GGS:บทที่ 392 ตะลึง

GGS:บทที่ 392 ตะลึง

GGS:บทที่ 392 ตะลึง เนื่อเพลงนั้นบรรเลงเข้าจังหวะกับเปียโนเป็นอย่างดีตามธรรมชาติของมัน และเสียงนั้นแหลมนิดหน่อยแต่ก็ยังคงความสนุกของมันอยู่ ถังเซี่ยวหยูและซูหยาค่อยๆ ตานต้นทางของเสียงร้องไป เสียงนั้นอยู่ไกลออกไป ปนกับเสียงกระพือของปีก นกแก้วสองตัวบินมาเกาะที่ออแกนไฟฟ้าที่หลี่น้อยกำลังเล่นอยู่ ก่อนที...