ตอนที่ 59 ปลายักษ์ หนอนยักษ์

ตอนที่ 59 ปลายักษ์ หนอนยักษ์

  

หลังจากที่วิชาหลอมรวมเป็นหนึ่ง ของฮวางซางบรรลุถึงขั้นสูงสุดแล้ว  ทำให้สมรรถะภาพร่างกายของเขา ก็พัฒนาเพิ่มขึ้นไปอีกขั้น และเมื่อเป็นเช่นนี้  ถึงแม้ว่าเงาขนาดใหญ่ใต้น้ำนั้ นจะแวบผ่านใต้น้ำไปเพียงแค่พริบตาเดียวก็ตาม  แต่กลับถูกสายตาของฮวางซางจับจ้องไว้ได้ทัน！

เมื่อดูจากเงาลางๆนั้นแล้ว  ไม่ว่าใต้น้ำจะเป็นตัวอะไร มันต้องใหญ่มากแน่ๆ！

ไม่ว่าหลิวซินหรือตั้วลั่ว พวกเขาทั้งสองย่อมรู้ว่า ฮวางซางไม่มีทางล้อเล่นพวกเขาในเวลาแบบนี้แน่ ๆ ดังนั้นในตอนนี้พวกเขาจึงได้ทำการเล็งปากกระบอกปืนไปบนผิวน้ำ รวบรวมสมาธิเตรียมการป้องกัน！

ตูมม--ซู่ซ่า！

ขณะที่ฮวางซางและพรรคพวกตื่นตัวเตรียมการป้องกัน ระวังภัยจากสัตว์ประหลาดใต้น้ำขนาดใหญ่ตัวนั้นไว้  ทันใดนั้นพื้นผิวน้ำที่อยู่ห่างจากด้านหลังของพวกเขาราว 10 เมตรก็แหวกออกมาอย่างฉับพลัน จากนั้นบางสิ่งที่มีรูปร่างขนาดยาวเกือบ 10 เมตร อีกทั้งยังมีความแข็งแรงอย่างถึงขีดสุด แผ่นหลังก็เต็มไปด้วยเนื้อปลายแหลมคม ราวกับสัตว์ประหลาดราก้อนฟิชในตำนานเทพ จากนั้นมันก็กระโดดขึ้นมาเหนือผิวน้ำกลางอากาศในระยะทางไม่กี่เมตร พร้อมกับแทงซอมบี้ที่อยู่ใต้น้ำเหล่านั้นด้วย

บึมบึม！

วินาทีต่อจากนั้น เสียงระเบิดอันรุนแรงก็ดังขึ้นมา ปลาดราก้อนฟิชได้หายลงไปในน้ำอีกครั้ง แต่ไม่นานน่านน้ำแห่งนั้นก็เกิดคลื่นจำนวนมากราวกับน้ำต้มที่กำลังเดือดพล่าน   เลือดสีม่วงคล้ำจำนวนมาก และซากศพที่แตกหักก็ทะลักผสมปนเปอยู่ในคลื่นที่มาจากใต้น้ำนั้น  ก่อนที่ผิวน้ำแห่งนั้นจะถูกย้อมไปด้วยสีม่วงคล้ำอย่างรวดเร็ว！

เห็นได้ชัดว่า ปลารูปร่างขนาดใหญ่ตัวนี้ กำลังกลืนกินซอมบี้เหล่านั้นอยู่！

“ให้ตายเถอะ  นี่คือปลาขนาดใหญ่ตัวนั้นในหนังเรื่อง คิงคอง ในปีค.ศ. 05นิ ！”

เมื่อเห็นภาพนั้น สีหน้าของฮวางซางก็แปรเปลี่ยนไปจนยากที่จะอธิบายได้อย่างถึงขีดสุด

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้ใช้โปรแกรมวิเคราะห์ ที่ติดตั้งอยู่ในมือถือสแกนปลาตัวนี้ก็ตาม  แต่ในเวลานี้เขากลับรู้สถานะของปลาดราก้อนฟิชขนาดใหญ่นี้อย่างชัดเจน  ถึงอย่างไรคนที่เคยดูหนังเรื่อง คิงคอง ปี 05 ก็คงจะไม่เคยลืมเจ้าดินแดนใต้ท้องทะเลอันน่ากลัวชนิดได้ลง！

