ตอนที่แล้วGE474 เหตุการณ์ไม่คาดฝัน [ฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปGE476 ก้าวเข้าสู่เส้นทางแห่งปีศาจ ( 2 ) (ฟรี)

GE475 ก้าวเข้าสู่เส้นทางแห่งปีศาจ ( 1 ) [ฟรี]


ซูหยานคาดไม่ถึงว่าการมาเยือนโลกของเผ่ายามนี้ จะต้องเผชิญหน้ากับจิตวิญญาณปีศาจทั้งหมด หรือพวกมันคิดจะทรยศ?

นางพยายามกระตุ้นพันธะที่ทำกับพวกมันไว้ แต่ดูเหมือนพันธะจะถูกทำลายไป หากพันธะยังอยู่ แค่พวกมันคิดทรยศนาง พวกมันก็จะตายไม่เหลือซาก

ผู้ที่บงการพวกมันได้คือผู้นำเผ่าเขาคู่ การจะทำลายพันธะ ผู้นำเผ่าก็ต้องเป็นผู้ยินยอมด้วยตัวเอง หากไม่ยินยอม พวกมันก็ไม่อาจพ้นจากพันธะได้

นางไม่ได้โง่ นางเข้าใจในสิ่งที่หนิงฝานกล่าว ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ มีผู้ที่จงใจทำให้มันเกิดขึ้น

“จิตวิญญาณปีศาจพวกนี้เกิดมาพร้อมกับพันธะต่อผู้นำเผ่าเขาคู่ ไม่มีทางละเมิดพันธะได้ การที่พวกมันทำลายพันธะได้ย่อมไม่ใช่เรื่องบังเอิญ”

พันธะของพวกมันทุกตนถูกลบหายไป นางรู้ว่ามีคนคิดร้ายกับนาง แต่คนผู้นั้นเป็นใคร?

“พันธะของพวกเจ้าถูกลบไปได้ยังไง?”

นางกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา สะท้องก้องไปทั่วทั้งโลก

“ฮ่าฮ่า! ใครบอกว่าพันธะของพวกข้าโดนลบ แค่เปลี่ยนไปหานายคนใหม่ก็เท่านั้น ยามนี้จิตวิญญาณปีศาจทั้งหมดไม่ได้ภักดีกับเจ้าแล้ว! คนผู้นั้นสัญญาว่าจะให้อิสระกับพวกข้า และทำให้เผ่าของเรารุ่งเรือง!”

จิตวิญญาณปีศาจทั้งหมดเปล่งเสียงโห่ร้องด้วยความยินดี

จิตวิญญาณปีศาจไร้ดัดแปลงขั้นกลางทั้ง 15 จ้องมองหนิงฝาน เมื่อเห็นว่าเป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญกึ่งไร้ดัดแปลง จึงไม่สนใจ

ซูหยานตกตะลึง พวกมันไม่ได้ลบพันธะสัญญา แต่เปลี่ยนผู้เป็นนายคนใหม่ นั่นหมายความว่ามีคนในเผ่าที่ทรยศนาง

“นายคนใหม่ของพวกเจ้าเป็นใคร?”

“นายท่านซีโม๋! เจ้าเลิกคิดที่จะออกไปจากที่นี่ได้เลย เพราะนายท่านซีโม๋สั่งพวกข้าไว้ว่า เจ้าต้องตายอยู่ที่นี่!”

แววตาหนิงฝานแปรเปลี่ยนเย็นชา ตอนนี้เขารู้แล้วว่าแผนการทั้งหมดเป็นเพราะซีโม๋ และรู้แล้วว่าเหตุใดมันถึงไม่อยากให้เขาเข้ามาในนี้ เพราะมันกำลังวางแผนสังหารซูหยาน

ซูหยานขบริมฝีปากด้วยความโกรธแค้น แม้ว่านางจะไม่ชอบนิสัยของซีโม๋ แต่นางก็ปฏิบัติกับมันเฉกเช่นคนในเผ่า

ผิดกับมันที่ไม่พอใจนาง จึงได้คิดหักหลังนาง กระทั่งวางแผนสังหารได้แบบนี้

นางลับตาแน่น นางเกลียดซีโม่อย่างที่สุด นางจะไม่มีวันให้อภัยมันเด็ดขาด

“ซีโม๋! หากข้ารอดออกไปจากที่นี่ได้เมื่อไหร่ ข้าจะให้เจ้าได้ชดใช้อย่างสาสม!”

“ฮ่าฮ่า อย่าคิดว่าจะรอดไปจากที่นี่ได้!”

*ตูม ตูม ตูม*

เหล่าจิตวิญญาณปีศาจดวงจิตแรกเริ่มระดมจู่โจมเข้าใส่ราวกับจะทำให้ท้องนภาพังทะลาย เพื่อปิดทางไม่ให้นางหนี

แม้ว่านางจะเป็นผู้เชี่ยวชาญไร้ดัดแปลงขั้นกลางที่กำลังจะบรรลุขั้นสูง แต่นางย่อมไม่ทางรับมือขอบเขตไร้ดัดแปลง 15 ตนได้

แต่นั่นไม่ทำให้นางหวาดกลัว นางเร่งนำสมบัติออกมาจากกระเป๋า แต่เมื่อนางสัมผัสกระเป๋า นางกลับต้องตกตะลึง เพราะสมบัติทั้งหมดของนางหายไป

ก่อนหน้านี้ที่นางเก็บตัวฝึกฝน นางได้มอบกระเป๋าสมบัติไว้ให้กุ๋ยเจี่ยว เพื่อให้มันช่วยซ่อมสมบัติภายในนั้นให้ เมื่อจบงานประมูล กุ๋ยเจี่ยวก็คืนกระเป๋าให้นาง การที่สมบัติของนางหายไปทั้งหมด ย่อมเป็นฝีมือของมันเช่นกัน

ดูเหมือนตอนนี้ ผู้ที่ทรยศนางไม่ได้มีแค่ซีโม๋ แต่ยังมีกุ๋ยเจี่ยวอีกคน!

เมื่อไร้ซึ่งสมบัติ เมื่อคนในเผ่าทรยศ นางจึงแทบหมดหวัง และไม่รู้ว่าจะต้องรับมือกับสถานะการณ์ตรงหน้ายังไง

ต่อให้นางรับการจู่โจมของพวกมันได้ ก็ไม่รู้ว่าจะออกไปจากที่นี่ได้หรือเปล่า และหากออกไปไม่ได้ ต่อให้รับการจู่โจมของพวกมันได้ก็ต้องตายอยู่ดี

“บัดซบ!” ดวงตานางแดงฉานด้วยความเคียดแค้น นางอ้าปาก พ่นแสงสีม่วงที่ก่อตัวเป็นโล่ขนาดเล็กตรงหน้า มันทรงพลังมากพอที่จะรับการจู่โจมในขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นกลางได้

สมบัติชิ้นนี้เป็นสมบัติรักษาชีวิตชิ้นสุดท้ายของนาง ซึ่งนางเก็บมันไว้ในตันเถียน

เมื่อโล่ของนางปรากฏขึ้นอย่างสมบูรณ์ มันเปล่งแสงสีม่วงเป็นม่านพลังปกคลุมร่างนางและหนิงฝานเอาไว้

แต่ด้วยการจู่โจมของจิตวิญญาณปีศาจไร้ดัดแปลงเหล่านั้นทรงพลัง ม่านพลังของนางจึงเสียหายอย่างหนัก

นางพยายามขบฟันต้านรับการจู่โจมของพวกมันด้วยโล่ของตน แต่แล้วโล่ก็ไม่อาจต้านการจู่โจมได้อีก จนมันถูกทำลาย นางกระอักโลหิตอย่างรุนแรง และได้รับบาดเจ็บหนักเพราะโล่ชั้นนั้นเป็นส่วนหนึ่งของพลังชีวิตนาง

อาการบาดเจ็บที่รุนแรงทำให้นางใช้ปราณได้เพียง 3 ใน 10 ส่วน นางรู้ชะตาของตน และนางก็เสียใจที่หนิงฝานต้องเข้ามาพัวพันด้วย

นางจ้องมองหนิงฝานด้วยแววตาเศร้าหมอง

“สหายเต๋าซัว ข้าขอโทษที่ท่านต้องเข้ามาพัวพันกับเรื่องนี้ ถ้าข้ารู้ว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ข้าจะไม่ให้ท่านเข้ามาที่นี่เด็ดขาด… ข้ายังพอถ่วงเวลาให้ท่านได้ ท่านรับเหรียญตรานี้ไปแล้วรีบออกไปเถอะ บางทีอาจยังพอมีทางรอดไปได้”

นางยื่นเหรียญตราให้หนิงฝาน ก่อนจะหยัดยืนปกป้องเขา

ไหล่คู่น้อย… ร่างกายที่บอบบาง… แต่ต้องแบกรับภาระของการเป็นผู้นำเผ่า และยืนกรานว่าจะปกป้องหนิงฝานแม้นางจะต้องตาย

หนิงฝานถือเหรียญไว้พลางจ้องมองนางเงียบๆ นางเป็นสตรีที่ดี หากจะปล่อยให้นางตายที่นี้คงเป็นเรื่องที่น่าเศร้า

ดังนั้นเขาจึงคว้าร่างของนางแนบกาย แล้วยิ้มพลางกล่าว “แม่นางซูยังไม่ได้ร่ำสุรากับข้าเลย ฉะนั้นแม่นางจะตายที่นี่ไม่ได้… ข้าจะหาทางพาท่านออกไปเอง!”

แผ่นหลังของหนิงฝานปรากฏปีกเพลิงทมิฬ 4 คู่ พัดกระพือส่งร่างเคลื่อนที่ด้วยความเร็วเทียบเท่าขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นกลาง มุ่งไปยังทิศทางหนึ่ง

เหล่าจิตวิญญาณปีศาจให้ความสำคัญกับซูหยาน จึงไม่ทันได้ระวังหนิงฝาน ดังนั้นพวกมันจึงประมาท

และเมื่อหนิงฝานลงมือ พวกมันกลับต้องตกตะลึง เพราะขอบเขตกึ่งไร้ดัดแปลง เหตุใดถึงได้รวดเร็วเทียบเท่าขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นกลาง! ดังนั้น นอกจากขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นกลางทั้ง 7 แล้ว ก็ไม่มีผู้ใดตามหนิงฝานทัน

นางเองก็ประหลาดใจเช่นเดียวกัน แต่ที่ประหลาดใจไม่ใช่ความแข็งแกร่งของหนิงฝาน แต่แปลกใจที่เขายื่นมือช่วย นางรู้ว่าเขาเป็นคนที่ไม่ชอบเอาตัวเองไปพัวพันกับปัญหา เมื่อครู่หากเขาจะหนีไปเพียงลำพังย่อมทำได้ แต่เขากลับเลือกที่จะพานางมาด้วย

“ทำไม?” นางกล่าวถามตนเอง

ขนาดคนในเผ่ายังทรยศนาง แต่หนิงฝานกลับไม่ทอดทิ้งนาง เหตุใดถึงเป็นเช่นนั้น

“เพราะเจ้าคือสนมปีศาจของข้า เป็นตายข้าเป็นผู้กำหนด ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่มีสิทธิ์สังหารเจ้า! บอกข้าว่าสระหมอกปีศาจไปทางไหน”

“สนมปีศาจ! ท่านรู้ได้ยังไง?” นางไม่เข้าใจว่าเหตุใดหนิงฝานถึงรู้ว่านางคือสนมปีศาจ

แม้ว่านางจะมีคำถามมากมาย แต่ยามนี้ยังไม่ใช่เวลา เพราะจิตวิญญาณปีศาจที่ไล่ตามมา ล้วนไม่เปิดโอกาสให้กล่าวถาม

“ขวางพวกมันไว้ อย่าให้พวกมันหนีไปได้ ไม่อย่างนั้นจะถือว่าเราขัดคำสั่งท่านซีโม๋!”

“ฆ่าพวกมันให้ได้!”

จิตวิญญาณปีศาจที่ดูเป็นผู้นำออกคำสั่ง ชักอาวุธออกมาจู่โจมเข้าใส่หนิงฝาน แต่ถึงพวกมันจะจู่โจมยังไง ก็ไม่อาจสัมผัสตัวหนิงฝานได้

ดังนั้นพวกมันจึงช่วยผนึกพลัง สร้างม่านพลังปกคลุมพื้นที่นับแสนลี้ เพื่อปิดทางหลบหนีของหนิงฝาน เหล่าจิตวิญญาณปีศาจอื่นที่ตามมาทีหลังก็เข้าล้อมหนิงฝานเอาไว้

เหล่าจิตวิญญาณระดับล่างทะยานเข้าหาหนิงฝานโดยไร้ซึ่งความหวาดกลัว ต่อให้พวกมันถูกสังหารทั้งหมด อยากน้อยพวกมันก็ขอได้ลดทอนกำลังหนิงฝานก็ยังดี

การที่พวกมันบุกเข้ามาโดยไม่กลัวตายเช่นนี้ ทำให้ซูเหยาตกตะลึง แต่พวกมันก็ถูกหนิงฝานสังหารไปอย่างง่ายดายเช่นกัน

หนิงฝานโคจรสัมผัสเทพ ปราณกระบี่จำนวนมหาศาลปรากฏเต็มท้องนภา พุ่งเข้าฟาดฟันจิตวิญญาณปีศาจระดับล่างมากมายนับไม่ถ้วนโดยพวกมันไม่มีโอกาสได้เข้าใกล้หนิงฝาน

เบื้องหน้าเต็มไปด้วยซากร่างไร้วิญญาณและทะเลโลหิต หนิงฝานปลดปล่อยปราณสังหารที่น่าสะพรึงกลัว ปกคลุมผืนฟ้าทั้งหมด จนจิตวิญญาณปีศาจระดับล่างไม่กล้าเข้าใกล้

หนิงฝานเร่งทิ้งระยะห่างจากพวกมัน แต่ก็ยังมีเหล่าจิตวิญญาณตัดวิญญาณเข้าขวาง แต่ไม่ว่าตนใดที่ขวางทาง ก็จะถูกสังหารลงในพริบตา!

“ขอบเขตกึ่งไร้ดัดแปลงบ้าอะไรถึงได้แข็งแกร่งขนาดนั้น!”

จิตวิญญาณปีศาจไร้ดัดแปลงตกตะลึง ความแข็งแกร่งระดับนั้น ไม่ใช่ผู้ที่จิตวิญญาณปีศาจตัดวิญญาณจะต่อกรได้

ดังนั้น พวกมันทั้ง 15 ตนได้มอบหน้าที่ให้ 5 ตนกางม่านพลังไว้ อีก 10 ตนพุ่งทะยานไล่ตามหนิงฝานไป

ต่อให้เร็วแค่ไหนก็ไม่อาจหนีได้พ้น หนิงฝานจะถูกสังหารเมื่อไหร่ก็ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น

“เด็กน้อย ปล่อยนางซะ แล้วพวกข้าจะไว้ชีวิตเจ้า”

หนึ่งในพวกมันเข้าขวางหนิงฝาน

มันผู้นั้นมีนามว่ามู่กุ่ย ขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นต้น มันเชื่อว่าแม้ว่าหนิงฝานจะทรงพลังขนาดไหน ก็ไม่มีทางรับมือมันได้ แต่สิ่งที่มันไม่รู้ คือมันได้นำความตายมาสู่ตนแล้ว

มันใช้สัมผัสเทพควบคุมอาวุธ ภายในอาวุธของมันมีเข็มซ่อนอยู่เป็นจำนวนมาก จึงกระตุ้นเข็มเหล่านั้นกางเป็นม่านเข็มขวางทางหนิงฝานเอาไว้

“ข้าจะให้เวลาเจ้า 3 ลมหายใจ!” มันกล่าวเย้ยหยันราวกับไม่เห็นหนิงฝานอยู่ในสายตา

แต่ชั่วพริบตาถัดมา มันกลับยิ้มไม่ออก เพราะมังกรทมิฬตัวหนึ่งพุ่งทะยานเข้าใส่มัน!

ทั่วร่างหนิงฝานเปล่งแสงสีทอง ชกหมัดที่รุนแรงราวกับถล่มสวรรค์

“ตาย!”

หนิงฝานไม่คิดจะพูดคุยกับมันให้เสียเวลา จึงคิดจะสังหารมันให้ตายในคราวเดียว

เมื่อมังกรทมิฬทะยานเข้าใกล้ เข็มจำนวนมหาศาลสั่นเท่าก่อนจะถูกบดขยี้จนไม่เหลือซาก

มู่กุ่ยหวาดกลัว มันไม่สามารถต้านรับหมัดของหนิงฝานได้ ต่อให้มันอยากจะหลบก็ไม่ทัน!

*ตูม!*

มังกรทมิฬทะยานเข้าปะทะ ทำให้ร่างของมันระเบิดเป็นเศษเนื้อ แม้จะเพียงเหลือดวงจิต แต่ไม่อาจรอดมือหนิงฝาน และถูกดูดกลืนไปอย่างรวดเร็ว

ดวงจิตของจิตวิญญาณปีศาจอัดแน่นไปด้วยปราณปีศาจจำนวนมหาศาล จึงเป็นแหล่งพลังงานหล่อเลี้ยงรอยสักปีศาจของหนิงฝานได้เป็นอย่างดี

พวกมันตกตะลึงกับความแข็งแกร่งของหนิงฝาน หมัดที่ทรงพลังระดับนั้น ต่อให้เป็นขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นกลาง ก็ไม่อาจต้านรับได้โดยไม่บาดเจ็บ

“เด็กนั่นอยูเพียงขอบเขตกึ่งไร้ดัดแปลง แต่กลับสังหารขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นต้นได้ในพริบตา เป็นไม่ได้!”

“ร่างของมันเปล่งแสงสีทอง แสดงว่ามันอยู่ขอบเขตกายทองคำ แต่ถึงมันจะยังบรรลุขอบเขตไม่สมบูรณ์ แต่ก็แข็งแกร่งไม่แพ้พวกเรา”

เมื่อหนิงฝานเข้าใกล้ขอบของม่านพลัง เขากระตุ้นดรรชนีหมอกเมฆาม่วง สร้างกรงเล็บฉีกทำลายม่านพลัง

“บัดซับ! มันทำลายม่านพลังของพวกเราได้ยังไง?”

จิตวิญญาณไร้ดัดแปลงทั้ง 14 ตนตกตะลึง แม้ระดับพลังของหนิงฝานจะไม่สูง แต่กลับแข็งแกร่งจนพวกมันไม่อาจประมาทได้

“ฆ่ามัน!”

พวกมันทั้งหมดเร่งทะยานติดตามหนิงฝานเต็มกำลัง และระดมจู่โจมใส่หนิงฝานอย่างหนักหน่วง

แม้พวกมันไม่อาจไล่ตามได้ทัน แต่การจู่โจมผสานของพวกมันทรงพลังและรวดเร็ว อย่างน้อยๆก็สามารถสังหารขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นกลางได้ในทันที หรือต่อให้เป็นขั้นสูงก็ต้องบาดเจ็บ

ดังนั้นพวกมันจึงเชื่อว่าหนิงฝานและซูหยานไม่มีทางรอด

“หากข้าคิดจะไป พวกเจ้าอย่าคิดว่าจะขวางข้าได้!”

*ตูม ตูม ตูม*

หนิงฝานสวมเกราะอัสนี แม้การจู่โจมของพวกมันจะรุนแรงและสร้างรอยร้าวให้เกราะได้ไม่น้อยแต่เกราะก็ยังไม่พัง หลังจากรับการจู่โจมของพวกมันได้ หนิงฝานก็สวมผ้าคลุมลวงสวรรค์แล้วหายไปอย่างไร้ร่องรอย

พวกมันตกตะลึงอีกครั้ง เพราะเด็กคนเดียว สามารถรอดพ้นจากการรุมล้อมของพวกมันทั้งหมดได้โดยไม่บาดเจ็บ ผิดกับพวกมันที่จิตวิญญาณปีศาจระดับล่างตายไปมากมาย ทั้งขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นต้นยังตายไปอีก 1

“มันไม่มีทางออกไปจากที่นี่ได้แน่… แยกย้ายไปจับตัวมันมา ข้าจะฉีกเป็นชิ้นๆ!”...

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด