เล่มที่ 7 บทที่ 22

เล่มที่ 7 บทที่ 22

เล่มที่ 7 บทที่ 22 “หืม...ป เป็นไปได้ยังไง!?” ภายในทางเดินอันทอดยาวสู่สุสานหลัก ใบหน้าของต้วนเว่ยมืดลงอย่างน่าเกลียด ตอนนี้แก่นชีวิตของต้วนอ้านได้ดับไปแล้ว! อย่าลืมว่าต้วนอ้านคือลมปราณวีระชนระดับสูงของขั้นต้น! ในพื้นที่ที่อ่อนแอเช่นนี้จะมีใครสังหารเขาได้? ศัตรูครั้งนี้เป็นใครกัน! “เกิดอะไรขึ้นผู้อาว...