และเขาเองก็ได้เข้าใจแล้วว่า ทำไมซอมบี้เหล่านี้ถึงได้มาถึงอย่างรวดเร็วขนาดนี้   แสดงว่าซอมบี้เหล่านี้ถูกกลิ่นอายชีวิต ของปลาดราก้อนฟิชตัวนี้ดึงดูดเข้ามา แต่เนื่องจากปลาชนิดนี้อยู่ใต้น้ำ กลิ่นอายของมันจึงถูกบดบัง ดังนั้นซอมบี้เหล่านี้จึงไร้เป้าหมาย จากนั้นก็ลอยไปลอยมาอยู่ในสวนแห่งนี้  สุดท้ายก็ถูกพวกเขาดึงดูดเข้ามา！

“ถือโอกาสที่เจ้านี่กำลังล่าซอมบี้ ออกไปจากที่นี่กันเร็ว！”

และในเวลาเดียวกัน ตั้วลั่วก็ได้ตอบสนองกลับมา จากนั้นก็พูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า

“อาวุธของพวกเราใช้ฆ่าเป้าหมายที่อยู่ใต้น้ำไม่ได้  โดยเฉพาะเมื่อเผชิญหน้ากับเจ้านี่ ยิ่งทำอะไรมันไม่ได้เลย！”

ถึงแม้ว่าปืนที่ใช้บ่อยๆ ในหนังจะสามารถยิงใต้น้ำได้  หรือมีคนสามารถยิงไปบนผิวน้ำ พยายามจะฆ่าศัตรูที่อยู่ใต้น้ำก็ตาม แต่ในความเป็นจริงกระสุนเหล่านั้น ถูกแรงต้านทานใต้น้ำสกัดไว้เกือบ 800 เท่าของแรงต้านทานกลางอากาศ  อีกทั้งปืนที่ยิงมีระดับความเร็วมากเท่าไหร่ กระสุนเหล่านั้นจะได้รับแรงตานทานใต้น้ำมากขึ้นเท่านั้น ดังนั้นนอกจากอาวุธใต้น้ำชนิดพิเศษแล้ว  ในกรณีที่มีศัตรูอยู่ใต้น้ำ อาวุธทั่วไปจะไม่สามารถคุกคามถึงตัวได้เลย

ยกตัวอย่างเช่น ปืนอาก้าที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลก ปืนที่มีอานุภาพร้ายแรงชนิดนี้ เมื่อยิงลงไปใต้น้ำก็จะถูกแรงดันน้ำกดเอาไว้เกือบ 1 เมตร ประสิทธิภาพในการสังหารถูกบีบลดลงเหลือเพียง 70 เซนติเมตร  และเมื่อเป็นเช่นนี้  ถึงแม้ว่าปืนยาวจู่โจมและปืนกลในมือของฮวางซางและพรรคพวก จะมีพลานุภาพมากกว่าปืนอาก้าก็ตาม แต่ถ้าหากจะอาศัยอาวุธเหล่านี้สังหารปลายักษ์ที่อยู่ใต้น้ำ  เกรงว่าคงจะเป็นเรื่องที่ยากมากเช่นกัน！

“ระวัง อย่าคิดไปแหย่เจ้านี่เด็ดขาด   หวังว่าเมื่อมันกินซอมบี้เหล่านี้หมดแล้วคงจะปล่อยพวกเราไป！”

เมื่อได้ยินคำพูดของตั้วลั่ว ฮวางซางก็พยักหน้า จากนั้นก็ขับเรือตรงไปยังริมชายฝั่งต่อ

เพียงแต่ว่าเรือของสวนสาธารณะลำนี้ เป็นแค่เรือที่ใช้ท่องชมทิวทัศน์เท่านั้น  ระดับความเร็วของมันจึงไม่ได้มากมายนัก ดังนั้นถึงแม้ว่าพวกฮวางซาง จะพยายามขับเร็วมากแค่ไหน แต่การจะข้ามทะเลสาบได้นั้น ก็จำเป็นจะต้องใช้เวลาหลายนาทีเช่นกัน！

หากอยู่ในช่วงเวลาอื่น ก็คงอาจจะไม่มีปัญหาอะไร แต่เมื่อมันเกิดขึ้นในเวลานี้ นี่ถือว่าเป็นเรี่องคอขาดบาดตายเลยทีเดียว！

เมื่อเป็นเช่นนี้  ฮวางซางและพวกจึงกลั้นลมหายใจและมีสมาธิตั้งมั่น พลางระมัดระวังน่านน้ำที่กำลังเดือดพล่านเนื่องจากปลาดราก้อนฟิช กำลังกินซอมบี้อยู่ใต้น้ำ พลางรักษาระดับความเงียบ ในการขับเคลื่อนเรือบนทะเลสาบไปยังชายฝั่งให้เบาที่สุด！

แต่ทว่าบ้านรั่วแล้วดันเจอฝนทั้งคืน ในขณะที่ฮวางซางและพรรคพวก กำลังรักษาความเงียบอยู่นั้น แต่แล้วเรื่องไม่คาดคิดก็บังเกิดขึ้น！

ในขณะที่ฮวางซางและพรรคพวก กำลังขับเคลื่อนเรือไปบนน่านน้ำที่หนาแน่นไปด้วยสาหร่ายน้ำอยู่นั้น ผิวน้ำบริเวณรอบๆตัวพวกเขา กลับเกิดการเคลื่อนไหวบางอย่าง  จากนั้นหนอนที่มีลำตัวยาวประมาณครึ่งเมตรตัวหนึ่ง ก็แหวกว่ายออกมาจากใต้สาหร่าย หลังจากนั้นก็ปีนขึ้นมาบนเรือท่องเที่ยวลำนี้ทันที

“แม่งเอ๊ย มีเจ้าตัวนี้ด้วยเหรอเนี่ย！”

ในขณะที่มองไปทางหนอนที่ออกมาจากสาหร่ายเหล่านี้  ฮวางซางก็อดที่จะสบถออกมาไม่ได้

หนอนที่ดูคล้ายกับตะขาบ และแมงป่องผสมกันเหล่านี้ น่ากลัวถึงขีดสุด ดูคล้ายกับสัตว์ประหลาดกินเนื้อ ที่กำลังปีนออกมาจากเหวปีศาจลึกอย่างไรอย่างนั้น

พวกมันไม่เพียงแค่จะตัวใหญ่ และมีความยาวเกือบหนึ่งเมตรเท่านั้น  แต่บนตัวของพวกมันก็ยังถูกปกคลุมไปด้วยเกราะแมลงสีน้ำตาลอันแข็งแรงอีกด้วย  นอกจากนี้ยังมีปากที่คมกริบราวกับคีมและเท้าที่แหลมคมราวกับหอก  ทำให้มันดูเหมือนถูกติดตั้งอาวุธร้ายแรงเอาไว้ มันช่างน่ากลัวเกินขีดสุดจริงๆ

แต่สิ่งที่น่าเหลือเชื่อที่สุดคือ พวกมันกลับมีหางเหมือนปลาด้วย ส่วนปลายของหางแบนราบนั้น กลับมีง่ามเคลือบพิษเอาไว้ ดังนั้นถ้าหากว่าไม่ทันระวังถูกเจ้าสิ่งนี้แทงเข้าละก็  คงจะไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน！

แต่ในเวลานี้ ฮวางซางก็ได้นึกถึงหนอนชนิดนี้ออก  ลักษณะที่เหมือนกันเช่นนี้ คล้ายกับแมลงที่น่ากลัวในหนังเรื่อง คิงคอง  ในปี 05 ไม่มีผิด！

ส่วนอีกด้านหนึ่ง หลิวซินเองก็กำลังถือโทรศัพท์สแกนหนอนเหล่านั้นอยู่  จากนั้นข้อมูลที่เกี่ยวข้อง ก็ปรากฏขึ้นมาบนหน้าจอโทรศัพท์ของเขา

……

ชื่อ： สกอพีนอส

รูปร่าง ：ความยาว 2-3 ฟุต

ประเภท ：จัดอยู่ในไฟลัมอาร์โธรพอด  ตระกูลตะขาบ

นิสัยการกิน：กินทุกอย่าง

ลักษณะพิเศษ： เป็นสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ  มีพิษ  สร้างอาณาเขตอันแข็งแกร่ง

ที่มา ： หนังเรื่อง คิงคอง 2005

……　　

“เหี้ย เจ้าสิ่งนี้มีพิษ  ทุกคนระวังตัวด้วย！”

เมื่ออ่านข้อมูลในโทรศัพท์แล้ว สีหน้สาของหลิวซินก็แปรเปลี่ยนไปทันที จากนั้นก็ยกปืนเล็งไปยังเป้าหมายเตรียมยิง

“นายบ้าไปแล้วเหรอ?”

แต่ในตอนนั้นเอง ตั้วลั่วกลับขัดขวางเขา แล้วด่าขึ้นว่า

“กระสุนที่พวกเราใช้มีแกนกลางเป็นโละหะ นายจะยิงเรือให้ทะลุ แล้วจมลงไปเป็นอาหารของปลายักษ์นั้นรึไง?”

ตั้วลั่วพูดไปด้วย พลางใช้กริชในมือกวัดแกว่งขึ้นมา แล้วเสียบไปบนหัวของเจ้าสกอพีนอส  ตัวหนึ่ง  หลังจากนั้นก็ใช้เท้าข้างหนึ่งเตะร่างของตัวที่เหลืออกไป  ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า

“ใช้กริชและพลังเหนือมนุษย์จัดการพวกมันสิ！”

“เข้าใจแล้ว！”

เมื่อถูกตั้วลั่วตำหนิ หลิวซินก็ได้สติกลับมาทันที  จากนั้นก็รีบทิ้งปืนสั้นและปืนยาวที่อยู่ในมือออกไป แล้วชักกริชสองด้ามที่เสียบอยู่ข้างเอวขึ้นมา แล้วฟันไปบนเจ้าหนอนเหล่านั้น

ถึงแม้ว่าการใช้พลังความเย็นสังหาร อาจจะมีพลังในการฆ่าที่แข็งแกร่งกว่าก็ตาม แต่เมื่อเห็นท่าทางที่ดุร้าย รวมไปถึงพิษที่มีกลิ่นคาวเลือดแผ่ซ่านออกมาแล้ว  หลิวซิวจึงคิดได้ว่าการใช้กริชมาต่อกรกับพวกมันน่าจะเป็นสิ่งที่ดีกว่า！

ส่วนอีกด้านหนึ่ง ฮวางซางก็หยิบกระบองเหล็กสีดำ ที่เดิมทีใช้เพื่อปรับเปลี่ยนทิศทางการเดินเรือ ในตอนที่เข้าใกล้ชายฝั่งเพื่อประคองเรือให้คงที่ขึ้นมา จากนั้นก็ทุบไปบนหนอนที่กำลังปีนขึ้นมาอย่างต่อเนื่องเหล่านั้นทันที

ผลัวะ ผลัวะ ผลัวะ！

ฉึกฉึกฉึก！

พริบตาเดียว เสียงประแทกและเสียงแตกหักอันรุนแรงก็ดังขึ้นมา สกอพีนอสที่ปีนขึ้นมาบนเรือแต่ละตัว ก็ถูกฮวางซางและพรรคพวกฟันจนฉีกหรือไม่ก็ทุบจนแตกกระจายหมดสิ้น  เลือดหนอนอันเข้มข้นก็ไหลนองออกมา  ทำให้บนเรือลำนี้เต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือด ที่น่าสะอิดสะเอียนและเหม็นไปทั้งลำ

แต่ในตอนนี้ฮวางซางและพรรคพวกไม่มีเวลามาสนใจกลิ่นที่น่าสะอิดสะเอียนเหล่านี้ เนื่องจากพวกเขาพบว่าหนอนเหล่านี้ไม่มีมีวันหมดสิ้น ราวกับพวกมันมีจำนวนที่เยอะจนไม่รู้จักจบจักสิ้น  ไม่ว่าพวกเขาจะฆ่าไปมากเท่าไหร่ หนอนเหล่านั้นก็ยิ่งเพิ่มจำนวนมากขึ้น และปีนมาบนเรือ จนกระทั้งมีบางกลุ่มคลานขึ้นมาบนตัวของพวกเขา  พยายามโจมตีด้วยปากและฟันอันแหลมคมนั้นใส่พวกเขา  ถึงแม้ว่าพวกมันจะถูกพวกเขาฆ่าตายอย่างรวดเร็วก็ตาม แต่ พวกมันก็สร้างภัยคุกคามต่อพวกเขาไม่น้อยเลย！

นอกเหนือจากนี้  ดูเหมือนว่าเลือดของหนอนเหล่านี้จะมีฤทธิ์ในการกัดกร่อน ดังนั้นซากศพและเลือดของหนอนที่อยู่บนเรือยิ่งเพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ  ส่งผลให้เรือลำนี้เกิดร่องรอยที่เกิดจากการกัดกร่อนเป็นจุดๆอีกด้วย ！

และเรื่องที่ทำให้พวกเขาปวดหัวยิ่งกว่าก็คือ หลังจากที่หนอนจำนวนมากเหล่านี้ปีนขึ้นมาบนเรือแล้ว ดูเหมือนหนอนตัวอื่นๆ ก็ให้ความสนใจเรือลำนี้เป็นพิเศษด้วยเช่นกัน พวกมันจึงเริ่มใช้ปาก เท้าและหางพิษนั้นโจมตีเรือลำนี้ ส่งผลให้เรือลำนี้เกิดรูเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ถ้าขืนเป็นแบบนี้ต่อไป ไม่ช้าก็เร็วเรือลำนี้ได้จมลงไปจริงๆแน่！

“บัดซบเอ๊ย！”

เพื่อปกป้องหลิวซินและตั้วลั่วที่มีสมรรถะภาพด้อยกว่าตัวเอง ฮวางซางที่ยืนอยู่บนหัวเรือ และต้องเผชิญหน้ากับหนอนเหล่านั้นมากที่สุดคนเดียว ดังนั้นถึงแม้ว่าเขาจะพยายามป้องกันมากแค่ไหนก็ตาม แต่ก็ยังไม่วายถูกหางพิษนั้นแทงหลายต่อหลายครั้ง  แม้กระทั่งบนขาของเขา ก็ถูกหนอนเหล่านี้กัดไปหลายแผล จนมีเลือดซึมออกมาทีละน้อยเช่นเดียวกัน

ถ้าไม่ใช่เพราะสมรรถะภาพร่างกายที่แข็งแกร่ง แล้วก็พลัง “ชีวิต” และการป้องกันตัวเอง จากวิชาหลอมรวมเป็นหนึ่งแล้วละก็ บาดแผลสาหัสเช่นนี้ หรือพิษร้ายแรงขนาดนี้ คงจะฆ่าเขาตายไปนานแล้ว！

แต่ในเมื่อเป็นเช่นนี้  กลับทำให้ความกดดันของเขาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ！

อีกด้านหนึ่ง สถานการณ์ของตั้วลั่วและหลิวซิน ก็ไม่ได้ดีไปกว่าฮวางซางเลยแม้แต่น้อย ดูอันตรายและคับขันพอๆกัน！

“เหี้ยเอ๊ย ตายซะเถอะ！”

เมื่อเห็นว่าในตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นเรือหรือคน ต่างก็ตกอยู่ในสถานการณ์คับขันพอๆกัน ฮวางซางที่ถูกหนอนเหล่านั้นโจมตีอยู่ก็ได้ระเบิดออกมาในที่สุด

วินาทีต่อจากนั้น ฮวางซางก็ตะโกนออกมาด้วยความโกรธเคือง ลำแสงที่ดำขาวอ่อนก็ลอยออกมาจากมือของเขา  จากนั้นก็รวมตัวกันกลายเป็นพู่กันสีดำขาว ที่ส่องแสงสีขาวเรืองรองราวกับหยกขาวด้ามหนึ่งอย่างรวดเร็ว

และหลังจากนั้น ฮวางซางที่กำลังถือพู่กันพิพากษา ที่ปกคลุมไปด้วยพลังเหนือมนุษย์ด้ามนี้  ฟาดไปบนตัวของหนอนที่อยู่เต็มเรือเหล่านั้นอย่างโหดเหี้ยมทันที！

หวือ！

พริบตาเดียว ลำแสงสีดำบนพู่กันพิพากษาก็ระเบิดออก  พร้อมกับปรากฏตัวอักษรคำว่า “ตาย” ออกมา หลังจากนั้นก็ระเบิดออกกลายเป็นม่านหมอกสีดำ  ก่อนจะปกคลุมไปบนตัวของสกอพีนอสเหล่านั้นอย่างรวดเร็ว！

หลังจากนั้น การสังหารหมู่ ก็เริ่มขึ้น！