ตอนที่แล้วบทที่ 26 : มังกรไฟ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 28: ปัญหาการก่อสร้างและการซื้อขายมิทริล

บทที่ 27 : การเพิ่มเลเวลของรองเจ้าเมือง


ผู้คนกว่าพันคนวิ่งผ่านป่ารกทึบ ทิ้งเสียงลมหายใจและเสียงเหยียบย่ำไว้บนผืนหญ้า

บรรยากาศของเหล่าคนแคระไม่ได้ดีนัก พวกเขาถูกโจมตีโดยออร์คขณะกำลังล่าถอยไปยังมุมหนึ่ง และนักรบคนแคระเกือบร้อยถูกฆ่าตาย

พวกเขากำลังไว้ทุกข์และระลึกถึงคนที่จากไป เพราะไม่สามารถฝังร่างกายของคนเหล่านั้นได้ ทำได้เพียงโศกเศร้าในความเงียบงัน

โอดอมเป็นเจ้าชายคนแคระที่มีสายเลือดระดับอีปิค อายุของเขาไม่น้อยนัก แต่เพราะว่าเขาได้กินเนื้อจากอสูรเวทย์และโพชั่นน้อยมาก เขาจึงมีเลเวลเพียง 43 เท่านั้น เขาไม่สามารถเผชิญหน้ากับนักรบออร์คชนชั้นสูงเลเวล 30 และผู้นำออร์คเลเวล 40 บางตนด้วยตัวคนเดียวได้

ไม่ว่าจะเป็น NPC, อสูรเวทย์หรือมังกร ก็เพิ่มความแข็งแกร่งโดยการกินและการฝึกฝนโดยไม่จำเป็นต้องมีอายุถึงจุดที่กำหนดเพื่อไปยังจุดสูงสุดของพลังการต่อสู้

ศักยภาพทางสายเลือดของ NPC จะจำกัดการเติบโตของพลังการต่อสู้และเวทมนตร์ที่ได้เรียนรู้โดยไม่มีข้อจำกัด

นั่นแหละคือสิ่งที่จะกล่าว

NPC ที่มีศักยภาพทางสายเลือดระดับสูงจะสามารถผ่านเลเวล 100 หรืออาจจะถึงเลเวล 200 เลยก็ได้ และค่าสถานะของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นไปพร้อมๆกับเลเวล

อย่างไรก็ตาม!

พลังการต่อสู้(เวทมนตร์)ที่ฝึกฝนโดย NPC จะสามารถขึ้นไปถึงขีดจำกัดสูงสุดได้

ถ้าค่าพลังต่อสู้, อานุภาพของพลังการต่อสู้, และคุณภาพของพลังต่อสู้ไม่เพิ่มขึ้นหลังจากถึงเลเวล 100 ในชีวิตนี้ก็ไม่อาจพัฒนาขึ้นต่อไปได้และ NPC จะสามารถใช้ได้แต่พลังต่อสู้ระดับสูงเท่านั้น

เพราะว่าขีดกำจัดทางสายเลือดก็เป็นขีดจำกัดของความสามารถติดตัวด้วย  NPC จึงไม่สามาผ่านไประดับถัดไปได้

แต่ตราบใดที่เขายังไม่ตาย ยังไม่แก่และยังไม่อ่อนแอ ความแข็งแกร่งของเขา (การเพิ่มค่าสถานะ) จะสามารถเติบโตได้ต่อไป

สรุปแล้ว คุณภาพของพลังการต่อสู้นั้นแสดงถึงแรงค์ของคนๆหนึ่ง

แต่แรงค์ไม่ได้แสดงถึงเลเวลเพียงแค่อย่างเดียว

[เช่นนักรบวัยกลางคนระดับมาสเตอร์ ในแง่ค่าสถานะทางกายภาพ เขาต้องมีสูงกว่านักรบวัยเยาว์ระดับมาสเตอร์เป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตาม ถ้านักรบวัยกลางคนได้รับพรสวรรค์ขีดสูงสุดจากการเพิ่มคุณลักษณะทางกายภาพเพียงอย่างเดียว เขาก็ไม่สามารถไปยังนักรบระดับเอ็มเพอเรอร์ได้]

ความเร็วของการอพยพเป็นไปอย่างรวดเร็วมาก

เมื่อวิลเลียมนำคนแคระ 1600 ตนกลับไปยังอาณาเขตได้แล้ว พลเมืองส่วนใหญ่ก็ออกมามองดูด้วยความประหลาดใจและเต็มไปด้วยความสงสัย

ท้ายที่สุดแล้ว เหล่าคนแคระก็ไม่ได้ชื่นชอบที่จะอาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยป่าไม้

พวกเขาชอบที่ราบโล่งหรือภูเขาขรุขระ มันยากที่จะจินตนาการว่าพวกเขาได้ออกมาจากป่าแล้ว

ในเวลานี้ วิลเลียมเลือกที่จะตรงไปตรงมา “เมืองชายแดนนี้คืออาณาเขตของเรา ท่านจะอาศัยอยู่ชั่วคราว หรือว่าจะเลือกที่จะเข้าร่วมอาณาเขตของเราก็ได้!”

โอดอม เฮฟวี่แฮมเมอร์ยืนอยู่บนพื้นที่สูง มองไปยังเมืองที่มีประชากรเบาบาง จากนั้นก็มองไปยังคนในปกครองของเขาที่มีความคาดหวังในดวงตา ก่อนจะทำได้เพียงถอนหายใจ “ข้าจะนำคนเข้าร่วมเมืองนี้ ข้าหวังว่าการมาถึงของพวกเราจะไม่ก่อปัญหาให้กับท่านลอร์ด!”

วิลเลียมจับมือเขาอย่างสุภาพและกล่าวว่า “ถึงจะมีปัญหา แต่เราก็สามารถเผชิญกับมันได้ ไม่ใช่หรือ?”

จากนั้นเขาก็มองไปยังเมืองเล็กๆที่มีห้องว่างเพียงไม่กี่ห้อง ก่อนจะกล่าวด้วยความอับอายว่า “ที่นี่มีผู้อาศัยน้อยมาก ดังนั้น จึงมีบ้านต้นไม้จำนวนน้อยและบ้านไม่กี่หลังที่เหมาะสำหรับท่าน...”

“ข้าเข้าใจว่าบ้านของมนุษย์นั้นไม่เหมาะกับคนแคระ เราจะสร้างบ้านของพวกเราเอง!” โอดอมพยักหน้าและดึงมือกลับไป คนพเนจรเลือกอะไรมากไม่ได้แต่เขาก็ไม่ได้อยากขายร่างกายตนเองหรอกนะ

เขาเหนื่อย…

คนของเขาก็เหนื่อย…

พวกเขาวิ่งไปมายาวนานเหลือเกิน...

พวกเขาไม่กล้ามองหาพันธมิตรที่ทรงพลัง…

เช่นเมืองของเอลฟ์ตระกูลแบล็คลีฟ การดำรงอยู่ที่ทรงพลังที่สุดในป่าแบล็คลีฟ เขาไม่กล้าที่จะขอความช่วยเหลือ

เนื่องจากโอดอมรู้ว่าเอลฟ์จะไม่ช่วยให้เขากู้คืนแผ่นดิน แม้ว่าเอลฟ์จะไม่ส่งพวกเขาออกไป มันก็ไม่ได้รู้สึกดีนักที่ต้องพึ่งพาคนอื่นเพื่อมีชีวิต

เขาไม่กล้าที่จะติดต่อกับคนแคระอาณาจักรอื่นๆเช่นกัน

เพราะเขาไม่รู้ว่าใครจะเป็นผู้ทรยศเจ้าชายผู้ตกอับคนนี้เป็นรายต่อไป

ส่วนเจ้าชายเอลฟ์ที่อยู่ข้างหน้านั้นน่ะหรือ?

“เจ้าชายเอลฟ์ขนานแท้ที่ไหนจะมายังที่ที่ห่างไกลเพื่อสร้างอาณาเขตและครอบครองดินแดนของมนุษย์คนหนึ่งกัน?” โอดอม เฮฟวี่แฮมเมอร์ไม่ใช่คนโง่ เขาได้คิดเกี่ยวกับมันและรู้ว่าเพื่อนที่อยู่ข้างหน้าเขาอาจเป็นบุตรนอกสมรสของมนุษย์ระดับรีเจนดารี

สถานะของพวกเขาก็พอๆกัน

ซึ่งเป็นรากฐานที่ดีสำหรับการร่วมมือ

อย่างน้อย เขาก็วางแผนว่าจะอยู่ที่นี่ในระยะยาว หากท่านชายคนนี้ไม่ได้มีจุดมุ่งหมายที่ไกลเกินไปนัก

โอดอม เฮฟวี่แฮมเมอร์เหนื่อยและสิ้นหวังจริงๆ เขาไม่มีความตั้งใจที่จะฟื้นฟูแคว้นของเขาหลังจากที่หนีมาหลายปี

เพราะเขารู้ว่ามันสิ้นหวังเพียงไรและเขาต้องการเพียงปกป้องคนของเขาเท่านั้น มันจะดีที่สุดหากเขาได้ลงหลักปักฐานในที่ซักแห่งหนึ่ง

การลงหลักปักฐานในที่ซักแห่งหนึ่งอย่างน้อยก็ไม่ทำให้ผู้ติดตามของเขาต้องละอายใจ

นามสกุลของเขามีประวัติศาสตร์ที่รุ่งโรจน์ตลอดทั้งสองยุคสมัย พวกเขาสามารถเอาชนะพวกบัลร็อกและยับยั้งการรุกรานจากพวกฝ่ายมืดได้ ดังนั้น เมื่อวิลเลียมถามเขาว่าสนใจที่จะเป็นรองเจ้าเมืองหรือไม่ เขาจึงประหลาดใจจนไปคว้ามือวิลเลียมมาจับ “จริงหรือ? ข้าสามารถเป็นรองเจ้าเมืองด้วยความสามารถของตนเองจริงๆน่ะหรือ?”

“แน่นอน เราศรัทธาในตัวท่าน!” วิลเลียมยิ้มและตบบ่าของโอดอมเบาๆ ทำให้ผมบลอนด์ของเขาเรียบลู่ลง

มันก็แค่ตำแหน่งรองเจ้าเมืองและวิลเลียมก็ไม่ได้สนใจในเรื่องนี้มากนักเพราะว่าเขาก็ยังเป็นผู้ที่มีอำนาจสูงสุดอยู่ดี การให้ตำแหน่งรองเจ้าเมืองแก่โอดอมเป็นเพียงการปล่อยให้เขามีสิทธิ์มีเสียงในการพูดบ้างและเพิ่มความรู้สึกการเป็นเจ้าของดินแดนของเขา

ท้ายที่สุดแล้วรองเจ้าเมืองก็หมายความว่าเมืองแห่งนี้เป็นบ้านของเขาเช่นกัน เขาจะไม่สั่งให้คนแคระของเขาสร้างเมืองให้ดีหรอกเหรอ?

………………………..

“ท่านลอร์ดมีฝีมือจริงๆ เมื่อมองไปยังภาพลักษณ์ที่น่าหวาดกลัวของคนแคระเหล่านั้น ข้าไม่รู้เลยว่าพวกเขาถูกตามล่ามานานแค่ไหน หากมีดินแดนที่สามารถหยั่งรากลงได้ พวกเขาต้องทำทุกวิถีทางเพื่อป้องกันไว้เป็นแน่” ลอทเนอร์ชื่นชมวิลเลียม

มันเป็นเรื่องยากสำหรับลอร์ดธรรมดาสามัญคนหนึ่งที่จะแบ่งอำนาจของตนเอง

วิลเลียมนั่งอยู่บนเก้าอี้พร้อมกับเจ้าหมีสามในอ้อมแขน ส่วนหมีใหญ่กับหมีสองกำลังกอดอยู่ที่ขาของเขา เมื่อได้ยินคำสรรเสริญของลอทเนอร์ก็ส่ายศีรษะเบาๆ “นี่ไม่ใช่การแบ่งปันอำนาจ แต่เป็นการให้หน้าที่แก่คนที่เหมาะสมที่สุด”

ลอทเนอร์คิดอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อเข้าใจความหมายของวิลเลียมจึงพยักหน้า จากนั้นก็จับไปที่ช้างน้อยของเจ้าหมีสามโดยไม่สนใจกรงเล็บของมัน ก่อนจะออกไป

ในขณะเดียวกันนั้น

วิลเลียมที่ในที่สุดก็เพิ่งมีเวลาว่างก็เพิ่มเลเวลของตนไปยังเลเวล 15 และได้รับแต้มค่าสถานะ 6 แต้ม ค่าสถานะทุกค่าของเขาเพิ่มขึ้น 1 แต้ม รวมถึงค่าสเน่ห์จากคุณสมบัติที่ซ่อนอยู่

เขาเพิ่มค่าความว่องไวและค่าพละกำลังไปสามแต้ม

ส่วนค่าประสบการณ์ที่เหลือ ฉันจะใส่มันในกลโกงของพลังการต่อสู้และทักษะ วิลเลียมคิดและเริ่มอัพสกิลของเขา

ความแตกต่างระหว่างเลเวลส่วนบุคคลและทักษะพลังการต่อสู้คือ 10 เลเวล

ตอนนี้ เขาอยู่ที่เลเวล 15 วิธีการบ่มเพาะพลังการต่อสู้ของเขาถูกยกระดับขึ้น 5 เลเวล

แต่ทักษะพลังการต่อสู้ของเขาอยู่ที่เลเวล 2 หากต้องการเพิ่มเป็นเลเวล 6 เขาอาจจะต้องใช้ค่าประสบการณ์ทั้งหมด

หน้าต่างคุณสมบัติ

ในเวลานี้ วิลเลียมอยู่ที่เลเวล 15

หัวข้อ : ลอร์ดเมืองชายแดน (ไม่มีโบนัสค่าสถานะ)

เผ่าพันธุ์ : ครึ่งเอลฟ์

ศักยภาพทางสายเลือด : รีเจนดารี (เลเวล 15 ค่าสถานะพื้นฐาน +15%)

ความสามารถติดตัว : ดูดี (แฝง)

นอกจากคนในฝ่ายมืด คนอื่นๆ, บรรดาสรรพสัตว์และพฤกษา (ยกเว้นศัตรู) จะมีความประทับใจที่ดีต่อคุณ มากน้อยแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับเสน่ห์ความดึงดูดใจของคุณ ในตอนที่คุณทำการซื้อขายกับสิ่งมีชีวิตอื่นๆ คุณก็จะได้รับส่วนลด

ความสามารถติดตัว : ชีวิตระดับเริ่มต้น , ความแข็งแกร่ง(สเตมินา) 1 หน่วย = ค่าพลังชีวิต 20 หน่วย

ศักยภาพเลือด : รีเจนดารี (ค่าสถานะพื้นฐาน +15%)

เลเวล : 15

ค่าประสบการณ์ : (2333/15500)

อายุ : 16

พลังชีวิต : 1200 (+300+200)

ความแข็งแกร่ง : 780 (+100+200)

คุณสมบัติพื้นฐาน :

พลังกำลัง : 64 +8(+6)

ความแข็งแรงทางกายภาพ : 42 +8 (+10)

ความว่องไว : 69 +8 (+8)

ค่าสติปัญญา : 40 +5(+5)

คุณสมบัติพิเศษ :

เสน่ห์ : 58

ความโชคดี : 3

จิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์แห่งรุ่งอรุณ

ระดับ : รีเจนดารี

เลเวล : Lv 5 (ค่าประการณ์ 0/1600)

พลังต่อสู้ : 550/550 หน่วย

อัตราการฟื้นฟู : 15 หน่วย/วินาที

คุณสมบัติพิเศษและทักษะที่เปิดใช้งานมีดังนี้ :

คุณสมบัติพิเศษ : ทักษะพลังการต่อสู้ใดๆ จะเพิ่มขึ้น 5%

คุณสมบัติพิเศษ : พลังโจมตี +8, ความแข็งแรงทางกายภาพ +8, ความว่องไว +8, สติปัญญา +5

คุณสมบัติพิเศษ : พลังชีวิต +450

คุณสมบัติพิเศษ : ความแข็งแกร่ง +200

โล่จิตวิญญาณ : ร่างกายสามารถสร้างโล่จิตวิญญาณให้เท่ากับค่าพลังต่อสู้ได้ ใช้ค่าพลัง 40 หน่วยต่อวินาที มีค่าป้องกันพื้นฐาน 150 หน่วย  ถ้าพลังโจมตีเกินขีดจำกัดสูงสุดของการป้องกัน สามารถใช้ค่าพลังต่อสู้และทำลายโล่ได้

หลังจากโล่หายไป สามารถเปิดใช้งานได้อีกครั้งใน 5 วินาที

แสงแห่งรุ่งอรุณ : สามารถเพิ่มพลังต่อสู้ 50% และพลังโจมตี 210% ในบางทักษะ แต่จะใช้ระยะคูลดาวน์ 26 นาที

(ทุกๆ 5 เลเวลของการเพิ่มระดับ คุณสามารถเพิ่มค่าสถานะ, ทักษะพิเศษ, พลัง, ทักษะและอื่นๆ)

(ค่าสถานะที่มาพร้อมกับค่าพลังจะมีผลจากระดับสายเลือดเพิ่มเติม!)

……………………..

พรแห่งเทพเอลฟ์ (แฝง)

เลเวล : Lv 5

คุณสมบัติ : การโจมตีระยะไกลเพิ่มขึ้น 17% ไม่มีค่าพลังที่ใช้, ไม่มีคูลดาวน์

คุณสมบัติพิเศษ Lv 3 : เพิ่มความเสียหายจริง 100 หน่วย

………………………..

เฟเทล ช็อต

เลเวล : Lv 5

คุณสมบัติ : กินพลังการต่อสู้ 150 แต้ม และสามารถยิงธนูสามดอกติดต่อกันได้ ถ้าลูกธนูทุกดอกสามารถโจมตีศัตรูได้ ธนูดอกแรกจะสามารถทำความเสียหายได้ x150% ธนูดอกที่สองจะทำความเสียหายได้ x170% และธนูดอกที่สาม x190%

มีโอกาสทำให้อยู่ในสภาวะเลือดออก

คุณสมบัติพิเศษ Lv 3 : เมื่อลูกธนูทั้งสามดอกโจมตีถูกศีรษะ ธนูดอกที่สามจะสร้างความเสียหายอย่างรุนแรงต่อศัตรู(ติดคริติคอล) 150% (คูลดาวน์คุณสมบัติพิเศษ : 30 วินาที)

คูลดาวน์ : 10 วินาที

…………………..

แบทเทิล คัต

เลเวล : 5

คุณสมบัติ : กินพลังต่อสู้ 70 หน่วย สามารถแกว่งดาบไปข้างหน้า ถ้าโจมตีถูกศัตรู จะสามารถทำความเสียหายได้ x180% มีโอกาสทำให้อยู่ในสภาวะเลือดออก

คุณสมบัติพิเศษ Lv 3 : ดาบสามารถต้านทานและทำความเสียหายได้ ขึ้นอยู่กับสถานการณ์

คูลดาวน์ : 3 วินาที

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด