บทที่ 62 ร่างหยินสวรรค์
บทที่ 62 ร่างหยินสวรรค์ หลังจากอาบน้ำเสร็จ ซูเถาเอาผ้าขนหนูพาดบ่าไว้พลางสังเกตเห็นว่าห้องของไคหยานนั้นยังเปิดไฟอยู่ เขายืนกระแอมอยู่ข้างนอกอยู่แป๊ปนึงก่อนจะเปิดประตูเข้าไป ไคหยานขมวดคิ้ว “นี่ก็ดึกมากแล้ว ทำไมยังไม่นอนล่ะ ?” ซูเถายักไหล่ “ใช่ มันดึกมากแล้ว แล้วเธอล่ะทำไมยังไม่นอน หรือว่ารอที่จะคุยกับ...
