บทที่ 361 นักรบระดับสูง
บทที่ 361 นักรบระดับสูง
ดึกคืนนั้น ดวงจันทร์ก็ปรากฏขึ้นเหมือนถาดสีเงินที่แขวนอยู่เหนือภูเขาพันดาบ
กู่เฉา ยู่ชิง ตงฟางเจว่ , ชิงหมิง , ราชินีนภา และกษัตริย์ปฐพี พวกเขาก็นั่งหลับตาอยู่ด้วยใบหน้าเคร่งขรึมที่ภูเขาพันดาบ พวกเขาดูเหมือนกำลังรอใครอยู่
หลังจากนั้นไม่นานแสงเจิดจ้าก็ส่องมาจากทิศตะวันตกเป็นเทพสุริยันถังหยวนหนาน ที่ขี่ยูนิคอร์นอัคคีมาคนเดียว และ หยุดระหว่างนักรบระดับพระเจ้าหกคน เขามองดูพวกเขาอย่างเย็นชา แล้วพูดว่า " ข้าไม่รู้ว่าทำไมพวกท่านถึงเรียกข้ามาที่นี่" เมื่อถังหยวนหนาน พูดในขณะที่ร่างกายของเขาค่อยแผร่กลิ่นอายพลังแสงอาทิตย์ออกมาปกคลุมทุกคน
กลุ่มของกู่เฉาทั้งหกคนก็ลืมตาขึ้นและมองไปทางถังหยวนหนานพร้อมกัน
" พา ฉื่อหยาน ออกไปจากทะเลแห่งนี้ซะ ! " กู่เฉา สูดลมหายใจลึก ใบหน้าของเขาเป็นเหมือนกับดาบที่แหลมคมพูดไปที่ถังหยวนหนาน .
ถังหยวนหนานสีหน้าก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เค้ามอง กู่เฉา และหันไปมองคนอื่น และพูดอย่างเย็นชา " นี่คือการตัดสินใจของพวกท่านทั้งหกงั้นรึ ?
กลุ่มของพวกเขาพยักหน้าพร้อมกันด้วยท่าทางไม่เป็นมิตร
" ข้าไม่ได้อยู่กับเขา , " ถังหยวนหนาน ไเผยรอยยิ้มเย็น เขาส่ายหัว " ถ้าพวกท่านหาเขาไม่พบ แล้วเหตุใดจึงได้มาถามข้า คิดว่าพรรคสามเทพรังแกได้ง่ายๆงั้นรึ ?
" ประมุขถัง !
ชิงหมิงตะโกนเคร่งขรึม . กลุ่มของแสงสีเขียวริบหรี่ก็ปรากฏในดวงตาของเขา ซึ่งปรากฏร่องรอยโหดเหี้ยมออกมา
" หลังจากจบการต่อสู้ระหว่างเจ้าเด็กนั่นกับหมาฉีต้วนแล้ว เจ้าเป็นคนพาเขาไป ถึงแม้ว่าเขาจะออกมาตอนกลังก็ตาม แต่เข้าก็น่าจะมีบางอย่างเกี่ยวข้องกับเขาบ้าง "
ราชินีนภาฟานเซียงหยุน ยังพูดเยาะเย้ย " ในเวลานี้ เราได้หาเขาทั่วทั้งทะเลเหิงลั่ว และได้ตรวจสอบพื้นที่รอบๆทะเลเคียร่าแล้ว แต่เราก็ไม่สามารถหาเจ้าตัวน้อยนั้นได้ ทะเลกว้างใหญ่แห่งนี้กว้างขวางเป็นอย่างมาก ขนาดพวกเราที่มีระดับการบ่มเพาะที่ระดับพระเจ้าค้นหาเขาก็ไม่พบอะไร ไม่มีแม้แต่ร่องรอย ถ้าเจ้าไม่ได้เป็นคนซ่อนเขา แล้วเขาจะหายไปได้ยังไง ? เจ้าเป็นขี้ข้าตระกูลหยางรึ ?
