ตอนที่ 11 Central Lake
[เซ็นทรัลเลค]
มันเป็นพื้นที่ภายในป่าดึกดําบรรพ์ที่ใคร ๆ สามารถหาของเกรดสูงได้ แต่การมาก็มีความเสี่ยง ต้องผ่านมอนสเตอร์จำนวนมากและแม้ว่าเห็ดผีจะมีประสิทธิภาพ แต่ก็มีข้อจำกัดว่าจะมีมอนสเตอร์กี่ตัวที่สามารถหลบเลี่ยงการตรวจจับได้
'ฉันมีปัญหามากมายในเวลานั้นเช่นกัน'
โดยไม่คำนึงว่า Central Lake เป็นเพียงจุดหมายปลายทางสุดท้ายและเขาก็รีบไปที่นั่นทันที
'เราสามารถต่อสู้ที่นี่ได้'
พวกเขาต้องกำจัดมอนสเตอร์จำนวนมาก โดยใช้โอกาสนี้พัฒนาความแข็งแกร่ง
[Hunter's Totem]
ประเภท: สิ้นเปลือง
ผล: + 20% ความว่องไวต่อพันธมิตรภายในรัศมี 10 เมตร (2 ชั่วโมง)
[ขลุ่ยของฮันเตอร์]
ประเภท: เครื่องดนตรี
อันดับ: E
ความทนทาน: 700 (ไม่สามารถซ่อมแซมได้)
เอฟเฟกต์: มอนสเตอร์ดึงดูดเสียงขลุ่ย
[War Drum]
ประเภท: เครื่องดนตรี
อันดับ: E
ความทนทาน: 800 (ไม่สามารถซ่อมแซมได้)
ผล: + 20% ความแข็งแกร่งและพลังป้องกันแก่พันธมิตรที่อยู่ในรัศมี 12m
'นี่น่าจะดี'
ในวันที่ 3 คุณสามารถเลือกไอเทมประจำวันของพวกเขาตามผลงาน Hunter Totems ถึงแม้ว่าพวกมันจะเป็นของใช้สิ้นเปลือง แต่ผลของมันก็คุ้มค่า
'อุปกรณ์ที่ไร้ค่า จะเป็นเพียงภาระ'
“เริ่มที่นี่กันเถอะ”
อูฮยอครวบรวมปาร์ตี้รอบๆตัวในขณะที่เขาเปิดใช้โทเท็ม
รัศมีสีฟ้ากระจายออกไปเพิ่มความคล่องตัวของทุกคน 20%
“หนูเริ่มเลยไหมคะ?”
ซอง แอนนา กระพริบตาอย่างไร้เดียงสาขณะที่เธอถาม
อูฮยอคพยักหน้ากลับ แล้วเธอก็เริ่มเล่นขลุ่ยของนักล่า
ท่วงทำนองที่สงบสุขล่องลอยไปตามต้นไม้
แต่ผลคงอยู่ได้ไม่นาน
“Krururu”
กลุ่มก็อบลินดุร้ายปรากฏออกมา พวกมันติดตั้งอุปกรณ์ดีกว่ากลุ่มอื่นๆ เหมือนเป็นกลุ่มนักล่า
ทันทีที่เห็น นักเรียนมัธยมหญิงยู กายอง เธอก็เริ่มตีกลองทันที รัศมีสีแดงแพร่กระจายเพิ่มความแข็งแกร่งและพลังป้องกันของทุกคน 20%
“ถ้าทำตามแผนจะไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ”
สมาชิกปาร์ตี้ของอูฮยอค พยักหน้ากลับ
ในความเป็นจริงแผนไม่ได้มีอะไรมากมาย มันประกอบไปด้วยการกำจัดมอนสเตอร์ที่เข้ามาในขณะที่ปกป้อง แถวหลัง ซอง แอนนา และ ยู กายอง
'บัพ สำคัณมากในการต่อสุ้แบบกลุ่ม'
เป็นเหตุผลหลักที่พาพวกเขามาด้วย หากต่อสู้คนเดียวเขาจะต้องคอยดูแลกลุ่มอยู่ตลอดเวลา แต่อย่างน้อยด้วยวิธีนี้ พวกเขาก็สามารถดูแลตัวเองได้
'มันน่ารำคาญนิดหน่อย แต่….'
มันยังเร็วเกินไปที่จะสรุป แต่ก็คุ้มค่าที่จะฝึกฝนพวกเขาแทนที่จะเป็นภาระไปตลอดเวลา แผนดังกล่าวเริ่มต้นจากพื้นที่ Goblin ที่ค่อนข้างง่ายและจากนั้นจะเพิ่มระดับความยากให้สูงขึ้น
อูฮยอคเดินไปที่ก๊อบลินที่บุกเข้ามา ถือดาบในมือแต่ละข้าง
* * *
“แฮ่ แฮ่ก….”
ลีแจซองนั่งบนศพของก็อบลิน ในขณะที่พยายามหายใจ เขามองที่ดาบยาวและโล่เหล็กกล้าในมือ ร่างกายของเขาหมดแรง
“ทำได้ดีทุกคน”
ซอง แอนนาพูดขณะมองไปที่เพื่อนร่วมทีม เธอยังคงรู้สึกประหลาดใจกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น
เนินซากศพก็อบลิน มันน่าเหลือเชื่อมากที่เราฆ่าก็อบลินไปได้มากขนาดนี้ ทั้งๆที่ผ่านไปแค่ 2 ชั่วโมง
“มีเคล็ดลับในการต่อสู้เหรอ?”
ฮวาง ดงวาน ถาม อูฮยอค ขณะที่เขามองนาฬิกานักผจญภัยของเขา
มันไม่ใช่การต่อสู้ด้วยซ้ำ มันเป็นการสังหารหมู่เพียงฝ่ายเดียว การได้เห็นอูฮยอคฆ่าก็อบลินตั้งมากมายด้วยตัวคนเดียว ช่างน่าตื่นเต้นจริงๆ
“แค่เพิ่มค่าสถานะ”
คำตอบที่ตรงไปตรงมา แต่มันก็เป็นความจริงที่สุด
'หากคุณขาดประสบการณ์คุณจะต้องลองทำอะไรบางอย่าง'
ในตอนท้ายค่าสถานะจะเป็นเพียงสิ่งที่มีประโยชน์ แต่สกิลจะสำคัณที่สุด
“ค่าสถานะของคุณจะเติบโตขึ้น เมื่อคุณฆ่ามอนสเตอร์มากขึ้นหรือไม่”
“ใช่ แต่มอนเตอร์ต้องอยู่ในระดับใกล้เคียงกับคุณ”
นี่คือโลกบนพื้นฐานของระบบเกมดังนั้นสามัญสำนึกจึงไม่จำเป็นต้องใช้
หลังจากนนั้นวูอยอคใช้เวลาว่างสอนปาร์ตี้ของเขา เกี่ยวกับค่าสถานะพื้นฐาน
“ ฉันเข้าใจแล้ว เมื่อความว่องไวเพิ่มขึ้น ประสาทสัมผัสจะเพิ่มขึ้นตามไปด้วย
“การต้านทานเวทย์มนตร์เกี่ยวข้องกับค่ามานาด้วย ขอบคุณสำหรับการแบ่งปัน”
ในขณะที่สมาชิกปาร์ตี้ผงกหัวด้วยความเข้าใจ
ซอง แอนนาส่งบางสิ่งให้อูฮยอค
“นี่กินได้ไหม”
[เห็ดตัวตลก]
“หากกินในปริมาณน้อยจะทำหน้าที่เป็นยาหลอนประสาท แต่สามารถเป็นพิษถึงตายได้หากกินมากเกินไป มันถูกใช้ในการปรุงยา แต่มันอันตรายสำหรับผู้เริ่มต้น”
ซอง แอนนา วางเห็ดตัวตลกลงบนพื้นทันที ใบหน้าของเธอซีดเผือดด้วยความหวาดกลัว วูฮยอกหยิบมันขึ้นมาแล้วส่งเห็ดผีให้เธอแทน
“หากพบว่าตัวเองอยู่ในที่แคบให้ใช้มันเพื่อปกปิดตัวเอง มันสามารถช่วยชีวิตเธอได้”
“โอ้ หนูขออีกอันได้ไหม หนูมีพี่สาว ....”
“ฉันจะพิจารณามัน ถ้าเธอมีสิ่งที่มีประโยชน์มาแลกเปลี่ยน”
[กฎการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม]
เขาไม่ได้วางแผนที่จะแบ่งของให้กับทุกคน เขาจะเข้มงวดมากขึ้น เพื่อให้ทุกคนเข้าใจกฏพื้นฐานเหล่านี้
“แล้วอันนี้ละ?”
เธอดึงม้วนคัมภีร์ ออกมาจากกระเป๋าหนัง
[Fire magic :: Fire Bolt]
อูฮยอคจ้องที่เธอด้วยความประหลาดใจ
“เธอไปได้มาจากไหน”
“จากหีบสมบัติในป่า”
เธอโชคดีมากที่พบมันในขณะที่เก็บฟืนใกล้ ๆ ค่าย แม้ว่ามันจะเป็นไอเท็มที่ดี แต่วูฮยอกก็ส่ายหัว
“เธอควรใช้มัน”
"แต่…."
“เธอเป็นนักเวทเพียงคนเดียวในปาร์ตี้ มันสมเหตุสมผลที่จะเป็นของเธอ”
ม้วนคัมภีร์ที่พบในป่าสามารถใช้ได้ทันที
อูฮยอคทำให้แน่ใจว่าเธอเรียนรู้ทักษะไฟไปแล้วส่งเห็ดผีอีกตัวให้เธอ
'ยังไม่ถึงเวลาที่ฉันจะต้องสนใจเวทย์มนตร์'
โดยทั่วไปนักผจญภัยสามารถมีได้เพียง 2 คลาสเท่านั้น หากรวม Elixir of Paradise ที่สามารถพบได้ใน Central Lake ก็จะมีคลาสได้สูงสุด 4 ถึงกระนั้นนักเวทก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาคิดว่าจำเป็น
ถ้าเขาเรียนรู้ทักษะไฟ มีโอกาศสูงที่ คลาสนักเวทฝึกหัด จะถูกบังคับให้เขา
'ฉันสนใจแต่คลาสซ่อนเร้นเท่านั้น'
คลาสธรรมดาอื่นๆ จะทำให้การย้อนอดีตกลับมาของเขาไร้ความหมาย
อูฮยอคลุกขึ้นยืนในขณะที่พูด
“เก็บของซะ เราต้องไปกันอีกไกล”
