ตอนที่แล้วตอนที่ 18  หมอกสลาย  ฝนตกหนัก !
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 20  เสียงดัง   ตอนเที่ยงคืน!

ตอนที่ 19 ภัยพิบัติในคืนที่ฝนตก!


ตอนที่ 19 ภัยพิบัติในคืนที่ฝนตก!

  

ฝนที่เทกระหน่ำลงมาอย่างไม่คาดคิดนั้นพูดได้ว่าทั้งเร็วและกระชั้นชิดมาก  ตามมาด้วยสายฟ้าที่ปรากฏขึ้นมาพร้อมกับเม็ดฝนขนาดใหญ่จำนวนนับไม่ถ้วนได้โปรยปรายลงมา ภายใต้สายฟ้าที่ฟาดลงมาอย่างบ้าคลั่งนี้ เสียงก็มันดังเปรี้ยงปร้างไปทั่วหลังคาและหน้าต่าง ราวกับว่าท้องฟ้าทั้งผืนนี้ได้แตกออกเป็นอุโมงค์ใหญ่อย่างไรอย่างนั้น

“ทำไมฝนถึงได้ตกลงมากะทันหันละ?” ในขณะที่มองไปทางฝนที่เทกระหน่ำลงมาอย่างไม่คาดคิด หลิวซินก็อึ้งงันขึ้นมาทันที

“ฉันจำได้ว่าพยากรณ์อากาศบอกว่าช่วงนี้ไม่มีฝนตกนิ”  ระดับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีในปัจจุบันนี้  ถึงแม้ว่าพยากรณ์อากาศจะไม่ได้แม่นยำร้อยเปอร์เซ็นก็ตาม  แต่ก็น้อยมากที่จะผิดพลาดอย่างเห็นได้ชัด เมื่อรายงานว่าไม่มีฝนตกแต่กลับเกิดฝนตกเทกระหน่ำลงมาแบบนี้

“ฮ่องเต้รีบดูนี่เร็ว หมอกสลายแล้ว!” หลังจากที่หลิวซินสังเกตเห็นม่านหมอกที่กำลังสลายตัวอย่างรวดเร็ว ก็ได้ปรากฎสีหน้าแห่งความดีใจขึ้นมา พร้อมทั้งส่งเสียงตะโกนโห่ร้องด้วยความดีใจ

“ฮ่าฮ่าฮ่า อยากให้เป็นแบบไหนก็เป็นแบบนั้นจริงๆ เพิ่งพูดว่าม่านหมอกเป็นอุปสรรคอยู่เลย ตอนนี้ม่านหมอกกลับสลายตัวไปแล้ว  เป็นแบบนี้ก็ดีแล้ว  จะได้เห็นกันว่าเจ้าไทแรนท์และลิกเกอร์ตัวนั้นจะหลบซ่อนตัวยังไง”

“ฝนนี้...เป็นปัญหาแล้ว!”แต่ทว่าเมื่อเปรียบเทียบกับความดีใจของหลิวซินแล้ว ฮวางซางกลับขมวดคิ้วขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดแทน  เนื่องจากเขาสัมผัสรับรู้ได้อย่างชัดเจน  หลังจากที่ฝนได้เทกระหน่ำลงมา  บนท้องฟ้าที่ดูเหมือนภาพที่ละเอียดขึ้นมานั้น  กลับมีพลังที่ทั้งสดชื่นทั้งอบอุ่นปรากฏขึ้น อีกทั้งพลังนี้ยังคงแทรกซึมเข้าไปในร่างกายของเขา และรวมตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว

พลังแห่งความอบอุ่นและความสดชื่นนี้ไม่ได้สร้างความประหลาดใจต่อฮวางซางแต่อย่างใด เนื่องจากพลังงานนี้แทบจะเหมือนกับพลังที่เขาได้รับหลังจากการฆ่าซอมบี้ไปก่อนหน้านั้น  เพียงแค่มันแตกต่างกันตรงที่พลังที่ได้รับหลังจากการฆ่าซอมบี้นั้นแข็งแกร่งยิ่งกว่าตอนนี้เท่านั้น!

