เล่มที่ 7 บทที่ 35

เล่มที่ 7 บทที่ 35

เล่มที่ 7 บทที่ 35 “เป็นเขา...เขามาแล้ว!” ไกลออกไปไม่มากนักต้วนโม่จ้องมองไปยังเงาร่างนั้นที่ค่อยๆ ปรากฏตัวด้วยความหวาดกลัว หลังจากพึมพำออกมาโดยไม่รู้ตัวสัญชาตญาณก็ได้บอกให้เขาถอยออกไปให้ห่างจากสถานที่แห่งนี้! ทว่ายังไม่ทันได้ขยับตัวต้วนเว่ยที่อยู่ด้านข้างก็แค่นเสียงออกมาอย่างไม่พอใจเกิดเป็นแรงผลักดั...