ตอนที่แล้วEP.9 การหายตัวไป (อ่านฟรี)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปEP.11 เด็กที่ถูกสาป

EP.10 เส้นทางของผม (อ่านฟรี)


ผมวิ่งเข้าไปในป่าด้วยความเร็วที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้ ทุกนาทีช่างอันตรายเกินไป ใครจะรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น

กับพวกเขาโดยเฉพาะกับเอมมี่ เอมมี่ไม่สามารถที่จะป้องกันตัวเองได้เลย เธอไม่ใช่นักสู้เหมือนพี่ชายของเธอ

ผมเข้ามาในป่าละมองไปรอบๆ เพื่อที่หาทางที่จะเดินไปต่อ พวกเขาจะต้องทิ้งร่องลอยเอาไว้แถวนี้แน่

บางอย่างที่พอจะบอกผมว่าผมควรไปทางไหน

ในขณะที่ผมเดินเข้าไปในป่าลึกขึ้นเรื่อยๆผมก็ได้สะดุดตากับรอยเลือดที่อยู่บนต้นไม้ รอยเลือดนั้นมีสีดำ

และเป็นรอยใหม่ นั่นทำให้ผมรู้ว่านั่นคือเลือดของสัตว์ไม่ใช่จากมนุษย์

ผมเดินตามรอยจุดสังเกตมาเรื่อยๆ จนกระทั่งพบกับซากสัตว์ร้ายที่ตายแล้ว

มันคือหมาป่าขนสีดำที่มีบาดแผลที่ใต้ท้อง

“ดูเหมือนว่ามันจะถูกฆ่าเมื่อไม่นานมานี้”

อาจจะเป็นฝีมือแกรี่และเพื่อนของเขา รอยแผลดูเหมือนว่ามาจากดาบมากกว่าสัตว์ร้ายตัวอื่น

ในขณะที่ฉันเดินเข้าไปในป่าต่อไปเรื่อยๆ ผมก็พบกับซากหมาป่ามากขึ้นเรื่อยๆ

ยิ่งผมเห็นหมาป่าที่ถูกฆ่าด้วยมีดมากเท่าไหร่ก็ยิ่งทำให้ผมกังวลมากเท่านั้น

ผมรู้ว่าแกรี่และเอมมี่ไม่ใช่เด็กประเภทที่ทำให้พ่อแม่กงวลหรอก ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นพวกเขาคงกลับมาแล้ว

ทันใดนั้นผมก็ได้ยินเสียงกรี๊ดมาจากด้านขวาของผม เสียงนั้นคือเสียงเอมมี่แบบไม่ต้องสงสัย

ผมรีบวิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้

เมื่อผมมาถึงสิ่งที่อยู่ตรงหน้าทำให้ผมตกใจจนแทบตั้งตัวไม่ได้ หมาป่าตัวใหญ่สีดำที่ดูแข็งแกร่ง สูงและดูน่าเกรงขาม

ความสูงมันประมาณ 6 ฟุต มีเขี้ยวคมชัด นี่มันต้องไม่ใช่สัตว์ป่าธรรมดาอย่างแน่นอน เพื่อนของแกรี่ทั้งสองนอนราบอยู่

บนพื้นที่ห่างออกไปจากหมาป่า 20 ฟุต ผมบอกไม่ได้เลยว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว ในขณะเดียวกันผมก็หัน

ไปเห็นแกรี่ ที่ยืนเผชิญหน้าอยู่กับหมาป่าพร้อมกับดาบคู่ใจของเขา เมื่อผมได้มองไปรอบๆทำให้ผมสังเกตเห็นเอมมี่ที่ยืน

ซ่อนตัวอยู่ข้างหลังแกรี่ สิ่งที่ทำให้ผมเอะใจ ก็คงผมบลอนด์และชุดสีแดง นั่นคือเอมมี่แน่ๆ

ผมเริ่มที่จะขยับตัวเข้าไปใกล้ๆแกรี่และหมาป่าอย่างช้าๆ หมาป่าตั้งท่าพร้อมที่จะตะครุบแกรี่แต่แแล้วแกรี่ก็ไม่เคลื่อนหลบหนี

ดูเหมือนว่าเขาตั้งใจที่จะปกป้องเอมมี่ที่อยู่ด้านหลังเขา ในขณะที่หมาป่ากระโดดพุ่งเข้าใส่แกรี่ เขาจับมืดขึ้นมาเพื่อที่จะต่อสู้

แต่มันก็ดูจะไีร้ประโยชน์ ด้วยพลังของหมาป่าที่ทรงพลังกว่าดาบของแกรี่ ทำให้หมาป่าโยนแกรี่เข้าไปในพุ่มไม้

หมาป่ามองกลับมาที่เอมมี่อีกครั้ง ในที่สุดผมก็อยู่ไม่ไกลจากหมาป่า ผมใช้ปากคาบดาบไว้แน่นและยืนบนพื้นโดยใช้

แขนทั้งสองข้างและขาทั้งสองข้างเหมือนสัตว์สี่ขาทั่วไป ผมเคลื่อนไหวให้ไวที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้ หมาป่ามุ่งเข้าหาเอมมี่

และความเร็วของผมก็สามารถทำให้หมาป่าหยัดชะงัก ทันใดนั้นผมเหวี่ยงดาบที่คาบด้วยปากของผมเข้าที่ตาของหมาป่าอย่างจัง

สำเร็จ! เสียงหมาป่าร้องคร่ำครวญ ด้วยความเจ็บปวดและถอยหลังไป

ผมกลับมาตั้งหลักยืนด้วยาสี่ขาอีกครั้งพร้อมกับคาบดาบไว้ในปากพร้อมกับจ้องมองไปที่หมาป่าจอมดุร้าย

แล้วก็พบว่ามันเริ่มคำรามและจ้องมาที่ผม

“มนุษย์พวกนี้เป็นของฉัน ไม่ใช่ของแก!” ผมตะโกนโวยวาย

นี่คือวิธีใหม่ที่ผมคิดขึ้นมาและมันได้ผลหลัง จากต่อสู้กับแกรี่เขาบอกให้ผมพยามกับสิ่งที่ฉันทำได้ดี

นี่คือสิ่งที่ผมคิดขึ้นมา ผมไม่ใช่มนุษย์และผมเองก็ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงพยายามต่อสู้แบบมนุษย์อย่างหนัก

ผม เป็นสัตว์ร้ายที่แข็งแกร่งที่สุดที่ฉันเคยมีชีวิตอยู่

ฉันจะต่อสู้ในทางของฉันด้วยแขนและขาของฉันบนพื้นด้วยดาบในปากของฉันมันให้ความรู้สึกเป็นธรรมชาติสำหรับฉัน

หมาป่าเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง แต่สัญชาติญาณก็สั่งให้ผมเคลื่อนไหวเหมือนกัน หมาป่าพยายามกัดผม

แต่ผมเร็วและอยู่ต่ำเกินไปที่มันจะเข้ามาหาผม ตอนนี้ผมอยู่ภายใต้หมาป่า และผมพยายามที่จะวิ่งวนตรงขาของมัน

ผมว่ามันได้ผล เราต้องเตรียมฉลองให้ชัยชนะแล้วละ แต่ทันใดนั้นหมาป่าฟาดกรงเล็บมาที่ผม

ผมเองก็พยายามออกไปให้พ้นจากตรงนี้ แต่ผมกลับหนีไม่ทัน และกรงเล็บของมันก็ทำให้ผมมีรอยขีดข่วนในที่สุด

เลือดของผมเรื่มไหลออกมาจากอกอย่างช้าๆมันเจ็บจนผมไม่สามารถที่รับรู้ถึงความเจ็บปวดได้

แต่ภาพในตาของผมเริ่มเบลอๆ

"สู้ ยังไงผมก็ต้องสู้” เจ้าหมาป่าไม่ปล่อยให้ผมได้พักนานเพราะมันเดินตรงเข้ามาหาผม หมาป่าอ้าปากกว้าง

ราวกับสัญญาณว่ามันพร้อมจะสู้แล้ว ผมกระโดดลงจากต้นไม้ที่อยู่ด้านหลัง ผมมองเห็นหมาป่าหักครึ่ง

ต้นไม้ด้วยกรามที่ทรงพลังของมัน

ขณะที่ผมอยู่สูงกว่าหมาป่าในตอนนี้มันเป็นโอกาสของผมที่จะจัดการมัน

ผมเริ่มหมุนร่างกายเพื่อให้ผมลงไปข่างล่างง่ายขึ้น ผมเอาดาบออกจากปากของผม

และถือไว้ในมือทั้งสองข้าง พร้อมกับกระแทกอย่างแรงที่สุดเท่าที่จะทำได้บนหัวหมาป่า

เจ้าหมาป่าสัตว์ร้ายโหยหวนด้วยความเจ็บปวดจนกระทั่งมันตกลงไปที่พื้น

ผมเรื่มหายใจเหนื่อยและรู้หมดแรง เลือดที่หน้าอกของผมยังคงไหลอยู่ และผมก็รู้สึกเจ็บขึ้นมาในทันที

ผมมองยังหมาป่าที่นอนอยู่ที่พื้นเพื่อที่จะดูว่ามันยังขยับอยู่หรือไม่

ทันใดนั้นมีหน้าจอปรากฏขึ้นต่อหน้าราวกับยืนยันความคิดของผม

< คุณได้รับรางวัล >

< พลังพิเศษดวงตามังกรปลดล็อค >

< ขั้นที่ 1 จาก 1000 สำเร็จแล้ว >

เสียงพวกนั้นดังขึ้นมาในหัวผมราวกับผมอ่านข้อความ แต่ช่างเถอะเรื่องพวกนี้ผมไม่สนใจ

สิ่งเดียวที่ผมต้องการ คือได้เห็นว่าเอมมี่ยังโอเค

ข้อความข้างหน้าผมหายไป ราวกับว่ามันอ่านใจผมได้

หลายนาทีผ่านไปข้อความก็ปรากฎขึ้นมาอีกครั้ง

<intermediate beast crystal >

< คุณจะยอมรับมันหรือไม่? >

<รับ> <ไม่รับ>

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด