TQF:บทที่ 547 คิดถึงเข้ากระดูก โศกเศร้าน้ำตาไหล (2)

TQF:บทที่ 547 คิดถึงเข้ากระดูก โศกเศร้าน้ำตาไหล (2)

TQF:บทที่ 547 คิดถึงเข้ากระดูก โศกเศร้าน้ำตาไหล (2) แต่ใจของนางไม่อาจสงบลงได้ ใบหน้าอันคุ้นเคยปรากฏขึ้นลางๆบนท้องฟ้าสีดำ ใจของนางเหมือนถูกคนกระชากขึ้น เจ็บจนหน้าซีด ในนาทีนี้ น้ำตาเอ่อล้นขึ้นทำให้นางนึกถึงเพลงหนึ่งที่ชื่อว่า (ชาติปางก่อนจนชาตินี้) บทเพลงนั้นเหมือนเขียนขึ้นเพื่อนาง ไม่รู้ว่ารอมากี่ค่...