ตอนที่ 190 มองหาข้ากระนั้นหรือ ?
สิ้นสุดคำกล่าว ฝีเท้าของนางก็รีบรุดพุ่งกระโจนออกไปอย่างเร็วรี่ไม่รอช้า เกอซีหาได้รู้ตัวไม่ว่าความหดหู่ในยามนี้ของตนได้กลับกลายเป็นความรู้สึกที่ระคนปนเปไประหว่างความเขินอาย ความหัวเสีย และหดหู่อย่างไม่รู้ตัว อายอุ่นจากรอยจุมพิตของหนานกงยวี่ยังคงประทับตราตรึงอยู่บนพวงแก้มเนียนจนทำให้ใบหน้าของนางกลับแ...