แต่ปัญหาก็คือ พลังงานนี้ได้กำลังไหลเวียนผสานรวมกันภายในร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่อง ถ้าหากเป็นแบบนี้ต่อไป ถ้ามันยิ่งสะสมกันเป็นระยะเวลานาน พลังที่ได้สะสมทั้งหมดนี้จะสร้างความน่ามหัศจรรย์ขึ้นมาอีกระดับหนึ่งอย่างแน่นอน

“พลังงานนี้ น่าจะเป็นพลังเหนือฟ้าดินที่อยู่ภายในวิชาหลอมรวมเป็นหนึ่งนี้แน่....” ในขณะที่มองฝนที่เทกระหน่ำลงมาอย่างไร้ขีดจำกัดด้านนอกหน้าต่างนั้น   ฮวางซางก็อดที่จะเคร่งเครียดอย่างหาที่เปรียบขึ้นมาไม่ได้

ถึงแม้ว่าการสลายตัวของม่านหมอกจะเป็นเรื่องดีก็ตาม แต่พลังเหนือธรรมชาติที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องนี้เกรงว่าอาจจะไม่ได้เป็นผลดีต่อมนุษยชาติแต่อย่างใด  เพราะระบบเคยบอกว่า การฟื้นตัวของพลังเหนือธรรมชาติที่ไม่หยุดยั้งนี้  จะมีสิ่งมีชีวิตที่เหนือธรรมชาติและแข็งแกร่งยิ่งกว่าจะค่อยๆปรากฏตัวขึ้นมา  ถึงตอนนั้นมนุษยชาติก็คงจะต้องเผชิญหน้ากับภัยพิบัติที่ไม่ได้มีเพียงแค่ซอมบี้ประเภทเดียวเท่านั้น !

จริงสิ  ยังมีซอมบี้!

ถึงแม้ว่าซอมบี้จะไม่สามารถกลืนกินสิ่งมีชีวิตเพื่อสร้างความแข็งแกร่งให้กับตัวเองได้ แต่พลังเหนือธรรมชาติที่แข็งแกร่งขึ้นมากระทันหันในตอนนี้  จะไม่ทำให้ซอมบี้กลายพันธุ์เหรอ?

เมื่อคิดได้  ฮวางซางก็ยิงเกิดความกังวลมากขึ้นไปอีกภายในใจ  แต่ในความจริงแล้ว เรื่องที่ฮวางซางกังวลที่สุด ก็กำลังได้เกิดขึ้นมาจริงๆแล้ว

……

ในเขตชานเมือง C  ภายในซากปรักหักพังที่ถูกรื้อถอนนั้น

โฮก!

เสียงคำรามอันแหบแห้งเสียงหนึ่งได้ดังขึ้น ร่างกายที่ใหญ่มหึมานั้นได้ทะลุออกมาจากซากปรักหักพังนั้นอย่างฉับพลัน  ร่างกายที่ใหญ่มหึมาตัวนี้มีความสูงเกือบจะ3-4 เมตร  กล้ามเนื้ออันแข็งแกร่งไปทั่วร่างกลับถูกฉีกขาดไปครึ่งหนึ่ง   อาการบาดเจ็บตรงหน้าอกยิ่งสร้างความน่ากลัวอย่างเวทนาขึ้นไปอีก  บวกกับแขนขวาที่ถูกตัดออกไป พูดได้ว่ามันกำลังตกอยู่ในที่นั่งลำบากและน่าเวทนาอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

ไม่ผิด  ยักษ์ที่อยู่ในซากปรักหักพังตัวนี้ คือไทแรนท์ที่ซ่อนตัวอยู่ในโรงพยาบาลในเมืองก่อนหน้านั้น ก่อนจะถูกกองกำลังทหารเมืองหยางเข้าโจมตี!สองวันนี้มันได้หลบซ่อนตัวอยู่ในซากปรักหักพังนี้ เพื่อหลีกหนีจากการค้นหาของทหารเหล่านั้น เพียงแค่ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดถึงได้ออกมาจากที่ซ่อนตัวอย่างกระทันหัน!

หลังจากที่ออกมาจากที่ซ่อนตัวแล้ว ฝนที่เทกระหน่ำลงมาจากฟากฟ้าอย่างไม่คาดคิดนี้ได้ไหลลงไปบนตัวที่เต็มไปด้วยบาดแผลของไทแรนท์ ก่อนที่น้ำฝนนี้จะเข้าปกคลุมร่างกายของมัน ร่างกายของไทแรนท์กลับก่อเกิดการกลายพันธุ์ที่แปลกประหลาดไปจากเดิม

ครืน!

ภายใต้สายฝนที่ตกเทกระหน่ำลงมานี้  ร่างกายของไทแรนท์ก็ปรากฏแสงสีฟ้าอ่อนๆขึ้นมาอย่างฉับพลัน  อีกทั้งภายใต้รังสีที่เปล่งประกายออกมาจากแสงสีฟ้านี้ ดูเหมือนว่าน้ำฝนเหล่านี้จะได้สร้างพลังงานบางอย่างขึ้นมา มันได้ซึมเข้าในตัวของไทแรนท์เป็นจำนวนมาก สุดท้ายก็ได้ผสานหลอมรวมขึ้นอย่างน่าประหลาดเข้าไปในตัวของไทแรนท์

หลังจากที่น้ำฝนเหล่านี้ได้ซึมซับเข้าไปในร่างกายอย่างต่อเนื่องแล้ว แสงสีฟ้าที่เปล่งประกายออกมาจากตัวไทแรนท์ก็ค่อยๆเปล่งประกายมากขึ้นเรื่อย ๆ  ภายใต้รังสีที่เปล่งประกายออกมานี้ บาดแผลที่น่ากลัวและน่าเวทนาบนตัวของเขาก็เริ่มสมานกันอย่างรวดเร็ว  แม้กระทั้งแขนที่โดนตัดไปของมันก็ถูกสร้างขึ้นมาใหม่!

ไม่ ไม่เพียงแค่นี้!

ไทแรนท์ไม่เพียงแต่จะฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บเท่านั้น  อีกทั้งร่างทั้งร่างของมันก็เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นใหญ่ขึ้นอย่างต่อเนื่อง เวลาเพียงแค่ไม่กี่สิบนาที  อาการบาดเจ็บที่อยู่บนตัวมันก็ได้ฟื้นคืนกลับสู่สภาพเดิมอย่างสมบูรณ์ แม้กระทั้งร่างกายที่ใหญ่มหึมานั้นก็ได้ขยายใหญ่ขึ้นจาก 3 เมตรเป็น 5 เมตร!

โฮก!

หลังจากที่อาการบาดเจ็บได้ฟื้นคืนมาสู่สภาพเดิม และร่างกายได้ขยายใหญ่ขึ้นไปอีกขั้นแล้ว  ไทแรนท์ก็ได้คำรามออกมาอีกครั้ง ราวกับต้องการตอบสนองต่ออะไรบางอย่าง  ก่อนจะย่างก้าวอย่างหนักหน่วง หายเข้าไปในความมืด

……

ในเวลาเดียวกัน  ระยะทางของซากปรักหักพังที่เป็นที่ซ่อนตัวของไทแรนท์อยู่ห่างจากบ้านของเกษตรกร ที่รกร้างนั้นไม่ไกลมากนัก   สัตว์ประหลาดที่รูปร่างใหญ่  ผิวหนังของมันถูกฉีกขาดไปทั้งตัว และมีเล็บที่แหลมคมตัวหนึ่งกำลังยืนอยู่ท่ามกลางฝนที่ตกลงมาราวกับกำลังอาบน้ำฝนอย่างไรอย่างนั้น  แล้วปล่อยให้น้ำฝนนั้นไหลผ่านไปบนตัวของตัวเอง

ถ้าหากฮวางซางเห็นสัตว์ประหลาดตัวนี้ละก็  เขาจะต้องตกตะลึงมากแน่ ๆ  เพราะว่าสัตว์ประหลาดตัวนี้ก็คือลิกเกอร์ที่ทำสงครามนองเลือดกับเขาเมื่อก่อนหน้า!

