกคลุมออกมาและพึ่งไปที่ ถูเค่อ .

มองด้วยใบหน้าเย็นชาและแสยกยิ้มเขาก็พูด “อยากตายรึ !”

" ถูเค่อ อย่าทำอะไรวู่วาม " จ้าวเฟิงตะโกน " คนๆนี้เป็นมาจากนิกายประกายแสงศักดิ์สิทธิ์เรา การสร้างปัญหาให้กับเขา้ท่ากับว่ามีสร้างปัญหาให้กับนิกายเรา ถ้าเจ้ากล้าที่จะฆ่าเขา ข้าจะไม่ยกโทษให้เจ้า . "

" ตั้งแต่เมื่อใดกันที่ดินแดนพิสุทธิ์ของข้าหวาดกลัวนิกายประกายแสงศักดิ์สิทธิ์ ?" ถูเค่อ หัวเราะแปลกๆ เห็นฉื่อหยานพุ่งเข้ามา ถูเคอก็ดึงศพมาข้างๆเขา ซึ่งเขาได้จับและมัดไว้ นั่นคือศพโบราณที่ได้สูญเสียสมบัติลับไปแล้วและ ได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง และไม่มีอำนาจที่เหลืออยู่ในมัน หลังจากที่ถูกจับโดยภูเค่อลำแสงสีแดงเหมือนเลือดก็ไหลเข้าไปในศพโบรษณ

ศพโบราณพุ่งไปที่ฉื่อหยาน เลือด เนื้อ ร่างกายของศพโบราณก็ตกลงมาเหลือเพียงโครงกระดูก

ภายใต้แรงผลัก กระดูกของศพก็ระเบิดออกมา กระดูกหนัก หนา ยาว ก็กลายเป็นเหมือนกระแสเลือดสาดไปบนร่างกายของฉื่อหยาน

. . . . . . . . .

เสียงของการชนกันของโลหะก็ดังออกมาจากหน้าอกของ ฉื่อหยาน , เลือดกระดูกแทงไปที่ร่างกายของเขา ที่เป็นเหมือนกับก้อนหินที่แข็งแกร่ง เกิดประกายไฟออกแวบออกมา จากอกของฉื่อหยาน เสื้อผ้าของเขาขาดลง แต่ผิวของเขายังคงไม่เสียหาย

ถูเค่อ หลี่ตาลง ในขณะที่ใบหน้าของเขาแสดงออกถึงความหวาดกลัว

จ้าวเฟิง หลี่เยวา และคนอื่น ๆก็ตะลึงจนพูดไม่ออก มองฉื่อหยานด้วยความไม่เชื่อในสายตาของตนเอง

ถูเค่อ นั้นอยู่ในนภาที่สามระดับนภา เคล็ดวิชาลับของดินแดนพิสุทธิ์มีชื่อเสียงเรื่องความพิสดารและรุนแรน ใช้กระดูกของนักรบเปลี่ยนเป็นหอกหอกนี้เรียกว่า หอกกระดูกผันแปร หอกนี้น่ากลัวและอันตรายเป็นอย่างมาก . นักรบหรือสมบัติลับทั่วไปไม่อาจต้านทานมันได้

แม้ว่าฉื่อหยานจะเผชิญหน้าอย่างรุนแรงกับหอกเลือดที่แทงอย่างรุนแรง ร่างกายของเขาแทบจะไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆเลย นี่ทำให้คนอื่นรู้สึกหนาวไปถึงขั่วกระดูกและรู้สึกหวาดกลัว

เจ้าเด็กนี่ยังเป็นมนุษย์อยู่งั้นรึ ? ทำไมร่างของมันแข็งแกร่งกว่าสัตว์อสูรเสียอีก

ผู้คนไม่สามารถช่วย ที่จะคิดเช่นนี้ในจิตใจของพวกเขา พวกเขาทั้งหมดมองฉื่อหยานด้วยสายตาตกใจ พวกเขาถอยหลังไปก้าวหนึ่งโดยไม่รู้ตัว หวาดกลัวฉื่อหยานในสภาวะ ถูกควบคุมโดนปีศาจ ที่มองพวกเขาราวกับเป็นเหยื่อ

" ฮา ฮา ฮา ถูเค่อดูเหมือนเจ้าจะมีความสามารถไม่พอนะ . " จ้าวเฟิงกำลังยืื่นมือไปฉื่อหยาน แต่เมื่อเขาเห็นเขายังปลอดภัย เขาก็มีความสุข และไม่ช่วยไม่ได้ที่จะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา . " ดูเหมือนว่าเคล็ดวิชาจากดินแดนพิสุทธิ์จะไม่สามารถเทียบได้กับนิกายประกายแสงศักดิ์สิทธิ์ . สาวกของเราคนนี้ไม่ได้ใช้สมบัติลับใดๆแต่หอกกระดูกผันแปรของเจ้ากลับไม่สามารถทำอะไรเขาได้ มันเลยทำให้ข้าสงสัยว่า ดินแดนพิสุทธิ์เนี่ยมีชื่อเสียงได้อย่างไรกัน”

หลี่เยว่ ก็ยิ้มดูถูกและกล่าวว่า " ดี ถึงแม้จะมีชื่อเสียงเป็นอย่างมากแต่ดูเหมือนมันจะเกินจริงไปเสียหน่อย ชื่อเสียงของพวกเขา จากที่ข้าได้เห็นในวันนี้ ปรากฎว่า มันเป็นเพียงสิ่งไร้สารถ "

ใบหน้าของ ถูเค่อ และอื่น ๆที่มาจากดินแดนพิสุทธิ์ก็ซีดลงในขณะที่ดวงตาเริ่มมืดมน

ในเวลานี้ ฉื่อหยานก็คำรามเสียงดังออกมาอีกครั้ง เขาพุ่งไปที่ ถูเค่อ . กลุ่มของจุดแสงดวงดาวประกายออกมาจากหน้าอก ดูเหมือนว่าเขาได้เพิ่มพลังป้องกันของเขา

ราวกับประกายแสงดวงดาว ฉื่อหยานก็เข้ามาใกล้ และทันทีก็ปรากฏต่อหน้า ถูเค่อ . พร้อมกับดวงตาสีแดงดุร้ายของเขา

แค่ดูฉื่อหยาน , ถูเค่อ ห้วงจิตสำนึกก็สั่นสะท้าน เขารู้สึกเหมือนถูกแช่อยู่ในทะเลแห่งเลือดและถูกล้อมด้วยศพโบราณมากมาย

" ดวงตาของเจ้าเด็กนี่สามารถโจมตีวิญญานได้ ระวัง ! " นักรบนภาที่สามระดับนภาพลันตะโกนออกมาเมื่อเห็น ถูเค่อ เปิดเผยร่องรอยตกอยู่ในภวังค์

เป็น ถูเค่อ ทันทีดวงตาก็กลับมาสู่สภาพปกติข  เขารู้สึกว่าเลือดของเขาเย็นลงในขณะร่างกายของเขาบิดเหมือนงู กระดูกของเขาส่งเสียงดักง้องออกมาตลอดเวลาภายในร่างกายของเขา

กระดูกของเขาเกิดเป็นเสียงเหมือน ถั่วทอดสะท้อนจากภายในร่างกายของเขา ร่างของ ถูเค่อ ก็ปล่อยกลิ่นอายสีเขียวเข้ม เป็นของเหลวบางอย่างครอบคลุมร่างกายทั้งหมดของเขา แสงสีเขียวเข้มนี้ดูน่ากลัวเป็นอย่างมาก ท่ามกลางกลุ่มหมอกควันมันเป็นเหมือนกับวิญญานร้ายปกคลุมร่างกายของเขา

เมื่อฉื่อหยานพุ่งเข้ามาของเหลวสีเขียวอย่างรวดเร็วก็กลายเป็นปีศาจที่น่ากลัวสามตัวเหยียดกรงเล็บออกมาและกระชากเขา

" ปีศาจหัตถ์เขียว ! " ถูเค่อ แสยะยิ้ม เย็นชาและอ้าปากคายก้อนแสงออกมา ซึ่งแบ่งออกเป็นสามก้อนเเข้าไปในกรงเล็บ

ปีศาจสามตัวแยกกรงเล็บ ภายใต้แสงจากปากของเขา ปีศาจจากนรกก็แพร่กระจายออกมาพร้อมกับแสงสีเสียวที่แข็งแกร่ง

วิญญานกลืนกินก็แผ่ตรงเข้าไปห้วงจิตสำนึกของฉื่อหยานผ่านดวงตาสีแดงของเขา

" บังอาจ ! "

จ้าวเฟิง คำรามอย่างโกรธเกรี้ยว และไม่สามารถช่วยได้ที่จะลงมือ เขาเรียกกลุ่มก้อนแสงเทพสุริยันที่ร้อนระอุออกมาและซัดไปที่ ถูเค่อ . ในแสงเทพ ผู้คนสามารถมองเห็นสิ่งมีชีวิตมากมาได้ในดวงอาทิตย์ซึ่งเป็นสิ่งที่ล่อเลี้ยงทุกอย่าง สิ่งมีชีวิตที่สามารถอยู่รอดและสืบพันธุ์ได้ด้วยแสงอามิตย์

นักรบจากดินแดนพิสุทธิ์ถอนหายใจ , และกระโดดขึ้นทันทีและปรากฏข้างๆ ถูเค่อ . เรียกกลองบินออกมาจากแขนของเขา ทันทีที่เสียงกลองดังออกมา เป็นเสียงจังหวะ

ภายใต้ผลกระทบจากเสียงกลอง สิ่งมีชีวิตที่ปรากฏในแสงเทพก็ดูเหมือนกำลังถูกทำลายไปทีละตัวโดยไม่เหลือร่องรอย

แก่นแท้เจตจำนงที่อยู่ในแสงพระอาทิตย์ ก็ลดลง แรงกดดันจากแสงอาทิตย์ก็ลดลงเป็นอย่างมาก นักรบคนนั้นก็ช่วยโอกาสเริ่มลงมือ ห้าแสงที่แตกต่างกันจากกลองก็กระพริบและหาย จากนั้นมันก็พุ่งไปยังแสงอามิตย์ และทำลายพลังของมัน

แกร๊กก แกร๊กก . . . . . . .

ปีศาจกรงเล็บทั้งสามจากถูเค่อก็จับคอฉื่อหยาน กรงเล็บปีศาจที่คมเหมือนมีดก็กดลงไปยังคอของฉื่อหยานเกิดเป็นเสียงน่าขนลุกดังออกมา

ทันทีที่ชิเสี่ยว ไชอี้ และคนอื่นๆเห็นฉื่อหยานพบกับอันตรายพวกเขาก็เคลื่อนไหวทันที พยายามช่วยเขาเผชิญหน้ากับศัตรู

สองพี่น้องเองก็ตะโกนออกมา พวกเขาดูเหมือนจะใช้พลังบางอย่างที่แข็งแกร่ง เป็นถุงมือสวมอยู่ที่มือของพวกเขาปรากฏขึ้น แก่นแท้เจตจำนงที่รุงแรง ก็สั่นสะเทือนไปยังกลุ่มของนักรบดินแดนพิสุทธิ์

ปีศาจกรงเล็บทั้งสามก็บีบคอฉื่อหยานแน่นขึ้น ถึงแม้จะเกิดเป็นเป็นเสียงที่น่ากลัว คอของเขาก็ไม่ฉีกขาดออกจากกันและยังคงเป็นอย่างนั้น

ปีศาจหัตถ์เขียวก็จ้องมองดวงตาสีแดงของฉื่อหยานอย่างเย็นชา พลังของเทพปีศาจที่ชั่วร้ายก็ทะลักเข้าไปในห้วงจิตสำนึกของเขา พยายามทำให้เขาไม่สามารถควบคุมร่างกายของเขาหรือสร้างพลังป้องกันที่แข็งแกจ่งได้ . . . . . . .

อ๊าาาาาาาา !

ฉื่อหยานคำรามอย่างบ้าคลั่ง เลือดสีแดงก็ไหลออกมาจากดวงตาสีแดงของเขา ความตั้งใจในการทำลายล้าง ความรุนแรงและความกระหายเลือดทะลวงเข้าไปในวิญญานของปีศาจทั้งสาม

สามปีศาจ ดวงตาก็ระเบิดที่ระข้างและแก่นแท้เจตจำนงในดวงตาของปีศาจทั้งสามที่มาจาก ถูเค่อ ก็แตกกระจาย

หลังจากนั้น ร่างของ ถูเค่อ ก็รับผลกระทบจากแก่นเท้เจตจำนงที่ถูกทำลาย ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปมีเลือดไหลออกมาจากดวงตาของเขา

ฉื่อหยานเหวี่ยงแขนของเขาออกไป ซึ่งขณะนี้มันได้กลายเป็นสีม่วง พลังที่รุนแรงและอุกอาจก็ทะลักออกมาปกคลุมสามปีศาจหัตถ์เขียว

ปัง ปัง ปัง !

สามปีศาจที่มีสีเขียวที่ถูกสร้างโดย ถูเค่อ มือของพวกมันทั้งหมดก็ระเบิดออกกลายเป็นจุดแสงสีเขียวมากมายและจางไปในอากาสและพื้นดิน

" เป็นไปได้ยังไง ? "

ถูเค่อ ด้วยสัญชาตญานก็กรีดร้องออกมาดัง ๆ " เจ้านั้นอยู่เพียงนภาที่สามระดับรู้แจ้ง เป็นไปได้ยังไงที่เจ้าจะทำลายปีศาจหัตถ์เขียวได้ ? เป็นไปไม่ได้ ! "

ถูเค่อ ตะโกนในขณะที่ใบหน้าของเขาเปิดเผยให้เห็นถึงอาการตกใจสุดขีด เขารีบก้าวถอยหลัง

ร่างของฉื่อหยาน ขยับเล็กน้อย หมัดขนาดใหญ่สีม่วงแดงพลันปรากฏข้าง ถูเค่อ ฝั่งขวา และก็ซัดเข้ามาที่เขา

พลังนี้เป็นเหมือนกับน้ำที่ทะลักท่วมโลก ตามมาด้วยกับเจตจำนงแท้จริงแห่งการทำลายล้าง ความกระหายเลือดและความบ้าคลั่งก็ซัดไปที่ร่างของถูเค่อ

เมื่อพลังงานที่น่ากลัวนี้ประทะเข้ากับร่างกายของเขา ก็กิดเสียงระเบิดดังสั่นมาจากร่างกายของถูเค่อ . ซี่โครงของเขาฉีกขาดออกจากร่าง

ถูเค่อ กรีดร้องอย่างน่าเศร้า เลือดยังไหลออกมาเหมือนสายน้ำจากสะโพกด้านซ้ายของเขา ในเสียงของเขา , ถูเค่อ ราวกับว่ากำลังเจอกับเทพปีศาจ และตกอยู่อยู่ในความหวาดกลัว ไม่กล้าที่จะเผชิญ ฉื่อหยาน อีกต่อไป

เขาหวาดกลัวเป็นอย่างมาก

นักรบสองสามคนที่อยู่รอบตัวก็จ้องมองด้วยสายตาที่หวาดกลัว สายตาของพวกเขาจ้องไปที่ฉื่อหยานด้วยความตกตะลึง

แม้ว่าฉื่อหยานจะอยู่เพียงนภาที่สามระดับรู้แจ้ง ซึ่งมีระดับต่ำกว่าถูเค่อหนึ่งขั้นเต็ม เขากลับสามารถทำร้าย ถูเค่อ ได้อย่างรุนแรงสถานการณ์เช่นนี้คืออะไรกัน ?

" ฉื่อหยาน เจ้านี่ทรงพลังยิ่งนัก”

ลั่วหลี่ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา . พลังที่เกรี้ยวกราดก็ทะลักไปทั่วร่างของเขา ร่วมกับน้องชายของเขาลั่วหลัน เขากำลังเผชิญกับนักรบในนภาแรกระดับนภาจากดินแดนพิสุท ที่ตอนนี้ถูกปกคลุมไปด้วยเลือด ดูเหมือนนักรบนี้ไม่แม้แต่จะจะต่อต้านได้สักนิด

ฉื่อหยานต่อสู้กับนักรบผู้ที่อยู่เหนือกว่าเขาระดับหนึ่งเต็ม และเก็อาชนะฝ่ายตรงข้ามได้  ดวงตาของซั่วฉือก็ส่องประกายประหลาดออกมา มองฉื่อหยาน ที่ตกอยู่ในสภาวะ ถูกควบคุมโดยปีศาจ นางแสดงออกด้วยความกลัว หัวใจนางหวั่นไหวเล็กน้อยเมื่อนางรู้สึกว่าฉื่อหยานนั้นโหดเหี้ยมเป็นอย่างมากเมื่อตกอยู่ในสภาวะเช่นนี้

_______________________________________

ปัจจุบันเรื่องนี้แต่งไปจนถึงตอนที่ 1394 แล้วนะคะ มี 30 กลุ่ม แบ่งเป็นกลุ่มละ 50 ตอน หากสนใจอ่านติดตามได้ที่เพจด้านล่างเลยค่ะ

ติดตามข่าวสารต่าง ๆ ได้ที่เพจของเรา  >>GOS เทพเจ้าล่าสังหาร << ฝากกดไลท์กดแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แปลด้วยครับ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด