ตอนที่แล้วTB:บทที่ 9 ดื่ม!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปTB:บทที่ 11 ผู้ร่ำรวย

TB:บทที่ 10 คนที่แอบชอบ


TB:บทที่ 10 คนที่แอบชอบ

"ช้าๆก็ได้ครับ ไม่ต้องรีบ ต่อไปก็ถึงตาของคุณฉางกวงหนาน" เมื่อเห็นท่าทางของเฮอชิงชิง เฉินหลงพุ่งเป้าไปที่ฉางกวงหนานในทันที

"ผู้จัดการจาง ขอบคุณสำหรับวันนี้ครับ มาครับ ผมอยากดื่มให้กับคุณ" เฉินหลงรินไวน์ใส่ในแก้วของอีกฝ่ายแล้วส่งแก้วไวน์ให้กับฉางกวงหนาน

"ได้เลยครับ" ฉางกวงหนานหยิบแก้วขึ้นมาโดยเร็วแล้วชนแก้วกับเขา

"เราพักเรื่องไร้สาระเอาไว้แล้วมาดื่มฉลองกันดีกว่าครับ" เฉินหลงกล่าวก่อนที่จะจิบไวน์จนหมดแก้ว

เมื่อเฉินหลงดื่ม ฉางกวงหนานก็ทำได้เพียงแค่ดื่มไวน์ในแก้วของตนเช่นกัน

......

ในไม่ช้า ฉางกวงหนานกับเฮอชิงชิงก็ล้มพับไปจากการกระทำของเฉินเหลิง

"ฮาฮ่า พวกคุณกล้ามากนะที่จะมอมผม" เฉินหลงมองดูคนทั้งสองที่กล่าวคำสบประมาทเขานั้นสลบไป

อย่างไรก็ตาม โต๊ะที่เต็มไปด้วยอาหารจะไปมีความหมายอะไรหากเราไม่ได้กินมัน เพราะฉะนั้นเฉินหลงคนนี้จะจัดการกินมันเงียบๆช้าๆคนเดียวให้ก็แล้วกัน

หลังจากที่เฉินหลงอิ่มแล้วเรียบร้อย เขาเดินไปหากระเป๋าเงินของฉางกวงหนานแล้วนำเงินไปจ่ายค่าอาหาร

หลังจากนั้น เฉินหลงได้เปิดห้องพักในโรงแรมแห่งหนึ่ง ทิ้งพวกเขาไว้ที่นั่นแล้วก็จากไป

"เราเดาไม่ออกเลยแหะว่าพวกเขาจะเป็นยังไงบ้างหลังจากที่ตื่นนอนแล้วเห็นสภาพแบบนั้นของตัวเอง" หลังจากที่ออกมาจากโรงแรม เฉินหลงได้แต่หัวเราะอยู่ในใจ

ก่อนที่เฉินหลงจะออกมาจากห้อง เขาถอดเสื้อผ้าของฉางกวงหนานกับเฮอชิงชิงแล้วพาเขาไปนอนบนเตียง แน่นอนว่าเฉินหลงเองก็อยากสำรวจสิ่งที่ซ่อนอยู่ร่างกายของผู้หญิงอย่างเฮอชิงชิงเช่นกัน

แค่นั้นแหละ ไม่ได้เป็นคนลามกนะ

หลังจากออกจากโรงแรม เฉินหลงก็กลับไปที่ห้องเช่าของตน

ในตอนนี้ เฉินหลงเห็นว่าหวู่จวนกำลังยืนรออยู่ข้างนอกห้องเขา

เมื่อเห็นเฉินหลงกลับมา ใบหน้าของหวู่จวนก็เกิดรอยยิ้ม

"เสี่ยวเฉินกลับมาแล้ว" หวู่จวนตื่นเต้น

"ครับ มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ? " เฉินหลงมองไปทางหวู่จวน

"ไม่มี นี่ เธอรู้ไหมว่าฉันยังมองเพชรนั่นไม่ชัดเลย แต่ฉันรู้นะว่ามันเม็ดใหญ่แค่ไหน เพราะฉะนั้นฉันคิดว่าฉันอยากเห็นมันอีกครั้ง" หวู่จวนมีท่าทางเขินอาย

"อ้อ ถ้าคุณอยากเห็นมันอีก ผมว่ายากอ่ะ เพราะผมเพิ่งเอาเพชรไปขาย ถ้าคุณบอกผมเร็วกว่านี้ผมคงเอามันมาให้คุณดูก่อน" เฉินหลงแบมือออกอย่างช่วยไม่ได้

จากนั้นเฉินหลงก็เดินผ่านหวู่จวนและตรงไปที่ห้องของตน

"เสี่ยวเฉิน เธอขายมันไปแล้วจริงๆเหรอ?"  หวู่จวนฉุดรั้งเฉินหลงเอาไว้

"ผมขายมันไปแล้วจริงๆ แล้วก็กรุณาปล่อยมือจากผมด้วยครับ ถ้าพี่ชายมาเห็นเข้าแล้วถ้าเขาเข้าใจผิด จะเกิดอะไรขึ้น คุณก็รู้นี่ครับ" เฉินหลงจนปัญญา

เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินหลง หวู่จวนทำได้เพียงปล่อยเขาไป

"ดูสิ ข้อความที่ส่งมาว่ามีเงินโอนเข้าในบัญชีตอนที่ผมขายเพชรครับ" เฉินหลงหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาให้ดู

"ย ยี่สิบล้าน ยี่สิบล้านสำหรับเพชร?" เมื่อหวู่จวนเห็นข้อความในโทรศัพท์มือถือของเฉินหลง เธอก็จองไปที่เจ้าของของมัน

"ไม่ใช่แค่เม็ดเดียว แต่เป็นเพชรสองเม็ดครับ" เฉินหลงแก้มันให้ถูกต้องแล้วยิ้ม

เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินหลง หวู่จวนก็ตัวแข็งทื่อในทันที แสดงว่าเฉินหลงไม่ได้มีเพชรแค่เม็ดเดียวแต่เป็นสองเม็ด

"ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ผมจะเข้าห้องแล้ว แล้วก็ผมจะย้ายออกภายในสองวันนี้ครับ" เฉินหลงส่งยิ้มให้อีกฝ่ายแล้วเดินเข้าไปในห้องของตน

หวู่จวนที่ยืนอยู่ด้านนอกของประตู อึ้งไปสักพัก ก่อนจะกลับไป ดูเหมือนว่าเธอจะเตะมันแรงๆหนึ่งที

ตั้งแต่เห็นเพชรของเฉินหลง หัวใจของหวู่จวนก็รู้สึกกระสับกระส่าย เพชรนั่นล่อตาล่อใจเธอเกินไปแล้ว

หลังจากที่คิดเกี่ยวกับมันมานาน ในที่สุดหวู่จวนก็จำเป็นต้องทำตามที่คิด

คราวนี้ หวู่จวนได้มาหยุดอยู่ที่หน้าห้องของเฉินหลง เธอต้องการพิสูจน์ว่าเพชรยังอยู่กับเฉินหลงรึป่าว ถ้าเพชรยังอยู่ หวู่จวนจะหาคนมาขโมยมันตอนฟ้ามืด

อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้คาดหวังว่าเฉินหลงจะขายเพชร1เม็ดแต่เป็น 2เม็ดแทนและขายได้เงิน 20 ล้านหยวน แต่ตอนนี้เพชรไม่ได้อยู่กับเฉินหลงแล้ว ดังนั้นเธอก็คงต้องล้มเลิกความคิดนี้ไป

หวู่จวนเองก็หัวใจสลายไปโดยปริยายเมื่อเธอหมดโอกาสที่จะได้ครอบครองเพชร

ว่ากันตามกฎหมายแล้ว ถึงหวู่จวนจะมีความกล้าหาญมากมายเพียงใดแต่เธอก็ไม่กล้าทำในสิ่งที่ผิดกฎหมายอย่างเช่นการปล้นทรัพหรืออะไรทำนองนั้นอยู่ดี เธอทำได้เพียงแค่กลับไปที่ของตนแล้วก็รักษาความเจ็บปวดของตัวเองต่อไป

ในตอนนี้ เธอรู้สึกเหมือนสมบัติล้ำค่าในการเดินทางไปตะวันตก คือเงิน 20 ล้านที่อยู่ตรงหน้าเธอ แต่เธอไม่สามารถครอบครัองพวกมันได้ เมื่อเธอเสียมันไปเธอรู้สึกเสียใจ ในโลกนี้คงจะไม่มีอะไรที่ทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดไปกว่านี้อีกแล้ว ถ้าพระเจ้าสามารถให้โอกาสเธออีกครั้ง เธอจะเข้มแข็งมากขึ้น

"20 ล้าน เรามีเงิน 20 ล้านแล้วจริง ๆ สุดยอด พรุ่งนี้เราจะไปซื้อบ้านสักหลังกับรถหรูสักคันก็แล้วกัน เราจะบอกลาชีวิตที่แขวนอยู่บนเส้นด้ายแบบนี้สักที เราจะจัดการกับคนที่เคยดูถูกเราให้มาอยู่แทบเท้าของเราให้ได้ " เฉินหลงไม่ได้สนใจว่าหวู่จวนจะคิดอะไรอยู่ เขาสนแค่แผนการใช้จ่ายกับเงิน 20 ล้านหยวนอยู่ในห้องของเขา

หลังจากนั้น เฉินหลงหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาเพื่อค้นหาสถานที่ที่เหมาะสมผ่านอินเทอร์เน็ต

เฉินหลงกำลังค้นหาบ้านพัก ตอนนี้เขามีเงินแล้ว เขาสามารถอยู่ได้ทุกที่ที่เขาต้องการ

น้องสาวของเขา เฉินอี้ กำลังจะสอบเข้าเรียน ถ้าเธอสามารถเรียนที่โรงเรียนมัธยมในซิงเฉิงได้ เธอจะได้ไม่มีปัญหาเรื่องที่พัก และถ้าพ่อแม่ของเขาต้องการมาอยู่ที่นี่ด้วย นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาเช่นกัน

หลังจากหาบ้านในอินเทอร์เน็ตเรียบร้อยแล้วก็ได้เวลาพักผ่อน

วันต่อมา ความตื่นเต้นได้ปลุกให้เฉินหลงตื่นขึ้นมา ในเช้านี้เขาตื่นนอนตอนเจ็ดโมง

หลังจากอาบน้ำอาบท่าเสร็จเรียบร้อย เฉินหลงก็ออกไปวิ่งในช่วงเช้า

เฉินหลงได้ปฏิญาณตนว่าเขาจะออกไปวิ่งในตอนเช้าของทุกวันตอนที่เขายังเรียนอยู่ แต่ถึงอย่างนั้นหลังจากที่เขาเรียนจบและต้องทำงาน เฉินหลงไม่เคยไปวิ่งในตอนเช้าอีกเลย ตอนนี้เขามีโอกาสที่จะทำมันแล้ว เขาก็จะไปออกกำลังกายเพื่อสุขภาพที่ดีของตัวเอง

หลังจากวิ่งมาได้ระยะหนึ่ง เฉินหลงเห็นว่ามันไม่ใช่เรื่องที่ยากอะไรเลยนอกเสียจากเขาจะหายใจไม่ทัน

ผลลูกไฟไม่ใช่แค่ทำให้เขาควบคุมไฟได้เท่านั้น มันยังเพิ่มความแข็งแรงของร่างกายเฉินหลงอีกด้วย

หลังจากที่เขาวิ่งเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงในตอนเช้า สีหน้าของเฉินหลงดูเหมือนจะหายใจลำบาก แต่กลับกันจิตใจของเขานั้นรู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นเรื่อย ๆ

หลังจากวิ่งในตอนเช้าเสร็จเรียบร้อย เฉินหลงแวะไปที่ร้านอาหารเช้า กินหมี่สักชาม หลังจากนั้นก็ออกเดินทางไปดูบ้าน

อย่างไรก็ตาม ยังไม่ทันที่เขาจะก้าวออกไป ทันใดนั้นเขาก็นึกขึ้นมาได้ว่ามีเพื่อนร่วมชั้นที่ทำงานเกี่ยวกับด้านนี้ เธอจะยังทำงานอยู่ที่บริษัทอสังหาริมทรัพย์อยู่รึป่าวนะ? แวะไปหาเธอดีกว่า

หลังจากหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า เฉินหลงรู้สึกลังเลขึ้นมาเนื่องจากตอนที่เพื่อนร่วมชั้นคนนั้นเรียนอยู่ที่โรงเรียนมัธยม เขาแอบชอบเธอ ถึงแม้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะไม่รู้ตัวเลยว่าเขาแอบชอบเธออยู่ก็ตาม แต่เฉินหลงก็ยังคงรู้สึกอึดอัดเพราะเธออยู่

"ก็แค่อย่าไปมองหน้าเธอก็พอละมั้ง" หลังจากที่คิดถึงความหลัง เฉินหลงรู้สึกลังเล “ว่าแต่นายจะกลัวอะไรเล่า? ตอนนี้เราไปหาเธอก็เพื่อคุยเรื่องธุรกิจ นอกจากนี้เราต้องการคนเก่ง เรามีเงินแล้วแต่ก็ยังกลัว...”

หลังจากคิดได้ เฉินหลงก็ตั้งมั่นว่าเขาจะไปหาคนที่เขาแอบชอบ

ในสมุดบันทึกที่อยู่ เฉินหลงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดหาหมายเลยโทรศัพท์ของอีกฝ่าย ชื่อที่ถูกบันทึกเอาไว้เป็นชื่อที่เพราะมาก ‘จี้โม่ซี’

หลังจากที่เห็นชื่อของจี้โม่ซีแล้วเฉินหลงรู้สึกตื่นเต้น เขาทำใจอยู่สักพักก่อนที่จะกดโทรออก

หลังจากฟังเสียงรอสาย ไม่นานปลายสายก็ได้รับการเชื่อมต่อ