ตอนที่ 26 หมาป่าผู้ที่กินเท่าไหร่ก็ไม่ยอมอิ่ม
ตอนที่ 26 หมาป่าผู้ที่กินเท่าไหร่ก็ไม่ยอมอิ่ม หางสีขาวของยูลสะปัดแกว่งไปมาเหมือนมันไม่มีกระดูกสะอย่างงั้น สะบัดทางซ้ายทีขวาทีขึ้นลงอย่างอิสระ ขณะที่ฉันกำลังมองหางนั่นอย่างสนใจอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นฉันได้ละสายตาและเงยหน้าขึ้น สายตาของฉันและยูลสะได้ประสานกัน นัยน์ตาสีฟ้าสวยระยิบระยับเหมือนเพรชดวงนี้ได้...