เพียงแต่เปรียบเทียบกับวันนั้น ร่างกายของลิกเกอร์ในเวลานี้ได้สูงขึ้นราว 3 เมตร มัดกล้ามทั่วทั้งตัวได้แปรเปลี่ยนเป็นแข็งแกร่งและใหญ่มากขึ้น สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าคือไม่เพียงแต่แขนทั้งสองข้างของมันจะมีเล็บที่แหลมคมแล้ว แม้แต่เท้าของมันทั้งสองข้างก็มีเล็บที่ทั้งแหลมและคมยืดยาวออกมาด้วย  นอกจากนี้ลิ้นยาวของมันก็ได้ฟื้นคืนกลับมาสู่สภาพเดิมอย่างสมบูรณ์ พูดได้ว่ากำลังกายของเจ้าลิกเกอร์ในตอนนี้แข็งแกร่งกว่าตอนแรกอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

โฮก!

ทันใดนั้น ดูเหมือนเจ้าลิกเกอร์จะสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง ก่อนจะหันหน้าไป ส่งเสียงคำรามไปทางประตูใหญ่บานนั้น

ครืน!

แทบจะเป็นเวลาเดียวกับที่เสียงคำรามของเจ้าลิกเกอร์ดังขึ้น ประตูบานนั้นก็ได้ถูกพังทลายด้วยเสียงระเบิดที่รุนแรง เศษที่แตกละเอียดนับไม่ถ้วนได้กระจัดกระจายออกไปทุกทิศทุกทาง หลังจากนั้นร่างกายใหญ่มหึมาของไทแรนท์ก็ปรากฏตัวขึ้นอยู่นอกประตูที่แตกกระจายบานนั้น

ไทแรนท์ตัวนี้ เป็นฝ่ายมาหาลิกเกอร์ด้วยตัวเอง !สัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งที่สุดในเมือง C สองตัวนี้  ในที่สุดก็พบกันท่ามกลางฝนที่เทกระหน่ำลงมาในตอนนี้ !แต่ในเวลานี้ นอกจากร่างกายของสัตว์ประหลาดทั้งสองตัวได้เกิดการกลายพันธุ์แล้ว  ในเมือง C แห่งนี้  การกลายพันธุ์ที่ยิ่งกว่า  กำลังเกิดขึ้นอย่างเงียบๆภายใต้ฝนและความมืดที่ปกคลุมไปทั่วทั้งเมือง  !

……

ภายในบ้านเรือนหลังหนึ่งของเมืองC

“แฮ่กแฮ่กแก...” เสียงไอที่รุนแรงอย่างต่อเนื่องราวกับลูกโซ่ก็ได้ดังขึ้น ชายวัยกลางคนที่นอนอยู่บนเตียงก็ได้กุมหน้าอกขึ้นมาอย่างฉับพลัน  สีหน้าของเขาในตอนนี้ได้เปลี่ยนเป็นซีดเผือดอย่างหาที่เปรียบไม่ได้  บนหัวของเขาได้ปรากฎเม็ดเหงื่อออกมาเล็กน้อย ดูเหมือนจะรู้สึกอึดอัดอย่างมาก

“พ่อค่ะ ทำไมไอหนักขนาดนี้ เราไปหาหมอที่โรงพยาบาลกันดีกว่า”

เมื่อเห็นท่าทางที่อึดอัดของชายวัยกลางคนแล้ว ใบหน้าของลูกสาวเขาได้แสดงออกถึงความเป็นห่วงอย่างเห็นได้ชัด

“จะไปทำซากอะไรละ เธออยากให้ฉันตายเร็วๆรึยังไง”  เมื่อได้ยินคำพูดของลูกสาว ชายวัยกลางคนก็รีบพูดขึ้นด้วยความโกรธเคืองทันที

“ซื่อโผว่ ที่อย่ข้างบ้านก็ไม่สบายจนต้องไปโรงพยาบาล  ผลสุดท้ายก็ไม่ได้กลับมาอีก  เป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่รู้? ตอนนี้ทหารเหล่านี้ก็ทำการฆ่าหมดทุกคนไม่ว่าใครหน้าไหน ถ้าฉันไปโรงพยาบาล พวกเขาก็เป็นกังวลว่าฉันจะกลายร่างเป็นซอมบี้ แล้วฆ่าฉัน งั้นฉันก็ตายฟรีนะสิ?”

“มันไม่ขนาดนั้นก็ได้ พ่อคะ พ่อเป็นแค่หลอดลมอักเสบ จะกลายร่างเป็นซอมบี้ได้ยังไงคะ?” ในขณะที่กำลังมองไปทางพ่อที่ดื้อรั้นของตัวเอง  ลูกสาวของเขาก็ส่ายหน้าอย่างจนปัญญา ก่อนพูดขึ้นว่า

“ในข่าวก็บอกแล้วไม่ใช่เหรอคะ มีแค่เพียงคนตายและคนป่วยอาการหนักเท่านั้น ที่จะกลายร่างเป็นซอมบี้ได้”

“ข่าวที่ประกาศออกมานั้นเชื่อได้เหรอ? ยังไงฉันก็ไม่ไป ถ้าเธอรังเกียจฉัน ก็ออกไป  ไม่ต้องมาสนใจฉัน ”

แต่ทว่า เห็นได้ชัดว่าพ่อที่ดื้อรั้นคนนี้ไม่ฟังลูกสาวแต่อย่างใด มิหนำซ้ำยังล้มตัวลงไปนอนบนเตียงอีกครั้ง ก่อนจะหันหลังให้กับลูกสาว ไม่สนใจว่าลูกสาวจะพูดอะไร และไม่พูดอะไรกลับไปอีกด้วย

“ช่างเถอะ ช่างเถอะ พรุ่งนนี้หนูจะไปหายาแก้อักเสบมาให้” เธอรู้ว่าตัวเองนั้นพูดโน้มน้าวพ่อไม่ได้ ลูกสาวจึงทำได้แค่ถอนหายใจออกมา หลังจากนั้นก็ออกจากห้อง ก่อนจะปิดประตูลง

“หึ!” เมื่อเห็นว่าลูกสาวออกไปแล้ว ผู้เป็นพ่อก็ได้อุทานออกมาอย่างไม่สบอารมณ์  เขารู้ว่าลูกสาวดีต่อเขามาก แต่ตอนนี้ในเวลานี้ โรงพยาบาลเป็นสถานที่ที่ไม่สมควรไปเป็นดีที่สุด  ถึงอย่างไรอาการป่วยของเขาก็ไม่ได้ร้ายแรงอะไร แต่ใครจะมั่นใจได้ยังไงว่าอาการเจ็บป่วยของคนอื่นในโรงพยาบาลจะไม่ร้ายแรง พูดได้ว่า  สถานที่นั้นมีอัตราการเกิดซอมบี้สูงที่สุด  จะไปปลอดภัยมากกว่าอยู่ที่บ้านได้ยังไง

แฮ่กแฮ่กแฮ่ก! ทันใดนั้น อาการแน่นหน้าอกก็ปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง ส่งผลให้ชายวัยกลางคนๆนี้ไออย่างรุนแรงขึ้นมา   สุดท้ายเขาไอจนมีเสมหะออกมาเป็นเลือด  เสมหะในกระโถนที่พ่นออกมาจากปากของชายวัยกลางคนๆนี้  เขากลับไม่ได้สังเกตเห็นแต่อย่างใด  ว่าในเลือดที่ปะปนอยู่ในเสมหะของเขาค่อยๆเปลี่ยนสีเป็นม่วงดำ....

การไอของชายวันกลางคนๆนี้ ได้รุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ จนกลางดึก  เสียงไอนี้ค่อยๆจางลงไป ก่อนจะแทนด้วย อาการหอบแหบแห้งขึ้น

……

เมือง C  โรงพยาบาลประจำจังหวัด แผนกสตรและเด็ก  วอร์ด ทารกแรกเกิด

เนื่องสถานการณ์ที่รุนแรงนี้ ส่งผลให้กำลังคนในโรงพยาบาลมีไม่เพียงพอ    ดังนั้นวอร์ด เด็กทารกแรกเกิดในเวลานี้จึงเหลือเพียงพยาบาลดูแลแค่คนเดียว เพียงแต่ว่าพยาบาลคนนี้ได้รับภาระหนักมากในสองวันนี้ แทบจะไม่ได้พักผ่อนเลย ดังนั้นก่อนที่จะไปตรวจสภาพของทารกแรกเกิดเหล่านี้  เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีปัญหาใดๆเกิดขึ้น พยาบาลคนนี้ก็ได้เอนหลังพิงพนักเก้าอี้และงีบหลับไป

แต่ทว่าพยาบาลที่กำลังสลบไสลอยู่นั้นกลับไม่ได้สังเกตเห็น ฝนที่เทกระหน่ำลงมาอย่างคาดไม่ถึงนั้น ได้ทะลักพลังเหนือธรรมชาติเข้ามา เด็กทารกแรกเกิดที่มีร่างกายเจ็บป่วยก็ได้เริ่มสั่นขึ้นมาอย่างรุนแรง ในเวลาเดียวกันใบหน้าที่มีน่าตาน่ารักนั้นก็ได้ฉีกขาด เส้นเลือดเล็ก ๆที่ยากจะมองเห็นนั้นก็ได้ปูดขึ้นมา สุดท้ายก็ค่อยๆแปรเปลี่ยนจากสีแดงเป็นสีม่วงดำ!

หลังจากนั้น เด็กทารกเหล่านี้ก็ลืมตาขึ้นมาทันใด เพียงแต่ดวงตาทั้งสองข้างที่เดิมทีสวยงามราวกับไข่มุกดำกลับได้แปรเปลี่ยนเป็นสีเลือด ดวงตาที่แผ่ขยายความบ้าคลั่งออกมาราวกับปีศาจร้ายที่กำลังบ้าคลั่ง มันทั้งโหดเหี้ยมและกระหายเลือด!

……

เมือง C  ในสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง

“อาวู้......”

สุนัขที่กำลังหลบฝนอยู่ใต้ต้นไม้ตัวหนึ่ง อากาศของสี่เดือนที่ผ่านมานี้ไม่ถือว่าหนาวมากนัก แต่ฝนที่ตกกระหน่ำลงมานี้กลับทำให้ขาขวาที่ได้รับบาดเจ็บของสุนัขตัวนี้สั่นขึ้นมา อาการบาดเจ็บที่ขาขวาของมันมากจากหินที่ถูกเด็กหนุ่มคนหนึ่งขว้างใส่เมื่อวาน ถึงอย่างไรเมื่อวันจุดจบของโลกมาถึง ความวุ่นวายในการรวบรวมอาหารและวัตถุดิบที่เกิดขึ้นทุกหนทุกแห่ง  ดังนั้นจึงมีคนตั้งใจตีสุนัขตัวนี้  เพราะรู้ว่าเนื้อของสุนัขนั้นเป็นอาหารรสเลิศอย่างหนึ่งของมนุษย์!

แต่ในชั่วเวลานี้ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฝนที่ตกลงมามากเกินไปหรือไม่ สุนัขที่มีอาการบาดเจ็บตัวนี้ถึงได้สั่นอย่างรุนแรงขึ้น อาการบาดเจ็บตรงขาขวาของมันได้ฉีกขาดออกอีกครั้ง เลือดสดๆที่ไหลออกมานั้นได้แปรเปลี่ยนเป็นสีม่วงดำ  สิ่งที่น่าประหลาดใจก็คือ หลังจากสีเลือดของสุนัขตัวนี้ได้เปลี่ยนไปแล้ว  ดวงตาของมันค่อยๆเปลี่ยนไปเป็น ดวงตาแห่งความกระหายและดุร้าย  แม้กระทั้งร่างกายของมันก็เปลี่ยนเป็นใหญ่มากขึ้น หลังจากนั้นก็กระโดดออกไปข้างหน้า  แล้วพุ่งตรงไปยังตรอกเล็กด้านนอกสวนสาธารณะ

มีเพียงแต่การเคลื่อนไหวที่คล่องตัวของมันและความเร็วจนน่าตกใจนั้น ไม่เหมือนกับท่าทางของหมาที่บาดเจ็บเลยสักนิดเดียว  ในเวลานี้ ไม่ว่าเป็นคน เป็นสัตว์ หรือเป็นซอมบี้ ทั้งหมดได้เกิดการกลายพันธุ์ท่ามกลางสายฝนที่ตกกระหน่ำลงมาในครั้งนี้

แต่การกลายพันธุ์นี้ ไม่สิ น่าจะพูดว่าภัยพิบัติครั้งนี้ ได้ส่งผลให้เมือง C รวมไปถึงทั่วโลกได้ก่อเกิดภัยพิบัติอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนแล้ว !

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด