เล่มที่ 7 บทที่ 31

เล่มที่ 7 บทที่ 31

เล่มที่ 7 บทที่ 31 “บัดซบ! บัดซบ! บัดซบ! เป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร!?” ร่างกายของต้วนโม่โงนเงนไปมาหลังจากปรากฏตัวในห้องโถงของชั้นที่สี่ ดวงตาของเขามีเพียงความหวาดกลัวเท่านั้นที่ฝังลึกอยู่พึมพำราวกับคนเสียสติ! เมื่อเหตุการณ์กลับมาสงบในตอนนี้ความเจ็บปวดทั้งหมดที่สั่งสมมาก็เริ่มแสดงผลทำให้ต้วนโม่นอนล้มกลิ้...