He's Friend l Intro + ตอนที่ 1
INTRO
" อื้อออ~ "
ผมขยับตัวตื่น ลืมตาขึ้นมาข้างหนึ่งยืดแขนขึ้นบิดตัวเล็กน้อยแล้วเด้งตัวลุกขึ้นมาจากเตียงนอนของตัวเอง ผมขยี้หัวตัวเองเบาๆ แล้วหันไปดูนาฬิกาพบว่าตอนนี้มันใกล้จะ 3 ทุ่มแล้ว...
ไอ้กายจะออกไปผับอีกแล้วสินะ?
อ่าา.. ลืมแนะนำตัวไปเลย ผมชื่อ มิวสิค เรียกสั้นๆ ว่ามิวก็ได้ ผมเป็นคนค่อนข้างตัวเล็ก (เล็กเลยนั่นแหล่ะ - -*) ผมมาจากเชียงใหม่เพื่อมาเรียนมหาลัยในกรุงเทพเลยย้ายเข้ามาอยู่คอนโดเดียวกันกับไอ้สกาย ซึ่งมันเองก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเราสนิทกันมาตั้งแต่เด็ก ตอนเด็กๆ เราเล่นด้วยกันบ้านติดกันพ่อกับแม่ผมก็สนิทกับพ่อแม่มัน แต่พ่อมันมาทำธุรกิจที่กรุงเทพมันเลยย้ายมาเรียนที่กรุงเทพตั้งแต่มัธยม
ช่วงเวลาตอนนั้นผมมีความสุขมากๆเลย ^^
"มึงจะไปไหนอ่า.. " ผมเดินออกมาจากห้องนอนแล้วเห็นมันแต่งตัวอยู่หน้าตู้เสื้อผ้า
" หืม?...ผับไอ้นิกซ์ " มันตอบเรียบๆ แล้วเดินมาผลักหัวผมเล่นหนึ่งที ..
ไอ้เหี้ย! หัวคนนะเว้ยไม่ใช่ตุ๊กตา!
" กูไปด้วย! " ผมวิ่งตามมันออกมา มันย้าร่างกายมานั่งอยู่บนโซฟาแล้วติดกระดุมเสื้อทีละเม็ดช้าๆ
" กูไม่ให้ไป "
มันหันมามองหน้าผมทีนึงแล้วหันกลับไปติดกระดุมต่อ เรื่องเหี้ยไรกูจะฟังมึงล่ะ ไปแต่งตัวดีฟ่า แค่คิดไว้ในใจแล้วผมเดินผิวปากเข้าห้องน้ำไป ตั้งใจไม่ฟังที่มันจะพูดต่อ สรุปคือกวนส้นตีนมันเล่นๆ ใช้เวลาครึ่งชม.ผมก็แต่งตัวเสร็จ ผมใส่เสื้อเชิ้ตสีชมพูอ่อนๆ กับกางเกงสามส่วนสีครีม ยิ่งทำให้ผมดูขาวมากขึ้น หล่อจริงๆ เลยเนอะมิวสิคเนี้ย คิคิ >//<
ผมเดินออกมาห้องนั่งเล่นไม่เห็นไอ้กายแล้ว สงสัยมันจะออกไปละมั้ง ไม่เป็นไร แทคซี่ก็มีมั้ย? กูไม่ง้อมึงหรอก ชิส์!
(End Music part)
(Sky Part)
... ผมเดินเข้ามาในห้องนอนของไอ้เตี้ยมิวสิคนั่งรอไอ้มิวมันเดินเข้ามาเพราะมันวางโทรสัพท์มันไว้ในห้อง
~ แอดด ~
สักพักมันก็เปิดประตูมาจริงๆ มันทำหน้าตกใจเล็กน้อยแล้วปรับสีหน้าให้เป็นปกติ คงคิดว่าผมออกไปแล้วสินะ..
" แต่งตัวจะไปไหนหรอ? " ผมถามเสียงเรียบ พิจารณาเสื้อผ้าที่มันใส่ด้วย..
จะใส่ไปล่อเสือล่อตะเข้หรือไงวะสัส? -*-
ผมควงมือถือมันไว้หมุนไปหมุนมาเล่นๆ แล้วเงยหน้าขึ้นไปมองคนตัวเล็กที่ตอนนี้ใส่ชุดพร้อมออกไปเที่ยวมาก! ผมก็ไม่ได้อยากห้ามมันหรอกนะ ถ้ามันจะออกไปไหน แต่ไม่อยากให้มันออกไปผับ มันอันตรายเกินไปสำหรับคนซื่อบื้ออย่างไอ้มิว
" มิว..กูถาม! จะออกไปไหน แต่งตัวทำไม "
" เที่ยวดิ! ทีมึงยังไปได้เลย เอามือถือกูมา ..กูจะโทรหาไอ้เทล "
ไอ้มิวเดินเข้ามาหาผมและหยุดอยู่ตรงหน้ายืนมือมาข้างนึง เป็นเชิงว่าขอมือถือหน่อย เรื่องไรจะให้ง่ายๆ วะ!
" ไอ้เหี้ยกาย เอามือถือกูคืนมา!! " ไอ้มิวคว้ามือมาแต่ผมไวกว่า..ผมกระชากข้อมือมันแล้วดึงเข้ามาหาตัวเบี่ยงตัวหลบ มันเลยล้มลงบนเตียง ผมเลยหันตามขึ้นไปคร่อมไว้ มองๆไปวันนี้มันแต่งตัว..ก็น่ารัก
" เชี่ยกาย กูไม่เล่น!! "
มันตะคอกใส่ผมจนน่าเริ่มขึ้นสีแดงระเรือขึ้นมา หึๆ ถ้ามันยังดื้อจะไปก็ต้องเล่นแบบนี้แหล่ะนอนเป็นหมาเฝ้าบ้านไปเหอะ! ผมเล่นเหวี่ยงกับมันลงเตียงแบบนี้ออกจะบ่อยตั้งแต่เด็กแล้วนะ..มันก็รู้ว่าผมไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายมัน
แต่ครั้งนี้คงเหวี่ยงตัวมันแรงมากไปหน่อยล่ะมั้ง?
" กูไม่เล่น แล้วก็ไม่ให้ไปด้วย..มึงจะไปทำเหี้ยไร!? "
" กูจะไป! กูก็อยากออกไปเที่ยวบ้าง ตามประสากู เพื่อนกู! มึงเป็นเหี้ยอะไรหนักหนาห๊ะ! "
" ..."
" อีกอย่าง มึงก็นั่งกับเพื่อนมึงไปสิ .. กูนั่งกับเพื่อนกูก็ได้ "
มันพูดเสียงอ่อนลง..ผมลุกออกมาจากตัวมันเสยผมขึ้นระงับอารมณ์ขุ่นๆ มัวๆ ตอนนี้ ไม่รู้เป็นเชี่ยไร!! สงสัยห้องมันร้อนมั้ง!! ไอ้คนตัวเล็กเด้งตัวขึ้นมาแล้วทำท่าจะเดินออกจากห้องนอนไป ผมคว้าข้อมือมันเอาไว้ทัน..สรุปจะไปให้ได้?
" ไอ้มิว! ทำไมพูดไม่ฟังห๊ะ!? มึงจะตามกูไปทำไม เหล้าก็แดกไม่ได้อย่าหาเรื่อง!! "
" ทำไมกูถึงไปด้วยไม่ได้!!! " มันตะคอกผมกลับมา สะบัดแขนออกจากมือผมแล้ววิ่งออกจากห้องไปอย่างเร็ว!!
" เหี้ย!!!!!! "
แม่งพูดก็ไม่ฟังจะไปทำไมวะ ตัวก็เล็กเกิดใครทำห่าอะไรขึ้นมาจะช่วยเหลือตัวเองได้หรอ!? แล้วกูจะมานั่งหงุดหงิดกับมันทำไมวะ!!
เพื่อนบ้า...
ผมขับรถมาถึงผับไอ้นิกซ์ใช้เวลาไม่นานนัก พอมาถึงผมก็เดินขึ้นไปชั้น 2 ของร้านซึ่งเป็นโซน VIP ผมมีสิทธิ์อยู่ที่นี่มากพอสมควร อาจจะเป็นเพราะผมกับไอ้นิกซ์ เราสนิทกันมากพอควรด้วยมั้งเดินมาถึงโต๊ะก็เห็นพวกกลุ่มเพื่อนผมมันนั่งกันอยู่ก่อนแล้ว ..
" ทำไมมาช้าจังวะ " ฟินิกซ์หรือไอ้นิกซ์พูดขึ้น มันเงยหน้าขึ้นมามองผมแปปนึงแล้วก้มลงไปกดโทรศัพท์มือถือของมันต่อ
" ทะเลาะกับน้องมิวมาอีกดิ " ไอ้เลย์เพื่อนในกลุ่มของผมพูดขึ้นมาแล้วขำก๊าก ผมตีหน้านิ่งใส่มันแล้วทำท่าจะลุกไปตบหัวแม่งสักที มันก็ลุกเดินหนีไป ไอ้เพื่อนเวรนี่! คนยิ่งหงุดหงิดอยู่ด้วย เหี้ย!
กลุ่มเพื่อนของผมมีอยู่ 4 คน พวกเราเรียนด้วยกันตั้งแต่ผมย้ายเข้ามาเรียนมัธยมที่กรุงเทพไอ้เลย์มันเป็นลูกครึ่งมาย้ายมาเรียนที่ไทยตั้งแต่เด็กๆ ส่วนไอ้นิกซ์บ้านมันเปิดรีสอร์ทที่ต่างจังหวัด มันเลยหันมาเอาดีด้านผับบาร์ อีกคนมันชื่อคิน มันเรียนหมอ พวกผมเลยเรียกมันว่าไอ้หมอ แทนชื่อเล่นไปแล้ว วันนี้ก็เหมือนทุกวัน... พวกผมนัดกันมาที่ผับไอ้นิกซ์ กิน ดื่ม เมา ก็หาคนไปเอา หึๆ
" ไอ้สัสกาย!! " ไอ้เลย์วิ่งกลับมาที่โต๊ะแล้วชี้ลงไปที่ชั้นล่าง ผมมองตามนิ้วมันลงไปก็เห็น ไอ้มิว ค็อกเทล กับเพื่อนมันอีกคนที่ชื่อเหี้ยไรก็ไม่รู้ผมไม่ได้สนใจเท่าไหร่ แต่ที่สนใจก็ชื่อคนตัวเล็กเสื้อเชิ้ตสีชมพูอ่อน ที่กำลังกระดกน้ำพันซ์สีฟ้าเข้มเข้าปาก แม่ง...คออ่อนขนาดนี้ยังกล้ามานั่งแดกอีกนะ!
" น้องมิวกับน้องเทลมากับใครว่ะ! " ไอ้เลย์ยืนมองจากชั้นบนลงไปโต๊ะที่พวกไอ้มิวมันนั่งอยู่ผมมองไปที่โต๊ะไอ้มิวนั่งอยู่สักพักมันก็หันขึ้นมองหน้าผมแล้วยักคิ้วให้ทีนึง
เหี้ย!! หงุดหงิดโว้ย! =_=!!
(End Skypart)
(Music part)
ผมนั่งมองกายด้วยสีหน้ายิ้มๆ เพราะผมรู้ดีว่ามันโกรธที่พูดอะไรแล้วผมไม่ฟังมันพูด ก็ใช่ดิ! ใครจะฟัง..ถ้าฟัง! ก็ไม่ใช่ไอ้มิวสิคแล้ว >0<
ตอนนี้กายมันมองมาที่โต๊ะผม เรียกว่าจ้องมาเลยเหอะ! มันฆ่าผมใช่มั้ยฮะ?! ผมทำอะไรผิด ผมก็อยากออกมาเที่ยวบ้างไรบ้างง ตามประสาวัยรุ่นมั้ยล่ะ!! =_=,,
ผมกระดกไอ้น้ำสีฟ้าๆ นี่หมดเป็นแก้วที่ 3 รู้สึกว่าโลกมันหมุนติ้วๆ แฮะ (@//@)
" ไอ้มิว!! มิว! มิวสิค!!! " ไอ้เทลมันตะโกนใส่ผมทำไมอ่าา นั่งอยู่ข้างๆ กันเนี้ยยย จะตะโกนใส่มิวทามมาย ~
" อะรายยเล่าาา! " ผมหันไปมองเทลล์ตาปรือๆ สายตาก็เริ่มจะเบลอๆ มึนๆ แล้วนะเนี้ย..
" มองอะไรของมึงห๊ะ! กูเรียกตั้งนานแล้วเนี้ย กูอยากเต้น ไปเต้นกันเหอะ " เทลขยับมานั่งข้างๆ ผม แล้วเขย่าๆ ตัวผมใหญ่
" เอออ ก็ได้ งั้นไปเต้นกันวิสกี้ ไปเต้นกานนน ~ " ผมลุกขึ้นยืนแถมเซน้อยๆ แล้วไปดึงแขนเสื้อให้ไอ้วิสไปเต้นที่ฟอล์ ด้วยกัน ดีเจเริ่มมาเปิดเพลงตึบๆ
เราสามคนเริ่มอออกมาโยกย้ายกัน แรกๆ ก็อยู่ข้างๆ ฟอล์ สักพักเต้นไปเต้นมารู้สึกเริ่มมีคนเบียดผมสามคนเลยกลายเป็นมาเต้นกันที่กลางฟอล์ซะงั้น
" มาคนเดียวหรอครับ "
เสียงกระซิบดังมาจากข้างหลัง ผมหันหน้าไปหาเจ้าของเสียงโอ๊ยยยยยยยยยย >///< พระเจ้า! เค้าหล่อโฮกมากก
" พี่ชื่อตินนะ แล้วน้องล่ะ? " พี่ตินกระซิบมาที่หูของผม ผมเอียงคอหันกลับไปตอบพี่เค้ายิ้มหวานๆ ให้หนึ่งที
" มิวสิคครับ " ผมบอกชื่อตัวเองกับพี่เขาไปแล้วเริ่มเต้นต่อ ไม่สนใจมือของพี่เค้าที่กำลังจับที่เอวน้อยๆ ของผมแล้วผมหันกลับมาเต้นกับพวกเพื่อนๆ ต่อ เอ๊ะ! เทลหายไปไหนแล้วอ่าาา~ (''- -) ผมมองซ้ายมองขวาแต่ก็หาไอ้เทลมันไม่เจอ สงสัยไปเข้าห้องน้ำล่ะมั้ง..
" ชื่อเพราะจังเลยนะครับน้องมิวสิคอยากได้ยินเสียงน้องร้อง...เพลงจัง " พี่ตินพูดยิ้มๆ ผมกำลังจะหันกลับมาหาพี่เค้า แต่!! กลับโดนกระชากไปข้างหลังอย่างแรง!
เจ็บนะ~ ผมหันมาดูเจ้าตัวกลับเป็นไอ้กาย มันเอาแรงจากไหนมาเยอะแยะเนี้ย
" ทำเหี้ยอะไรของมึง! " มันหันมามองผมแว๊บนึงก่อนจะหันไปจ้องหน้าพี่ตินต่อ
" มึงเป็นใครวะ! " พี่ตินชี้หน้าไอ้กายแล้วพยายามจะดึงแขนผมไปหาตัวเองแต่ไอ้กายปัดมือมันทิ้งแล้วดึงผมไปยืนข้างหลังมัน งืมๆ ~ ง่วงแล้วนะ จะอ้วกกอ่าาา อึก ..
" กูใคร? แล้วมึงจะทำไม ..ไอ้มิว กลับบ้าน! " มันพูดเสร็จแล้วหันกลับมาผมที่พะอืดพะอมจะอ้วกไม่อ้วกอยู่ กายดึงมือผมให้เดินตามมันไป ปล่อยให้พี่ตินยืนงงอยู่อย่างงั้น ผมหันไปมองพี่เค้าแล้วยิ้มแหยๆ ให้ พี่ตินเลิกคิ้วขึ้นข้างนึงเหมือนไม่เข้าใจ
ก็..ขนาดกูยังไม่เข้าใจเลยครับพี่ฮะ -.-
" กายยย ~ กูไม่กลับน้าาาาา กูจะเต้นน " ผมหยุดยืนนิ่งไม่ยอมเดินไปตามแรงดึงของมันมันคงจะโมโหที่ผมพูดไม่รู้เรื่องเลยออกแรงกระชากแขนผม ตัวผมปลิวมากระแทกอกมันอย่างจัง มันกอดเอวผมเอาไว้แน่น ผมนิ่งเงียบกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น กายมันคงเห็นว่าผมเงียบแล้วมั้งเลยจับมือผมให้เดินตามมันมาที่รถ
กายขับรถออกมาเงียบๆ ไม่พูดอะไรสักคำจนผมเริ่มจะอึกอัด สรุปว่า .. ผมผิดอะไรวะเนี่ยย... T^T
" พากูกลับบ้านทำไม กูยังไม่อยากกลับเลยนะ เพื่อนกูก็อยู่ที่นั่น .. " ในที่สุดผมก็เอ่ยปากพูดออกมาก่อน มันหันหน้ามามองผมแว๊บนึงก่อนจะหันกลับไปมองถนนต่อ และนั่นมันทำให้ผมขมวดคิ้วหนักมากกว่าเดิม ไอ้เหี้ยนี่แม่งโกรธผมเรื่องอะไรว่ะ! มันโกรธผมอยู่แน่ๆอ่ะ!
" มึง ..กะ..โกรธกูหรอ? " ผมหันหน้าไปหามันกะตุกแขนเสื้อมันนิดๆ
" แล้วมึงทำอะไรให้กูโกรธล่ะ ... " มันตอบผมโดยที่ไม้แม้แต่จะหันหน้ามามองด้วยซ้ำ กะ เกินไปแล้วนะไ!.
" กูไปทำอะไร! กูออกไปเที่ยวกับเพื่อน มึงจะมาโกรธกูทำไมอ่ะ!? กูไม่ได้ไปยุ่งกับมึงสักหน่อยกูก็อยู่ของกูป่ะวะ มึงมาโกรธเหี้ยไรกู! มาถึงก็ไม่พูดไรสักคำแล้วนี่มึงกระชากจนแขนกูแดงไปหมดแล้ว กูสิต้องโกรธมึง! ไอ้เหี้ยนี่! "
ผมหลับหูหลับตาพูดออกมายาวเหยียด ไอ้เหี้ยอย่ามาทำเหมือนมึงสนใจกูหน่อยเลย! อย่ามาทำเหมือนมึงหึงกูเรื่องพี่ติน มึงโมโหกูเรื่องพี่ติน กะ ..ก็มึงคิดว่ากูเป็นเพื่อน แล้วมันยังไง เพื่อน? หึง?
" กูเตือนมึงแล้วนะ ... "
ไอ้กายพูดเสร็จก็หันมาจ้องหน้าผมก่อนที่จะ...
อธิบายนิดนึง
ปล.1 มิวสิคเป็นรุ่นน้องสกายนะคะ แต่ที่ไม่ได้เขียนให้เรียกพี่เพราะว่าเป็นเพื่อนสนิทที่บ้านใกล้กันมาตั้งแต่เด็กค่ะ
ปล.2 เฮียกายที่คิดว่าน้องเป็นแค่เพื่อนก็เลยไม่ได้คิดอะไรมากกว่านั้นค่ะ จบ!
