บทที่ 17 เหตุเกิดจากความว่าง
บทที่ 17 เหตุเกิดจากความว่าง
สกิลเคลื่อนย้ายพริบตาของ Pain เคลื่อนย้ายไปยังตำแหน่งไม่ไกลนัก ตรงจุดทางขวาบนขยับมาด้านหลัง 3 ช่องตัวเท่านั้น
ซึ่งตรงจุดนี้ยังอยู่ในขอบเขตของ สกิลพิภพเลื่อนลั่น แต่เศษหิน เศษดินเหล่านั้นไม่ได้พุ่งขึ้นมายังตำแหน่งนี้ และจุดนี้ คือจุดที่กระบองของบัลลาฮอล์จู่โจมลงมาไม่ถึงเช่นกัน
ส่วนทางฝั่งของเจ๊เอมี่นั้น เธอใช้สกิลห้องไม้ของรถไม้ที่ติดอยู่ด้านหลัง ป้องกันเศษหินเศษดินเหล่านี้ไว้ได้ทัน ด้วยความสามารถของเธอ ไม่ว่องไวพอที่จะหลบ พิภพเลื่อนลั่น
การร่ายเวทย์เริ่มขึ้นกลางอากาศทันที คฑาเวทย์ชี้ไปยังด้านล่างในตำแหน่งของบัลลาฮอล์ จากนั้นไฟบางๆในรูปจันทร์เสี้ยวพุ่งออกมาจากคฑานับสิบ สกิลนี้คือ ไฟสะบั้น
ไฟสะบั้นจู่โจมเข้าใส่บัลลาฮอล์อย่างแม่นยำและเต็มเม็ดเต็มหน่วย ส่วนขุนช้างและซาโดที่บังคับตัวละครหลบ สกิลพิภพเลื่อนลั่นเสร็จสิ้นแล้ว ได้หันกลับหลังมาช่วยจู่โจมบัลลาฮอล์เช่นกัน เมื่อเจ๊เอมี่ปลอดภัยก็ตามมาช่วยสนับสนุนติดๆเช่นกัน
ทางฝั่งมิร่า ในตอนนี้นางไม่ได้เข้าช่วยจู่โจมบัลลาฮอล์ แต่ทำการเบรคลูกสมุนของพวกมันที่วิ่งเข้ามาช่วยลูกพี่ใหญ่ไว้ โดยการขี่ไม้กวาดและปลดปล่อยสกิลไม้กวาดเยือกแข็งออกมา
ซึ่งการใช้ไม้กวาดเยือกแข็งในรอบนี้ ไม่ได้ขี่ไม้กวาดเป็นวงกลมเพื่อหวังผลแช่แข็ง เธอเลือกบินแบบวงโค้งครึ่งวงกลม เพื่อให้พวกมันเคลื่อนที่เข้ามาได้ช้าลงเท่านั้น
แต่ทว่าพวกมันก็ไม่ได้ให้มิร่าควบคุม BPMAGIC บินผ่านอย่างสบายๆ ลำแสงไฟสีส้มจากลูกของบัลลาฮอล์ได้พ่นออกมาจากปากจู่โจมใส่ BPMAGIC ขณะบินผ่านด้านหน้าของมัน และอิฐจากซอมบี้เด็ก ก็ขว้างเข้าใส่ด้วย รวมไปถึงแซ่ของปีศาจสาว ที่ตวัดไปมาจู่โจมไม่หยุด
มิร่าเองก็บังคับควบคุมได้อย่างยอดเยี่ยม เหมือนการเล่นกายกรรมบนไม้กวาด โดยใช้วิธีการโหนไม้กวาดบ้าง หมุนตัวแบบการใช้ไม้กวาดควงสว่านบ้าง เพื่อหลบการโจมตีที่เข้ามา
แต่การจะทำเรียนแบบสกิลไม้กวาดควงสว่านนั้น ไม่ใช่จะทำได้ง่ายๆ ต้องอาศัยการบังคับที่รวดเร็วในเสี้ยววินาที
แม้จะออกมาในลักษณะเดียวกัน แต่ระยะและการหมุนตัวจากการบังคับควบคุมด้วยตนเอง ไม่ไกลและเร็วเหมือนกับ ไม้กวาดควงสว่านของจริง และ สกิลไม้กวาดควงสว่านของจริง ยังสามารถทำดาเมจและผลักชนคู่ต่อสู้ได้อีก ซึ่งดาเมจที่ออกมาอยู่ในระดับสูงเลยทีเดียว
หลังจากเบรกพวกลูกสมุนให้เข้ามายังตำแหน่งของบัลลาฮอล์ได้ช้าลงประมาณ 5 วินาทีแล้ว มิร่าก็ทำการบินมาสนับสนุนการโจมตีบัลลาฮอล์ต่อทันที
เธอที่เล่นอาชีพแม่มด ย่อมมีบทบาทการต่อสู้มากมาย เพราะอาชีพแม่มดเป็นอาชีพที่สารพัดคุณประโยชน์อย่างแท้จริง
แต่สารพัดคุณประโยชน์ของมันนี้ ต้องพึ่งพาอาศัยความเก่งของผู้ควบคุมด้วย หากตัวละครเก่งแต่ผู้ควบคุม Noob ตัวละครเก่งๆเหล่านี้ก็ไม่ต่างจากกระสอบทรายให้คนอื่นซ้อมเล่น
ทุกๆอาชีพย่อมมีจุดเด่นที่แตกต่างกันตามสายอาชีพ บางอาชีพดีตรงนั้น แต่เสียตรงนี้ บางอาชีพดีตรงนี้ แต่เสียตรงนั้น
เพราะฉะนั้นเลยต้องมีทีมขึ้นมา เพื่อช่วยปกป้องจุดอ่อนของทีม และ นำจุดแข็งของทีมโจมตีจุดอ่อนของคู่ต่อสู้
หากคุณได้ลองสัมผัสและเล่นครบทุกสายอาชีพ คุณจะได้รู้ว่า ทุกสายอาชีพต้องมีวิธีการเล่นที่แตกต่างกัน จึงจะประสบความสำเร็จในการเล่นอาชีพนั้นๆ
แต่กว่าจะคลำหาทางที่เหมาะสมของแต่ละอาชีพเจอ ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แม้แต่นักกีฬาอาชีพบางคนก็ยังคลำทางหาความเหมาะสมการเล่นของสายอาชีพที่ตนเล่นยังไม่เจอ
พวกเขาอาศัยการบังคับควบคุมที่อยู่ในขั้นเทพ ความรู้ต่างๆ ประสบการณ์ที่ได้รับมา ช่วยให้เขาได้อยู่บนจุดสูงสุดของอาชีพนี้ต่อไป ถึงแม้ว่าการเล่นของเขายังดีไม่สุด
“บอสเลือดแดงแล้ว” ขุนช้างกล่าว
ทุกคนพยายามร่วมมือและเร่งมือกันต่อสู้อย่างสุดความสามารถ จนเวลาผ่านไปเพียง 30 วินาทีเท่านั้น บัลลาฮอล์ก็เข้าสู่โหมดบ้าคลั่งแล้ว
ในขณะที่มันเข้าสู่โหมดบ้าคลั่ง มันจะเป็นอมตะ 3 วินาที และช่วงเวลาที่มันเป็นอมตะ มันก็ไม่สามารถจู่โจมพวกเราได้เช่นกัน
แต่หลังหมด 3 วินาทีที่มันแอ๊คชั่นการเข้าสู่โหมดบ้าคลั่งเสร็จแล้ว มันต้องโจมตีฉับพลันใส่เราอย่างแน่นอน จุดนี้ทุกคนที่เล่นเกมออนไลน์ต่างรู้ดี และ คอยระวังมันอยู่ตลอดเวลา
มือขวาของมันที่ถือกระบองยักษ์ และ มือซ้ายของมันที่ว่างเปล่า เริ่มทำการสะบัดมือไปด้านหลัง ทั้ง 5 คนต่างรีบกระโดดถอยอย่างรวดเร็ว
ฉึบ ฉึบ ฉึบ ฉึบ !!!
หนามแหลมใต้พื้นดิน โผล่ออกมาอย่างรวดเร็ว ทุกคนรีบหลบหลีกโดยการเอียงตัวบ้าง ม้วนกลิ้งบ้าง กระโดดหนีบ้าง แต่หนามพวกนี้มันขึ้นมาแบบสุ่ม ไม่มีกฎตายตัว ใครที่มีการควบคุมที่ล่าช้าต้องโดนหนามเหล่านี้แทงเข้าไปอย่างแน่นอน
แต่สำหรับกรณีของบังเคน อาจเป็นข้อยกเว้น ทุกอย่างก้าวที่หลบหลีก และ เดินไป มีการคำนวณการก้าวเดินอย่างแม่นยำ แม้ไม่เร็ว แต่มีประสิทธิภาพระดับสูง ซาโดที่เหลือบมองไปเห็นตรงจุดนี้ ก็แอบชื่นชนอยู่ในใจ
ส่วนเจ๊เอมี่ไม่ต้องพูดถึง แม้จะลังดันเหล่านี้บ่อย แต่พอถึงโหมดบอสบ้าคลั่งทีไร เธอมักจะหลบไม่พ้นเสมอเลย ยังดีที่อาชีพช่างไม้มีพลังป้องกันสูง หนามแหลมใต้ดิน เสียบเข้าใส่ตัวละครของเจ๊เอมี่ 2 แท่ง HP ลดลง 1 ท่อน
จากการคำนวณ หนาม 1 แท่งทำการลด Hp ของ Poisonwood ไปได้ 6% การโจมตีในครั้งนี้ จึงพราก Hp ไปได้ถึง 12% หากไม่ใช่อาชีพที่มีพลังป้องกันสูงอย่างช่างไม้ คงจะโดนไปไม่ต่ำกว่าแท่งละ 8% อย่างแน่นอน
หลังจากการโจมตีอันบ้าคลั่งชุดนี้ของ บัลลาฮอล์จบลง ทุกคนเริ่มทำการพุ่งเข้าจู่โจมบัลลาฮอล์อีกครั้งอย่างรวดเร็ว
มิร่าเริ่มทำการขี่ไม้กวาดจู่โจมอีกหน ช่วงจังหวะนี้ สกิลไหนรวดเร็วทันใจ รีบใช้ออกไปให้หมดอย่าให้เหลือ
ผลาญ HP ของมันให้ได้ไวที่สุด อย่าให้มันกลับมาบ้าคลั่งอีกรอบ หากมันกลับมาบ้าคลั่งได้อีกรอบ จะเสียเวลาในการฆ่ามันไปอีก
จังหวะนี้อันธพาลของซาโดปาขวดเข้าไป พร้อมใช้Ability คาถาไฟ ตามต่อ ไฟลุกท่วมตัวของบัลลาฮอล์ แต่ด้วยผลของการบ้าคลั่ง ไฟที่ลุกโชนมอดดับไปอย่างรวดเร็ว
สกิลต่างๆก็ถาโถมใส่มันจน HP เหลือเพียงแค่ 3% และ 3% นี้ ทำให้มันกลับมาบ้าคลั่งอีกครั้งจนได้ แต่การบ้าคลั่งของมันรอบนี้ สามารถตีขัดได้
โดยสกิลที่สามารถตีขัดการบ้าคลั่งของมันในครั้งนี้ได้ คือ สกิลที่ทำให้ติดสตั๊น ซึ่งจังหวะนี้ซาโดก็เริ่มคาดเดาไว้แล้ว คอมโบชุดเดียวไม่สามารถจัดการมันให้ตายได้ โดยที่มันไม่บ้าคลั่งอีกรอบ
เขาจึงบังคับ 007ZA วิ่งอ้อมไปยังด้านหลังของมันในช่วงจังหวะที่ สกิลต่างๆกำลังโจมตีมันอยู่
007ZA หลบพวกลูกสมุนต่างๆของมัน ที่ฝ่ารัศมีไม้กวาดเยือกแข็งเข้ามาได้ แต่การจะหลบฝูงเหล่านี้และหาช่องตีขัด ไม่ใช่เรื่องที่หลับตาทำก็ทำได้เลย
สไลด์ออกข้าง เข้าใน กระโดดขึ้นอัปเปอร์คัตลูกสมุนของมัน 1 ตัว ฟาดเหล็กใส่ปีศาจหญิงสาว และหมุนมันไปยังทางฝั่งของนักฆ่าโหดที่กำลังเข้ามา ทำให้พวกมันต้องชนกันเอง
จากนั้นหาช่องว่างระหว่างมันกำลังบ้าคลั่งและกำลังจะทำการปล่อยสกิลออกมา จึงปาอิฐ เพื่อตีขัด
โพล๊ะ !!! ติดสตั๊นจนได้
แต่สตั๊นในร่างบ้าคลั่งมีผลเพียง 0.5 วิเท่านั้น ในช่วงจังหวะเวลานี้ ถึงแม้ว่า 0.01 วิก็ต้องทำ เพราะไม่ว่าจะกี่เสี้ยววินาที ขอแค่มีผลพ่วงสตั๊น บัลลาฮอล์ก็จะหยุดบ้าคลั่งทันที
สุดท้ายแล้ว บัลลาฮอล์ก็ล้มลงด้วยฝีมือของ Mammoth ที่บังคับควบคุมโดยขุนช้าง หลังจากบัลลาฮอล์โดนปาอิฐใส่หลังหัว วายุมังกรคู่ ก็พุ่งเข้าใส่อย่างรวดเร็ว และทะยานเข้าใส่ร่างกายของบัลลาฮอล์แตกสลายไปในพริบตา
“แม้จะเป็นบอส แต่ก็มีค่าเพียง 1 แต้มเท่านั้นนะครับ” ซาโดเคาะข้อความออกมา
“48 วินาที” บังเคนเคาะข้อความออกมาเช่นกัน หลังจากฆ่าบัลลาฮอล์เสร็จ
“ไอหนูอย่าเหิมเกริมให้มันมากนัก”
“โซนที่ 2 ต่อเลยปะ?” บังเคนถามในปาร์ตี้
“Save ไว้ก่อนได้ไหม? พอดีเจ๊รู้สึกหิวข้าว”
“ที่เหลือว่าไง?”
“รอเจ๊ครับ, ค่ะ” ซาโดและมิร่าตอบ
“โอเคงั้น save ไว้ก่อนแล้วกันนะ”
ทุกคนตัดสินใจไม่เดินทางต่อ และ save การเล่นเอาไว้ยังโซนที่ 2 ของ Prisoner Tower
เจ๊เอมี่พิมพ์ออกไปเพียง “ขอบคุณ” แล้วก็ออฟไลน์หายไปทันที
ส่วนทั้ง 4 คนที่เหลือต่างออกมายังด้านนอกดันเจี้ยนกันทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว
“เจ้าหนู ผลแพ้ชนะของเรายังต้องเลื่อนออกไปก่อนหละ” ขุนช้างกล่าว
“แต้มห่างขนาดนี้ พี่ช้างคิดว่าจะแซงผมได้งั้นหรือ?”
“เกมยังไม่จบอย่าพึ่งนับศพทหาร”
“เหอะๆ พี่รู้จักสำนวนกับเขาด้วยหรือ?”
“เรื่องสำนวนฉันไม่แพ้ใครหรอกนะ นายอยากจะลองดูหรือเปล่า?”
“ผมจบแค่ ม.3เองครับ แต่ผมไม่คิดว่าจะแพ้พี่เหมือนกัน”
“งั้นมา ฉันก่อน 3 วิแพ้นะ ขี่ช้างจับตั๊กแตน”
“เข็นครกขึ้นภูเขา” ซาโดเคาะกลับอย่างรวดเร็ว
“น้ำมาปลากินมด น้ำลดตอผุด”
ฟรู๊ดดดดดดดดดดดดดดด !! เชี่ยยยยยยยยยย บังเคนที่กำลังจะดื่มชาในระหว่างที่ทั้ง 2 กำลังเถียงกันถึงกับหลุดพ่นชาออกมาใส่หน้าจอคอมพิวเตอร์เปียกแฉะเลยทีเดียว
“3 วินาทีแล้ว ทำไมนายยังไม่ตอบหละ? นายกำลัง Search หาใน Google ใช่ไหม ? แต่ช้าไปนะเจ้าหนู เลยมา 3 วินาทีแล้ว นายยอมรับความพ่ายแพ้เสียเถิด ไม่ใช่นายต้องยอมรับความพ่ายแพ้โดยดีต่างหาก” ยังไม่หยุด ขุนช้างยังจะมีหน้าเคาะข้อความออกมาแบบไม่รู้ร้อนรู้หนาวอีก
ในระหว่างที่ซาโดไม่ตอบ เขากำลังสลับหน้าจอเข้าไปยัง Google จริงๆ แต่เขาไม่ได้เข้าไปเพื่อขี้โกงการแข่งกันในคราวนี้
เขากำลังก็อปลิงค์อันหนึ่งส่งไปยังแชทในปาร์ตี้ให้ขุนช้างดูว่า สิ่งที่เขาพิมพ์ออกมาเมื่อครู่นั้น มันผิด ซึ่งถ้าหากไม่เอาหลักฐานจากเว็บไปให้เขาดูละก็ เขาอาจจะเถียงงูๆปลาๆกลับมาอีกก็ได้ ซาโดจึงทำการจัดการรอบเดียวแบบอยู่หมัด เอาให้พูดไม่ออกไปเลย
ลิงค์ถูกส่งไปยังในกลุ่มปาร์ตี้อย่างรวดเร็ว เมื่อขุนช้างเห็นลิงค์อันนี้ก็รีบระเบิดความเร็วมือออกมาทันที แต่ไม่ทันซาโดที่เริ่มพิมพ์ออกมาก่อนในขณะที่ส่งลิงค์ไปแล้ว
“รุ่นพี่กดเข้าไปดูก่อนครับ”
“ฉันว่าแล้วว่านายต้องโกงฉันจริงๆ”
หลังจากขุนช้างเข้าไปดูในลิงค์ แล้วพบว่าตนเองนั้นพิมพ์สำนวนออกมาผิดจริงๆ เขาก็ได้ยอมรับความจริงในเรื่องนี้ ว่าเขาพิมพ์สำนวนสลับผิดออกไป แต่เขาไม่ยอมแพ้ง่ายๆ
“รุ่นพี่คนนี้อาจแพ้ในเกม แต่นายขี้โกงที่แอบเปิดเว็บ นายถูกปรับแพ้ จริงไหมบัง?”
“….” ไร้เสียงตอบกลับจากบังเคน แต่ตัวละครของบังยังถูกบังคับอยู่ภายในเกม
“ประลองตัดสิน” มิร่าเคาะข้อความออกมาอย่างรวดเร็ว
“+1” บังเคนเคาะข้อความตามติดออกมา ซึ่ง+1 ในที่นี้ของบังเคน หมายถึง เห็นด้วยกับมิร่าที่ให้ใช้การประลองในการตัดสิน
บังเคน และ มิร่ามีความคิดเห็นที่ตรงกัน คือ อยากดูอะไรสนุกๆในตอนนี้แก้เบื่อ
“ผมกล้าแต่เจ้าหนูนายกล้าหรือเปล่า?”
“ผมต้องประลองด้วยงั้นหรือ? ในเมื่อบังกับมิร่าก็รู้ว่าผมไม่ได้ขี้โกง”
“ไม่รู้”
“ไม่รู้”
ทั้ง 2 รีบเคาะข้อความ “ไม่รู้” ออกมาอย่างหน้าตาเฉย เหมือนกับไม่รู้จริงๆ แต่ในใจจริงพวกเขารู้ดีว่า ซาโดไม่ได้โกง
ขุนช้างที่เห็นข้อความนี้ ถึงกับคิดไป 100% แล้วว่า ซาโดมันต้องโกงแน่ๆ เพราะขนาดบังเคน กับ มิร่ายังยืนข้างเดียวกับเขาเลย
ส่วนเหตุผลที่มิร่า และ บังเคน ต้องทำเช่นนี้ ก็ง่ายๆเลย ว่าง และอยากหาดูอะไรสนุกๆ ซึ่งมวยคู่ระหว่างซาโดและขุนช้าง ต้องออกมาเป็นมวยที่สมน้ำสมเนื้ออย่างแน่นอน
แม้ทั้ง 2 จะมีบุคลิกที่ต่างกันมากมายราวฟ้ากับเหว แต่ฝีมือในการเล่นเกมทั้ง 2 ต่างอยู่ในระดับที่คู่คี่สูสี ซึ่งมวยคู่นี้จะเกิดขึ้นได้ ก็อยู่ที่ซาโดจะตอบรับคำท้าของขุนช้างหรือไม่ ?
