ตอนที่แล้วบทที่ 241 มนุษย์วิหค
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 243 บอกเหตุผลข้ามา

บทที่ 242 กำจัดให้หมดสิ้น


บทที่ 242 กำจัดให้หมดสิ้น

ชายจากเผ่าปีกมองกลับมาด้วยแววตาดุร้ายและเย็นชา จิตสังหารที่เยือกเย็นค่อยๆลอยมาช้าๆจากปีกสีเทา

ปีกของเขาค่อยๆกระพือ และชายคนนั้นก็พุ่งเข้ามาที่ฉื่อหยาน

ขณะที่กำลังพุ่งมา คมเสี้ยวดาบสายลมก็ถูกสร้างขึ้นทันที มันเปล่งประกายส่องแสงออกมา ,พลังลมที่อัดแน่นอยู่ภายในนั้นน่าหวาดหวั่นเป็นอย่างมาก

" เจ้ามนุษย์ ! ข้าจะทำให้เจ้ารู้ว่าตายดีกว่าอยู่เป็นเช่นไร คนที่ด่าข้า ฮันหลง มันไม่ได้ตายดีสักคน !”

ชายจากเผ่าปีกกระพือปีกของเขา คมเสี้ยวดาบสายลมแต่ละอันส่งเสียงหวีดหวิวของลมขึ้นมา แสงส่องประกายไปทั่วกลางอากาศ ซึ่งมันระเบิดออกมาจากนั้นก็หายไป

ด้านหลังเขา ชายจากเผ่าปีกอีกสองคนก็มองมาที่เขาอย่างเย็นชา คนหนึ่งอยู่ด้านซ้ายคนหนึ่งอยู่ด้านขวาเพื่อปกป้องคนตรงกลาง

ชายเผ่าปีกทั้งสามแต่ละคนต่างก็อยู่ในระดับปฐพี คนที่เป็นผู้นำซึ่งอยู่ด้านหน้ามีระดับกว่ามากเล็กน้อย บางทีเขาอาจจะอยู่ในนภาที่สองของระดับปฐพี ร่างกายของเขาแข็งแรงเป็นอย่างมาก พลังที่แข็งแกร่งอัดแน่นอยู่ในกล้ามเนื้อของเขา ด้วยปีกที่พริ้วไหว เขากลายเป็นเหมือนกับหอกแหลมถูกขว้างมาที่ฉื่อหยาน

" ดี ในที่สุดก็เข้ามาเสียที  ! "

ภายใต้ดาบสายลม ฉื่อหยานเซียวหัวเราะออกมาโดยไม่แสดงความกลัว เขาตะโกนออกมาอย่างรุนแรงและเคลื่อนไหวเล็กน้อย

ร่างกายของเขากลายเป็นเหมือนกับสายฟ้าฟาด , เมื่อดาบสายลมพุ่งเข้ามาร่างกายที่ยืดหยุ่นของฉื่อหยานก็หลบได้อย่างง่ายดาย , ดายสายลมที่เกิดจากพลังลมไม่สามารถทำอะไรเขาได้

" พลังของเจ้ามีเท่านี้งั้นรึ  ? "

ฉื่อหยาน นั้นยังไม่ได้เปิดใช้บ้าคลั่ง หรือ ใช้พลังงานเชิงลบเลย

" ถ้าเจ้ามีพลังเพียงแค่นี้ คราวนี้เจ้าตายแน่  "

" ฮันหลง... ! "

อีฉู่ปี่สีหน้าก็เปลี่ยนไป สายตาของนางมองอย่างตกตะลึง

" เจ้าคือฮันหลง บุตรชายของหัวหน้าเผ่าปีกเทางั้นรึ ? "

" เจ้ามนุษย์ เจ้าตายแน่ ! "

ชายจากเผ่าปีกไม่ได้ให้ความสนใจกับอีฉู่ปี่แต่อย่างใด พวกเขาค่อยๆสูดลมหายใจลึกพร้อมกับควบคุมอารมณ์ตัวเอง

"ข้าต้องการที่จะจับมันเป็นๆและพามันไปที่ตระกูลปีกเทา และปล่อยให้มันทรมานด้วยการถูกเหล่าลิงมากตัณหากระทำ " .

สองคนข้างๆ เขาก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาหลังจากได้ยินสิ่งที่เขาพูด ใบหน้าของพวกเขาส่องประกายชั่วร้ายออกมา

" ข้ายอมรับเลยว่าเจ้ามีรสนิยมที่พิเศษจริงๆ เจ้าคงจะทำกับลิงเหล่านั้นบ่อยๆสินะ ? "

ฉื่อหยานแสดงสีหน้าเรียบเฉยออกมเขาทำเหมือนกับว่าเพิ่งตื่น จากนั้นเขาก็ตบมือของเขา และกล่าวว่า

" เจ้าพูดถูก เจ้าเป็นมนุษย์นก เป็นลูกผสมที่เกิดจากสัตว์ การที่เจ้าจะมีรสนิยมทำกับลิงก็ไม่ใช่เรื่องแปลก ซึ่งเรื่องนั้นข้าเข้าใจดี ข้าก็แค่ตกใจ "

" บูม "

เกิดระเบิดขึ้นออกมาจากจากด้านหลังของคนเผ่าปีกที่ชื่อ ฮันหลง เขากระพือปีกสีเทาของเขาพุ่งมาด้วยความเร็ว

เหมือนกับลูกศรที่ยิงออกไปจากคันธนู ด้วยใบหน้าที่เย็นชา ด้วยความดุร้าย ฮันหลงพุ่งมาที่ฉื่อหยาน

เสียงลมหวีดหวิว มือทั้งสองปรากฏกงเล็บส่องแสงสีเงินเจิดจ้าออกมา ในแสงเงินเต็มไปด้วยพลังหยินที่หนาวเย็น

ในขณะเดียวกัน กล้ามเนื้อในร่างกายชายคนนั้นก็มีขนาดใหญ่ พลังปราณลึกลับมหาศาลถูกกระตุ้นขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

ในเวลานี้ ฮันหลงเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว เขาตั้งใจจะฆ่าฉื่อหยานให้ตายด้วยการโจมตีแค่ครั้งเดียว

ฉื่อหยานแสยะยิ้มและหลี่ตาลงเล็กน้อย .

ควันสีขาวค่อยๆลอยออกมาจากรูขุมขนของร่างกายของเขา ในควันสีเทาขาว เต็มไปด้วยความสิ้นหวังและอารมณ์เชิงลบมากมาย กลุ่มก้อนพลังที่รุนแรงอัดแน่นกันอยู่ด้านหลังของเขา

ความหนาวเย็นแปลกประหลาดลอยออกมา และบรรยากาศรอบๆก็กลายเป็นกดดัน  ควันสีเทาขาวรวมตัวกันเป็นหนึ่งอย่างรวดเร็ว ผ่านการหลอมรวมกันทำให้มันดูรุนแรงเป็นอย่างมาก

นี้เป็นวิชาโจมตีที่ฉื่อหยานคิดค้นขึ้น , โดยใช้คงสภาพอารมณ์เชิงลบที่ลอยออกมาโดยไม่ให้หายไป และหลอมรวมมันด้วยกัน รูปร่างของมันกลายเป็นเหมือนกับภูติผีมันเต็มไปด้วยอารมณ์เชิงลบมันดูเหมือนกับมีชีวิตจริงๆ

หลังจากที่ภูติผีนี้ถูกสร้างขึ้น มันไม่เพียง แต่ปลดปล่อยอารมณ์เชิงลบที่สามารถฆ่าคนได้มาเท่านั้น แต่เมื่อศัตรูตายไป มันยังสามารถถูกดูดซับอามรมณ์เชิงลบของศพและแข็งแกร่งขึ้นได้

มันคืออะไรกัน ?

เมื่อเห็นภูติผีปรากฏขึ้น ผู้ชายเผ่าปีกทั้งสามต่างก็ตะโกนออกมา

อีฉู่ปี่หน้าก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย อย่างเงียบๆ นางก็เคลื่อนไหวออกห่างจากภูติผี

เผ่าอสูรเสียงนั้นพิเศษ และอีฉู่ปี่ระดับการเพาะปลูกวิญญาณของนางเองยังสูงมาก ประสาทสัมพัสของนางจึงเฉียบคมเป็นอย่างมาก ในช่วงเวลาที่ภูติผีปรากฏตัวขึ้น ทันทีที่นางรับรู้ได้ถึงสิ่งแปลกๆเกี่ยวกับภูติผีนี่ ร่างกายของมันถูกสร้างขึ้นจากพลังบางอย่างที่อันตราย มันเต็มไปด้วยอารมณ์ชั่วร้ายต่างๆ

สิ่งนี้พิเศษเป็นอย่างมาก มันดูราวกับว่ามีชีวิตและอันตรายเป็นอย่างมาก , มันเต็มไปด้วยความกระหายเลือด

" บูม "

ฉื่อหยานตะโกน พร้อมกับยกแขนสองข้างขึ้นมา ผนึกแห่งความเป็นความตายก็ถูกสร้างขึ้นพร้อมกับมีแสงส่องประกายออกมาแต่มันก็หายไปทันที

สมบัติลับที่เป็นกรงเล็บสีเงินของฮันหลงยังคงส่องแสงสีเงินที่คมชัดออกมา แสงสีเงินนั้นเป็นเหมือนกับมีกายหยาบจริง มันพุ่งมาทางฉื่อหยาน

อย่างไรก็ตาม ณ ตอนนี้ ผลึกแห่งความเป็นความตายได้สร้างขึ้นบนมือของเขาแล้ว เมื่อแสงสีเงินพุ่งมาที่ฉื่อหยาน ทันทีมันก็หายไปอย่างรวดเร็ว

ผนึกแห่งความเป็นความตายสะท้อนแสงสีเงินกลับไป เมื่อแสงสีเงินผ่านไปทางใดต้นไม้และพิชพรรณก็กลายเป็นเหี่ยวแห้ง แล้วจากนั้นมันก็แฉลบไปที่อกของฮันหลง

ฮันหลงสีหน้าก็เปลี่ยนไป ร่างกายที่แข็งแรงก็หยุดกลางอากาศทันทีก็เกิดเสียงดังขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

พลังปราณลึกลับทันทีก็ถูกระตุ้นรวมกัน เขากระพือปีกของเขาอย่างรวดเร็ว เกิดเป็นเสียงหวีดหวิวของสายลมดังขึ้นมาพร้อมกับมีกระแสลมรวมกันกลายเป็นลมหมุนขึ้นมาอย่างชัดเจน

" ฆ่ามัน ! ! ! "

สายตาของฮันหลงจ้องไปที่ฉื่อหยานเหมือนกับงูพิษ เมื่อสายลมหายไป เขาก็ก้าวถอยหลังทันทีในพริบตา

ชายเผ่าปีกอีกสองคน ที่คนหนึ่งอยู่ด้านซ้ายและอีกคนอยู่ด้านขวา อย่างรวดเร็วพวกเขาก็พุ่งมาที่ฉื่อหยาน หลังจากที่ฮันหลงหลบเลี่ยงผลกระทบจากผนึกแห่งความเป็นความตายได้ เขาก็พุ่งตรงต่อมาที่ฉื่อหยาน ด้วยจิตสังหานรุนแรงทะลักออกมาจากร่างกาย

" ฉื่อหยาน เขานั้นเป็นลูกชายของหัวหน้าตระกูลปีกเทา เจ้า เจ้า . . . . . . . "

อีฉู่ปี่ช่วยไม่ได้ที่จะร้องออกมา และพยายามห้ามฉื่อหยานไม่ให้ลงมือกับ

" หลบไปซะ ! "

ฉื่อหยานไม่ได้มองอีฉู่ปี่เลย เขาชี้ไปที่ฮันหลง ทันทีภูติผีที่อยู่อยู่ข้างหลังเขาก็พุ่งออกไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับกางเขี้ยวออกมา และจากนั้นฮันหลงก็ถูกเขี้ยวของมันแทงเข้าไปในร่าง

" ตั้ม ! "

เส้นสายพลังไฟที่เผาไหม้ก็ปรากฏขึ้นบนมือของเขา เหมือนกับหนอนที่ดิ้นอยู่ตลอดเวลา

"เผาผลาญปีกของมันซะ !" ฉื่อหยานพูดขึ้นด้วยเสียงเย็นชาและชาตวัดมือออกไป จากนั้นเปลวไฟก็ลอยออกไปจากมือของเขา มันพุ่งออกไปพันเกี่ยวชายเผ่าปีกอีกสองคนที่กำลังพุ่งมาทางเขา

