151 อย่าทิ้งอาวุธไว้ไกลตัวสิ นี่มันในดันเจี้ยนนะ!

โอเอซิส พีระมิด

พายุทะเลทรายรุนแรงโหมกระหน่ำ พัดพาทรายจำนวนมากหลอมรวมกันเป็นเกลียวพร้อมจะดูดทุกสรรพสิ่ง ไม่ก็ทำลายทุกสรรพสิ่ง ความแรงล้อมรอบเมืองแห่งนี้เอาไว้ แต่ด้วยความโชคดี คทาพระอาทิตย์ได้แสดงผลปกป้องทุกคนเอาไว้ภายในเมือง เช่นเดียวกัน ไม่มีใครออกไปได้ ก็ไม่มีใครเข้ามาได้

ดันเจี้ยนพีระมิดทั้งหกจุด ยังคงมีคนเข้าออกเพื่อทำภารกิจ อาหารในหมู่บ้านก็ลดลงเรื่อยๆ ไม่มีใครคาดคิดว่าจะเกิดเหตุการณ์นี้ ทำให้เกิดการตั้งราคาอาหารสูงขึ้น ความบ้าคลั่งเกิดขึ้นเมื่อใครบางคนพยายามออกไป เพียงก้าวผ่านพ้นแสงสีเหลืองทองที่พ่นออกมาจากคทาพระอาทิตย์ ผ่านม่านนั้นไปแทบจะไม่รู้เลยว่าแตกสลายหรือปลิวไปกับพายุ

ซิสและคิวยังคงอยู่ในดันเจี้ยนพีระมิด ซึ่งซิสบ้าคลั่งนิดหน่อยกับการกระทำบางอย่าง เขาไม่สนใจที่จะก้าวไปต่อ ไม่สนใจว่าภารกิจอื่นๆ ต้องทำ สิ่งเดียวที่เขาจดจ่อก็คือ คทาโบราณจากฟาโรห์

“แมงมุมน้ำแข็ง” ซิสร่ายเวทย์ไอเย็นปกคลุมออกมาจากคทาสีฟ้า สภาพมันค่อนข้างเสื่อมลงไปเรื่อยๆ ชูคทาส่องแสงเร่งมวลน้ำแข็งให้พลังเวทย์เพิ่มขึ้น ‘ใยแมงมุมน้ำแข็ง’ น้ำแข็งสีขาวใสออกไปทางฟ้ากำลังถูกพ่นออกจากก้นของแมงมุม แช่ขาของมินิบอสฟาโรห์เอาไว้

“นายเป็นบ้าอะไรเนี่ย!” คิวใช้โล่ฟาดสุนัขจิ้งจอกสีเหลืองที่สร้างมาจากทราย แท่งไม้แหลมมีตัวอักษรโบราณติดอยู่เสียบเข้ากับแขนซ้ายของคิว “ตัวที่แปดแล้วนะ”

ทุกครั้งที่เรียกมินิบอสตัวที่สามออกมา ซิสจะต้องสร้างกำแพงน้ำแข็งขึ้นมากันแรงระเบิดของพลังเวทย์ กำแพงหนาสามชั้นแตกสลายออกไป

“ขวานอีกาปากเหล็ก” สาวถือขวานสีดำอันใหญ่กำลังฟาดสุดแรง ผ่าครึ่งลำตัวของมินิบอสฟาโรห์ขาดออก ปลายด้ามขวานมีบางอย่างยื่นออกมา สีเงินคมกริบ

“คทาน้ำแข็ง” ซิสพุ่งเข้าไปใช้คทาแทงและบิดสร้างเป็นขาแมงมุมน้ำแข็งออกมา มินิบอสฟาโรห์แตกสลายเป็นคริสตัล

ไอเท็มที่ได้รับ กุญแจเงิน 1 ดอก เข้าที่มือของซิส

“พอก่อนเถอะพี่” หญิงสาวถือขวานสีดำอันเล็ก “หนูว่ามันคงทิ้งระยะไว้อีกสักพัก”

“ไม่ได้หรอก” ขวานอันใหญ่ปักลงกับพื้น “อย่าลืมสิ จิตฟาโรห์ เท่านั้น ส่วนคทาโบราณเป็นเพียงแค่ สิ่งที่ช่วยต่อลมหายใจของเรา” หล่อนส่ายหัว “เมื่อไหร่พายุจะสงบสักทีจะได้ส่งของและกลับไปพักผ่อน”

“ก็เพราะว่าพายุยังไม่สงบสินะ” หญิงสาวตัวเล็กยิ้ม

“แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่ล่าจิตฟาโรห์นะ” หล่อนรีบเสริมทั้งที่ร่างกายอ่อนล้าอย่างเห็นได้ชัด

“กุญแจเงินอีกแล้ว” คิวพูด “สงสัยฉันต้องหาทางไปเก็บกล่องสมบัติเยอะๆ เพราะดูแล้วนายคงเป็นบ้าไปอีกสักพัก”

ซิสยังคงนิ่งหลังจากส่งกุญแจเงินให้คิว เขาเหมือนคนขาดสติไปชั่วขณะ “ฉันจะปลุกมินิบอสฟาโรห์ยังไงถ้าพวกเธอไม่อยู่” เขาถามหญิงสาวขวานอันใหญ่

“มีหลายวิธี แต่ถ้าไม่มีฉันอยู่นายไม่ได้ปิดฉากมันง่ายๆ อย่างนี้แน่นอน” หล่อนเสริมต่อ “ใช้เศษไม้โบราณ ขีดรอบโลงศพ ไม่ก็ใช้เศษผ้ามัมมี่เผาไฟ โยนเข้าไป”

“แล้วอีกอย่าง ฉันได้ยินเธอพูดว่า ย่อส่วนมินิบอส” ซิสเดินเข้าไปใกล้โลงศพมินิบอสฟาโรห์

“ช่างเถอะ ถือว่าแบ่งปันความรู้” หล่อนหน้าแดงนิดหน่อย ขณะที่น้องสาวแอบยิ้มเล็กๆ “ไอเท็มย่อส่วนมินิบอสทำให้มันอ่อนแอลงเท่ากับมอนสเตอร์ทั่วไป ค่อนข้างที่จะคุ้มถ้าต่อสู้คนเดียว”

“หนูก็ช่วยนะ ถึงแม้จะไม่ได้มากก็เถอะ” น้องสาวรีบพูดออกมา พี่สาวหัวเราะ

“นายคงจะถามล่ะสิ ว่ามีขายไหมท่ามกลางพายุที่ปกคลุมเมือง” คิวพูดออกมา เตรียมระเบิดวางไว้สิบลูก พร้อมจะต่อสู้ครั้งต่อไป

“เจ้าบ้าคิว” ซิสแอบยิ้มเล็กน้อย เหมือนจะโดนรู้ทัน

“อย่าลืมสิ มีพายุ เราซื้อสินค้าอะไรไม่ได้หรอก” หล่อนพยายามลุกขึ้นด้วยความอ่อนล้า “อีกหนึ่งตัวก็จะไปพักล่ะ”

ซิสร่ายกำแพงน้ำแข็งขนาดใหญ่ กั้นพลังเวทย์ที่จะสาดออกมาเมื่อฟาโรห์กำเนิด โดยปกติมันจะเกิดทุกชั่วโมง แต่พวกเขาทำการอัญเชิญก่อนถึงเวลากำหนด ฝาโลงเปล่งแสงออกมา ควันสีเทาดำไหลออกมาอย่างช้าๆ

‘ตู้ม!’ พลังสีดำสาดออกมาทำลายกำแพงน้ำแข็งของซิสแตกกระจายออก

‘ขว้างโล่’ โล่หมุนติดไปกับระเบิดจำนวนสามลูก ตู้ม!!! ฟาโรห์ล้มลงและพยายามลุกขึ้น ‘แมงมุมน้ำแข็ง’ น้ำแข็งไม่สมบูรณ์ในสภาพแมงมุมกำลังพ่นใยน้ำแข็งออกไปเพื่อแช่ใส่สุนัขจิ้งจอกทราย หญิงสาวตัวเล็กกำลังรับมืออีกสามตัว

‘ย๊า’ ขวานสีดำแหลมคมคล้ายปากของอีกา ส่งออร่าสีดำออกมาฟาดใส่ลำตัวฟาโรห์ มันกระโดดหลบและเหวี่ยงแขนสร้างไม้มีตัวอักษรโบราณทิ่มแทงเข้าหญิงสาวคนนั้น แววตาช่างดูอ่อนล้าอย่างเห็นได้ชัด

ซิสวิ่งเข้าไปใช้คทาฟาดใส่ด้านหลังของฟาโรห์ ควักโพชั่นสีแดงออกมาบีบใส่หญิงสาวคนนั้น ขวานอันใหญ่หลุดออกจากมือ

“พี่สาว” เสียงน้องสาวตะโกน สุนัขจิ้งจอกทรายกำลังขย้ำหล่อนด้วยเขี้ยวทราย ดวงตาสีแดงอันดุร้าย คิวเหวี่ยงโล่ออกไปสุดแรงและจับคอสุนัขที่กัดแขนของหล่อนออก ทุ่มลงกับพื้น ทรายแตกสลาย

‘เสียงคำรามในคอของฟาโรห์’ โลงศพรูปร่างคล้ายดาบยื่นออกมา แทงเข้าด้านหลังของซิส เขาโยกตัวหลบจึงเฉียดไปนิดเดียว “ใบมีดน้ำแข็ง” ซิสหมุนตัวสร้างใบมีดยิงสวนกลับไป ทะลุผ่านตัวของมัน นิ้วที่เต็มไปด้วยผ้าพันแผลยาวเรียว กำลังยื่นออกมาเพื่อจะบีบคอของซิส

“ไม่นะ” หญิงสาวตัวเล็กทิ้งขวานและวิ่งไปหาพี่สาว ท่าทางหมดสติลงไป น้องสาวกำลังลากตัวพี่สาวออกจากพื้นที่การต่อสู้ มอนสเตอร์มนุษย์โบราณกำลังโจมตีใส่ทั้งคู่

‘เป๊ง’ “โล่สะท้อน” คิวยกโล่บังเอาไว้ ดาบที่สร้างจากมีสะท้อนพลังกลับไปใส่ตัวมันเองแตกสลายเป็นคริสตัล

“ขอบคุณค่ะ” น้องสาวน้ำตาไหลออกมา และค่อนข้างหวาดกลัวเล็กน้อย

“ยัยบ้า อย่าทิ้งอาวุธไว้ไกลตัวสิ นี่มันในดันเจี้ยนนะ!” คิวตะโกนและวิ่งไปเก็บขวานทั้งสองอันมาวางข้างกายทั้งคู่ไว้

คทาน้ำแข็งกำลังต่อสู้กับดาบโลงศพที่มีหนอนกำลังเลื้อยไปมา ซิสก้มหลบเหมือนกำลังสู้กับหุ่นไม้ โยกซ้ายและขวาตามจังหวะ แต่เขาไม่สามารถเข้าถึงตัวมันได้ด้วยแขนที่ยาวทำให้การต่อสู้ซิสเสียเปรียบสุดๆ

คิวจับโล่ไว้แน่นและพุ่งเข้าชนจากทางด้านข้างและปักโล่ลงไปกลางลำตัว “ปิดฉากมันเลยซิส!”

เสียงบีบโพชั่นดังขึ้นที่มือของซิส แท่งไม้โบราณเสียบลำตัวของเขาอยู่ เขาก้าวเข้ามาแทงคทาน้ำแข็งใส่ลำตัวของฟาโรห์ มันส่งเสียงร้องและสร้างไม้แหลมโผล่ออกมาจากพื้นจำนวนมาก แทงใส่เข้าคิวและซิส โพชั่นสีแดงสาดกระจายออก

“ย๊าาาา” ซิสส่งเสียงร้องและบิดลงลึกเข้าไป บิดคทาลึกเข้าไปอีก ขาแมงมุมน้ำแข็งทะลุออกมาจากลำตัวของมินิบอสฟาโรห์ แตกสลายเป็นคริสตัล

ไอเท็มที่ได้รับ กุญแจเงิน 1 ดอก