บทที่ 20 (สิ้นสุดภารกิจโลกที่1) อ่านฟรี
บทที่ 20 (สิ้นสุดภารกิจโลกที่1) อ่านฟรี
ฉีเซิงมีความสุขเป็นอย่างมากเมื่อได้รับร่างกายอ่อนเยาว์ของเธอกลับคืนมา มีความสุขเสียจนกระโดดโลดเต้นภายในมิติของระบบอยู่ชั่วครู่กว่าจะสามารถสงบสติอารมณ์ลง เธอทิ้งตัวลงนั่งขัดสมาธิเบื้องหน้าของแท่นหนังสือคริสตัลเจ้าเก่าเจ้าเดิม
[ยินดีต้อนรับกลับ ไม่ทราบว่าตอนนี้โฮสต์รู้สึกอย่างไรบ้าง?] เสียงเย็นยะเยือกของระบบดังออกมา
‘รู้สึก? ฉันควรรู้สึกอะไร?’ ฉีเซิงจ้องหน้าจอคริสตัลด้วยสายตางุนงง
[.......................]
“ภารกิจลับน่าจะไม่สำเร็จใช่ไหม?” ซือฉีเซิงเท้าคางพลางถามปัดเปลี่ยนเรื่อง
ฉีเซิงสัมผัสได้ว่าฉู่ถางไม่ได้ตกหลุมรักเธอ เขาไม่เคยแตะต้องเธอในทำนองเรื่องอย่างว่าเลยด้วยซ้ำ แม้ว่าในช่วงหลังเขาจะดูแลเธอดี แต่นั่นก็เป็นแค่การดูแลแบบคนในครอบครัวเดียวกันเท่านั้น และเป็นเพียงความรักบริสุทธิ์ระหว่างคนในครอบครัวเท่านั้น ฉู่ถางไม่น่าจะมีความรู้สึกฉันท์ชู้สาวกับเธอ
[ยืนยัน ภารกิจลับยังไม่สำเร็จ]
หน้าจอกระพริบก่อนจะแสดงค่าสถานะของเธอ
ชื่อ: ฉีเซิง
คะแนนศีลธรรม : -99,000
ระดับของภารกิจ : F
คะแนนภารกิจ :75
คะแนนสะสม : 1,000
สถานะภารกิจลับ : ไม่สมบูรณ์
[โฮสต์ไม่ถูกกำจัด เนื่องจากค่าเปอร์เซ็นต์ความคืบหน้าของภารกิจลับมีค่าเท่ากับ 60% อย่างไรก็ตามเพื่อเป็นการลงโทษที่โฮสต์ทำภารกิจลับไม่สำเร็จ คะแนนสะสมของโฮสต์จะถูกลดลง 500 คะแนน]
สิ้นเสียงของระบบ ค่าคะแนนสะสมที่แสดงบนหน้าจอของเธอถูกหักออกไป 500 คะแนนในทันที
ฉีเซิง “…………...”
[โฮสต์มีคุณสมบัติครบตามเงื่อนไขในการใช้ฟังก์ชันร้านค้าของระบบแล้ว โฮสต์ต้องการเปิดมันหรือไม่?]
‘โอ้ ร้านค้าของระบบเรอะ? มีไอ้ของพรรค์อย่างนี้อยู่จริงๆ ด้วย! เปิดเลยสิ เปิดเลย!!’
ทันใดนั้นหน้าจอแสดงสถานะตรงหน้าของฉีเซิงก็เปลี่ยนไปเป็นแคตตาล็อกรายการสินค้า รายการสินค้า… ‘บ้าบออะไรกันล่ะเนี่ย?!’
ในแคตตาล็อกมีสินค้าตั้งแต่ของขนาดเล็กเช่น ข้าว, น้ำมันพืช, เกลือ, หรือแม้กระทั่งตุ๊กตา ไปจนถึงของขนาดใหญ่เช่น ยานรบอวกาศซึ่งมีสมรรถนะในการพรางตา ยิ่งไปกว่านั้นยังมีเครื่องปลอมแปลงเอกสารราชการ (เอกสารสำคัญส่วนบุคคล), ตัวสะเดาะกลอน, …, และอีกล้านแปดของประเภทสิ่งของ
ฉีเซิงมองรูปของยานรบอวกาศ ก่อนจะเลื่อนสายตาไปยังราคาคะแนนสะสม ราคามันมีเลข0มากมายเสียจนนับไม่ถ้วน เธอปิดหน้าต่างร้านค้าลงทันที เมื่อราคาของมันแพงเกินกว่าที่เธอจะมีปัญญาจ่ายได้
[โฮสต์เนื่องจากทางเราได้ตรวจพบบั๊ก [1]ในภารกิจก่อนหน้า ระบบจึงต้องการตรวจสอบโฮสต์อีกครั้ง ดังนั้นขอความร่วมมือของโฮสต์กรุณาอย่าขัดขืนหรือต่อต้านการตรวจสอบ]
‘บั๊ก? เจ้าระบบโง่! บั๊กนั่นนายหมายถึง ความสามารถในการแฮ็กระบบของฉันน่ะเรอะ? แล้วรวมไปถึงระเบิดสองลูกนั่นก็ด้วยใช่ไหม?’ ฉีเซิงกรอกตามองบนอย่างเบื่อหน่าย ‘อ่ะ อยากตรวจก็ตรวจไป! แต่นายไม่มีวันเจออะไรแน่เจ้าโง่!’
และสุดท้าย...ระบบก็คว้าน้ำเหลว เมื่อมันตรวจเท่าไรก็ไม่พบข้อมูลอะไรผิดปกติ ข้อมูลที่ได้รับยังคงเป็นข้อมูลเดิมเฉกเช่นข้อมูลเริ่มต้น ไม่มีบรรทัดไหนของข้อมูลที่แสดงว่าโฮสต์มีความสามารถในการเจาะระบบ ระบบตกอยู่ในความสงสัย ‘นี่มันไม่น่าจะถูกต้อง…’
[โฮสต์ต้องการที่จะเริ่มต้นภารกิจต่อไปเลยหรือไม่?]
[เริ่มต้นการถ่ายโอนข้อมูล…]
‘เฮ้ยยย! เจ้าระบบ! ฉันยังไม่ได้ตอบอะไรนายเลยไม่ใช่เรอะ?! นี่นายกำลังแก้แค้นฉันอยู่ใช่ไหมเจ้าระบบโง่!’
……………………………….
เพียะ!!!!
เพียงแค่เข้ามาอยู่ในร่างใหม่ ฉีเซิงก็โดนตบเข้าฉาดใหญ่เสียจนแก้วหูสั่นสะเทือน ร่างของเธอโอนเอนไร้ทิศทางก่อนจะล้มพับลงบนพื้น
“คัท! ใครบอกให้เธอล้มลงน่ะห๊ะ?! เธอคิดว่าตัวเองเป็นหลินไต้อวี้หรือไง[2]? นี่มันเทคที่เก้าแล้ว เธอช่วยผ่านๆ ฉากนี้ไปสักทีไม่ได้เรอะ!”
ฉีเซิงผงะ เพราะเสียงตะคอกที่ดังออกมาจากลำโพง เธอส่ายศีรษะก่อนจะเลื่อนสายตาขึ้นมองเพื่อประเมินว่าตอนนี้เธอกำลังอยู่ที่ไหน
ห้องรับรองแขกตบแต่งด้วยเครื่องเรือนรูปทรงเก่าแก่… เก่าแก่มาก…
สตรีงดงามผู้ซึ่งรูปลักษณ์ตรงกับคุณลักษณะของสาวงามในยุคอดีตทุกกระเบียดนิ้ว…
เจ้าหล่อนจะสวยในสายตาเธอมากกว่านี้ ถ้าแม่คนงามตรงหน้าจะไม่มองฉีเซิงด้วยท่าทางดูถูกเย้ยหยัน!
