บทที่ 2 ซาโด VS คุณพ่อ
บทที่ 2 ลูก VS พ่อ
เด็กชายคนหนึ่งอายุ 16 ปี เด็กคนนี้มีชื่อเล่นว่า ซาโด เขาเป็นลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น แต่พูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้เลย ซาโดมีพี่น้อง 3 คน พี่ชายคนแรกของเขาเรียนอยู่ที่ประเทศอังกฤษ ตัวของซาโดเองตั้งแต่จำความได้ ก็ไม่ได้เจอพี่ชายมากนัก พี่ชายจะทำอะไร? เรียนอะไร? เป็นอย่างไรบ้าง? ซาโดไม่รู้เลย
ส่วนคนที่ 2 พี่สาวของซาโด เธออาศัยอยู่กับพ่อและเรียนอยู่ในประเทศญี่ปุ่น ซึ่งสาขาที่เธอเรียน ซาโดรู้มาว่า เกี่ยวกับเรื่องคอมพิวเตอร์ เพราะสมัยนี้ คอมพิวเตอร์เป็นที่ฮิตกันสำหรับคนหนุ่มสาวที่สุด
ตัวซาโดเองอาศัยอยู่กับแม่ 2 คน ในประเทศไทย ชีวิตก็ไม่ได้ลำบากอะไร แต่ไม่ถึงกับรวยระดับมหาเศรษฐี รายได้ของแม่ซาโดหลักๆ ก็คือ ขายน้ำชาช่วงเช้า และขายของชำในซอยบ้านช่วงกลางวัน ส่วนรายได้อีกทาง คือ พ่อของซาโดที่ทำงานอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น ส่งเงินมาให้ทุกเดือน
“แม่ๆ แม่ดูข่าวหรือยัง Ability ระดับ S ถ้าหากแม่ให้ผมไปสอบเข้าค่ายฝึกนักกีฬาอาชีพ และวันหนึ่งผมได้ Ability ระดับ S หรือได้เป็นนักกีฬาอาชีพขึ้นมา เราก็รวยเลยนะแม่”
“อาชีพนี้มันไม่ยั่งยืนหรอกลูก อีกอย่างถ้า Ability อะไรนั่นของลูกมันหาได้ง่ายจริงๆ คนเขาคงรวยกันหมดแล้ว การจะเป็นนักกีฬาอาชีพ มันง่ายขนาดนั้นเสียที่ไหน”
“แต่ลูกมีความสามารถมากพอนะ และมันคือความฝันของลูกกับโอ๊ต”
“เห้ออออออ!! แม่ว่าแม่พูดเรื่องนี้กับลูกมาหลายรอบแล้วนะ”
“งั้นครั้งนี้แม่ก็ยอมลูกแล้วสินะ ขอบคุณครับแม่”
“ใครบอก ยังไงแม่ก็ไม่ยอม ไปเลย! ไปอ่านหนังสือเตรียมสอบเข้า ม.4 เดี๋ยวนี้”
“ถ้าแม่ไม่ยอม ผมก็ไม่อ่าน ผมเรียนไปก็ไม่รุ่ง ผมต้องทำในสิ่งที่ผมชอบสิ”
“งั้นแม่จะโทรไปฟ้องพ่อ”
“แล้วแต่แม่เลย” จากนั้นซาโดรีบวิ่งขึ้นไปบนห้องของตนเองที่อยู่บนชั้นที่ 2 และเปิดคอมพิวเตอร์ขึ้นมาเพื่อจะเข้าเกม The Killer Arena ในระหว่างที่ซาโดกำลังเข้าเกมอยู่นั้น แม่ของซาโด ก็ได้โทรไปคุยกับ พ่อของเขาที่อยู่ประเทศญี่ปุ่น
“คุณค่ะ ลูกไม่ยอมเชื่อฟังฉันเลย ลูกจะเข้าค่ายฝึกนักกีฬาอาชีพให้ได้อย่างเดียว เราจะทำอย่างไรดีค่ะคุณ”
“ถ้าลูกรักมันขนาดนั้นจริงๆ คุณก็ควรเปิดใจให้ลูกได้ลองดูสักตั้ง”
“จะดีหรอ?”
“เรื่องนั้นเดี๋ยวผมจะเป็นคนตัดสินมันเอง คุณเข้าไปบอกลูกว่า อีก 10 นาที ให้เจอกันที่ห้อง ที่มีชื่อว่า เป็นเด็กอย่าเกเร”
“โอเคค่ะ” สิ้นสุดการสนทนาระหว่างทั้ง 2 แม่ของซาโด จึงเดินขึ้นไปเคาะประตูห้องนอนของซาโด
ก๊อก ก๊อก ก๊อก !!
“ผมไม่อ่านหนังสือหรอกนะแม่ ผมอ่านทีไรผมง่วงทุกที” เสียงตะโกนดังออกมาจากในห้อง
“แม่มีข้อเสนอ มาเปิดประตูให้แม่หน่อย”
ซาโดได้ยินจึงรีบเดินออกมาเปิดประตูที่ล็อคอยู่ให้แม่ได้เข้ามา เพื่ออธิบายสิ่งที่แม่กำลังเสนอให้ เมื่อแม่ของซาโดอธิบายเสร็จสิ้นเรียบร้อยแล้ว ซาโดรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก จึงรีบกลับไปเล่นเกม และพิมพ์ชื่อห้องตามที่แม่บอกทันที แม่ของซาโดก็ไม่รอช้า รีบลากเก้าอี้ตัวหนึ่งจากปลายเตียงมานั่งดูเช่นกัน
“สวัสดีลูก เป็นอย่างไรบ้าง” ในห้องที่มีชื่อว่า เป็นเด็กอย่าเกเร จู่ๆ ก็มีข้อความนี้เด้งขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
“นั้นพ่อจริงๆ หรือ ไม่คิดเลยว่าพ่อจะเล่นเกมนี้ด้วย” ซาโดกล่าวถาม
“ฮ่าๆ แน่นอนสิ พ่อเล่นคลายเคลียดหลังเลิกงาน”
“พ่ออายุจะ 50 แล้วนะ พ่อจะให้ผมประลองกับพ่องั้นหรอ? ผมไม่ออมมือให้พ่อหรอกนะ?”
“อย่างหนึ่งที่พ่อมี แต่ลูกไม่มี คือ ความเก๋า”
“งั้นเรามาเริ่มกันเถอะพ่อ กติกาว่ายังไงครับ?”
“3 เกม ถ้าลูกชนะพ่อได้ 2 เกม พ่อจะให้ลูกไปสอบเข้าที่ค่ายฝึกนักกีฬาอาชีพทันที”
“โอเคครับพ่อ งั้นเรามาเริ่มกัน”
ทั้ง 2 เข้าสู่ Map ลานประลองธรรมดาๆ ที่ไม่มีสิ่งใดๆ กรีดขวาง เมื่ออัพโหลด Map เสร็จสิ้น ก็เจอหน้ากันทันที ต่างคนต่างอยู่ที่มุมตรงกันข้ามของแต่ละฝั่ง
อาชีพที่ซาโดใช้ คือ อันธพาล ซึ่งเป็นอาชีพเกี่ยวกับนักเลงข้างถนน ที่ไม่เรียนหนังสือ ชอบยกพวกตีกัน ขับรถท่อดังรบกวนชาวบ้าน
อาชีพที่พ่อของซาโดใช้ คือ จอมเวทย์กึ่งธาตุ จอมเวทย์กึ่งธาตุ จะสามารถเลือกธาตุใช้งานได้ 3 ธาตุ คู่ต่อสู้จะไม่มีทางรู้ว่าเราเลือกธาตุอะไร จนกว่าจะได้เห็นเราใช้ธาตุนั้นๆออกมา
“ผมไม่เกรงใจแล้วนะพ่อ รับมือครับ” ซาโดเคาะคีย์บอร์ดพิมพ์ออกไปอย่างรวดเร็ว พร้อมบังคับ ควบคุมตัวอันธพาลของตนเอง ที่มีชื่อในเกมว่า 007ZA เข้าจู่โจม
“ใครตั้งชื่อในเกมให้ลูกกันเนี่ย?” คุณพ่อของซาโดพิมพ์ออกไปพลางร่ายเวทย์มนตร์ชนิดหนึ่งออกมาทันที
สกิลหยดน้ำ คฑาชี้ไปด้านหน้า มวลน้ำหมุนวนทำให้เกิดพายุชนิดหนึ่งผสมเข้าไปกับตัวน้ำ จากนั้นหยดน้ำได้พุ่งออกจากคฑา แลดูเหมือนกระสุนปืนที่กำลังพุ่งเข้าใส่ ซาโดรู้ทันทีว่า สกิลหยดน้ำ กำลังใช้งานออกมาแล้ว
“เพื่อนของผมในซอยบ้านตั้งให้ครับ ว่าแต่พ่อผสานกิลเป็นด้วยหรอ” ซาโดมีเวลาเหลือเฟือในการตอบคำถามของคุณพ่อ เพราะระยะห่างยังไกลเกินที่จะเข้าประชิดตัว หากซาโด สามารถบังคับ 007ZA เข้าไปประชิดตัวได้เมื่อไหร่ละก็ ฝ่ายที่ต้องคุมเกมย่อมต้องเป็นเขา
หลบซ้าย หลบขวา ม้วนหน้า บ้างก็ใช้อาวุธในมือ คือท่อนเหล็ก ปัดกระสุนน้ำที่เข้ามาในขอบเขตของตัวเอง มือซ้ายของ007ZA ปรากฏขวดแก้วอันหนึ่ง อาวุธลับของสายอาชีพ อันธพาล ปาขวดแก้ว
เขาปามันออกไปทางฝั่งของจอมเวทย์กึ่งธาตุที่ยืนร่ายมนตร์อยู่ การโจมตีครั้งนี้ไม่ได้มีพิษสงอะไรมาก แค่ก่อกวน และตอบโต้เล็กน้อยเมื่อมีช่องว่าง
ทว่าพ่อของซาโดก็ไม่ยอมให้การโจมตีกระจอกๆ นี้ เข้ามาถึงตัวด้วยเช่นกัน เพราะถ้าหากว่า ขวดแก้วอันนี้โดนทำลายแตกในขอบเขตของตัวเองละก็ จะเกิดสเก็ดดาเมจจากเศษแก้วเล็กน้อย และยังทำให้สายตาของจอมเวทย์กึ่งธาตุ พร่ามัวในเสี้ยววินาที
การโจมตีด้วยสกิลหยดน้ำยังไม่จบ เพราะมันคือ สกิลต่อเนื่อง คฑายกขึ้นชี้ไปทางขวดเบียร์ที่กำลังลอยเข้ามา หยดน้ำ พุ่งออกไป แต่คราวนี้ หยดน้ำอันนี้กลับกลายเป็น หยดน้ำที่ห่อหุ้มไปด้วยเหล็ก กลายเป็นการผสานกิลแบบ 3 ใน 1 ลม น้ำ และเหล็ก
เมื่อมันหลอมรวมกันจึงเกิดเป็นสกิลใหม่ระดับสูง สกิลนี้มีชื่อว่า กระสุนสนิม หยดน้ำสีฟ้าห่อหุ้มไปด้วยเหล็ก ผสานกันจนกลายเป็นหยดน้ำสีเหลือง พลังทำลายของมันเพิ่มขึ้น และ ตามมาด้วยผลพ่วงของสกิล
ตู้มมมม ~
ขวดเบียร์ที่เป็นแค่สกิลลับธรรมดาๆ ไม่สามารถต้านความแรงของ สกิลกระสุนสนิม ได้อย่างแน่นอน ขวดเบียร์แตกกระจายในระยะที่จอมเวทย์กึ่งธาตุไม่ได้รับผลกระทบ และยังไม่หยุดเพียงเท่านี้ กระสุนหยดน้ำที่มีผลพ่วงการติดเชื้อ ยังคงโจมตีออกไปต่ออีกเรื่อยๆ
“ไม่ได้การแล้วหละ ผสานสกิลกันอีท่าไหน ในระดับลีคสูงสุดของประเทศไทยยังไม่เคยมีมาก่อนเลย” ซาโดนึกในใจ
ในขณะนี้เขาไม่มีเวลามาพิมพ์ตอบโต้กับคุณพ่อแล้ว เพราะสกิลกระสุนสนิม ที่ใช้การประสานของ 3 ธาตุ มีทั้งความเร็วจากลม ความไม่สิ้นสุดของน้ำ และความแข็งของเหล็ก เมื่อเหล็กกับน้ำรวมกันจึงหล่อหลอมสกิลนี้ขึ้นมา
อาจจะฟังดูแล้วเหมือนง่าย แต่การควบคุม การหล่อหลอมสกิล ต้องทำออกมาในเวลาที่เหมาะสม แม่นยำ และรวดเร็ว ไม่เช่นนั้นแล้วจะไม่ได้เรียกว่าเป็นการผสานสกิล
นี่ก็คือ เสน่ห์ของเกมนี้ สามารถนำทุกๆอย่างมาประยุกต์ใช้ เพื่อให้เกิดผลที่ดีขึ้นไปได้อีกหลาย ระดับ และยังมีอีกหลายปัจจัยที่ทำให้ สกิลแข็งแกร่งขึ้น เช่น อาวุธที่สวมใส่ Ability ระดับต่างๆ เป็นต้น
หยดน้ำสีเหลืองที่มีความแข็งแรง ทนทาน พุ่งเข้าใส่ 007ZA ซาโดเตรียมพร้อมรับมือ แต่ไม่กล้าเข้าปะทะกับมันตรงๆ คำว่า สนิม ย่อมมีผลพ่วงของมันอยู่แล้ว ตามชื่อของมัน
ซาโดจึงจำเป็นต้องบังคับ 007ZAกระโดดถอยหลัง เพราะไม่มีทางเลือกที่ดีกว่านี้นัก เขาไม่กล้าเสี่ยง กับ สกิลที่เขาไม่เคยพบเจอมาก่อน
ในใจนึกคิดต่อไปว่า อาจมีลูกไม้เล็กน้อยซ่อนอยู่ที่ทำให้เขาพลาดท่าได้ ซึ่งถ้ามันมีจริงๆ และเขาพลาดท่าขึ้นมาจริงๆ หลังจากผ่านพ้นจุดนี้ไป เขาจะเสียเปรียบอย่างหนักหน่วงแน่นอน ซาโดเริ่มประเมินสถานการณ์คร่าวๆ
เมื่อ 007ZA กระโดดถอยหลังพ้นรัศมีของ กระสุนสนิม ฝ่ายที่คุมเกมก็ยังคงเป็น พ่อของซาโดอยู่ดี “ความเร็วมือ ไม่ได้วัดผลแพ้ชนะ เสมอไป” ข้อความเด้งขึ้นทางฝั่งซ้ายของหน้าจอซาโด
“แต่มันก็ยังมีส่วนช่วยให้ได้รับชัยชนะนะครับ” ซาโดเคาะข้อความออกไปอย่างรวดเร็วพร้อมกดสกิล “เรียกพวก” สกิลเรียกพวกก็ตามชื่อของมัน กลุ่มอันธพาล 5 คน ถือเหล็กโผล่ออกมาจากด้านหลังของ 007ZA วิ่งกรู่เข้าใส่จอมเวทย์กึ่งธาตุทันที
“ไม่ธรรมดาๆ แต่แค่นี้ยังชนะพ่อไม่ได้หรอก”
“คุณพ่อก็ยังมีเวลาพิมพ์ตอบโต้ผมเรื่อยๆเลยนะครับ เหนื่อยไหม?”
คำว่าเหนื่อยไหม ของซาโด หมายถึง ด้วยอายุของคุณพ่อ และ รูปแบบการเล่นเกมนี้ การที่จะพิมพ์ไปเล่นไป มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ยิ่งเป็นสนามประลองธรรมดาๆ ที่ไม่มีสิ่งกีดขวาง ยิ่งต้องระเบิดความเร็วมือพิมพ์เข้าไปอีก
“อีกเดี๋ยวก็ไม่พิมพ์แล้ว”
อันธพาลทั้ง 5 ถือเหล็กวิ่งเข้าใส่ ดาเมจจากการโจมตีของพวกพ้อง คือ 20% จากดาเมจจริง ส่วนการที่จะโจมตีแล้วทำให้พวกพ้องหายไป ดาเมจของการโจมตีต้องอยู่ในเกณฑ์ที่กำหนดไว้ และร่างเหล่านี้ สามารถอยู่ได้แค่ไม่เกิน 6 วินาที หากอัพขั้นสูงสุด
ซาโดบังคับ พวกพ้องเข้าจู่โจม พร้อมกับบังคับ 007ZA เข้าจู่โจมด้วยเช่นกัน
ทางฝั่งของ จอมเวทย์กึ่งธาตุ ก็ไม่ได้ยืนรอต้อนรับการโจมตีที่จะมาถึงอยู่เฉยๆ เหล็ก 3 แท่งบนฟ้าปักลงบนพื้น โดยตั้งเป็นมุมสามเหลี่ยม ห่างกันไม่มากนัก
“สกิลเลื่อยเหล็ก” ซาโดนึกในใจ พร้อมกับระวังตัวเอาไว้ขณะเข้าจู่โจม เพราะเหล็กที่เสียบอยู่กับพื้นดินนี้ จะพุ่งออกมาจากใต้ดินจู่โจมเราเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ระยะการจู่โจมของมันไม่ได้ไกลมากนัก แต่ก็พอครอบคลุมรัศมีป้องกันตัวของจอมเวทย์กึ่งธาตุ
ขวดน้ำมันอันหนึ่ง ลอยไปทางเหล็ก 3 แท่งที่ปักอยู่บนพื้นดิน “สกิลขว้างขวดน้ำมัน” พ่อของซาโดเห็นขวดลอยมา ก็พอจะนึกออกแล้วว่า ซาโดต้องการที่จะใช้น้ำมันเป็นฉนวน และสิ่งที่ใช้น้ำมันในการเป็นฉนวนในการทำลายเหล็ก มีแค่ “ไฟ”
แต่สกิลของ อันธพาล ไม่มีอะไรเกี่ยวกับไฟ นอกเสียจากว่าเขามีบางอย่างที่สามารถจุดไฟขึ้นมาได้ กว่าจะนึกออกได้ทัน ก็ไม่ทันการเสียแล้ว เพราะสิ่งนี้ ไม่ได้อยู่ในการคำนวณ
ช่องปากของ 007ZA อ้าขึ้น สกิลคาถาไฟ ของอาชีพนินจาคาถา พ่นออกมาจากปาก หลอมรวมกับน้ำมันเกิดเป็นไฟขนาดใหญ่ เผาเหล็กที่เสียบอยู่บนพื้นดินจนมันเหลวและหายไปอย่างรวดเร็ว
ซาโดที่เป็นอาชีพอันธพาล สามารถใช้ สกิลนินจาคาถาได้ ก็เป็นเพราะว่า เขามี Ability ระดับ D ที่ได้จากมอนสเตอร์ในเกมออนไลน์ ซึ่งมอนสเตอร์ตัวนี้ มีสกิลแบบเดียวกันกับนินจาคาถา
แต่เมื่อซาโดหันไปมองหน้าจอทางฝั่งซ้าย และขวา กับพบว่า สกิลเรียกพวกของเขาในตอนนี้ เหลือพวกพ้องเพียงแค่ 2 ตน อีก 3 ตนโดนเหล็กจากพื้นดินเสียบทะลุร่างกายไปแล้ว
พ่อของซาโดได้ฉวยโอกาสนี้เอาไว้ได้อย่างทันท่วงที และยังไม่จบเพียงเท่านี้ สกิลธาตุลม Lv. 40 ถูกใช้ออกมาอย่างรวดเร็วในขณะที่ไฟกำลังลุกโชน “ลมม้วนเมฆแยก”
ร่างของจอมเวทย์กึ่งธาตุหายไปในพริบตา ไปโผล่เอาตรงด้านหลังของ 007ZA จากนั้น 007ZA โดนจับกอดขึ้นบนฟ้าและโดนกลับหัวกลางอากาศทุ่มหล่นลงมาหัวทิ่มพื้น
ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม !!
สนามประลองตรงจุดที่ศีรษะของ 007ZA โดนทิ่มลงพื้น เกิดลอยแตกร้าวขนาดใหญ่ ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความรุนแรงของ สกิลนี้ หลอด HP ของ 007ZA ลดฮวบฮาบไปเลยทีเดียว
“เร็วจริงๆ” ซาโดอุทานออกมา พร้อมกับนึกคิดถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ คุณพ่อของเขาระเบิดความเร็วมือ ใช้ สกิลเคลื่อนย้ายพริบตา ของจอมเวทย์ และ ต่อด้วยสกิลลมม้วนเมฆแยก เคลื่อนที่เข้าหา 2 ช่องตัวเพื่อจู่โจมอย่างรวดเร็ว
“คาดไม่ถึงใช่มั้ย?” คุณพ่อเคาะข้อความออกมาอีกรอบ “มัวแต่จะเข้าให้ถึงตัวพ่อ จนลืมไปว่า พ่อก็สามารถเข้าถึงตัวลูกได้เช่นกัน”
คำถามนี้ย่อมหมายถึง สกิลลมม้วนเมฆแยก ซึ่งสกิลลมม้วนเมฆแยกนี้ ปกติแล้วจอมเวทย์กึ่งธาตุจะไม่ค่อยใช้เพื่อการเข้าจู่โจม เพราะมันเป็นการเข้าประชิดตัวคู่ต่อสู้
ถ้าหากเจอกับสายอาชีพโจมตีใกล้ มันยิ่งเป็นอันตรายอย่างยิ่ง อาจจะใช้ ลมม้วนเมฆแยก เข้าไปทำดาเมจก่อน แล้วจึงใช้สกิล เคลื่อนย้ายพริบตา ถอยออกมา
แต่ในเหตุการณ์ครั้งนี้ พ่อของซาโดใช้สกิล เคลื่อนย้ายพริบตาออกมาก่อน เพราะมันอยู่ในช่วงที่เปลวไฟกำลังลุกโชน เขาฉวยจังหวะนี้ในช่วงเสี้ยววินาที ระเบิดความเร็วมือเข้าจู่โจมทันที
ซาโดไม่มีเวลาตอบคำถามของคุณพ่อ หลังจากหัวทิ่มพื้นไปรอบนี้ เขารีบเปิดใช้ สกิลหมุนตัวเตะ ในทันที เพื่อป้องกันการโจมตีต่อไปที่กำลังจะมาถึง แต่การหมุนตัวเตะรอบนี้ ใช้ศีรษะที่ทิ่มพื้นในการขับเคลื่อนให้ออกห่างจากจุดเดิม จึงเคลื่อนที่ได้เพียงแค่ 1 ช่องตัวเท่านั้น
“พายุคลั่ง” สกิลพายุคลั่งระเบิดขึ้นอีกครั้งตรงจุดที่ซาโดหมุนตัวหนีไป พายุคลั่งอันนี้ที่พ่อของซาโดใช้ออกมา ต้องเลือกทั้งหมด 5 ตำแหน่ง ในการใช้มันออกมา
ตำแหน่งแรก คือ ตำแหน่งเดิมที่ตกลงมา ตำแหน่งต่อมา คือ ซ้าย ขวา หน้า และหลัง จุดที่พายุคลั่งระเบิดคือ ฝั่งซ้าย ซึ่งเป็นจุดที่ ซาโดบังคับ 007ZA หนีไป แต่โชคร้ายที่มันบังเอิญเป็นจุดเดียวกันกับจุดที่พายุคลั่งระเบิด
ตู๊มมมมมมมม !
