SC: บทที่ 410 การประณีประนอมของผู้เฒ่าเหลียง

SC: บทที่ 410 การประณีประนอมของผู้เฒ่าเหลียง

SC: บทที่ 410 การประณีประนอมของผู้เฒ่าเหลียง “โฮ่?” .เห็นเด็กตัวเล็กคนนี้ใจกล้าดุจดังกางเขนเหล็ก หลินเฉิงก็ยักคิ้วขึ้น และหันไปหาชายแก่ เมื่อชายแก่รู้ตัวแล้วว่าคนทั้งสองกำลังรอคำตอบจากเขา เขาก็ได้แต่ยิ้มอย่างขมขืด ฉีเซ๊่ยวฮันเองก็รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ตลอด แต่ถึงยังไง เขาก็ยังไม่รู้ขอบเขตความสามา...