บทที่ 195 ถูกติดตาม
กองกำลังของอาณาจักรเซิ่งหลิงอยู่ในสภาพที่น่าสังเวช ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวห้าในเก้าเสียชีวิตจากการระเบิด อีกสองคนได้รับบาดเจ็บสาหัส ... ในขณะที่อีกสองคนได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย จอมยุทธขอบเขตจื่อฝู่ทุกคนได้รับบาดเจ็บจากการระเบิด เหลือเพียงนายน้อยผมสีฟ้าที่ร่างกายของเขาสั่นเล็กน้อยเพราะเขาถูกผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวผลักออกไปได้ทันในช่วงเวลาสำคัญ
"ปัง!"
ขณะที่ทุกคนกำลังอยู่ในสถานะงุนงง พื้นผิวของพื้นดินก็ระเบิดออกมาและเจียงอี้ก็พุ่งขึ้นมาจากพื้นดิน เขาดึงดูดความสนใจของกองทัพอาณาจักรเซิ่งหลิง เมื่อพวกเขาตระหนักว่ามันเป็นจอมยุทธขั้นที่สองของขอบเขตจื่อฝู่ พวกเขาก็เผยสีหน้าดูถูกเหยียดหยามทันที พวกเขาคิดว่าเจียงอี้กำลังหลบซ่อนตัวอยู่ใกล้ๆและกำลังเตรียมพร้อมที่จะหลบหนี
อย่างไรก็ตาม เจียงอี้ไม่เพียงแต่จะไม่ได้หนี แต่เขายังวิ่งตรงเข้าไปหาพวกเขาอย่างรวดเร็วพร้อมหยิบเหรียญตราบนพื้น จอมยุทธทุกคนจากอาณาจักรเซิ่งหลิงล้วนแต่พากันโมโหโกรธากับการกระทำของเขา
พวกเขาเคยเห็นคนหน้าด้าน แต่ไม่มีใครเทียบเจียงอี้ได้เลย เขากล้าฉกเหยื่อจากปากเสือ? มันยังไม่หยุดแม้กระทั่งในขณะที่พวกเขากำลังโกรธ!
"เจ้าคงเหนื่อยกับการใช้ชีวิตแล้ว!"
ขณะที่นักสู้ขอบเขตจื่อฝู่แปดคนรีบวิ่งไป เจียงอี้ก็หยุดเก็บเหรียญตรา เขากระโดดขึ้นจากพื้นและลอยอยู่บนอากาศก่อนที่จะตะโกนว่า "หมาป่าจันทราสีเงิน!"
"บุฟ"
หมาป่ายักษ์สีฟ้าปรากฏตัวและเจียงอี้ก็ขึ้นขี่มันทันที เขาเคลื่อนไหวราวดาบคมและอ้อมคนแปดคนเพื่อมุ่งตรงไปยังนายน้อยผมสีฟ้า
"หมาป่าจันทราสีเงิน? ประมุขน้อย ระวังตัวด้วยขอรับ!"
ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวทั้งสี่เปลี่ยนแปลงท่าที พวกเขาสองคนที่ไม่ได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงบินไปทางนายน้อยผมสีฟ้าทันที ในขณะที่ผู้เชี่ยวชาญอีกสองคนที่บาดเจ็บสาหัสก็ปลดปล่อยพลังกระบี่
เจ้าหมา! กระโดด!
เจียงอี้มองผู้เชี่ยวชาญทั้งสี่คนนี้ ทันทีที่พวกเขาเคลื่อนไหว เขาใช้ความคิดของเขาสั่งปีศาจหมาป่าทันที ปีศาจหมาป่าย่อตัวลงบนพื้นและกระโดดขึ้นหลบแสงจากเพลงกระบี่ทั้งสองได้อย่างง่ายดาย
เลี้ยวกลับ!
เมื่อมันถึงพื้นดิน เจียงอี้ควบคุมมันให้พุ่งไปทางด้านข้าง หน้าไม้สังหารเทพปรากฏขึ้นมาในมือของเขาและยิงธนูหน้าไม้เจ็ดดอกไปที่หนึ่งในผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวที่กำลังบาดเจ็บสาหัส
หมาป่าจันทราสีเงินนั้นเร็วแล้ว แต่หน้าไม้สังหารเทพนั้นเร็วกว่า ไฟสีดำจำนวนมากส่องประกายและทะลุร่างของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวผู้นั้น ขณะนี้ร่างกายของเขาไม่เคลื่อนไหวและเสียชีวิตทันที
"อู๋เทียน! หน้าไม้สังหารเทพ? ตายซะ!"
ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวที่ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยสองคนอยู่ขนาบข้างนายน้อยผมสีฟ้า
เมื่อพวกเขาเห็นเจียงอี้ฆ่าหนึ่งในสหายของพวกเขา พวกเขาก็โกรธแค้นทันที หนึ่งในนั้นคอยปกป้องนายน้อยในขณะที่อีกคนหนึ่งระเบิดแก่นแท้พลังผ่านมือทั้งสองสู่กระบี่ของเขา
"ฟึ่บ ฟรึ่บ!"
แสงกระบี่รูปพระจันทร์เสี้ยวสองเงาถูกยิงออกมาที่เจียงอี้ในขณะที่ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวอีกด้านหนึ่งมีประกายไฟระเรื่อ ซึ่งเขายังคงโกรธแค้น และไม่สนใจร่างกายของเขาและปล่อยพลังดัชนีอย่างเงียบๆไปที่ปีศาจหมาป่าด้วยความเร็วราวฟ้าผ่า
เจ้าหมา ไปทางซ้าย!
เจียงอี้หมกมุ่นกับแสงกระบี่รูปพระจันทร์เสี้ยวจากด้านหลังทำให้เขาหันปีศาจหมาป่าด้วยความเร็วที่เร็วที่สุด เมื่อปีศาจหมาป่าเปลี่ยนทิศทาง ดวงตาของเขาก็เบิกกว้าง พลังดัชนีอีกด้านหนึ่งกำลังจะปะทะพวกเขาด้วยความเร็วสูง ปีศาจหมาป่าไม่มีเวลามากพอที่จะหันทิศทางและกำลังจะถูกโจมตีด้วยพลังดัชนีนั้น
เมื่อปีศาจหมาป่าตัวนี้ได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิต ความเร็วของเจียงอี้คงไม่สามารถหนีไปไหนได้ และมีเพียงความตายเท่านั้นที่รอเขาอยู่!
"ไหมปีศาจนภา!"
จิตใจของเขามีความคิดเกิดขึ้นแล้วตะโกนออกมา ไหมปีศาจนภาเป็นสิ่งประดิษฐ์ระดับสวรรค์และแม้กระทั่งพลังของผู้อาวุโสจีและผู้อาวุโสหลิวยังไม่สามารถสร้างความเสียหายได้ มันคงจะสามารถป้องกันพลังนี้ได้ใช่ไหมนะ?
"ปัง!"
จริงด้วย!
ไหมปีศาจนภาบินออกไปด้วยความเร็วสูงและปิดกั้นทางข้างหน้าของหมาป่าจันทราสีเงิน เมื่อพลังกระทบไหมปีศาจนภาแล้ว มันให้ความรู้สึกราวกับว่ามีกำปั้นทุบลงไปในน้ำซึ่งทำให้ไหมปีศาจนภาเปล่งแสงสีขาวออกมาโดยไม่ได้รับความเสียหายใดๆ
"ฮ่า ๆ ๆ ๆ !"
เจียงอี้หัวเราะด้วยความปีติยินดี ไม่เพียงแต่ไหมปีศาจนภานี้จะเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ใช้พันธนาการศัตรู แต่มันยังเป็นสิ่งประดิษฐ์สำหรับป้องกันอีกด้วย! ด้วยไหมปีศาจนภาผืนนี้ เขายังต้องมีความกลัวอะไรกับพลังจากผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวอีก?
"ฆ่า!"
เจียงอี้ควบคุมปีศาจหมาป่าทันที หมาป่าปีศาจตัวนี้เร็วมากจนจอมยุทธขอบเขตจื่อฝู่ส่วนใหญ่จะรู้สึกได้เพียงภาพติดตาที่ผ่านพวกเขาไปแล้ว ก่อนที่พวกเขาจะโจมตีด้วยอาวุธ ปีศาจหมาป่าก็พุ่งเข้าหาพวกเข้าแล้ว
เจียงอี้ควบคุมปีศาจหมาป่าและเริ่มล้อมพวกเขาอย่างต่อเนื่อง เขาใส่ลูกธนูหน้าไม้สังหารเทพและฆ่าจอมยุทธฝ่ายตรงข้ามที่อยู่ขั้นสูงสุดของขอบเขตจื่อฝู่
มีบางอย่างที่เจียงอี้รู้สึกว่าผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวที่พิการซึ่งปัจจุบันได้รับการคุ้มครองจากกลุ่มของพวกเขานั้นไม่สามารถถูกยิงได้ ช่างน่าเสียดายนัก
"ฟรึบ ฟึ่บ!"
ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวที่อยู่ข้างหลังเขานั้นไล่ล่าอย่างไม่หยุดยั้ง และตวัดแสงกระบี่รูปจันทร์เสี้ยวเป็นครั้งคราว เจียงอี้ไม่ได้สนใจที่จะเปลี่ยนทิศทางของปีศาจหมาป่าและเพียงแค่ใช้ไหมปีศาจนภาปิดกั้นแสงกระบี่เหล่านั้น
ทุกครั้งที่แสงกระบี่และไหมปีศาจนภากระทบกัน มันเหมือนมีหมัดยักษ์ทุบลงไปในน้ำ ไหมปีศาจนภาจะเกิดแสงและสั่นไหวเล็กน้อยและกลับมาสมบูรณ์แบบเช่นเดิม
หลังจากไล่ล่าชั่วระยะหนึ่ง ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวไม่กล้าที่จะปลดปล่อยแก่นแท้พลังของเขาอีกต่อไป เจียงอี้ควบคุมปีศาจหมาป่าเพื่อท่องไประหว่างนักสู้ขอบเขตจื่อฝู่ ด้วยคนของเขาที่อยู่ที่นั่นเต็มไปหมด เขาอาจจะฆ่าคนของเขาโดยไม่ตั้งใจ
"ทุกคน มารวมตัวข้างหน้าข้า อู๋กัง เจ้าไม่ต้องปกป้องข้า! ใช้ดาบภูติจันทราฆ่าชายคนนั้นซะ!"
นายน้อยที่มีผมสีฟ้าตะโกนออกมา ซึ่งทำให้ทุกคนตกใจ พวกเขาหยุดไล่ตามเจียงอี้และรีบไปวิ่งหานายน้อยคนนั้นอย่างรวดเร็ว
ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวที่ปกป้องนายน้อยผมสีฟ้ากัดฟันและคว้าดาบภูติจันทรามาไล่ล่าเจียงอี้
เมื่อชายผู้นั้นขยับ ร่างกายของเขาก็ถอยกลับทันที ทันใดนั้นเจียงอี้ก็ใช้ไหมปีศาจนภาเพื่อพันธนาการผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวที่กำลังตามล่าเขาอยู่
เมื่อทุกคนถอยกลับไปจนเหลือเพียงผู้เชี่ยวชาญการขอบเขตเสินโหยวที่ไล่ตามเขา ปกติแล้วเจียงอี้ก็ไม่มีความเมตตาใดๆ เขาสั่งให้ปีศาจหมาป่าหันกลับไปและทำให้บุคคลนั้นกลายเป็นเกี๊ยวมนุษย์ด้วยไหมปีศาจนภาอย่างง่ายดาย
คนผู้นี้มีดาบยาว แต่เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่สิ่งประดิษฐ์ระดับสวรรค์และไม่สามารถสร้างความเสียหายให้กับไหมปีศาจนภาได้
"ฟรึ่บ!"
หมาป่าจันทราสีเงินวิ่งเข้าหาผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวอย่างรวดเร็ว ขณะที่มันอยู่ห่างไปเพียงสิบกิโลเมตร เจียงอี้ก็กระโดดขึ้นมาในขณะที่หมาป่าจันทราสีเงินหายไปกลางอากาศ และไหมปีศาจนภาก็ถูกเก็บไว้ในไข่มุกวิญญาณเพลิงทันที
“เอ๊ะ?”
ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวผู้ซึ่งหวาดกลัวในขณะนี้กำลังมองไปรอบๆ พร้อมกับความงุนงงเมื่อไหมปีศาจนภาหายไป ความงุนงงของเขาเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว มันกลายเป็นความกลัวเมื่อเขาเห็นเจียงอี้รีบรุดมาพร้อมกับเปลวเพลิงที่น่าสยดสยองที่ออกมาจากร่างกายของเขา ก่อนที่ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวจะสามารถโจมตีใดๆได้ เขาก็ถูกไฟคลอกเสียแล้ว
"หนีก่อน!"
เมื่อผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวที่อยู่ข้างนายน้อยผมสีฟ้าเห็นสหายของเขาถูกเผาเป็นผงในทันที เขาคว้านายน้อยผมสีฟ้าด้วยแขนข้างเดียวและถอยกลับอย่างรวดเร็ว
ผู้คนกว่าร้อยคนที่เหลือตอบสนองอย่างรวดเร็วเช่นกัน พวกเขาไม่ได้แห่กันไปในทิศทางเดียวกันแต่พากันกระจัดกระจายไปทุกทิศทางแทน
ไล่ล่า!
เจียงอี้เรียกหมาป่าจันทราสีเงินออกมาเพื่อตามไล่ล่า แต่เขาไม่ได้ไล่ตามนายน้อยผมสีฟ้าคนนั้น ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวที่อยู่กับเขานั้นมีดาบภูติจันทรา เจียงอี้กลัวว่าไหมปีศาจนภาจะถูกทำลาย
ดังนั้นเขาจึงวิ่งไปบริเวณรอบๆโดยใช้เปลวไฟของเขาเผาศัตรูหลายคน จากนั้นเขาก็กลับมาอย่างรวดเร็วเพื่อรวบรวมสิ่งของที่เหลือจากการต่อสู้
“เอ๊ะ นี่มันอะไรน่ะ?”
เมื่อเขากำลังรวบรวมเหรียญตรา เขารู้สึกประหลาดใจที่พบความผิดปกติเล็กๆน้อยๆ แมลงที่ถูกไหม้เกรียม? เขากระพริบตาอย่างระแวดระวังเนื่องจากแมลงผิดปกติเหล่านี้มีควันสีเขียวและก่อนหน้านี้มันถูกเพลิงโลกาเผาอย่างแน่นอน
ปัญหาคือ ... เพลิงโลกานั้นน่าสะพรึงกลัวจนสามารถเปลี่ยนผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวให้กลายเป็นฝุ่นได้ แต่แมลงพวกนี้เพียงแค่ไหม้เกรียม? นอกจากนี้เขายังไม่ได้สังเกตเห็นว่าแมลงเหล่านี้อยู่รอบๆ ... จนถึงตอนนี้ เขาก็ยังไม่เห็นนักเวทย์ทมิฬเช่นกัน เผ่าคนเถื่อนที่อาหนีเป็นผู้นำก็ไม่มีบุคคลใดที่รู้วิธีใช้อาคม
“นักเวทย์ทมิฬ?”
เมื่อเขาคิดถึงสิ่งนี้ ร่างกายของเจียงอี้ก็สั่นเทา ดวงตาของเขาสั่นไหวในขณะที่เขาเก็บเหรียญตราทั้งหมดบนพื้นอย่างรวดเร็วก่อนที่จะตะโกนว่า "เพลิงโลกา ออกมา!"
"ฟู่ ฟู่!"
เพลิงโลกาพุ่งออกมาจากไข่มุกวิญญาณเพลิงและเจียงอี้ก็สังเกตรอบๆทันที มีบางอย่างที่ทำให้เขาตกใจ มีแมลงอีกสองตัวที่ปรากฎตัวรอบตัวเขาและถูกเผาไหม้เป็นตอตะโก
“แมลงที่มองไม่เห็น? มีคนติดตามข้า? หรือนี่จะเป็นนักเวทย์ทมิฬ?”
เมื่อเจียงอี้ตระหนักถึงมัน การแสดงออกของเขาขุ่นมัวเป็นอย่างยิ่ง อาคมของนักเวทย์ผู้นี้ช่างมหัศจรรย์มาก หากไม่ใช่เพราะเพลิงโลกาของเขาที่ช่วยให้เขาค้นพบแมลงที่มองไม่เห็นเหล่านั้น เขาอาจจะตายโดยไม่รู้ตัว
"ถอย!"
เจียงอี้เรียกหมาป่าจันทราสีเงินทันที หลังจากพุ่งออกมาเป็นเวลาสามสิบนาทีและออกมาหลายร้อยกิโลเมตรแล้ว เขาประหลาดใจที่เห็นแมลงอีกสองตัวที่ไหม้เกรียมเมื่อเขาปล่อยเพลิงโลกาออกมาอีกครั้ง
เขาถูกติดตามอย่างสมบูรณ์โดยเผ่าพันธุ์โบราณของหยุนเฮ่อ แมลงพิษเขียว!
