5 ฉันต้องการอาวุธ

“นายเห็นน้ำพุนั้นไหม” คิวชี้ไปด้านหลัง “วิธีกลับ ก็กระโดดลงไปแค่นั้นเอง”

ซิสยืนรอจนกว่าจะเห็นใครบางคนก็โดดลงไป และไม่เป็นอะไร เขาก็รู้สึกอุ่นใจ

เสียงประกาศ

“กิจกรรมพิเศษ แจกฟรีไอเท็มสำหรับผู้เล่นใหม่ ที่สนใจเข้าร่วมสมาคมดอกไม้ไฟของเรา”

“อากาศดีจริงๆ วันนี้”

“ภารกิจกระดานได้รางวัลสองเท่า เฉพาะภารกิจสี่ดาวเท่านั้น”

ในระหว่างที่ทั้งคู่เดินออกไป ซิสมีความรู้สึกนึกถึงเกมที่เขาเคยเล่นกับคิวเมื่อ 6 ปีที่แล้ว

“นี่เรามาอยู่ในโลกแห่งเกมจริงๆ ใช่ไหม” ซิสพูด

ร้านค้าขายของทั่วไป โพชั่น หลายขนาดวางอยู่บนโต๊ะ สีแดง และ สีน้ำเงิน ร้านถัดไป เสียงแบบนี้ กำลังตีดาบอยู่แน่ แต่ในร้านไม่ได้มีแค่ดาบ ขวาน , หอก , ธนู , โล่ , มีดสั้น แทบจะมีให้เลือกหลายอย่าง ฝั่งตรงข้าม ก็จำหน่ายชุด เสื้อเกราะ กางเกง รองเท้า และหมวก ผู้คนเดินกันมากมาย ถ้ามองอย่างทั่วไป ก็จะเห็นได้ว่าความแตกต่างของอาชีพทุกคน ต่างกัน ดูจากชุดที่สวมใส่ ดูจากอาวุธ และสิ่งที่เขากำลังทำ

“นึกว่าคนจะน้อย ที่ไหนได้ เยอะมาก” ซิสพูด

“ยังเดินไม่รอบเมืองเลย” คิวบอก “มีอะไรอีกมากมาย ฮ่าๆ”

“เราควรทำอะไรก่อนดี” ซิสถามคิว

“เดินชมไปเรื่อยๆ ก่อน” คิวเดินต่อไป “เขาเรียกที่นี่ว่า เมืองหลวง , เมืองแห่งการเริ่มต้น ทุกคนที่มาโผล่ในโลกนี้ ล้วนจะต้องกำเนิดมาที่นี่ก่อนเสมอ กลายเป็นว่า พ่อค้า แม่ค้า ทั้งหลาย เหล่าสมาคม กระดานภารกิจ แม้กระทั่งความบันเทิง ก็มาอยู่รอบเมืองนี้ กำแพงเมืองล้อมรอบเป็นวงกลม”

ฟังฉันให้ดีนะซิส

“ใครบางคนเข้ามาเพื่อทำงาน”

“ใครบางคนเข้ามาเพื่อมาหาความสำราญ”

“ใครบางคนเข้ามาเพราะไม่มีที่ไป”

“ใครบางคนเข้ามาเพื่อหลบบางอย่าง”

“สำหรับฉันคงเข้ามาทำงาน และหาความสำราญไปด้วยพร้อมกัน” ซิสพูด “เพราะนี่คือสิ่งที่ฉันชอบ”

“สมแล้วที่เป็นเพื่อนของฉัน” คิวรู้สึกภูมิใจ

ในระหว่างที่คิวอธิบาย ซิสก็ร้อนรน อยากจะลุย เขารีบวิ่งออกประตูเมืองทางทิศตะวันออก

“นายยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องเจอกับอะไร” คิววิ่งตามซิส

ทิศตะวันออก

เยลลี่ตัวน้อย ขนาดเท่าลูกบอล พุ่งโจมตีซิส เขาทำอะไรไม่ได้มาก กำหมัดต่อยไป หมัดของเขานั้นเขาไปในตัวเยลลี่เหนียวหนึบ สะบัดเท่าไหร่ก็ไม่ออก เขาไม่ยอมแพ้ กดเยลลี่ไว้ที่พื้น เอาเท้าเหยียบหวังว่า จะดึงมือตนเองออกมา เสียงเด้ง ดึ๋ง จำนวนไม่น้อย พุ่งตรงเข้ามา ทั้งรูปแบบ หมัด ศอก เท้า เข้ากลางลำตัว ใบหน้าของซิส

“ฉันไม่ได้เห็นฝูงผึ้งต่อยคนมานานแล้ว” คิวยืนพูด

“ไม่ใช่ผึ้งเว้ย เยลลี่สีขาว” ซิสพยายามพูด ในขณะที่สถานการณ์เลวร้าย “ไหนปุ่มโจมตี เราร่ายเวทย์ตรงไหน”

“ก็บอกแล้วให้ค่อยเป็นค่อยไป” คิวเสริม “นายอยากจะต่อสู้ท่าเดียว เรียนรู้ระบบโลกนี้ก่อนดีไหม”

“ฉันจะมาเสียเวลาไม่ได้” เสียงฟังไม่ค่อยรู้เรื่องเยลลี่จำนวน 8 ก้อน โจมตีซิสอยู่ สองตัวบีบใบหน้าซิส ส่วนที่เหลือพุ่งชนและกดซิสลงต่ำ

ซิสม้วนตัวหลุดออกจากเยลลี่ได้ พุ่งเข้าไปอีกรอบ คว้าท่อนไม้ ฟาดเข้าไป ตัวที่สู้กันมาสักพัก แตกกระจาย ผลึกคริสตัลเล็กๆ ใสๆ ขนาดเล็กกระจายทั่ว

“เหลืออีก 7 ตัว” ซิสตะโกน “เข้ามาให้หมดเลย! เจ้าเยลลี่บ้า”

อันที่จริงเยลลี่ฟังซิสรู้เรื่องรึเปล่าก็ไม่รู้ มันพุ่งมาด้วยความเร็วสูง ซิสจับท่อนไม้แน่น ฟาดเข้าไปเต็มแรง ตัวเยลลี่แตกกระจาย อย่าลืมไปว่ามันมีถึง 7 ตัว แต่ซิสไม่ยอมแพ้ เขาใช้เวลาอยู่สักพักก็สามารถจัดการได้ทั้งหมด

ไอเท็มที่ได้รับ ยางเยลลี่ 3 ก้อน

คิวเปิดสมุดคู่มือนักผจญภัย

เยลลี่สีขาว

เลเวล : 1

พบได้ง่ายรอบเมืองหลวง

ไอเท็มน่าสนใจ : ยางเยลลี่ , เหรียญทอง , เศษดิน

ปล. ยางเยลลี่เหมาะสำหรับทำขนม เพื่อฟื้นฟูพลังได้เล็กน้อย

“เยี่ยมไปเลย นายได้วัตถุดิบทำขนม” คิวพูด

“ฉันจะดีใจมากถ้านายช่วยเมื่อกี้” ซิสปาดเหงื่อ “ว่าแต่ กำจัดไปตั้ง 8 ตัว แต่สิ่งของที่ตกลงมา ทำไมมันไม่ทุกตัวล่ะ”

“เขาเรียกกันว่า อัตราการตกของไอเท็มเป็น เปอร์เซ็นต์” คิวเปิดสมุด

“นี่แค่มอนสเตอร์ขอบเมือง ยังยากขนาดนี้” ซิสบ่น “ถึงว่าคนตรงน้ำพุโวยวาย”

“กลับไปโลกเดิมกันดีไหม” คิวทำหน้าเคร่งเครียด

“หน้าเหมือนลุงพิลเลย” ซิสเสริม “โลกไหนก็เหมือนๆ กันนั่นเหละ แต่ว่าตอนนี้ ฉันต้องการอาวุธ”