" เขาเป็นบุตรชายของหัวหน้าเผ่าปีกเทา ฉื่อหยาน เจ้าฆ่าเขาไม่ได้ ! ปล่อยเขาไป แล้วเราไปกันเถอะ " อีฉู่ปี่ตะโกนออกมา

" เจ้าโง่ เจ้าไม่รอดแน่ ! "

ภายใต้การโจมตีของภูติผี ฮันหลงยังคงพูดก่นด่าออกมา

" ใครที่ดูถูกข้าก็เท่ากับว่าไม่อยากมีชีวิตอยู่และปรารถนาที่จะตาย ! "

" มนุษย์นก ก็ ยังเป็นนก โง่เง่าเหมือนนกยิ่งนัก ! .

ฉื่อหยานส่ายหน้าด้วยดวงตาที่เย็นชา อย่างเงียบๆ เขากระตุ้นความรู้สึกของเขา แล้วภูติผีก็ปกคลุมร่างของฮันหลง ความรู้สึกด้านลบที่รุนแรงกระจายออกไปครอบคลุมของฮันหลงในพริบตา

" แกร๊กก "

หัวใจเกิดเสียงฉีกขาดขึ้น ชายสองคนของเผ่าปีกที่สัมพัสกับเปลวไฟนภา ปีกสีเทาของพวกเขาบนหลังตอนนี้กลายเป็นถูกเผาเป็นเถ่าถ่าน พวกเขาร้องตะโกนออกมาเหมือนคนบ้าและ พลังของพวกเขาก็ค่อยๆหายไป

" จะไม่มีใครรู้เรื่อง หากพวกเจ้าทั้งหมดตาย ! "

เปลวไฟที่รุนแรงกลายเป็นเหมือนกลุ่มก้อนเมฆกระจายปกคลุมไปทั่วชายทั้งสามที่มาจากเผ่าปีก อีฉู่ปี่ร้องออกมาด้วยความกลัว เมื่อเห็นพวกเขาถูกปกคลุมไปด้วยเปลวไฟนภา

ภูติผีกลับมาอยู่ข้างๆฉื่อหยานอย่างเงียบๆและค่อยๆหายไป

เปลวไฟที่เผาไหม้นั้นรุนแรงเป็นอย่างมาก ชายทั้งสามของเผ่าปีกอยู่ท่านกลางเปลวไฟที่ลุกโชร พวกเขากรีดร้องออกมา ในไม่กี่วินาที ร่างกายของพวกเขาถูกเผาเป็นเถ้าถ่าน และกระจายไปตามสายลม

พลังของพวกเขาหายไป !?

ฉื่อหยานก็ตกใจ เขาหลับตาลงสัมผัสสักพัก แล้วส่ายหัวอย่างผิดหวัง เขาคิดว่าคราวหน้า เขาควรใช้พลังของเปลวไฟนภาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น มิฉะนั้นคงจะไม่เหลือแม้แต่พลังให้ดูดซับเช่นนี้อีก

เมื่อขี้เถ้าหายไป ชายจากเผ่าปีกทั้งสามก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

อีฉู่ปี่ผู้งดงาม ดวงตาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก นางรู้สึกกลัวเมื่อมองไปที่ขี้เถ่าและก็รู้เสียวว่าบไปทั้งร่าง

" โฮ๊กกกกกกกกก "

ในภูเขาเสียงอสูรที่อยู่ด้านหน้า สัตว์อสูรเสียงมากมายส่งเสียงคำรามออกมาเมื้อเปลวไฟนภาปรากฏขึ้น

สัตว์อสูรเสียงมากมายที่ออกมาจากภูเขา เมื่อเสียงคำรามดังก้องขึ้น พวกมันก็รีบกลับไปซ่อนในภูเขาเสียงอสูรทันที

สัตว์อสูรเสียงระดับสูงนั้นรู้สึกได้ถึงพลังทำลายล้างของเปลวไฟนภา มันจึงส่งเสียงคำรามออกมาและเรียกให้ลูกหลานของมันกลับมาเพื่อหลีกเลี่ยงเปลวไฟนภาของฉื่อหยาน

ในเวลาสั้น ๆ ,สัตว์อสูรเสียงที่ออกมาจากภูเขาเสียงอสูรก็ได้ถอยกลับเข้าไป

อีกด้านของภูเขามีสัตว์อสูรเสียงอยู่ มันมีขนาดใหญ่เป็นอย่างมาก, พลังของมันดูเก่าแก่โบราณ , มันเรียนรู้และจ้องมาที่ฉื่อหยานจากระยะไกลด้วยความกลัว

เห็นได้ชัดว่า พวกสัตว์อสูงเสียงนั้นตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก พวกมันสัมพัสได้ถึงความน่ากลัวของเปลวไฟนภา

" เจ้า... เจ้าฆ่าฮันหลง เหตุใดเจ้าถึงฆ่าฮันหลง ? "

อีฉู่ปี่พึมพำด้วยใบหน้าสับสน และถามออกมาด้วยความประหลาดใจ

ฮันหลงคือลูกชายหัวหน้าตระกูลปีกเทาของเผ่าปีก ตระกูลปีกเทาหนึ่งในสามตระกูลผู้นำของเผ่าปีก ผู้นำของตระกูลปีกสีเทานั้นดุดันเป็นอย่างมาก เขามักจะเอาใจใส่ลูกชายของเขาที่เป็นจุดอ่อน หากเขารู้ว่าฮันหลงได้ตายไปแล้ว เขาจะต้องบ้าคลั่งแน่นอน "

" พวกเขาทั้งสามคายแล้ว แล้วใครกันหละที่จะเอาเรื่องนี้ไปพูด ? ไม่มีใครรู้เรื่องนี้นอกจากเรา " .

ฉื่อหยานยิ้ม

" คนที่ต้องการจะฆ่าข้า แน่นอน ว่าข้าต้องไม่ปล่อยให้มันฆ่าข้าได้โดยที่ข้าไม่ทำอะไรเลย พวกเขาตายอย่างไร้ร่องรอย ฮึ่ม ! ถ้าข้าอยู่ที่นี่ สัตว์อสูรเสียงที่อยู่ในภูเขาเสียงอสูรคงจะไม่ออกมาสักระยะหนึ่ง บางทีเราน่าจะไปจากที่นี่กันก่อน แล้วรอสัตว์อสูรเสียงออกมาจากนั้นเราค่อยฆ่ามันดีหรือไม่ ? "

" ข้าหวังว่าจะเป็นเช่นนั้นนะ" อีฉู่ปี่ตอบกลับด้วยความไม่มั่นใจ

" เผ่าปีกการบ่มเพาะวิญญานของพวกเขานั้นอ่อนแอนัก บางทีเขาอาจจะรู้ว่าฮันหลงนั้นตายแล้ว แต่เขาก็ไม่อาจรู้ได้ว่าใครเป็นคนฆ่า ข้าหวังว่าเขาจะไม่รู้สาเหตุการตายของฮันนานนะ ไม่งั้น ไม่เพีย แต่เจ้าจะได้รับความเดือดร้อน แต่ตระกูลของข้าเองก็คงต้องทุกทรมานจากความโกรธของเขาเช่นกัน”

"วุช วุช วุช "

เสียงปีกกระพือก็ดังขึ้นมาจากหลังภูเขาเสียงอสูรที่อยู่ไกลออกไป คราวนี้ มีเสียงปีกพรือมากมายนัก นั่นหมายความว่า คนจากเผ่าปีกจำนวนมากกำลังมาที่นี่

" ไปเร็ว ! "

อีฉู่ปี่สีหน้าก็เปลี่ยน , นางจับฉื่อหยาน และลากเขาบินกลับไปยัง เมืองหินยักษ์โบราณ

_______________________________________

ปัจจุบันเรื่องนี้แต่งไปจนถึงตอนที่ 1394 แล้วนะคะ มี 30 กลุ่ม แบ่งเป็นกลุ่มละ 50 ตอน หากสนใจอ่านติดตามได้ที่เพจด้านล่างเลยค่ะ

ติดตามข่าวสารต่าง ๆ ได้ที่เพจของเรา  >>GOS เทพเจ้าล่าสังหาร << ฝากกดไลท์กดแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แปลด้วยครับ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด