บทที่ 13 ปกรณัมแห่งความทรมาน

  

บทที่ 13 ปกรณัมแห่งความทรมาน

“นี่..ริตคุง..”

“มีอะไรเหรอ..?”

“จริงๆ แล้วชั้นมาที่นี่เพราะมีเรื่องอยากจะบอกนะ”

จู่ๆ ชิซึกุก็พูดขึ้น ริวตะจึงถามออกมาด้วยความสงสัย ชิซึกุลังเลนิดหน่อยแต่ก็ตัดสินใจในทันที

ถ้าไม่บอกตอนนี้แล้วจะไปบอกตอนไหนกัน นั่นคือสิ่งที่ชิซึกุคิดได้จึงพูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ชั้นถูกเลือกโดยอาณาจักรแห่งนี้น่ะ!”

“เอ๊ะ.. นั่นมัน….”

“คือผู้กล้าที่ถูกเลือกและจะได้รับการมอบพลังน่ะ นอกจากชั้นยังมีคนอื่นๆ อีกด้วย ดังนั้นเพื่อที่จะแข็งแกร่งขึ้นชั้นจึงต้องยอมรับมัน เพื่อที่จะปกป้องริตคุงยังไงล่ะ”

“ไม่ต้องหรอกน่า เธอก็แค่เก่งขึ้นเพื่อตัวเธอเองก็พอแล้ว”

ริวตะพูดออกมา สำหรับเขาแล้วแค่ชิซึกุนั้นมีความเป็นอยู่ที่ดีกว่าเขาแค่นั้นก็เพียงพอแล้ว มอบพลังงั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นเขาก็จะสนับสนุนเต็มที่

ริวตะคิดแบบนั้น ชิซึกุลังเลนิดหน่อยเธอไม่กล้าบอกว่าการมอบพลังเช่นนี้มีความเสี่ยงสูงมาก แต่ว่าเจ้าฟุวพะนั่นเป็นหนึ่งในคนที่ถูกเลือก

หากมันได้รับพลังมันต้องเก่งกว่าเธอแน่ๆ ถ้าเป็นแบบนั้นมันก็จะรังแกริวตะ ส่วนเหตุผลที่ริวตะไม่ทราบเรื่องนี้นั้น

เป็นเพราะว่าคนที่รู้ว่ามีการมอบพลังได้นั่นต้องเป็นผู้ถูกเลือกเท่านั้น นี่จึงไม่แปลกใจเลยที่ริวตะจะไม่ทราบถึงเรื่องนี้

ชิซึกุกัดริมฝีปากเบาๆ

“ริตคุง…”

“หือ….?”

“ชั้นน่ะ.. ชั้นน่ะรักริตคุงนะ..”

“ห๊า?”

ริวตะอ้าปากค้าง..ใช่แล้ว สำหรับริวตะนั้นมีความสำคัญต่อชิซึกุอย่างมาก ตลอดเวลาหลายวันที่ผ่านมาพวกเขาทั้งคู่ล้วนใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน

ชิซึกุเองก็เห็นริวตะที่อดทนต่อการรังแกทุกอย่าง เธอชื่นชมเขามาก หากเป็นตัวเธอเอง เธอก็ไม่รู้ว่าจะทนได้ขนาดนี้ไหม

ก่อนที่ชิซึกุจะประกบริมฝีปากของริวตะในขณะที่ริวตะกำลังมึนงง มันเป็นเวลาสั้นๆ แต่ราวกับว่าทุกอย่างถูกยืดนานออกไปอย่างไร้ที่สิ้นสุด

“แล้วเจอกันนะ…”

“อ่า…อืม…อื้อ…”

ริวตะเข้าสู่สภาพมึนงงไปอีกครั้งจนกระทั่งชิซึกุเดินจากไป และออกจากห้องไป…

……………

ชั้น คาเงโอะ ริวตะ กำลังนิ่งอึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่ค่อนข้างจะน่าตกใจ.. นอกจากชั้นจะได้รู้ว่าชิซึกุคือเธอคนนั้นที่ชั้นเคยเล่นด้วยในวัยเด็กแล้วยังถูกสารภาพรัก!

พร้อมกับจูบ.. โอ้มายก็อดดดด นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น! ฝันเหรอ..ไม่สิ.. ชั้นไม่มีทางฝันดีแน่นอน!

งั้นนี่ก็เป็นความจริงสิ.. เมื่อครั้งตอนชั้นเป็นเด็กที่คุณแม่พาชั้นไปเที่ยวชนบท วันนั้นชั้นได้รู้จักกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง

เธอมีนิสัยที่ชอบทำตามหลักการมีเหตุผล แม้ทุกๆ ครั้งเหตุผลที่ว่าจะเกิดจากการที่ตัวเธอเถียงไม่เก่งเองก็ตาม

พวกเราเล่นด้วยกันอยู่หลายวัน แม้จะรู้จักชื่อแต่ไม่รู้จักนามสกุล แต่ก็ผ่านมานานจนชั้นลืมแล้วเหมือนกันว่าหน้าตาเธอเป็นยังไง

ไม่คิดว่าเธอคนนั้นจะเป็นชิซึกุ.. อ๊าาา.. แถมยังโดนสารภาพรักอีก แล้วทำไมชั้นไม่ตอบรับกลับไปฟะ!

บ้าเอ้ย! นี่มันบ้าที่สุด ชั้นเป็นผู้ชายแน่หรือเปล่าเนี่ย!

ชั้นที่ผ่อนคลายจนไม่รู้จะผ่อนคลายได้มากกว่านี้อีกไหมก็เริ่มรู้สึกอ่อนเพลียและเผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัวตกเข้าสู่ความฝัน

……….

ชั้นหลุดเข้ามาในโลกความฝันอีกครั้ง..ในคราวนี้นั้นชั้นเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง

เธอนั้นประหลาดแม้จะเป็นมนุษย์แต่เกิดมาด้วยพลังเวทแห่งจินตนาการที่แข็งแกร่งเทียบเท่ากับผู้กล้าได้เลย

เธอนั้นไม่เคยได้รับความอบอุ่นจากพ่อหรือแม่เลย นั่นเป็นเพราะเธอเกิดมาจากความผิดพลาดของคนอายุไม่ถึง 20 ปี

ที่มีเพศสัมพันธ์กัน ในโลกนี้ไม่มีการทำแท้งลูกในไส้ แต่ทว่าก็มีการค้าทาส เมื่อเด็กคนนี้คลอดออกมา เธอก็ถูกนำไปขายแถมยังขายด้วยราคาที่สูงพอสมควร

เนื่องจากรูปลักษณ์ที่มีโอกาสจะงดงามเมื่อโตขึ้น และเป็นอย่างที่คาดเธอโตขึ้นนั้นกลายเป็นหญิงในหมู่หญิงที่มีความงาม

ผมสีทองของเธอนั้นเด่นชัดหากแต่ทว่า ก็ถูกนำไปขายให้กับคนมีฐานะและถูกนำไปใช้ในการระบายความใคร่

เปลี่ยนไปมาซ้ำไปซ้ำมา ในฐานะเป็นเด็กผู้หญิงที่อายุ 11 ปี จิตใจของเธอนั้นแตกสลาย

ร่างกายเละไปหมด โรคภัยไข้เจ็บต่างๆ รุมล้อมเธอไม่ว่าจะเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ต่างๆ .. จนเธอแทบจะตายทั้งเป็น จึงถูกนำไปขายในราคาที่สูงลิ่ว

เนื่องเพราะเธอมีความแข็งแกร่งที่มากมหาศาล และหลังจากนั้นเธอก็ถูกนำไปทดลองมากมาย เอาเลือดไปสกัดเป็นยาวิเศษ

หรือแม้แต่เอาไปเพิ่มพลังให้คนอื่น เนื่องเพราะเธอเป็นคนที่เกิดมาในโลกนี้ไม่เหมือนผู้กล้าดังนั้นการทดลองอันโหดร้ายทารุณจึงเริ่มขึ้น

แน่นอนว่านอกจากเอาเลือดเอาเนื้อเธอไปทดลองแล้วพวกมันยังทดลองสารต่างๆ ในร่างเธอได้ จนเธอไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป

นั่นเป็นเพราะว่า หากตัดแขนเธอออกแขนนั้นก็จะสร้างร่างกายใหม่ขึ้นมาในขณะที่ร่างเดิมก็งอกแขนกลับมา

แต่ผลที่ตามมาคือทำสติของเธอฉีกขาดเป็นสองส่วนทำให้เธอเป็นบ้าและไล่ฆ่ามนุษย์ทุกคน และหนีออกไปจากการทดลองได้

แต่ร่างกายของเธอมีสองร่าง มีสติสองสติดังนั้นจึงเหมือนไม่เกี่ยวข้องและคนที่ถูกชั้นฆ่าคือเธอที่ถูกสร้างขึ้นมาใหม่ไม่ใช่ร่างหลัก

และร่างนี้ก็ต้องพบเจอกับปัญหาต่างๆ มากมาย เนื่องเพราะสติถูกฉีกขาดออก จนกระทั่งไปเตะตาองค์ชายของอาณาจักรนี้เข้า

ร่างกายใหม่ที่งดงามนี้ของเธอจึงถูกองค์ชายใช้เป็นเครื่องมือในการระบายความใคร่ องค์หญิงที่หลงรักพี่ชายตัวเองนั้นจึงเคียดแค้นและส่งตัวเด็กคนนี้เข้าไปใน “การทดลอง” ของอาณาจักร

หรือที่เรียกว่า “การมอบพลัง” โดยจะดึงเอาพลังเวทจินตนาการจากเตาปฏิกรณ์ใส่ เหมือนการฆ่าคนหากแต่มีผลลัพธ์ที่ดีกว่า

แต่ทว่าเจ้าการมอบพลังมันมีความเสี่ยงสูงนั้นคือทำให้สมองทุกอย่างหยุดทำงาน ต่างจากการที่ความรู้สึกอารมณ์ถูกทำลายตรงที่ว่า

อารมณ์ความรู้สึกถูกทำลายจะกลายเป็นไร้อารมณ์ความรู้สึก

แต่การทดลองนี้แม้จะรู้สึกทุกอย่างได้แค่ว่าไม่สามารถแสดงออกมา การสั่งการในสมองส่วนต่างๆ ถูกทำลาย!

และเด็กคนนี้ก็ถูกทำเช่นนั้นจนกลายเป็นแบบคนที่ว่า มันแย่ยิ่งกว่าตายซะอีกจนกระทั่งเธอถูกส่งเข้าคุก…

……..นี่มันการมอบพลังที่ชิซึกุกำลังจะเจอ..? ขณะที่ชั้นกำลังคิดเรื่องนี้ ภาพทุกอย่างก็เปลี่ยนไปอีกครั้งเป็นภาพที่ชั้นถูกขวานผ่าแยกออกเป็นสองส่วน..

ก่อนที่จะกลายเป็นสองร่าง สติถูกฉีกขาด.. และถูกบ่งเป็นสองส่วนอีกพร้อมกันทั้งสองร่าง จนร่างกายทั้งสองถูกผ่าครึ่ง สติถูกฉีกขาด

และร่างกายก็กลายเป็น 4 ร่าง.. และก็เกิดแบบนี้อีกจาก 4 เป็น 8

จาก 8 เป็น 16

จาก 16 เป็น 32

สติของชั้นถูกฉีกขาดนับครั้งไม่ถ้วนจนมีความนึกคิดพอๆ กับเด็กทารก..ยังไม่สิ้นสุดตัวชั้นที่รู้สึกตัวอีกครั้งก็พบว่าตัวเองกำลังถูกค้อนขนาดใหญ่ทุบใส่หัว

จนหัวแตก สมองทั้งหมดหยุดทำงานหากแต่ความเจ็บปวดกลับรู้สึกถึงได้ แม้จะไม่มีหัวอีกต่อไป

หัวก็งอกกลับมาอีกเป็นสองหัว.. โดนทุบอีก..เป็นสาม.. เป็นสี่.. เป็นห้า.. เหมือนกับไร้จุดสิ้นสุดยังไม่เพียงพอ

ร่างชั้นรู้สึกตัวอีกครั้งพบว่ากำลังถูกข่มขืนอยู่ มันเป็นความรู้สึกที่ไม่เคยสัมผัสมาในชีวิต..

“อ๊ากกกกกกกกกกก…”

“ไม่เอาแล้ว.. ไม่เอาแล้ว…. ปล่อยชั้นไปที ปล่อยชั้นออกจากที่นี่.. ทรมาน.. ทรมานเหลือเกิน”

“ปล่อยชั้น…ออก…ไปที… ชั้นผิดไปแล้ว.. ชั้นไม่ฆ่าใครแล้ว.. ชั้นผิดไปแล้ว.. ชั้นยอมแล้ว.. ปล่อยชั้นไปเถอะ”

…………

เสียงกรีดร้องในความฝันของริวตะไม่อาจส่งถึงใดๆ ทั้งสิ้น ร่างกายของเขาถูกย่ำยี จนกลายเป็นเหมือนวัตถุที่ใช้ในการระบายความใคร่เท่านั้น

สภาพจิตใจของริวตะในตอนนี้นั้น..ไม่อาจสามารถบรรยายสิ่งใดๆ ได้เลย….