เมื่อฉีเซิงสำรวจบริเวณแวดล้อมโดยถี่ถ้วน ความงุนงงในแววตาของเธอก็หายวับ
ถ่ายภาพยนตร์, วงการบันเทิง, คนดัง คำเหล่านี้ปรากฏขึ้นในหัวของเธอ
เธอสูดลมหายใจลึกๆก่อนจะพยุงตัวลุกขึ้น เธอกวาดสายตามองหญิงสาวเบื้องหน้า ‘แม่นี่เป็นคนตบฉัน หล่อนใช้แรงควายตบมาขนาดนั้น เห็นกันอยู่ชัดๆ ว่าต้องการกลั่นแกล้งฉัน’
ฉีเซิงไม่รู้ว่าเจ้าของร่างนี้เคยผิดใจอะไรกับเจ้าหล่อน ดังนั้นตอนนี้เธอจึงทำได้เพียงแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้าไปก่อน เธอก้มศีรษะให้ผู้กำกับ “ขอโทษค่ะผู้กำกับ ครั้งหน้าฉันจะทำให้มันผ่านแน่ๆค่ะ”
แม้ว่าผู้กำกับชายร่างอ้วนจะยังคงโกรธ แต่เมื่อฉีเซิงผู้ซึ่งเป็นหญิงสาวอายุน้อยกล่าวขอโทษเขาด้วยท่าทางจริงใจ เขาก็ไม่สามารถกล่าวดุด่าอะไรเธอได้อีก เขาโบกมือปัดด้วยท่าทางฉุนเฉียว “ไป ไปพักก่อน อีกสักพักค่อยมาถ่ายกันใหม่”
จากคำพูดของผู้กำกับ บรรดาทีมงานของกองถ่ายต่างพากันกระจายตัวออกไปทันที หญิงสาวตรงหน้าฉีเซิงทำเสียงฮึมฮัมในลำคอเบาๆ ก่อนจะเชิดหน้าขึ้นแล้วเดินยกกระโปรงยาวลากพื้นจากไปด้วยท่วงท่าราวกับราชินี
ฉีเซิงลูบใบหน้าที่โดนตบของเธอช้าๆ สายตาหม่นมืดไร้ประกายจับจ้องบนแผ่นหลังของหญิงสาวผู้ซึ่งเพิ่งสะบัดหน้าเดินออกไป
[1] Bug- ข้อผิดพลาด/ข้อบกพร่องซึ่งเกิดขึ้นบนโปรแกรม/ระบบ สามารถส่งผลให้โปรแกรม/ระบบเสียหายได้ในอนาคต
[2] หลินไต้อวี้-นางเอกของนวนิยายคลาสสิคเรื่องหนึ่งของจีน เป็นหญิงสาวผู้มีร่างกายอ่อนแอ จบชีวิตด้วยการตรอมใจตายเพราะถูกหลอกลวง เธอตายในห้องหออย่างเดียวดาย
................................................
โน้ตของคุณผู้เขียน
ตอนเปิดของโลกต่อไปไม่ยาวนักนะคะ ได้โปรดเข้าใจ ฉู่ถางเป็นพระเอกของเรื่องนี้ค่ะ แต่ไม่ได้เป็นพระเอกแบบที่ตกหลุมรักตัวเอกของเราง่ายๆ แต่มั่นใจได้เลยค่ะ ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาจะไม่หน่วงปวดตับ จะมีเพียงแต่รักเกินพอดีนั่นล่ะค่ะ อีกอย่างหนึ่งนิยายทุกเรื่อง(ทุกโลก) เป็นโลกที่ใกล้จะ ‘พังทะลาย’ ตัวละครทุกตัวในเรื่องนั้นๆ จึงมักจะ ‘ไม่ปกติ’ ดังนั้นได้โปรดอย่าประหลาดใจกันเลยนะคะ ถ้าพวกคุณมีความคิดเห็นอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้บอกกันได้นะคะแต่อย่ารุนแรง(ด่าได้แต่อย่าแรง) โปรดเป็นดั่งนางฟ้าตัวน้อยๆ ที่เต็มไปด้วยความรักกันเถอะเนอะ
รักพวกคุณทุกๆ คนヾ(^▽^*)))
อ้อ โลกที่สอง เป็นโลกเกี่ยวกับวงการบันเทิงนะคะ
ติดตามข่าวสาร นิยายเรื่องนี้ได้ที่ทางเพจด้านล่างนี้นะคะ
