ตอนที่ 10
ตอนที่ 10
ผมตื่นขึ้นมาในตอนเช้าทำกิจวัตรประจำวันตามปกติออกกำลังกายยามเช้าเหมือนเดิม วันนี้ผมส่องกระจกแล้วรับรู้ถึงความเปลี่ยนไปบ้าง หน้าเนียนขาวขึ้นเล็กน้อย รู้สึกคมเข้มขึ้น กล้ามเนื้อที่เริ่มขึ้นทำให่ดูรูปร่างแน่นสุขภาพดีแต่ผมมันดูยาวขึ้นยังไงไม่รู้
หลังจากที่ผมได้ทักษะต่อสู้มาแล้วทำให้แต้มความแข็งแกร่งกับความว่องไว้เพิ่มขึ้นอย่างละ 20 ครับ ตอนนี้ความแข็งแกร่งเป็น 50 ความว่องไวเป็น 46 ครับ
ตอนนี้เวลา 9 โมงแล้ว ผมตื่นสายกว่าเดิมเล็กน้อยเพราะไม่ได้มีแพลนอะไรที่รีบร้อนนอกจากที่นัดคุณกราฟไว้
ผมหยิบกระเป๋าไวโอลินขึ้ยมาแล้วลงมาข้างล่างเจอแม่ที่กำลังนั่งดูทีวีกับพ่อเหมือนเดิม รู้สึกเหมือนจะแบบนี้ทุกวันนะครับ สงสัยจะว่างจริงๆ .. ต้องหาอะไรให้แม่กับพ่อทำบ้างละนะ เดี๋ยวจะเบื่อเกินไป กว่างร้านจะเสร้จก็หลายเดือนเลย
“ตื่นแล้วหรอลูก วันนี้สายกว่าปกตินะ ทำไมหน้าตาลูกดูเปร่งปรั่งจริงๆ” แม่เอ่ยทักขึ้นมา “แล้วกระเป๋าอะไรน่ะลูก”
ผมยังไม่เคยบอกครอบครัวว่าผมเล่นไวโอลินได้แล้ววันนี้จะไปทำอะไร
“ไวโอลินครับแม่ วันนี้ผมนี้มีไปทำเพลงครับ”
“ทำเพลง?” พ่อถามขึ้นมาอย่างสงสัย
“ครับทำเพลง อาทิตย์ที่แล้วผมไปเล่นดนตรีเปิดหมวกมาครับแล้วมีคนสนใจให้ผมไปเล่นดนตรีประกอบเพลง” ผมบอกออกไป
“หืมม จริงหรือลูก ลูกเล่นเป็นด้วยหรือนี่ทำไมพ่อกับแม่ไม่รู้”
“นิดหน่อยเองครับ” ผมตอบอย่างอ่อนน้อม
คุยกันสักพักผมก็ขอตัวออกมา ผมนั่งแท็กซี่มาที่ห้องใกล้ๆกับบริษัทที่นัดคุณกราฟไว้เพื่อที่จะมาทานข้าวเนื่องจากแม่ทำอาหารไว้แล้วมันหมดไปสักก่อน เพราะผมตื่นสายครับ ตอนแรกผมว่าจะซื้อชุดสูทวันนี้เลยแต่คิดว่าคงไม่ทันเวลา
ผมเลือกร้านอาหารสักพักก็ลงมือทานแล้วไปที่ๆนัดคุณกราฟไว้ ตึกบริษัท C ใหญ่มาก 30-40 ชั้นได้เลยครับเหมาะกับบริษัทชื่อดังในตอนนี้
ผมเดินเข้าไปตรงประชาสัมพันธ์มีพนักงานอยู่สองคน ผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงนั้นก็ทักขึ้นมา
“เอ่อออ ติดต่อเรื่องอะไรคะ?” เธอทักขึ้นมา
“ผมนัดคุณกราฟไว้น่ะครับ” ผมตอบออกไป
“คุณนันใช่ไหมคะ คุณกราฟได้แจ้งไว้แล้ววค่ะ เดี๋ยวคุณนันเดินไปทางซ้ายขึ้นลิฟต์ไปชั้น 22 ได้เลยค่ะ” เธอตอบออกมา ใบหน้าแดงเล็กน้อย เธอไม่สบายหรือป่าวนะ?
“ขอบคุณครับ ถ้าไม่สบายก็พักนะครับเห็นหน้าแดงๆ” ผมกล่าวทิ้งท้ายก็เดินออกมา น่าสงสารพนักงานที่นี่จริงๆ ทำงานหนักจนไม่สบายขนาดนั้น
‘กรี๊ดดดดดดด หล่อมากกกกก ฮืออแกเห็นไหม’ พนักงานประชาสัมพันธ์ 1
‘ฉันก็อยู่ข้างๆแก นั้นแหละะ คืองานดีมากกกกก’ พนักงานประชาสัมพันธ์ 2
เสียงของพนักงานทั้งสองคนวีดร้องตามหลังนันมา แต่นันไม่ได้ยินแม้แต่น้อย
นันไม่รู้ตัวเองเลยว่าผลจากการกินยาเสนห์กับค่าเสน่ห์ที่สูงถึง 300 นั้น ทำให้นันมีใบหน้าที่หล่อคมเข้มขึ้นมา แต่ก่อนนันมีใบหน้าที่ไม่ถึงกับหล่อมากแต่ก็ยังพอไปได้ ผลจากยาเสน่ห์ทำให้มีความเปลี่ยนแปลงที่มากทีเดียว
ติ้ง! ชั้นที่ 22
ประตูลิฟต์เปิดปรากฎห้องๆหนึ่งขึ้นมา ทั้งชั้นมีอยู่ห้องเดียวเท่านั้นผมเปิดประตูเข้าไปเจอคุณกราฟที่รออยู่
“อ่าว คุณนันมาแล้วหรือครับ ผมว่าจะไปรอข้างล่างอยู่เลย” กราฟพูดเสียงอย่างตื่นเต้น
“ครับสวัสดีครับ” ผมนั่งลงบนโซฟาก็มีพนักงานเอาน้ำชามาให้ หน้าของเธอแดงๆ เล็กน้อย เออ.. พนักงานที่นี่ไม่สบายกันหมดเลยหรือไงนะ?
“งั้นมาคุยกันเรื่องเพลงดีกว่ากับ อันนี้คือเพลงที่ผมร้อง เรียบเรียงเนื้อร้องเองแต่ยังขาดแค่เสียงไวโอลินที่เป็นเสียงหลักของเพลง คุณนันช่วยคิดเมโลดี้ให้ผมได้ไหมครับ” กราฟยื่นแท็บเล็ตที่มีไฟล์เพลง เนื้อร้อง แยกๆกันออกมาให้ผม ผมเปิดฟังอยู่สักพักก็เข้าใจเรียบเรียงเสียงได้ว่าผมต้องเล่นไวโอลินแบบไหนถึงจะเข้ากับเพลง
“โอเคครับ ไปอัดได้เลยผมพร้อมแล้ว”
“ห้ะ! ว่าไงนะครับ นี่มันแค่5 นาทีเองนะครับเร็วไปหรือเปล่าปกติเขาต้องคิดเมโลดี้หลายชั่วโมงเลยไม่ใช่หรือครับ” สีหน้าของคุณกราฟตกใจอย่างมาก มันแปลกขนาดนั้นเชียว? ผมว่ามันก็ไม่ได้ยากขนาดนั้นสักหน่อย
“ครับ ไปกันเถอะครับ” เสียงผมหนักแน่นมั่นใจกับเมโลดี้ที่คิดไว้มาก
“โอเคๆๆ ครับ ตามผมมาเลย” คุณกราฟรีบลุกขึ้นพาผมลงลิฟต์มายังชั้นที่ 19 ชั้นปีมีหลายๆห้องครับเห็นคนที่อยู่ในห้องกำลังร้องเพลงอัดกันหลายคนนักร้องชื่อดังทั้งนั้น
ผมเดินมาถึงห้องๆนึงที่มีป้ายหน้าห้องเขียนชื่อกราฟ ห้องส่วนตัวงั้นหรอ?
“ที่นี่ถ้ามีสัญญานานๆ จะมีห้องอัดเป็นของตัวเองครับ ผมเป็นหนึ่งในผู้บริหารเลยมีทั้งห้องอัดและชั้นเป็นของตัวเองด้วย” คุณกราฟน่าจะคิดว่าผมสงสัยเลยพูดออกมาให้ฟัง แต่ผมก็สงสัยจริงๆนั้นละ ผมคิดไว้แล้วว่าคุณกราฟคงไม่ธรรมดาถึงขนาดทั้งชั้นที่มีอยู่ห้องเดียวแล้วยังนัดขึ้นมาได้
“เอาล่ะทุกคน! มือไวโอลินมาแล้วเตรียมอัดได้เลย” คุณกราฟหันไปสั่งคนคุมอัดเสียงทันทีี ผมเดินเข้าไปตรงที่ๆเขาจัดไว้ให้ทันที เตรียมตัวอยู่สักพักทำมือรูป ok เสียงดนตรีที่อัดไว้แล้วดังขึ้น ผมเริ่มที่จะเล่นไวโอลินทันที
~♪♫♬♪♫♬♪♫~
ผมเล่นสักพักจนจบเพลง ผมหันไปหาคุณกราฟที่อยู่อีกฝั่งของห้องอัด
“โอเคไหมครับ?” ผมถามออกไป
“ไม่ใช่ไม่โอเค มันโอเคมากเลยครับ!!!!” พูดออกมาแล้วก็กระโดดโลดเต้นเหมือนกับเด็ก ท่าทางตลกดีนะครับ
“ครับต้องอัดอีกไหมครับ?”
“ไม่ต้องละครับเสร็จแล้ว เทคเดียว ผ่าน!” ผมพยักหน้าแล้วเก็บไวโอลิน และเดินออกห้องอัดมา
“นี่ครับ ค่าตอบแทน” คุณกราฟยื่นเช็คใบนึงให้ผมปรากฎเงินอยู่ 100,000 บาท
ติ้ง!
[ภารกิจ (5) : บริจาคเงิน 100,000 บาทให้บ้านเด็กกำพร้า
รางวัล : 50 แต้ม + ทักษะชงกาแฟ]
เหอๆ จะไม่ให้ผมเก็บเงินเลยใช่ไหมเนี่ย! ผมยื่นมือไปรับเช็คทันที คุยกับคุณกราฟสักพักก็ขอตัวออกมา กราฟบอกผมว่าถ้ามีเพลงที่จะให้เล่นอีกก็จะติดต่อมาครับ
ผมนั่งแท็กซี่มาลงร้านตัดผมแถวๆบ้านครับ ตอนเล่นไวโอลินรู้สึกรำคาญผมเล็กน้อยมันบังหน้าบังตาไม่หมด
ผมเห็นร้านนี้หลายรอบละครับคนเยอะเหมือนกันช่างน่าจะฝีมือดีมาก ถึงกับมีลูกค้าเข้าออกตลอดเวลา
“ยินดีตอนรับฮ้าา กรีี๊ดดด หนุ่มหล่อคนนี้เจ๊เอาเดี๋ยวเจ๊ตัดให้เองจ้า มาม๊ะมานั่งก่อน”
เอออ... ผมเปลี่ยนร้านทันไหม?
....