" อย่างที่ข้าเคยบอก เขาไม่ได้อยู่กัยข้า , " ถังหยวนหนาน ยิ้มเย็นชาอย่างต่อเนื่อง " พวกท่านสามคนได้ร่วมมือกันเพื่อจัดการกับเขา แต่ก็ยังปล่อยให้เขาหนีไปได้ และตอนนี้ ท่านก็คิดว่าท่านสามารถใช้จิตสำนึกวิญญานตามหาเขาได้รึ ? ถึงแม้ว่าข้าจะไม่รู้ว่าทำไม แค่เขานั้นลึกลับมาก ข้าคิดว่า หากเขาสามารถหลบหนีจากการปิดล้อมของพวกท่านได้ เขาก็คงมีความสามารถที่จะหลีกเลี่ยงการค้นหาจากจิตสำนึกวิญญานของพวกท่าน พวกท่านมาหาข้าหลังจากที่พวกท่านไม่สามารถหาเขาได้ด้วยตัวเอง นั่นสมเหตุผลแล้วรึ ?
" ประมุบถัง !" ยู่ชิง เผยรอยยิ้มบางๆ และกล่าวว่า " เราไม่เพียงแต่มีร่วมมือกัน แต่เรายังใช้เคล็ดวิชาลับจิตสำรึกวิญญานร่วมกันพร้อมกับมีสมบัติลับของมหัศจรรย์ที่สามารถค้นหาทุกสิ่งในทะเลเหิงลั่วและทะเลเคียร่าได้ทั้งหมด แต่เราก็ยังไม่พบร่องรอยของเขา ไม่ต้องพูดถึงว่า เจ้าตัวน้อยนั้นมีระดับเพีบงรู้แจ้ง ดังนั้น ต่อให้เขามีนักรบระดับพระเจ้าช่วยเหลือ เขาก็ไม่สามารถหนีจากเราได้แน่หากเราร่วมมือกัน แต่ถ้าเป็นพระราชวังเทพก้นทะเลของเทพพรรคสามเทพที่มีรูปแบบป้องกันที่สามารถปิดกั้นจิตสำนึกวิญญานของวเราได้ ถ้าเขาไม่อยู่ที่นั่นแล้วเขาจะอยู่ที่ไหนได้ ? "
" ไม่ต้องเสียเวลาพูดกับเขา , " ชิงหมิงเต็มไปด้วยความโกรธ เขายืนขึ้นในขณะที่เปลวไฟควบคุมซากศพในดวงตาของเขาลึกโชน "ถ้าเราร่วมมือกัน การทำลายพรรคสามเทพก็ไม่ใช่เรื่องยาก หลังจากที่เผ่าอสูรมาบุกมาทะเลไม่มีที่สิ้นสุด พรรคสามเทพก็ยังไม่ร่วมมือกับเรา หรือมีส่วนร่วมในการกระทำของเรา เห็นได้ชัดว่าพวกเขามีความตั้งใจที่ชั่วร้าย ไอ้เด็กบ้านี่เติบโตขึ้นและข่มขู่เราอยู่ทุกวัน เมื่อเขาเติบโตขึ้น เราไม่มีทางรอดแน่ "
" ถูกต้อง " ฟานเซียงหยุนก็ยืนขึ้นและกล่าวว่า " . แทนที่พวกเราจะมากังวลทั้งกลางวันและกลางคืน เราควรต้องหาทางแก้ไขกำจัดให้หมดสิ้นเสียดีกว่า "
ใบหน้ากลุ่มของ กู่เฉา และ ยู่ชิง ก็ไม่เป็นมิตร พวกเขาดูเหมือนจะมีเจตนามาร่วมมือกันฆ่าถังหยวนหนาน .
แต่ในตอนนั้นเอง
ดวงจันทร์บนท้องฟ้าก็สว่างขึ้น ร่างงดงามก็ค่อยๆปรากฏภายใต้แสงจันทร์
ร่างที่งดงามก็ บินออกมาจากวงแสงดวงจันมร์
วงแสงนั่นดูดกลืนแสงจันทร์ในอากาศแล้วตกมาที่ภูเขาพันดาบสูงห้าพันเมตร
" ตูม ตูม ตูม "
วงแสงก็ประทะเข้ากับภูเขาพันดาบ เกิดระเบิดขึ้นและก้อนหินนับไม่ถ้วนก็แตกกระตายออก
ผสมผสานกับแสงจันทร์วงแสงกลายเป็นเหมือนดวงจันทร์ทรงกลมที่คมเหมือนใบมีดเสี่ยวพระจันทร์ 'พุ่งไปยังภูเขาทำให้หินระเบิดออกเป็นเศษหินมากมาย
แรงกดดันมหาศาลจากร่างที่งดงามก็ปกคลุมทุกคน
แสงจันทร์บนฟ้า พลันย่อและชุมนุมที่ร่างนั้น ทำให้แรงกดดันของนางทะลักอย่างบ้าคลั่งไม่รู้จบ
ใบหน้ากลุ่มของ กู่เฉา และ ยู่ชิง ก็มิดมน พวกเขามองร่างที่งดงามด้วยความกลัว
" อยากทำลายพรรคสามเทพของข้างั้นรึ ? นิกายของพวกเจ้าพร้อมที่จะรับผลงั้นรึ ? " ร่างงดงามลางๆก็ลอยอยู่ในแสงจันทร์ เสียงของนางดังชัดเจน แต่เต็มไปด้วยความเย็นชาและโหดเหี้ยม เสียงนี่ แน่นอนว่าคือการข่มขู่
นักรบระดับพระเจ้าทั้งหกก็เงียบลง
" ฉื่อหยานไม่ได้อยู่ที่พรรคสามเทพ ถ้าพวกเจ้าต้องการสงคราม เราก็ยินดีจัดให้ " ถูกล้อมรอบด้วยแสงจันทร์ร่างที่งดงามก็พูดอย่างเย็นชา " ยังจัดการปัญหาการบุกของเผ่าอสูร แต่พวกเจ้ายังคงต้องการที่จะทำลายพรรคสามเทพของเขา พวกเจ้าคิดว่า พวกเจ้าสามารถเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ทะเลไม่มีสิ้นสุดได้รึ ? ไร้สาระ ! "
หลังจากพูดจบ ร่างที่งดงามก็หายไปในแสงจันทร์
เทพสุริยันถังหยวนหนาน แสยะยิ้มอย่างเย็นชาและกล่าวแก่กลุ่มของกู่เฉา " ข้ารู้สึกเป็นเกียรติที่จะแนะนำให้พวกท่านรู้จักเทพจันทรา โอหยางลู่ซวง . นางเพิ่งบรรลุเข้าสู่ระดับพระเจ้า เมื่อไม่นานมานี้ ก่อนหน้านั้น นางได้ดูดซับแสงจันทร์พันปีและได้รับพลังจากดวงจันทร์อย่างสมบูรณ์ ในทะเลที่กว้างใหญ่ไม่รู้จบนี้ นอกจากฉาวเชียวเต้า และหยางอี้เทียนแล้ว ข้ากลัวว่าไม่มีใครสามารถรับมือกับความแข็งแกร่งของนางได้ ถ้าพวกท่านไม่เชื่อ ก็เชิญทดสอบด้วยตัวเอง "
หลังจากพูเสร็จ โดยไม่สนใจสายตาที่มองมาของกลุ่มกู่เฉา , ถังหยวนหนาน ก็ขี่ยูนิคอร์นอัคคี แล้วกลายเป็นแสงอาทิตย์หายไป
6 คน รวมทั้ง กู่เฉา ยู่ชิง , ชิงหมิง , ราชินีนภา กษัตริย์ปฐพี และตงฟางเจว่ มองกันและกันจากนั้นก็เลื่อนสายตาไปยังภูเขาสูงที่เพิ่งถล่ม ทุกคนเงียบลงด้วย . บนใบหน้าที่เปลี่ยนไปของพวกเขา
. . .
ดินแดนอสูรที่มืดมิด
เสากระดูกยักษ์สีขาวสูงตระหง่านเป็นแนวปิดล้อมจักรพรรดิหยางเถียน ผิวของเขาหายไป
ยืนอยู่บนแท่นภายในรูปแบบกระดูก จักพรรดิหยางเทียนเลือดก็หยดไปทีกระดูกทีละหยด ซึ่งมีเพียงเส้นเอ็นที่แนบอยู่กับกระดูกของเขาเท่านั้น เขาดูน่ากลัวเป็นอย่างมากในขณะที่ใบหน้าของเขาเป็นมีเลือดและเนื้อเปิดออกมา ดูเหมือนเขาถูกทรมานจนตาย
มีร่างโครงกระดูกสีขาวนั่งอยู่ข้างๆแท่นกระดูก ในตอนนี้เองร่างกระดูกสีขาวก็พูดขึ้น " จักพรรดิ์หยางเทียน , เจ้าอยากหลุดพ้นจากสภาพนี้แล้วหรือยัง ?
บนแท่นกระดูก สายตาของจักพรรดิหยางเทียน ซึ่งตอนนี้เหลือเพียงลูกกระตาโดยไร้ซึ่งผิวหนังเปิดเผยให้เห็นเลือดเน้อสดสีแดง เช่นเดิม เขายังนิ่งมองร่างกระดูกสีขาว แล้วกล่าวว่า " เจ้าเสียเวลาเปล่าแล้ว . "
ร่างกระดูกขาวก็พูด " นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของเจ้า สะพานวิญญานใกล้จะเสร็จแล้ว ในอีกสามวัน ร่างกายที่แท้จริงของชิหยาน และข้าก็จะสามารถเข้าไปยังทะเลไม่มีสิ้นสุดได้อย่างสมบูรณ์ มากสุดก็เหลืออีกเพียง 15 วัน เร็วสุดก็ 3 คืน ราชาแห่งโลกใต้พิภพก็จะเข้าไปยังทะเลไม่มีสิ้นสุดเช่นกัน ตอนนั้นเหล่าผู้คนในทะเลไม่มีสิ้นสุดจะต้องทุกข์ทรมาน และมันก็จะกลายเป็นสวรรค์ของเผ่าอสูรและเผ่าทมิฬ "
สายตาของจักพรรดิหยางเทียนก็ส่องประกายหวาดกลัว เลือดเนื้อบนใบหน้าของเขาสั่นเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร
" จักพรรดิ์หยางเทียน , เจ้านั้นฉลาดนัก ข้าไม่รู้เลยว่าเจ้าใช้วิธีใดถึงซ่อนตระกูลหยางอยู่ในดินแดนอสูรได้ ข้าได้ค้นหารอบๆแล้วแต่ก็ไม่พบอะไร ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าจัดการเรื่องนี้เอง พวกเขาคงไม่สามารถหลบเลี่ยงการค้นหาจากจิตสำนึกวิญญานของข้าได้ โดยอาศัยความสามารถของพวกเขาเอง "โปวชุนก็สูดลมหายใจเข้า .
" เป็นเวลากว่าพันปีแล้ว มราตระกูลหยางได้เข้าออกดินแดนสี่อสูรเรื่อยมา เวลาที่ข้าต้องอยู่ที่นี่นั้นมีมากกว่าเวลาที่ข้าอยู่ในทะเลไม่มีสิ้นสุดเสียอีก ความเข้าใจของข้าของในดินแดสอสูรนี้ มีไม่น้อยไปกว่าเจ้า แม้แต่เจ้า เองก็ยังไม่รู้เลยว่า มีพื้นลึกลับใดอักในดินแดนของเจ้า " จักพรรดิ์หยางเทียนยิ้มอย่างภูมิใจและกล่าวว่า " ถ้าข้าตาย ตราบใดที่พวกเขาปฏิบัติตามคำสั่งของข้า เจ้าก็จะไม่มีวันได้พบพวกเขา พื้นที่ที่เจ้าสำรวจครั้งก่อนเป็นเพียงพื้นปลอมที่ข้าสร้างขึ้น หลังจากไปที่นั่นเจ้าก็ได้รับความสูญเสียเป็นอย่างมาก "
เปลวไฟลุกโชนในดวงตาของร่างกระดูกสีขาว“ถูกต้อง เรานั้นคิดว่าเราพบที่ซ่อนตัวของตระกูลหยาง และไม่รู้ว่ามันเป็นกับมี มีคนมากมายที่ถูกฆ่าตาย แต่ความตายของพวกเขา กลับทำให้การสร้างสะพานวิญญานคืบหน้าขึ้น เจ้าก็รู้ว่าข้าไม่สามารถฆ่าคนในในเผ่าของตัวเองเพื่อนำไปใช้สร้างสะพานวิญญานได้ แต่เพราะการจัดการของเจ้า สะพานวิญญานจึงใกล้เสร็จสมบูรณ์มากขึ้น ที่จริงข้าควรจะขอบคุณเจ้า”
สายตาของจักพรรดิหยางเทียนก็เปลี่ยนไป
" เจ้านั้นมีหลานที่ดี ไอ้เด็กบ้านี่ ทำให้เรามีปัญหามากมายในทะเลไม่มีสิ้นสุด ฉื่อหยาน เขานั้นได้ตัดของหมาฉีต้วน ข้าไม่รู้ว่าเจ้าทำอะไรกับเจ้าเด็กสารเลวนั้น เขานั้นอยู่ในระดับปฐพีแต่กลับสามารถทำให้หม่าฉีต้วนที่มีดาบอสูรไร้เทียมทานในมือบาดเจ็บสาหัสได้ . " โปวชุนมยิ้มเย็นและพูดต่อว่า " แต่มันก็เป็นอดีตไปแล้ว เมื่อร่างกายที่แท้จริงของข้าเข้าสู่ทะเลไม่มีที่สิ้นสุด , ทายาทที่เหลือของเจ้าก็จะถูกฆ่าอย่างง่ายดาย วิญญานของเขาก็จะแตกสลายไป "
" ตัดแขนหมาฉีต้วน ?" สายตาของจักพรรดิหยางเทียนก็สดใส และจู่ๆ เขาก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา "จากสิ่งที่เกิดขึ่นนี้ มันไม่ทำให้ข้าเสียดายเลยที่สละโลหิตอมตะ เขาเป็นดาวนำโชคของตระกูลหยางโดยแท้จริง ข้ารู้ว่ามีบางอย่างที่ลึกลับอย่างในร่างกายของเขา แต่ข้าไม่เคยคิดว่าเขามันจะทรงพลังและมหัศจรรย์เพียงนี้ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฉลาดมากเด็กน้อย ดูเหมือนว่าข้าเองก็ดูถูกเจ้าเกินไป . "
" ไอ้เด็กบ้านี่ก็เหมือนกับเจ้าสร้างศัตรูไปทั่ว ในปัจจุบัน ไม่เพียง แต่เราจะหาเขา แต่ขุมพลังต่างๆในทะเลไม่มีสิ้นสุดของก็ตามล่าเข้าได้ ข้าได้ยินว่า เขาได้หลบหนีจากการปิดล้อมของ ชิงหมิง ราชินีนภาและราชาปฐพีได้ แถมยังสร้างบาดแผลรุนแรงให้กับราชินีนภาได้ เจ้าเด็กนี้ช่างเกินกว่าเจ้านั้น เขาไม่สนใจเกี่ยวกับชีวิตและความตาย หรือมีใครในสายตาของเขา . " โปวชุนดูตื่นเต้น " แต่สำหรับมนุษย์ ลักษณะเช่นนี้ไม่ต่างจากการนำหายนะมาสู่ตน เราสามารถเห็นได้ชัดถึงผลการกระทำของเขา มนุษย์ผู้ที่แข็งแกร่งเช่นนักรบระดับสูง จะไม่ยินดีและอาฆาตต่อรุ่นเยาว์ที่มีศักยภาพมากกว่า มันช่างเป็นเรื่องน่าเศร้าสำหรับเจ้านัก "
สัญลักษณ์ของความเศร้า ประกายในดวงตาของจักพรรดิหยางเทียน เขาพยักหน้า " ถูกต้อง ข้ารู้จักคนเหล่านั้นดี ข้าหวังว่าเขาจะโชคดีและหลีกเลี่ยงจากสิ่งเหล่านี้ได้ . ถ้าเขาไม่ตายคราวนี้ ความสำเร็จในอนาคตของเขาจะมีมากกว่าข้าเสียอีก ฮา ฮา ฮา คนอย่างเช่น ชิงหมิง ฟานเซียงหยุน และราชาปฐพี ที่ปิดล้อมเขาก่อนหน้า พวกเขาจะต้องถูกไล่ล่าไปทุกที่และสุดท้ายก็ถูกฆ่าโดย ฉื่อหยาน แน่นอน. ฮ่า ฮ่า ฮ่า ข้าเชื่อว่าวันนั้นจะมาถึงแน่ "
" จองหองจริงๆ " โปวชุนสูดลมหายใจเข้าอย่างเย็นชา " เจ้ารอดูได้เลย ไม่เกินครึ่งปี ข้ามั่นจะว่าข้าจะจัดการเขาได้”
ทันทีที่พูดจบคำพูดของเขา เปลวไฟภายในดวงตาร่างกระดูกขาวก็หายไป โปวชุนได้ถอดถอนวิญญานกลับไปแล้ว
จักพรรดิหยางเทียนก็เงียบสักพักก่อนจะเผยรอยยิ้มบางๆ และพึมพัมว่า " เด็กดี รออีกหน่อยเถอะ พวกเราจะได้เจอกันอีกไม่นานในโลกแห่งนี้ เจ้านี่รึจะสามารถกักขังข้าได้ ?
_______________________________________
ปัจจุบันเรื่องนี้แต่งไปจนถึงตอนที่ 1394 แล้วนะคะ มี 30 กลุ่ม แบ่งเป็นกลุ่มละ 50 ตอน หากสนใจอ่านติดตามได้ที่เพจด้านล่างเลยค่ะ
ติดตามข่าวสารต่าง ๆ ได้ที่เพจของเรา >>GOS เทพเจ้าล่าสังหาร << ฝากกดไลท์กดแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แปลด้วยครับ
