ตอนที่ 2
กานดาก้มดูนาฬิกาข้อมือก่อนลากแขนไอซ์ไปชั้นใต้ดิน ร้านอาหารตามสั่งถูกๆฉบับติดแอร์สไตล์กานดา ไอซ์มองกานดาเดินไปแลกคูปองจำนวนหนึ่งพันบาท
“จะกินจนอ้วนเลยว่างั้น” ไอซ์แย้งขึ้นมองบัตรในมือกานดา
“เอ๊ะ อย่ามาดูถูกฉันนะ ฉันสามารถ...ได้ทั้งห้างเลยแหละคุณขา” กานดายักไหล่สะบัดผมลากแขนไอซ์ไปหาของกิน
“ร้านข้างบนก็มีไม่กิน มันแออัดนะเนี้ย” ไอซ์บ่นงึมงำรอกานดาสั่งอาหาร
“ตรงไหนไม่ทราบ โอเค อยากไปก็ไปเลยบอส ไปเลยค่ะบอส เชิญ” กานดาผายมือยักคิ้วท้าทาย
“ฮึ” ไอซ์ทำทีไม่พอใจเดินไปนั่งที่โต๊ะว่างมองร้านอาหารมากมายก่อนสะดุดตากับสาวโต๊ะข้างๆที่สวมหูกระต่ายนั่งตักอาหารอยู่กับก๊วนของเธอก่อนจะมีสาวสวมกิโมโนนั่งลงคนก๋วยเตี๋ยวหมูน้ำตกตรงข้ามกับสาวชุดจีนหน้าหมวยตักส้มตำกินอย่างฮาเฮ กานดาวางราดหน้าไว้ตรงหน้าไอซ์ที่ละสายตาหันมองทันที
“จะดื่มน้ำอะไรดีคะบอส” กานดาฉีกยิ้มกว้าง
“อืม… เอา” ไอซ์เหลือบมองน้ำที่สาวกิโมโนกำลังยกขึ้นดื่มด้วยรอยยิ้ม “ชาเย็น”
“รอแป๊บ” กานดามองงงๆ เมื่อเขาสั่งน้ำเหมือนสาวกิโมโนที่เอียงหน้ามองก่อนจะหันกลับไปหัวเราะกับเพื่อนแต่สายตาของสาวหมวยและสาวในชุดฮันบกเกาหลีสบตากับไอซ์ที่หันมองแล้วรีบหันกลับ
“หล่อ หล่อมาก แซวเขาหน่อยสิ” สาวหมวยสะกิดเรียกสาวกิโมโนที่ถือตะเกียบค้างไว้ให้มองไอซ์ที่คนราดหน้าทำเชิงนิ่งแต่ได้ยินสิ่งที่พวกเธอคุยกัน
“อย่าเลย แต่งสูทอย่างเนี้ย รวยแหง อย่างยุ่งเลยดูท่าจะหยิ่ง” สาวกิโมโนตอบกลับแต่โดนผลักหัวเกือบคะมำรีบเงยหน้ามองค้อนเพื่อนสาวหมวย
“เป็นกูรูตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่ลองไม่รู้” สาวหมวยฉีกยิ้มกว้าง
“เยอะและไอ้วา แกไม่เห็นจานตรงหน้าเขาหรอ เขามากับแฟนเว้ย เลิกเพ้อได้แล้วไปทำงาน” สาวกิโมโนผลักหัวสาวหมวยกลับลุกขึ้นเดินนำออกไป สาวหูกระต่ายหันมายิ้มให้ไอซ์ที่หันมองพวกเธอช้าๆจนกานดาเข้ามาวางน้ำตรงหน้ามองสาวๆที่ส่งตาหวานให้แล้วเดินจากไป ไอซ์หันกลับมามองกานดาที่นั่งลงคนหมี่หยก
“นี่ สนใจสาวคอสเพลย์หรือไงกัน ไหนบอกชอบดูดี รวยไง”
“เธอต้องไม่เชื่อแน่ว่าเขาคิดอะไรกับฉัน” ไอซ์หัวเราะในลำคอชอบใจ
“แหม พ่อคนหยั่งรู้ แต่มันก็ไม่เลวนะ น่ารักออก”
“อย่าบอกนะว่าจะเอาพวกนั้นมาเล่นเป็นแฟนฉันนะ”
“บอสก็ ฉลาดจริงเลย ดูจากการแปลงโฉมพวกเธอนะ ไม่ซ้ำกันแม้วันเดียว พวกเธอทำอยู่ร้านอาหารชั้นสองข้างร้านพิซซ่า คอสเพลย์มีร้านนี้ร้านเดียว อาหารอร่อยมาก” กานดายกนิ้วโป้งอวดสรรพคุณโปรโมทให้พร้อมเคี้ยวอาหารในปาก
“กินแล้วดิ”
“อ่ะแน่นอนไม่ไฮโซกินไม่ได้นะจ๊ะ” กานดาฉีกยิ้มแล้วเชิดใส่ไอซ์ที่ส่ายหน้าไปมาอมยิ้มมองแก้วน้ำชาโต๊ะข้างๆก่อนมองน้ำของตัวเอง กานดาหยิบไอแพดออกจากกระเป๋าเปิดดูเมื่อมีเสียงข้อความเข้ามือถือ เธอมองหน้าจอก่อนย้ายไปนั่งข้างไอซ์ให้เขาดูด้วย
ร้านอาหารญี่ปุ่น
โซลาห์เดินมาหยิบถาดอาหารที่เคาน์เตอร์มองกุ๊กตักซุปใส่ถ้วยเหล่มองเธอช้าๆจัดจานอย่างสวยงามก่อนเอ่ยปากพูดคุย
“ผู้ว่าส่งใบรายงานตัวมายัง” กุ๊กชายถามขึ้น
“ส่งแล้ว ปฏิเสธแล้ว”
“ทำไมเล่า”
“อยู่ล้างหนี้ให้แม่ก่อนดีกว่า เดี๋ยวค่อยสมัครใหม่”
“น่าเสียดายแทน สู้ๆแล้วกัน” กุ๊กชายตบไหล่โซลาห์เบาๆอย่างให้กำลังใจก่อนหันไปทำอาหารต่อ โซลาห์เดินถือถาดไปเสิร์ฟโต๊ะลูกค้าจนเวลาผ่านไปห้าชั่วโมง ท้องฟ้ามืดครึ้ม บ้านจรัญทรัพย์ตระกูลดังหนึ่งในวงการไฮโซรวยล้นฟ้ามากชื่อเสียงด้านธุรกิจ หน้าบ้านมีน้ำพุโลมา รถยนต์สี่คันจอดอยู่ที่โรงรถข้างบ้านหลังใหญ่โอ่อ่า คนใช้เดินกันเพ่นพ่านอยู่ด้านนอกทำหน้าที่ของตนโดยไม่แวะเข้าห้องโถงที่เป็นที่ของเจ้านายไว้ทานอาหารพร้อมหน้าพร้อมตาทั้งตระกูลแต่วันนี้เหลือเพียงสองหนุ่มที่นั่งตรงข้ามกันตักอาหารโดยมีแม่บ้านคอยดูแลรินน้ำให้อยู่ตรงหัวมุม
“พรุ่งนี้คุณย่าจะเข้ามา เห็นท่านว่าอย่างนั้นแต่กว่าจะมาถึงคงเช้าของอีกวัน ยังพอมีเวลาให้แกหาแฟนจำเป็น” ชายหนุ่มผู้เป็นพี่ฉีกยิ้มให้น้องชายที่ชะงักค้างเหลือบมอง
“แหงละพี่โอ๊ค พี่รอดแล้วนี่”
“ใช้สมองส่วนไหนคิดว่ารอด คุณย่าให้คุณเครียร์คู่หมั้นฉันมาเป็นเลขาส่วนตัวฉัน ยังงี้รอดหรือไงเจ้าไอซ์”
“พี่รักสนุกไม่ผูกมัดอยู่แล้ว แคร์อะไรละ”
“ก็ใช่ เผอิญโชคดีคุณเครียร์เขาสวยหน่อย ชาติตระกูลดี ถ้าฉันไม่แต่งงานกับคุณเครียร์ หุ้นส่วนใหญ่ก็จะเสียไป เฮ้อ เหตุผลทางธุรกิจชัดๆ คู่หมั้นแกเห็นว่าเป็นลูกสาวรัฐมนตรีทำธุรกิจส่วนตัวเกี่ยวกับรถ”
“ก็ดี เจริญไปใหญ่ แต่ผมก็ยังไม่พร้อมที่จะมีใครตอนนี้ แผลเก่ายังไม่หายเลย” ไอซ์จับหน้าอกดื่มน้ำดับกระหายมองหน้าโอ๊ค
“ถ้าหาแฟนตัวปลอมไม่ทันก็หันไปควงกานดาก่อนสิ มันก็ดูไม่เลวนะ”
“เฮ่อ เลวสุดชีวิตเลยละเฮีย พวกเดียวกันไม่กินกันเอง กลัวกลืนไม่ลง” ไอซ์ส่ายหน้าไปมาลุกขึ้นเดินออกจากห้องอ้อมไปขึ้นบันไดตรงกลางเข้าห้องส่วนตัวปล่อยให้โอ๊คหัวเราะชอบใจทานอาหารต่อด้วยรอยยิ้ม
วันใหม่อากาศแจ่มใสโซลาห์มองดูชุดคนอื่นก่อนมองมาที่ชุดตัวเองเป็นชุดสีฟ้าเสื้อเปิดไหล่ปิดช่วงคอคล้ายคอจีน แขนเสื้อยาวบานพลิ้ว กระโปรงสีฟ้ายาวคลุมเท้า ผมมัดรวบไว้ด้านหลังหลวมๆปล่อยด้านหน้ายาวลงมาถึงหน้าอก มีเชือกไหมญี่ปุ่นพันรอบผมด้านหน้าและหน้าท้องไขว้กัน รัดช่วงอกก่อนจะเดินออกไปรับลูกค้ากับสาวชุดนักเรียนญี่ปุ่นคอซองสีแดงกระโปรงจีบสั้น สวมเสื้อไหมพรมตัวหนาทับอีกชั้น มัดแกละสองข้างทำหน้าไร้เดียงสาซึ่งเมื่อวานเธอสวมชุดกระต่าย
“วันนี้วันหยุด คนเยอะแน่ๆน่ามีทิปสักสองพันสามพันนะ จะมีกำลังใจทำงานมากๆ” สาวญี่ปุ่นถือโบรชัวร์อยู่หน้าร้านกับโซลาห์ที่ถือเมนูไว้ส่งยิ้มให้ลูกค้าที่เดินเข้าร้าน
