ตอนที่ 98 ไล่ตาม 1 หมัด
ตอนที่ 98 ไล่ตาม 1 หมัด
“คิดจะตามจับฉัน? ฝันไปเถอะ！”
ในขณะที่ทารกคนนั้นและจูเก๋อโหย๋วหลงเฝ้าควบคุมนักโทษเหล่านั้นอยู่ “ลูกพี่เป้า”ก็ได้สั่งเกตเห็นฮวางซางไล่ตามเข้ามาด้านหลัง แต่ในใจกลับหัวเราะออกมาอย่างมั่นใจ
พลังเหนือมนุษย์ของเขานั้นมีความพิเศษมาก คือสามารถกลายร่างเป็นเงาดำได้ ถึงแม้ว่าในเวลานี้จะไม่สามารถกลายร่างเป็นเงาได้สมบูรณ์แบบก็ตาม แต่กลับสามารถทำให้ร่างกายดูเลือนรางได้ ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เถาวัลย์และต้นไม้ที่ปกคลุมมาตลอดเส้นทางในป่าแห่งนี้ก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อเขาด้วย ดังนั้นเขาจึงไม่คิดว่าฮวางซางจะตามเขามาได้ทัน
แต่ไม่นานเขาก็ค้นพบว่าตัวเองนั้นคิดผิด และเป็นความผิดพลาดอย่างมหันต์ด้วย！
บึมบึมบึมบึมบึมบึม！
ในขณะที่ร่างกายที่กลายเป็นเงา อยู่ท่ามกลางเถาวัลย์อันสมบูรณ์และต้นไม้ใหญ่เหล่านั้น เสียงระเบิดอันรุนแรงก็ดังขึ้นมาอย่างกระทันหันที่ด้านหลังไม่ไกลมากนัก อีกทั้งเสียงที่ได้ยินก็กำลังเคลื่อนที่ไกล้เข้ามาเรื่อยๆอีกด้วย ！
“อะไรกัน?”
เมื่อได้ยินเสียงระเบิดที่ดังเข้ามาใกล้เรื่อยๆจากด้านหลัง ในใจของ “ลูกพี่เป้า” ก็ตื่นตระหนกขึ้นทันใด พร้อมกับหันหลังกลับไปดูในทันที
แต่ภาพที่เขาเห็นต่อจากนั้นกลับทำให้รูม่านตาของเขาหดลง และหัวใจที่หดตัวลงอย่างรวดเร็วทันที！
ณ สถานที่ที่ไม่ไกลจากด้านหลังของเขามากนัก ฮวางซางที่ร่างกายปกคลุมไปด้วยลำแสงเจิดจรัสราวกับเทพที่มีอานุภาพเกรียงไกรในตำนานอย่างไรอย่างนั้น กำลังอยู่ในสภาวะเจอเถาวัลย์ตัดเถาวัลย์ พบต้นไม้ฟันต้นไม้ และไล่ตามเขามาด้วยความเร็วจนน่าตกใจ！
“เจ้านี่เป็นสัตว์ประหลาดอะไรกันแน่เนี่ย！”
ในขณะที่มองไปยังต้นไม้ใหญ่ และเถาวัลย์ที่อยู่ด้านหน้าของฮวางซาง ที่ถูกทำลายพังพินาศย่อยยับไปอย่างง่ายดาย ซึ่งแทบจะไม่เป็นอุปสรรค ในความเร็วของฮวางซางเลยแม้แต่น้อย ในใจของ“ลูกพี่เป้า” ก็เต็มไปด้วยความรู้สึกหวาดผวาขึ้นมาทันใด
เขาที่เดิมทีคิดว่า พละกำลังหลังจากกลายร่างมาเป็นหมีใหญ่ของพี่ชายตนเองนั้นน่ากลัวมากพอแล้ว แต่เมื่อเห็นในตอนนี้ พละกำลังของเจ้านี้กลับมากมายห่างไกลกว่าพี่ชายตนเป็นไหน ๆ！
มิน่าละพี่ชายถึงได้ตายด้วยเงื้อมมือของเขา！
นี่มันไทแรนโนซอรัสในร่างคนชัดๆ！
เมื่อคิดได้ถึงตรงนี้ “ลูกพี่เป้า”คนนี้ก็ระเบิดพลังเหนือมนุษย์ออกมาสุดตัวในทันที ก่อนพุ่งเข้าไปในสถานที่ที่มีสิ่งปลูกสร้างหนาแน่นที่สุด และเต็มไปด้วยต้นไม้และเถาวัลย์หนาแน่นที่สุด ด้วยความเร็วที่สูงสุดของตัวเอง ถึงแม้ว่าการเคลื่อนไหวตัวในสภาวะไร้แก่นสารเป็นตัวเป็นตน เข้าไปข้างในอย่างบ้าคลั่งแบบนี้ จะทำให้พลังเหนือมนุษย์ของเขาลดลงเร็วมากขึ้นก็ตาม แต่ในเมื่อเรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว นี่จึงเป็นทางรอดทางเดียวของเขา！
หวังแค่เพียงว่าสิ่งปลูกสร้างและต้นไม้เหล่านี้จะสามารถขัดขวางการไล่ตามของเจ้านั้นได้ก็พอ！
ไม่ ไม่ต้องขัดขวาง ขอเพียงแค่ปกปิดสายตาจากการมองเห็นของเจ้านี้ จนตัวเองสามารถหลบหนีไปได้ก็พอ！
แต่ “ลูกพี่เป้า” ไม่เพียงแต่ประเมินพละกำลังของฮวางซางต่ำไปเท่านั้น อีกทั้งยังประเมินความสามารถในการสัมผัสรับรู้ของฮวางซางต่ำไปด้วยเช่นเดียวกัน
หลังจากที่ผ่านการปรับรากฐานของ《วิชาหลอมรวมเป็นหนึ่ง》 รวมถึงการฝึกฝนบำเพ็ญ 《บันทึกความเป็นความตายหยินหยาง》หนุนเนื่องมาโดยตลอด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อได้กลืนกินจิตวิญญาณของทารกนั้นเข้าไปด้วย พลังจิตวิญญาณและความสามารถในการสัมผัสรับรู้ของฮวางซาง ก็ถึงขั้นแข็งแกร่งถึงขีดสุดไปแล้ว เพียงแต่ยังจำเป็นต้องใช้เวลาในการปรับตัวเท่านั้น
และเมื่อเป็นเช่นนี้ ในเวลานี้ไม่ว่า “ลูกพี่เป้า” คนนี้จะหนีไปยังไง จนกระทั้งหาวิธีการหลบซ่อนตัว อยู่ในสิ่งปลูกสร้างก็ตาม ฮวางซางก็สัมผัสรับรู้ได้ถึงตำแหน่งที่หลบซ่อนตัวของเขาอยู่ดี
ความรู้สึกนี้พิเศษมาก ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ 1 ในประสาทสัมผัสทั้ง 5 ก็ตาม แต่กลับลึกลับยิ่งกว่า มันคือความรู้สึกประเภทของการหยั่งรู้และลางสังหรณ์ใจอย่างหนึ่ง ซึ่งมีอำนาจที่รุนแรงอย่างถึงที่สุดมากว่า
เนื่องจากมีการช่วยเหลือของความสามารถในการสัมผัสรับรู้นี้ ดังนั้นไม่ว่าพี่ใหญ่เป้าจะหนีตายยังไง ฮวางซางก็สามารถไล่ตามมาติดๆได้เสมอ อีกทั้งระยะห่างของเขาก็ไกล้เข้ามาเรื่อยๆอีกด้วย！
“ทำไม ทำไมถึงสลัดจากเขาไม่หลุด！”
เมื่อเห็นฮวางซางที่เข้ามาใกล้เรื่อยๆ ในใจของ “ลูกพี่เป้า”ก็ค่อยๆหวาดกลัวขึ้นมาทันใด เขาเองก็ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมตัวเองถึงได้พยายามสลัดให้หลุดจากสายตาของฮวางซางไม่สำเร็จซักที
ถึงแม้ว่าเขาจะเคลื่อนไหวอย่างเงียบๆแล้วก็ตาม แต่ฮวางซางก็ยังคงไล่ตามเขามาได้อีกครั้งและอีกครั้ง！
หรือเจ้านี่มีตาทิพย์ที่สามารถมองทะลุได้?
บึม！
แต่ทว่า ในขณะที่ในใจของ “ลูกพี่เป้า”ที่เต็มไปด้วยความหวาดผวาอยู่นั้น เสียงระเบิดที่ดังขึ้นมาจากด้านหลังของเขาก็หายไปอย่างฉับพลัน！
“คนเล่า?”
เสียงระเบิดที่หายไปอย่างฉับพลัน ไม่เพียงแต่จะไม่ได้ทำให้ “ลูกพี่เป้า”โล่งใจแต่อย่างใดแล้วเท่านั้น ตรงกันข้ามกลับทำให้ในใจของเขาตึงเครียดมากยิ่งขึ้น！
บึม！
ในตอนนั้นเอง ตรงกลางของห้องที่ “ลูกพี่เป้า”อยู่ในตอนนี้ บนหลังคาดูเหมือนจะได้รับการโจมตี จากพลังที่น่ากลัวบางอย่าง มันถึงได้แยกออกและยุบตัว ท่ามกลางเสียงที่ระเบิดขึ้นอย่างรุนแรง พร้อมกับร่างที่ถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีดำขาวร่างหนึ่งก็ได้ร่วงหล่นลงมา พร้อมกับแผ่นกระเบื้องหลังคาเหล่านั้น มาขวางด้านหน้าของเขาเอาไว้！
ฮวางซางไล่ตามมาทันแล้ว！
“แม่งเอ๊ย！”
ในขณะที่มองไปทางฮวางซาง ที่ร่วงลงมาราวกับทหารเทพที่กระโดดลงมาจากสวรรค์อย่างไรอย่างนั้น ในใจของ“ลูกพี่เป้า”ก็ตื่นตระหนกขึ้นมาทันใด เห็นได้ชัดว่าเขานั้นคาดไม่ถึงว่าฮวางซางจะไล่ตามมาได้เร็วถึงขนาดนี้
แต่การหนีตายและการไล่ล่าก่อนหน้านี้ ก็เป็นเครื่องพิสูจน์ได้แล้วว่า ไม่ว่าเขาจะหนียังไงก็หนีไม่พ้นการไล่ล่าของฮวางซางได้ ดังนั้นถึงแม้ว่าในใจของ “พี่ใหญ่เป้า” จะเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก จนถึงขั้นหวาดกลัวก็ตาม แต่สุดท้ายเขาก็ได้แต่กัดฟัน หยุดการหลบหนี แล้วหันกลับไปเพื่อคิดสังหารฮวางซางทันที
ในเมื่อเรื่องมาถึงขนาดนี้แล้วเขาก็มีเพียงแต่ทุบหม้อข้าวจมเรือ แล้วสู้ตายเท่านั้น！
“หึ！”
ในขณะที่มองไปทางชายชุดดำที่ไม่คิดหนีอีก แต่กลับหมุนตัวมาสู้กับตัวเอง ฮวางซางก็หัวเราะอย่างเย็นชาขึ้นมาทันใด หลังจากนั้นก็กวัดแกว่งหมัดขวาขึ้นมา แล้วชกที่ชายชุดดำคนนั้นทันที
แต่ทว่าในช่วงพริบตาเดียว ที่ฮวางซางเหวี่ยงหมัดชกไปทางชายชุดดำอยู่นั้น ร่างกายที่ถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีดำ ของชายชุดดำคนนั้น กลับกลายเป็นเลือนลางลง หมัดนั้นของฮวางซางจึงได้ทะลุตัวของเขาไปในทันที！
และในเวลาเดียวกัน ชายชุดดำคนนั้นก็เดินทะลุร่างของฮวางซางอย่างรวดเร็วฉับพลับ จนมาอยู่ด้านหลังของฮวางซาง หลังจากนั้นมือขวาของเขาก็กวัดแกว่งขึ้นมา แสงสีดำกลุ่มหนึ่งก็ได้ก่อตัวกัน เป็นกริชสีดำอันแหลมคมขึ้นมา จากนั้นก็แทงไปบนหัวด้านหลังของฮซางซางอย่างรวดเร็ว
เจ้านี้ยังสามารถกลายเป็นสภาวะเลือนลางว่างเปล่าในระหว่างการต่อสู้ได้ด้วย！
นี่ก็เป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ “ลูกพี่เป้า”คนนี้เลือกที่จะอยู่สู้ตายกับฮวางซาง ถึงอย่างไรภายใต้สภาวะเลือนรางนี้ การโจมตีด้านกายภาพก็ลดความเสียหายที่เกิดขึ้นต่อ “ลูกพี่เป้า”คนนี้ไปมากที่เดียว เมื่อเป็นเช่นนี้ พละกำลังของฮวางซางก็ไม่อาจชนะเขาได้อย่างแน่นอน！
หวือ！
ถึงแม้ว่าพลังเหนือมนุษย์ของลูกพี่เป้า จะน่ากลัวและแปลกประหลาดมากก็ตาม แต่ศักยภาพของฮวางซางกลับแข็งแกร่งยิ่งกว่า หลังจากที่แสงสว่างสีดำขาวเปล่งประกายออกมาแล้ว กริชสีดำที่แทงไปบนแผ่นหลังของฮวางซาง ก็ถูกขัดขวางอย่างฉับพลัน มันไม่สามารถเจาะทะลุการป้องกันของพลังเกราะกาสาวพัสตร์ได้อย่างแน่นอน และก็ยังไม่สามารถมาถึงตัวของฮวางซางด้วยเช่นกัน！
หลังจากที่กริชสีดำที่แทงมาบนแผ่นหลังของฮวางซางถูกขัดขวางแล้ว สายตาของฮวางซางก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาออกมาทันใด จากนั้นก็เหวี่ยงหมัดชกไปบนรูปร่างสีดำที่กลายร่างมาจาก “ลูกพี่เป้า” ทันที！
ผลัวะ！
สิ่งที่ลูกพี่เป้าไม่ได้คาดคิดไว้ก็คือ หมัดครั้งนี้ของฮวางซางไม่ได้ทะลุร่างกายของเขาไป เหมือนก่อนหน้านั้นแต่อย่างใด แต่กลับชกไปบนตัวของเขาได้จริงๆ！
วินาทีต่อจากนั้น หลังจากนั้นเสียงกระแทกอันรุนแรงอย่างถึงขีดสุดก็ดังขึ้นมาทันใด ในตอนนั้นเอง “ลูกพี่เป้า” ก็สัมผัสได้ถึงพลังอันน่ากลัวราวกับภูเขาถล่ม คลื่นสึนามิถาโถม ภูเขาระเบิดกราดเข้ามาใส่ตัวของเขา ทำให้ร่างทั้งร่างของเขาแผ่ขยายความเจ็บปวดรวดร้าวออกมา พร้อมกับทำให้เขาสูญเสียสมดุล จนลอยละลิ่วออกไปไกลถึง 5-6 เมตร จากนั้นก็กระแทกเข้ากับกำแพงของห้องจนพังทลายลง ก่อนจะหยุดและล้มลงไปท่ามกลางกองซากปรักหักพังเหล่านั้น
และในเวลาเดียวกัน ร่างกายที่ดูเลือนรางอย่างไม่ชัดเจนราวกับม่านหมอกก็ค่อยๆปรากฎตัวขึ้นมา ！
เขาถูกฮวางซางจัดการจนกลับคืนร่างเดิม！
“ฉึก！”
ถึงอย่างไรชายชุดดำคนนี้ ก็คือผู้มีพลังเหนือมนุษย์คนหนึ่ง ดังนั้นหมัดที่ชกเข้ามาถูกเป้าหมายของฮวางซาง กลับไม่ได้คร่าชีวิตเขาแต่อย่างใด แต่ก็ทำให้เขาต้องคลานออกมาจากซากปรักหักพังนั้นอย่างลำบาก หลังจากนั้นก็กระอักเลือดสดออกมา มองไปทางฮวางซางด้วยความรู้สึกยากที่จะเชื่อแล้วถามขึ้นว่า “ทำไมนายถึงชกฉันได้ล่ะ? ทำไม！”
เขารู้ว่าภายใต้สภาวะเป็นเงานี้ จะทำให้การโจมตีทางด้านกายภาพนั้นอ่อนแอลงมากกว่า 80 % เลยทีเดียว อีกทั้งยังสามารถต้านทานการโจมตีทางด้านกายภาพเกือบจะทั้งหมดอีกด้วย แต่ทำไมเจ้าเด็กนี้ถึงได้ชกเขาถูก จนกระทั้งยังสร้างอาการบาดเจ็บร้ายแรงให้กับเขาอีกด้วย！
“เพราะนายมันอ่อนแอไง！”
ในขณะที่มองไปทางชายชุดดำ ที่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก จนยากที่จะเชื่อได้ ฮวางซางก็ยิ้มอย่างเย็นชาขึ้นมาทันใด
เขายอมรับว่าพลังเหนือมนุษย์ของชายชุดดำคนนี้ แข็งแกร่งและแปลกประหลาดมากจริงๆ และถึงแม้ว่าเจ้าไทแรนท์จะประสบพบเจอกับเจ้านี้ ก็ไม่อาจจะชนะเขาได้ก็ตาม แต่เขาไม่ใช่เจ้าไทแรนท์ที่โหดร้ายตัวนั้น พลังเกราะกาสาวพัสตร์สีดำขาวที่เขาก่อตัวขึ้นมานั้น มีความสามารถในการกำจัดพลังงานภายนอกอื่นๆได้ ความสามารถนี้ไม่เพียงแต่จะสามารถใช้ป้องกันเท่านั้น อีกทั้งยังสามารถใช้โจมตีในเวลาเดียวกันอีกด้วย！
และเนื่องจากเป็นเช่นนี้ หลังจากหมัดแรกได้ถูกเหวี่ยงแหวกอากาศออกไปแล้ว หมัดสองที่เปล่งพลังเกราะกาสาวพัสตร์สีดำขาวขึ้นตามคำแนะนำของระบบก็ถูกเหวี่ยงออกไป ซึ่งหมัดนี่สามารถชกเข้าใส่ชายชุดดำคนนั้นได้สำเร็จ และสามารถทำให้เขาบาดเจ็บแสนสาหัสอีกด้วย！
“นายฆ่าฉันไม่ได้หรอก！”
ในขณะที่มองไปทางฮวางซาง ที่มีดวงตาที่เต็มไปด้วยแรงสังหาร และใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มเย็นชา “ลูกพี่เป้า” ก็สัมผัสรับรู้ได้ถึงเงาแห่งความตายกำลังคืบคลานมาปกคลุมตัวเองไว้ หลังจากนั้นก็กัดฟันกรอด มองไปทางฮวางซางแล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า
“นายรู้หรือไม่ว่าฉันคือใคร ? แล้วรู้หรือไม่ว่าเบื้องหลังของฉันยังมีกลุ่มที่แข็งแกร่งอีกกี่คน? หากนายฆ่าฉันในตอนนี้ นายจะต้องเสียใจภายหลังอย่างแน่นอน！”
