เล่มที่ 7 บทที่ 37

เล่มที่ 7 บทที่ 37

เล่มที่ 7 บทที่ 37 “แข็งแกร่งจนน่ากลัว! ไม่น่าเชื่อว่าเด็กนี่จะบีบให้ข้าใช้พลังไปถึงแปดส่วน! แต่ว่า...อย่างไรก็เป็นแค่เด็กคนหนึ่งเท่านั้น!” ต้วนเว่ยพึมพำออกมาพร้อมกับถอนหายใจยาวเหยียด ครั้งนี้ถือว่าเตะตอเข้าเสียแล้ว! หากว่าหยางอี้เพียงหาเรื่องเอง พวกเขาต้วนเว่ยย่อมยินดีที่จะกล้ำกลืนและปล่อยเขาไป ทว่...