บทที่ 167-168 : นุ่ม  แต่เล็ก

บทที่ 167-168 : นุ่ม  แต่เล็ก

บทที่ 167 : นุ่ม แต่เล็ก “อยู่นิ่งๆ” หลินว่านว่านตะโกนขึ้น ครูหยูได้ยินเสียงเธอจึงฉายไฟส่องไปที่เธอ “หลินว่านว่านเธอกำลังพูดกับใคร?” หลินว่านว่านกดร่างให้จมลงไปจากความตกใจ ตอนนี้ ใบหน้าของลู่ซานเป่ยฝังอยู่ใต้หน้าอกของเธออย่างสมบูรณ์ ตำแหน่งนั้นเร้าอารมณ์จนร่างกายของเธอสั่นอย่างไม่สามารถควบคุมได้ “ไม...